Η περίπτωση του τελωνείου στο Μαυρομάτι, είναι ενδεικτική για το πόσο αλλοπρόσαλλα έχει κινηθεί η κυβέρνηση στο θέμα της αντιμετώπισης της πανδημίας. Έπειτα από το γενικευμένο lockdown του Μαρτίου αποφάσισε στις 27/05/20 να ανοίξει το τελωνείο στο Μαυρομάτι. Παρά το χρόνο που είχε για να προετοιμάσει ένα σχέδιο ασφαλούς λειτουργίας, τόσο για την αδιαπραγμάτευτη προάσπιση της δημόσιας υγείας, όσο και για την εξομάλυνση της ροής ανθρώπων και αγαθών από και προς τη γειτονική χώρα, παρά τις εξαγγελίες για κλιμάκια του ΕΟΔΥ παντού και αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλά, το τελωνείο άνοιξε τελικά χωρίς να πραγματοποιείται κανενός είδους έλεγχος.
Δύο σχεδόν μήνες αργότερα, στις 22/07/20, η κυβέρνηση χωρίς να έχει κάνει καμία απολύτως ενέργεια ώστε να ανταποκριθεί στο αυτονόητο, να εξασφαλίσει δηλαδή την ασφαλή διέλευση των διερχομένων και την υγεία των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής θωρακίζοντας υγειονομικά το τελωνείο, αφού ούτε τέστcovid-19 πραγματοποιήθηκαν ποτέ αλλά ούτε και κλιμάκιο του ΕΟΔΥ εμφανίστηκε, κατέφυγε στο άλλο άκρο. Στην εύκολη λύση του κλεισίματός του, δημιουργώντας μια ιδιότυπη εξαίρεση για τη Θεσπρωτία, αντί να γίνεται ότι ακριβώς και στο τελωνείο της Κακαβιάς.
Από τότε έως σήμερα, δεν υπάρχει κανένας σαφής σχεδιασμός για το πότε και πως θα ανοίξει το τελωνείο. Το κλείσιμό του έχει προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στην τοπική οικονομία, όπως ομολογούν οι τοπικοί θεσμικοί φορείς, τόσο στις επιχειρήσεις της περιοχής, στο εμπόριο, στα αγαθά, όσο και στον πρωτογενή τομέα καθώς δεν θα μπορούν να φιλοξενηθούν εποχικά εργάτες γης για τη συγκομιδή των εσπεριδοειδών όπως κάθε χρόνο.
Τεράστια όμως προβλήματα έχουν προκύψει και στην ελληνική μειονότητα που ζει στα παρακείμενα χωριά εντός της Αλβανίας, καθώς έχει κοπεί η ζωτικής σημασίας φυσική επαφή τους με την Ελλάδα. Άνθρωποι που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, δεν μπορούν να επισκεφτούν τα χωριά και τους συγγενείς τους, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις είναι άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που χρήζουν βοηθείας, κι ενώ απέχουν λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα σύνορα. Η μόνη θεωρητικά εναλλακτική λύση που υπάρχει σήμερα, είναι το τελωνείο της Κακαβιάς. Οι ώρες όμως που απαιτούνται και η ποιότητα του οδικού δικτύου ώστε να μεταβεί κάποιος από τη Θεσπρωτία στα γειτονικά χωριά μέσω αυτής της διαδρομής, καθιστούν ουσιαστικά αδύνατη τη μετάβαση.
Τα ερωτήματα για το πώς φτάσαμε έως εδώ και το για το τι θα γίνει στο μέλλον είναι αμείλικτα και επιτακτικά:
- Γιατί στο Μαυρομάτι δεν ίσχυσε ότι και στην Κακαβιά, όπου υπήρξαν εντέλει κλιμάκια του ΕΟΔΥ και υγειονομικά πρωτόκολλα;
- Γιατί δεν υπήρξε ούτε ένα μέτρο υγειονομικής θωράκισης του τελωνείου και των εργαζομένων του;
- Με ποιόν τρόπο και πότε χρονικά, η Ελληνική μειονότητα του Δήμου Φοινικαίων και της ευρύτερης περιοχής, θα αποκαταστήσει την επαφή της με την Ελλάδα;
- Ποια μέτρα οικονομικής ενίσχυσης θα εφαρμοστούν ώστε να αντισταθμιστεί η οικονομική αιμορραγία της Θεσπρωτίας στο εμπόριο και στην αγροτική παραγωγή από το κλείσιμο του τελωνείου;
- Πόσα κλιμάκια του ΕΟΔΥ δραστηριοποιούνται στο νομό Θεσπρωτίας και ποιά ακριβώς η δραστηριότητά τους;
Η κυβέρνηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα δεν έχει καμία απάντηση. Οι μετακινήσεις που πραγματοποιούνται από το Μαυρομάτι άλλωστε δεν αφορούν κάποιον από τους μεγάλους τουριστικούς οργανισμούς του εξωτερικού όπως η TUI, ούτε κάποιον εφοπλιστή χορηγό της κυβέρνησης για να λυθεί το θέμα στο άψε σβήσε, όπως έγινε με το άνοιγμα του τουρισμού το καλοκαίρι. Αφορούν όμως την υγεία και την οικονομία ενός ακριτικού νομού, όπως και τις ζωές μερικών χιλιάδων Ελλήνων της μειονότητας της Αλβανίας, που δυστυχώς για τα ραντάρ των «αρίστων» και ειδικά σε μη προεκλογική περίοδο, είναι αόρατοι.
Μάριος Κάτσης
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Θεσπρωτίας
Διαβάστε σχετικά:
Διαβάστε επίσης:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών