Συνέντευξη στον Μενέλαο Κατσαμπέλα
Ο Βασίλης Παππάς γεννήθηκε στους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας από Έλληνες γονείς και σήμερα ζει στην Αθήνα. Για το πλούσιο και πολύπλευρο ποιητικό και όχι μόνο έργο του, έχει βραβευτεί σε πολλούς ελληνικούς αλλά και παγκόσμιους οργανισμούς. Η ΕΛΟΣΥΛ, της οποίας είναι μέλος, τον Δεκέμβριο του 2020 απηύθυνε αίτημα στο υπουργείο Πολιτισμού να στηρίξει την υποψηφιότητά του για το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Δεν έχει παραχωρήσει συνεντεύξεις και αυτή που θα διαβάσετε παρακάτω είναι μία από τις σπάνιες. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που μιλάει από καρδιάς και συγκινεί…
Εισήλθατε στο χώρο των γραμμάτων και της ποίησης από πολύ μικρή ηλικία. Πώς προέκυψε αυτό και πώς αξιολογείτε την πολυετή πορεία που έχετε διανύσει μέχρι σήμερα;
Για μένα ο στίχος είναι κίνηση, ζωή, ύπαρξη, είναι παρακαταθήκη. Ενώνει πολιτισμούς. Ο στίχος άλλαξε μέσα μου τα πάντα, με έκανε πιο ανθρώπινο, πιο ισχυρό, πιο απαιτητικό, πιο ρομαντικό, πιο συμπονετικό. Γεννήθηκα στο χώρο της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας της Αλβανίας. Αγάπησα την αλβανική γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα και τον αλβανικό πολιτισμό. Αγάπησα την αγγλική γλώσσα κι άλλες σλάβικες γλώσσες. Μου έλειπε όμως η Ελλάδα, μου έλειπαν τα λογοτεχνικά βιβλία, μου έλειπαν οι δάσκαλοι της Ελληνικής γλώσσας. Τον Αρχαίο πολιτισμό τον γνώρισα διαμέσου λατινικών γλωσσών. Έγραφα από μικρός γιατί αφενός αγαπούσα τα γράμματα και αφετέρου ήθελα να πραγματοποιήσω ένα θέλημα της μάνας μου. Ήταν κάτι σαν τάμα. Όλα ήρθαν από ένα όνειρο. «-Γιατί κλαις και κλαις είπε ο Άγιος Μάμας στον ύπνο της μάνας. -Για τα παιδιά μου κλαίω, είπε η μάνα. Δεν έχουν δουλειά. -Τι θες να γίνουν τα παιδιά; Ένας μαραγκός, ο δεύτερος μηχανικός και ο τρίτος δάσκαλος. Έγινε ο μεγάλος αδελφός μαραγκός, έγινε κι ο άλλος μηχανικός. Ο Άγιος, όλα μου τα έδωσε, προσεύχονταν η μάνα. Δεν είμαι ικανή να τον ευχαριστήσω.
Τον δάσκαλο δεν βλέπω, έλεγε και κοιτούσε προς έμενα». Ανατριχιάζω όσες φορές το θυμάμαι. Τα δυο μεγαλύτερα αδέλφια μου αποφοίτησαν με άριστα, αλλά τους αφαίρεσαν την υποτροφία λόγω του ότι είχαμε τον παππού στην Κέρκυρα. Τότε θεωρούσαν ότι δεν είμαστε έμπιστοι του συστήματος και το μυαλό μας είναι στην Ελλάδα. Αγαπούσα τα γράμματα και ήθελα να φοιτήσω, αλλά η «βιογραφία» μου δεν το επέτρεπε. Στο σχολείο, εκτός από ποιήματα έγραφα και καλές εκθέσεις. Μπήκε στο δρόμο μου ένας εξαιρετικός ποιητής. Μετά μπήκαν άλλοι κορυφαίοι ποιητές. Από την αρχή της δεκαετίας του 1980 έγινα μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών. Την υποτροφία την κέρδισα σε εθνικό διαγωνισμό σα νέο ταλέντο στο χώρο των γραμμάτων. Έλαβα μια από τις πρώτες πέντε θέσεις σε όλη την επικράτεια. Διορίστηκα δάσκαλος λογοτεχνίας και αργότερα δημοσιογράφος. Τότε απορροφούσε τα ταλέντα το ίδιο το κράτος και τους χορηγούσε άδεια δημιουργίας.
