Ο Παναγιώτης Μπάρκας λέει πολλά και γνωρίζει πολλά


Εγώ, υπερήλικας πια, διαβάζω με προσοχή τις αναρτήσεις του κ. Μπάρκα και συμπεραίνω ότι σήμερα είναι ο μοναδικός που προβληματίζεται και προβληματίζει για τα προβλήματα της Κοινότητας, αν και δεν εισακούγεται. Ίσως να μη μετράει η άποψή μου αλλά είμαι βέβαιος ότι θα ήταν προς όφελος της Κοινότητας αν οι προβληματισμοί και οι συμβουλές του θα λαμβάνονταν υπόψη από όλους τους φορείς, οργάνωση της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» και κόμματα, που δρουν στον χώρο μας, ώστε μετά από «σοφή» κρίση να λαμβάνονται υπόψη στα αιτήματά τους προς την Αλβανία και την Ελλάδα.

Σχετικά με την ανάρτησή του για την αρχαία πόλη της «Φοινίκης», επειδή για πολλά χρόνια ήμουνα επικεφαλής του φορέα των πολιτιστικών μνημείων των Αγίων Σαράντα και Δελβίνου, με χαροποιεί το γεγονός ότι, εκτός της πρόσφατης προσπάθειας του Δήμου των «Φοινικαίων» για την προβολή του Μνημείου, είναι ο πρώτος δικός μας επιστημονικός παράγοντας που θυμίζει στην Κοινότητα την ιστορική σημασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και τον ρόλο που αναμένεται για την τουριστική ανάπτυξη των περιοχών μας. Στη συνέχεια θα διαβάσετε απόσπασμα από άρθρο μου στην άλλοτε εφημερίδα «Ρωμιοσύνη», άρθρο που έχω συμπεριλάβει και σε προηγούμενο βιβλίο μου «Αλήθειες που δεν διαψεύδονται».

(ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ) 21. 9. 2002
ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΞΙΑ Η ΓΕΝΙΑ ΜΑΣ;

… «Εκτός της σωρείας των προβλημάτων, τα οποία η εφημερίδα φέρνει συνέχεια στο προσκήνιο, ας ρίξουμε μια ματιά και στα προβλήματα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, καθώς πρέπει να μας προβληματίζουν το ίδιο.

Ακούμε συχνά για αρχαιολογικές ανασκαφές στο Βουθρωτό, στην πεδιάδα της Βρύνας, στο Διαπόρι, στο Μοναστήρι των Α. Σαράντα, στη βασιλική του Άη-Γιάννη, στην ακρόπολη της αρχαίας Φοινίκης, την επόμενη χρονιά στο Μοναστήρι του Μεσοποτάμου κ.λ.π. Ανασκαφές στο χώρο μας από Άγγλους, από Ιταλούς, από το Ινστιτούτο Αρχαιολογίας Τιράνων, ενώ εμείς δεν γνωρίζουμε τί σημαίνουν, τί δικαιώματα έχουμε, τί υποχρεώσεις και τί όφελος έχουμε.

Πριν ενάμιση χρόνο σχετικά με τις ανασκαφές στην αρχαία Φοινίκη, αφού υπήρχε και κατανόηση από τον Έπαρχο, τον Β. Αρμπάτση, καθίσαμε και του συνέταξε γράμματα με τα παρακάτω αιτήματα. Γράμματα που τα έστειλε στον Πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στο βουλευτή της περιοχής, στο Υπουργείο Πολιτισμού και στα δύο Ινστιτούτα, Αρχαιολογίας και Π. Μνημείων, μάλιστα και στο Προξενείο του Αργυροκάστρου. Ποια είναι τα αιτήματα;

1- Οι ανασκαφές να γίνονται βάση κάποιου σχεδίου που θα εγκρίνεται και από την Επαρχία.
2-Παράλληλα να γίνονται και οι αναστηλώσεις.
3-Μετά την ανασκαφή ο χώρος να συστηματοποιείται και να αναδασώνεται.
4-Να ανοιχτεί νέος δρόμος από το χωριό προς την ακρόπολη, ώστε να αποφευχθεί αυτός που ανεβαίνει από την αντίθετη πλευρά.
5- Να προετοιμαστεί χώρος για αποθήκευση και μελέτη των ευρημάτων, ώστε να μη μεταναστεύουν προς το αρχαιολογικό μουσείο του Βουθρωτού.
6- Να προγραμματιστεί η ανέγερση αρχαιολογικού μουσείου.
7- Οι εργάτες και οι φύλακες να είναι από την επαρχία κ.λ.π.

