Στιγματίζει η εθνική απελπισία

Την ελληνική επικαιρότητα κατέλαβαν τελευταία κάποια σημαντικά γεγονότα που στιγματίζουν στο μεδούλι την ποιότητα του Ελληνισμού.

Πρώτο. «Η ιστορική δίκη» κατά της Χρυσής Αυγής. Όπως είναι γνωστό, ένα γεγονός χαρακτηρίζεται ιστορικό ξεκινώντας από τη σημαντικότητα, που συγκλονίζει και σφραγίζει το παρόν και την ιστορία του μέλλοντος μιας κοινωνίας.

Στην προκειμένη περίπτωση που έγκειται η ιστορικότητα της δίκης της Χρυσής Αυγής;! Μόνο στο γεγονός ότι η δικαιοσύνη τόλμησε, με τη στήριξη όλης της πολιτικής και του ελληνικού λαού, να καταδικάσει, πρώτη στην Ευρώπη μια εγκληματική ακροδεξιά οργάνωση. Και όμως. Την επόμενη η δικαιοσύνη έκανε τις γνωστές υποχωρήσεις όσον αφορά τις ποινές και τις γνωστές παραχωρήσεις όσον αφορά τα ελαφρυντικά στους ενόχους! Ταυτόχρονα επέτρεψε το κοινώς ασυμβίβαστο. Δλδ, ναι μεν η Χρυσή Αυγή είναι μια εγκληματική οργάνωση, αλλά δε, χαίρει όλων των πολιτικών δικαιωμάτων της στην ελληνική δημοκρατία!! Άρα κανένα πλήγμα σε ότι αφορά τις επικίνδυνες ακροδεξιές ιδέες! Ταυτόχρονα, όλα τα προγνωστικά δείχνουν ότι οι ποινές θα καταλήξουν στο γνωστό «με αναστολή»!

Από την άλλη πλευρά. Η Χρυσή Αυγή πόνταρε ιδιαίτερα πολιτικά, έτσι ισχυρίζονταν, στην ελληνική εθνική υπόσταση και με τον ισχυρισμό αυτό, τον οποίο επένδυε με «ηρωισμό» και «ανδραγαθήματα», προκάλεσε το εθνικό φρόνημα του ελληνικού λαού. (Το μόνο θετικό αποκάλυψε τη δίψα του ελληνικού λαού για εθνικό πατριωτισμό!)

Στη δίκη όμως δεν ακούστηκε κανένα ιδεολογικό εθνικό κήρυγμα. Καμιά πολιτική υπεράσπιση πατριωτικών ιδεών, καμιά αρχή για την υπεράσπιση της Πατρίδας, καμιά επίθεση στο σάπιο πολιτικό κατεστημένο που πουλάει την Ελλάδα. Τίποτε…!!!

«Οι ήρωες» της Χρυσής Αυγής, σαν κότες και γάτες βρεγμένες στο εδώλιο του κατηργημένου, ζητούσαν από το δικαστικό σώμα, ως κοινοί εγκληματίες, ελαφρυντικά!!!, απαλλαγή από τις ποινές. !!! Ελεημοσύνη !!

Την ιστορική σημασία της δικής και τον "ηρωισμό" της Χρυσής Αυγής, κρατούσαν ζωντανή οι δηλώσεις των πολιτικών που τόσο ανάγκη έχουν να αποκρύψουν με τον τρόπο αυτό το αντιδημοκρατικό τους προφίλ, τα κανάλια (ως συνήθως) για να κρύψουν το αντεθνικό τους έργο, ο λαός που διαμαρτύρονταν. (Την πρώτη ημέρα. Την επόμενη κατάλαβε ότι δεν μπορεί να δικαιολογήσει με την παρουσία του ως ιστορική, μια δίκη που αφαίρεσε κάθε στοιχείο πραγματικής ιστορικότητας) και μια μάνα η οποία σίγουρα θα νιώσει να μεγαλώνει περισσότερο το κενό για το αδικοσκοτωμένο γιο της.

Τελικά δεν καταφέραμε απλώς να απαξιώσουμε τις ιστορικές πτυχές ενός γεγονότος, αλλά να δείξουμε πόσο απαξιωμένοι είμαστε μπροστά στην ιστορία, πόσο πολύ έχει ξεφτίσει ο ηρωισμός μας, οι εθνικές αξίες και πιστεύω.

Το δεύτερο θέμα αφορά τις τουρκικές μπουλντόζες στα Βαρόσια της Αμμοχώστου. Οδυρμοί, καταγγελίες μεταξύ μας και δηλώσεις με αποδέχτες εμάς και σε αναμονή μήπως προκύψει κάποια διεθνή δήλωση. (ξεχνούμε τις κατακραυγές!) Και οι μπουλντόζες προχωρούν….!! Τι έγινε ;! Αφού πριν από 46 χρόνια επιτρέψαμε με την προδοσία μας να προχωρήσει η γραμμή Αττίλα μέχρι εκεί που οι Τούρκοι κουράστηκαν, καταφέραμε στη συνέχεια 46 ολόκληρα χρόνια να μη κάνουμε τίποτε για να κατοχυρώσουμε έστω και σε προσωπική βάση τα εθνικά δίκαια, τις περιουσίες μας, άσε μετά σε συλλογική μορφή. Λένε ότι μια κυρία η οποία προσέφυγε στη διεθνή δικαιοσύνη, όχι μόνο πήρε τις περιουσίες της στα κατεχόμενα, αλλά και αποζημιώθηκε από το τουρκικό δημόσιο….!!!!