Εγώ ήμουν ένας από τους πιο νέους, ένας από τους πιο τυχερούς, γιατί κάθε χρόνο μου χορηγούσαν άδεια δημιουργίας και το όνομά μου συμπεριλαμβάνεται στην κρατική ανθολογία νέων ταλέντων με 18 αξιότιμους ποιητές. Μόνο ευγνωμοσύνη και καλά λόγια έχω να λέω για όσους με βοήθησαν και για τον τόπο που με γέννησε. Από τότε δε σταμάτησα ποτέ να γράφω. Έτσι έγινε πραγματικότητα και το όνειρο της μάνας. Να την προσέχει ο Άγιος εκεί ψηλά που είναι μαζί με τον πατέρα μου. Στην Αθήνα εγκαταστάθηκα μετά το 1991. Από τότε έχω γράψει και έχω εκδώσει πάνω από 200 βιβλία.
Ποια είναι τα θέματα που σας απασχολούν γενικά στην ποιητική σας διαδρομή;
Είναι οι χρησμοί, τα τάματα, οι μύθοι, οι θρύλοι, οι κίονες, οι περιηγήσεις, οι Θεοί, οι Άγιοι, οι προτομές, τα πρόσωπα, ο Οδυσσέας, ο Προμηθέας, ο Κύκλωπας, οι Σειρήνες, οι θάλασσες, τα βουνά ,τα βράχια, το χώμα, η γη, ο ήλιος, ο έναστρος ουρανός. Είναι όλος ο Αρχαίος Πολιτισμός, είναι η μάχη των Θερμοπυλών, είναι η μάχη των Πλαταιών, η μάχη του Μαραθώνα, η ναυμαχία της Σαλαμίνας. Είναι οι Αρχαίοι ιστορικοί, οι συγγραφείς, οι ποιητές, οι δραματουργοί, οι τραγωδοί. Είναι ο Όμηρος, ο Θουκυδίδης, ο Στράβων, ο Πολύβιος. Είναι ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης. Είναι ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης, ο Αριστοφάνης. Είναι ο Ιπποκράτης, ο Αρχιμήδης, ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Πύρρος, ο Θεμιστοκλής, ο Περικλής. Είναι το Βυζάντιο, το 1821, το έπος του ‘40. Είναι ο Άγιος Κοσμάς. Είναι το πολυτεχνείο και η Κύπρος. Είναι οι πιο αξιότιμοι Έλληνες ποιητές. Από τον Σεφέρη, Ελύτη, Ρίτσο ως τη Δημουλά και τον Πατρίκιο. Από τον Ουίτμαν, Πούσκιν, Γεσενίν ως τον Κανταρέ. Είναι το Καστελόριζο, η Καππαδοκία, η Τραπεζούντα, η Χιμάρα. Είναι το δάκρυ του Ελληνισμού, είναι η Θέα Ειρήνη και ο Πλούτος. Είναι τι πρέπει να ξέρει κάθε αλλοδαπός για τον Ελληνικό πολιτισμό. Είναι οι 9.000 μάρες. Είναι όλα τα δρώμενα της κοινωνίας. Είναι ό,τι κινείται. Είναι η Πατρίδα, η μάνα, οι πολιτείες, τα σοκάκια, οι σκεπές, τα σπίτια, τα πουλιά, τα λουλούδια, ο αλτρουισμός, τα ήθη, τα έθιμα, οι λαοί, ο κόσμος, η αγκαλιά, το χαμόγελο, ο έρωτας. Είναι η καθημερινότητα.