Τί έγινε με όλα αυτά τα αιτήματα; Ο έπαρχος ενδιαφέρθηκε, άσκησε πιέσεις, πήρε υποσχέσεις, και είναι προς τιμήν του που οραματίστηκε την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής, που συνειδητοποίησε τι σημαίνει πολιτιστική κληρονομιά. Αλλά ποιο πρέπει να είναι το επόμενο βήμα και ποιος από τους ηγέτες της «Ομόνοιας» αναρωτήθηκε για το τι ζητάει ο έπαρχος, ώστε να του συμπαρασταθεί; Κανένας! Ο Έπαρχος, Έλληνας, μεν, όπως και αυτοί, είχε κατέβει με το συνδυασμό του Σ. Κόμματος και κέρδισε, τον προτίμησαν οι συμπατριώτες του. Και εφόσον κέρδισε αντί να τον βοηθήσουν για την εκπλήρωση των όσων υποσχέθηκε, ώστε να κρατήσει και τους χωρικούς στο Φοινίκι, μαζί και την διαφύλαξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, έκαναν το παν να τον απομονώσουν, το παν να τον ταπεινώσουν!!! Όταν έπρεπε να έδειχναν ενδιαφέρον και για το αρχαίο Βουθρωτό, καθώς το 2000 το κράτος διόρισε επικεφαλής του νέου φορέα, του «Πάρκου του Βουθρωτού», απόφοιτο αξιωματικό που δεν είχε σχέση με πολιτιστικά μνημεία και ούτε κανέναν επιστημονικό τίτλο.

Ο άνθρωπος αυτός μόλις ανέλαβε τα καθήκοντα από μένα, καθώς προτίμησα να μείνω Διευθυντής της Εφορίας για τους δύο Νομούς, το πρώτο που επεδίωξε ήταν να διώξει τους «γραικούς» τεχνίτες, τους οποίους είχα ειδικεύσει για αναστηλώσεις. Και όχι μόνο! Διέκοψε κάθε είδους συντήρησης σε μνημεία στο στάδιο της φθοράς, όπως το ψηφιδωτό του βαφτιστηριού, οι 200 επιγραφές της ελληνιστικής περιόδου κ. α…

Θα ήταν ευχή θεού εάν ο νέος Πρόξενος στο Αργυρόκαστρο, ο κ. Ι. Τζιόβας, λάβει γνώση και δώσει τη συμβολή του, καθώς οι εκπρόσωποι μας ούτε το κατανοούν, ούτε θα ασχοληθούν, όπως δεν ασχολούνται και με τα άλλα προβλήματα…

Αναφέρθηκα και κάπου πιο πάνω ότι οι εκθέσεις που έστελνα στο προξενείο, για την πολιτιστική μας κληρονομιά, κατέληγαν στο καλάθι των αχρήστων. Αυτό θα συνέβη και με την επιστολή που τους έστειλε ο Έπαρχος. Αλλιώς δεν εξηγείται το γεγονός ότι ενώ έτρεξαν στο Φοινίκι ο τότε βουλευτής, ο αείμνηστος Θ. Μπέης, ο Υπουργός Πολιτισμού, οι δύο διευθυντές των Ινστιτούτων Αρχαιολογίας και Π. Μνημείων, επίσης ο Ιταλός πρόξενος της Αυλώνας, ο οποίος του υποσχέθηκε και χρηματοδότηση για το υδραγωγείο του χωριού, ούτε από την ηγεσία της «Ομόνοιας», ούτε από το Κόμμα, ούτε από το Προξενείο μας δεν έδειξαν ενδιαφέρον.

Προηγήθηκαν όμως οι τοπικές εκλογές και στην θέση του Αρμπάτσι εκλέχτηκε ο Ζ. Λούτσης. Τον συνάντησα και του εξήγησα σχετικά με τα παραπάνω και ευτυχώς, αν και δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει τα περισσότερα από τα αιτήματα κατόρθωσε να ανοίξει τον δρόμο και να επιδιώξει την ανέγερση του αρχαιολογικού μουσείου, χωρίς να το έχει κατορθώσει. Στην θέση του Ζήσου ήρθε ο Σωκράτης. Μου δόθηκε η ευκαιρία να τον γνωρίσω τυχαία στην κατοικία του αρχαιολόγου Δ. Τσιώντη και να του επαναλάβω τί πρέπει να διεκδικήσει, παρόλο που δεν είχα ελπίδες. Μάλλον, όπως στο Βουθρωτό, και στην αρχαία Φοινίκη άλλοι θα έχουν το πάνω χέρι. Στη συνέχεια εξηγώ το γιατί κατέληξα σε αυτό το συμπέρασμα, αν και σε άλλο άρθρο που σχετίζεται με την Αδριανούπολη των Σωφρατικων θα είμαι πιο αποκαλυπτικός.

👉Ακολουθήστε μας στο facebook, κάνοντας like στη σελίδα Αγναντεύοντας για να βλέπετε πρώτοι τις δημοσιεύσεις μας

Σχόλια