Έφυγε από τη ζωή ο Δημήτρης Κοκαβέσης

Θύμα του κορωνοϊου είναι ο μουσικός και ποιητής Δημήτρης Κοκαβέσης, ο οποίος έφυγε πρόωρα από τη ζωή και η κηδεία του πραγματοποιήθηκε σήμερα στους Βουλιαράτες Δρόπολης.

Ο Δημήτρης Κοκαβέσης γεννήθηκε το 1955. Η καταγωγή του είναι από τη Χιμάρα, μεγάλωσε στους Βουλιαράτες και ζούσε στην πόλη του Αργυροκάστρου. Τελείωσε ωδείο μουσικής και πραγματοποίησε  ανώτερες σπουδές στο Πανεπιστήμιο στον κλάδο Φιλολογίας.
Για πολλά χρόνια ήταν δάσκαλος μουσικής στο παιδαγωγικό γυμνάσιο, ενώ τα τελευταία χρόνια στη σχολή τέχνης Feim Ibrahimi όπου δίδαξε το όργανο ακορντεόν.
Εκτός από τη μουσική, που ήταν η πρώτη του αγάπη, ο Δημήτρης  έγραψε ποίηση και δημοσίευσε βιβλία στα ελληνικά και στα αλβανικά. Έχει γράψει τρία βιβλία. Δύο στην Αλβανική: “Stalakmitet” «Σταλαγμίτες» και “ Fati i dritës” « Η Τύχη του φωτός¨» ενώ στην μητρική γλώσσα την Ελληνική, έχει γράψει το βιβλίο « ΜΕΤΕΩΡΙΤΕΣ». 
Ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία. Έχει τιμηθεί με διάφορα καλλιτεχνικά βραβεία, ενώ άρθρα του στην ελληνική γλώσσα έχουν δημοσιευτεί στα ΜΜΕ της Αλβανίας.

Ο Δημήτρης Κοκαβέσης περιγράφοντας την ζωή αλλά και τον εαυτό του αναφέρει συγκεκριμένα:
"Η ζωή, είναι ένας μετεωρίτης που μπορεί να αφήσει, λάμψη, γαλήνια,… σκέψη πάνω στην τροχιά και το πέρασμά του. ......Μέσα από την ποίηση βλέπω το δυνατό στοιχείο της έκφρασης απέναντι στην τόσο φορτωμένη κοινωνία που ζούμε''
Σε μία ερώτηση που του έγινε γιατί γράφεις στίχους, απάντησε: «είναι σαν να ρωτάτε μία γυναίκα αν.. θέλει… να τεκνοποιήσει» Είναι μεγάλη πρόκληση έκφρασης, γνώσεων, πολιτισμού και φιλοσοφίας.
και συνεχίζει : ''Προσωπικά την ποίηση την βλέπω σαν αφρόκρεμα… της σκέψης αλλά με πολύ κόπο, δουλεία και έμπνευση........Έτσι αξιολογώ… την ψυχική σύνδεση πάνω στις ομορφιές, το ατελείωτο έμπνευσης… γαλανό, τους παφλασμούς που ξυπνούν,… ηρεμούν και αναστατώνουν το πέλαγος… ψυχής του.''

Με μια ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα ο συγγραφές, Πέτρος Τσερκέζης, αναφέρθηκε στο Δημήτρη Κοκαβέση και τον πρόωρο χαμό του:
"Θα μας λείψεις, Δημήτρη μου! Ράγισε η καρδιά μου μόλις έμαθα πως έφυγες για πάντα. Τι κακούργος καιρός Φτωχαίνει ο κόσμος μας, φτωχαίνει η ποίηση και η λογοτεχνία, φτωχαίνει η αγάπη. Τι πονεμένες προσδοκίες να διασχίζεις περήφανα τόσα πολλά μονοπάτια και ξαφνικά να χάνεις το δρόμο και να μας οδηγείς στη θλίψη και στον πόνο. Έφυγες και δεν μπορέσαμε να σε αποχαιρετήσομε μ' ένα στίχο για έχε γεια, μ' ένα δάκρυ πάνω στην ανθοδέσμη. Βρισκόσουν πάντα και πανταχού παρόν με τη μουσική της ψυχής σου, με τον ωραίο σου λόγο, με μια χούφτα κρύσταλλα από τη θάλασσα της Χιμάρας, μ’ ένα λουλούδι από τα καλντερίμια του Αργυροκάστρου, με τις γλυκές ακτίνες από το χαμόγελό της αγάπης σου. Μας άρπαξαν τη λευτεριά και τη χαρά οι επιτήδειοι, λατρεμένε μου φίλε, μας αρπάζουν και τη ζωή. Ώρα καλή, καλέ μου φίλε. Σε χτύπησε ο κεραυνός της πανδημίας. Αλλά και εκεί στην κλίνη του πόνου ως την ύστατη στιγμή τραγουδούσες, γιατί η καρδιά σου ήταν γεμάτη ομορφιά και αγάπη και ας παραμόνευε ο χάρος πίσω από την πόρτα.  Θα μας λείψει η φυσική σου παρουσία, αλλά ο λόγος σου θα μας ψιθυρίζει στις ψυχές σαν τα λουλούδια που αρωματίζουν εκεί ψηλά στα Ακροκεραύνια! Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει, γκαρδιακέ μου φίλε! Καλό παράδεισο! Βαθιά συλλυπητήρια στην οικογένεια σου!", γράφει ο κύριος Τσερκέζης
👉Κάντε εγγραφή στο κανάλι apenadi blogspot στο youtube για να βλέπετε πρώτοι τα βίντεο μας.
👉Ακολουθήστε μας στο facebook, κάνοντας like στη σελίδα Αγναντεύοντας για να βλέπετε πρώτοι τις δημοσιεύσεις μας
👉Ακολουθήστε μας στο twitter 

Σχόλια