Τα έργα σας κυκλοφορούν παράλληλα και στην αγγλική γλώσσα, αξιολογήθηκαν μάλιστα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό «Official World Record» ως «Most poetry books published in Greek». Πώς αισθάνεστε για την τιμή αυτή;
Ελλάδα για μένα είναι φως, είναι ήλιος, είναι έναστρος ουρανός, είναι ευλογία, είναι θάλασσα, είναι οι χρησμοί, είναι οι ελιές, είναι τ’ αμπέλια, είναι τα καράβια, είναι τα μαντεία, είναι η αγάπη, είναι η δημιουργία, είναι το πνεύμα του κόσμου όλου. Είναι η ευχή της μάνας μου. Είναι όλο το άσπρο, όλο το γαλανό της οικουμένης. Είναι η γλώσσα της επικοινωνίας όλων των λαών. Είναι ο πολιτισμός, είναι οι ήρωες. Το να συνδέεται τ’ όνομά μου και η γλώσσα της μάνας μου τόσο σθεναρά με την χώρα αυτή που λέγεται Ελλάδα, για μένα είναι η μεγίστη τιμή, είναι θέλημα Κυρίου, είναι η παρακαταθήκη του τυφλού πατέρα μου, είναι η δικαίωση του καθενός μας, είναι ένα όνειρο που θα ήθελε να αγγίξει κάθε δημιουργός.
Μιλήστε μας για την πεντάδα των πολύτομων έργων σας που απαρτίζονται από μεγάλο αριθμό τόμων, βιβλίων, συλλογών, αυτή τη δημιουργική πορεία περίπου σαράντα χρόνων στην ποίηση.
Έργο 1: Οδύσσεια μιας Ελλάδας άλλης (Α’-Ω) . 24 τόμοι, όσα είναι και τα ελληνικά γράμματα και οι ραψωδίες του Ομήρου. Επιπλέον 12 τόμοι είναι στην αγγλική γλώσσα.( Σημ: Ο κάθε τόμος έχει από 300 ποιήματα προς τιμήν των 300 του Λεωνίδα.)
Έργο 2: Ελλάδα δεν είναι μόνο τα βουνά (Συμπεριλαμβάνει 8 ποιητικές συλλογές αγγλικά και ελληνικά).
Έργο 3: Ακοίμητες πολιτείες και περιηγήσεις του τυφλού πατέρα μου
(Συμπεριλαμβάνει 6 ποιητικές συλλογές αγγλικά και ελληνικά).
Έργο 4: Κωδικοποιημένη σάτιρα του Αριστοφάνη.
Έργο 5: Χορδές του κόσμου.
Συλλογικά: περίπου 90 000 στίχοι. Βιβλία 205. Ποιήματα 11 600. Ποιητικές συλλογές 155. Τόμοι 40. Υπερτόμοι 9.
Για όλα αυτά χρειαστήκαν πολλά ξενύχτια, πολλές δεκαετίες, ατελείωτες ώρες δημιουργίας και ταξινόμησης. Αρκετές φορές είχα υπερκόπωση και έχανα τον έλεγχο, αλλά δεν τα παράτησα. Το έργο «Οδύσσεια μιας Ελλάδας άλλης» είναι το μεγαλύτερο έργο μου. Περιέχει 7.200 ποιήματα στην ελληνική και αγγλική γλώσσα.
Ποια είναι η σχέση σας με την Ένωση Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας (ΕΛΟΣΥΛ) και τους φίλους σας στην περιοχή μας;
Όταν έλαβε χώρα η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής «Κόκκινη Μηλιά», από τις εκδόσεις Λιβάνη στη Λάρισα και της ποιητικής συλλογής «Μελτέμια της Τροίας» στο Βόλο ένιωσα κάτι πολύ δυνατό να με τραβάει. Ήταν το πνεύμα. Ήταν κάτι που το έψαχνα και το βρήκα στους δημιουργούς αυτούς. Σε αυτούς τους απλούς φιλόξενους ανθρώπους που με περίμεναν με ανοιχτή αγκαλιά. Όλους αυτούς του ποιητές που έλαμπαν τα μάτια τους και χαιρόντουσαν με την χαρά μου. Από τότε είναι τιμή για μένα που είμαι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας (ΕΛΟΣΥΛ). Η Πρόεδρος Δήμητρα Μπαρδάνη και η Γραμματέας Βασιλική Καρατάσιου – Τσιώλη για μένα εκπέμπουν πολιτισμό. Θαυμάζω το περιοδικό «Πνευματική Λάρισα», τις συνεντεύξεις, τις