46 χρόνια οι Τούρκοι μας απηύθυναν προειδοποιητικές απειλές, αλλά εμείς νάμαστε… στα προσχήματα. Καμιά εναλλακτική λύση, κανένα αμυντικό σχέδιο…. Καμιά ουσιαστική διεκδίκηση

Λέμε για την Άγκυρα ότι μπορεί και ακολουθεί την αυτοκρατορική πολιτική, εκείνη της αυτοκρατορίας που κληρονόμησε …. Στις διαπιστώσεις καλοί ήμαστε! Και εμείς λέμε, όποτε μας συμφέρει, ότι κληρονομήσαμε τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αλλά στην εθνική μας πολιτική ήμαστε ερασιτέχνες, χωρίς συνέχεια, αυτοσχέδιοι, περιστασιακοί και ό τι φέρει η ώρα και ο άνεμος που μόνος του τα φέρνεις και μόνος του τα παίρνει!!!

Για να πάμε και στο τρίτο θέμα. Μήπως το ίδιο δε συμβαίνει και με τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου!!! Μήπως με τον ίδιο τρόπο απογυμνωθήκαμε από τις περιουσίες μας, από τον πολιτισμό μας, από τον κόσμο μας;!!

Τελευταία ακούγαμε ότι στις σχέσεις της Αθήνας με την Αλβανία τα δικαιώματά μας είναι στην κορυφή της ατζέντας. Η εμπειρία μας έλεγε ότι για όλη αυτή πίεση και το θόρυβο η Αθήνα θα ικανοποιηθεί με τρίμματα. Και είχαμε υπόψη ότι θα ικανοποιηθεί αν ο Ράμα δώσει εγγυήσεις ότι ο Ντούλες θα είναι ξανά στη Βουλή. Και ο Ράμα καλά κατάλαβε. Για τα συμφέροντά του ασφαλώς. Για να φτιάξει μια δεξαμενή βουλευτών από μικρά κόμματα που του χρειαστούν να σχηματίσει αύριο κυβέρνηση, έκανε, ώστε το πλαφόν για ένα κόμμα να μπει στη βουλή να είναι 1 % των ψήφων σε όλη την επικράτει. Που σημαίνει ότι με από 12-15 χιλιάδες ψήφους σε όλη την Αλβανία ο Ντούλες βγαίνει βουλευτής. Έτσι, δε θα χρειαστεί να μπει σε εκλόγιμες θέσεις σε ψηφοδέλτια άλλων κομμάτων, ούτε να κάνουν τα αλβανικά κόμματα καλπονοθεία για να βγει βουλευτής ο Ντούλες, όπως μέχρι τώρα. Για πρώτη φορά θα βγει με τα δυνατά του, χωρίς να έχει ανάγκη ούτε τις ψήφους της ΕΕΜ, που έτσι και αλλιώς δεν τις παίρνει. Στην Αθήνα αυτό θα θεωρηθεί μεγάλη πολιτική νίκη! (Τόσο το περισσότερο όταν θα δούμε το Ντούλε στην κυβέρνηση για να ταϊσει τους πεινασμένους του!!!)

Το θέμα είναι ότι η Αθήνα, υπέρ της εξέλιξης αυτής, πάγωσε κάθε διεργασία στην ΕΕΜ για εξεύρεση λύσης που θα τολμήσει να βγάλει από το τέλμα του Ντούλε την ΕΕΜ. (Για πρώτη φορά στην ιστορία του Ελληνικού Προξενείου στο Αργυρόκαστρο, η διπλωματική αυτή αρχή με άμεσο διπλωματικό αντικείμενο τον Ελληνισμό στην Αλβανία, είναι ακέφαλη!!) Το πάγωμα των διεργασιών έγινε για να φανεί φυσιολογική η γνωστή και επαναλαμβανόμενη εξέλιξη, ώστε «Ναι 500 προβλήματα έχει ο Ντούλες, αλλά δεν υπάρχει άλλος!!» !!!

Επίσης, η εξασφάλιση της εκλογής Ντούλε, θα έχει ως αντάλλαγμα την παραίτηση από κάθε άλλη διεκδίκηση δικαιωμάτων για τον Ελληνισμό της Αλβανίας, (τουλάχιστον αυτό λέει η εμπειρία μας) Έναν Ελληνισμό, τον οποίο, επικαλούμενη η Αθήνα την προστασία της Ελλάδας από τον Βορειοηπειρωτικό Κορωνοϊό, τον απομόνωσε εδώ στο μαντρί του Ράμα επισπεύδοντας έτσι το οριστικό ιστορικό τέλος μας. (Και αυτό είναι πραγματικό.)

Παναγιώτης Μπάρκας
9 Οκτωβρίου 2020
Αναδημοσίευση από τη σελίδα facebook.com/panibar2011




Σχόλια