παρουσιάσεις, τις εκπομπές, την σχέση με τα μέλη και γενικά το υπέροχο έργο τους. Ένεκα κοροναϊού δεν καταφέραμε να κάνουμε την παρουσίαση του έργου «Οδύσσεια μιας Ελλάδας άλλης» στο Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο Λάρισας, όπου θα έρχονταν δημιουργοί από διάφορους νομούς της Ελλάδας. Στις 12.12.2020 η Ένωση Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας (ΕΛΟΣΥΛ) απηύθυνε αίτημα στο Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας για να στηρίξει την υποψηφιότητα μου για το Νομπέλ Λογοτεχνίας. Είναι για μένα η μεγαλύτερη τιμή που μου έχει γίνει. Ευελπιστώ να τους δώσω χαρά. Ευγνωμονώ όλα τα μέλη της Ένωσης για τη στήριξη αυτή. Εύχομαι να έχουν πάντα επιτυχίες και πάντα δημιουργικοί.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Ο Βασίλης Παππάς γεννήθηκε στους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας από Έλληνες γονείς και σήμερα ζει στην Αθήνα. Για το πλούσιο και πολύπλευρο ποιητικό και όχι μόνο έργο του, έχει βραβευτεί σε πολλούς ελληνικούς αλλά και παγκόσμιους οργανισμούς. Η ΕΛΟΣΥΛ, της οποίας είναι μέλος, τον Δεκέμβριο του 2020 απηύθυνε αίτημα στο υπουργείο Πολιτισμού να στηρίξει την υποψηφιότητά του για το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Δεν έχει παραχωρήσει συνεντεύξεις και αυτή που θα διαβάσετε παρακάτω είναι μία από τις σπάνιες. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που μιλάει από καρδιάς και συγκινεί…
Εισήλθατε στο χώρο των γραμμάτων και της ποίησης από πολύ μικρή ηλικία. Πώς προέκυψε αυτό και πώς αξιολογείτε την πολυετή πορεία που έχετε διανύσει μέχρι σήμερα;
Για μένα ο στίχος είναι κίνηση, ζωή, ύπαρξη, είναι παρακαταθήκη. Ενώνει πολιτισμούς. Ο στίχος άλλαξε μέσα μου τα πάντα, με έκανε πιο ανθρώπινο, πιο ισχυρό, πιο απαιτητικό, πιο ρομαντικό, πιο συμπονετικό. Γεννήθηκα στο χώρο της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας της Αλβανίας. Αγάπησα την αλβανική γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα και τον αλβανικό πολιτισμό. Αγάπησα την αγγλική γλώσσα κι άλλες σλάβικες γλώσσες. Μου έλειπε όμως η Ελλάδα, μου έλειπαν τα λογοτεχνικά βιβλία, μου έλειπαν οι δάσκαλοι της Ελληνικής γλώσσας. Τον Αρχαίο πολιτισμό τον γνώρισα διαμέσου λατινικών γλωσσών. Έγραφα από μικρός γιατί αφενός αγαπούσα τα γράμματα και αφετέρου ήθελα να πραγματοποιήσω ένα θέλημα της μάνας μου. Ήταν κάτι σαν τάμα. Όλα ήρθαν από ένα όνειρο. «-Γιατί κλαις και κλαις είπε ο Άγιος Μάμας στον ύπνο της μάνας. -Για τα παιδιά μου κλαίω, είπε η μάνα. Δεν έχουν δουλειά. -Τι θες να γίνουν τα παιδιά; Ένας μαραγκός, ο δεύτερος μηχανικός και ο τρίτος δάσκαλος. Έγινε ο μεγάλος αδελφός μαραγκός, έγινε κι ο άλλος μηχανικός. Ο Άγιος, όλα μου τα έδωσε, προσεύχονταν η μάνα. Δεν είμαι ικανή να τον ευχαριστήσω.
Τον δάσκαλο δεν βλέπω, έλεγε και κοιτούσε προς έμενα». Ανατριχιάζω όσες φορές το θυμάμαι. Τα δυο μεγαλύτερα αδέλφια μου αποφοίτησαν με άριστα, αλλά τους αφαίρεσαν την υποτροφία λόγω του ότι είχαμε τον παππού στην Κέρκυρα. Τότε θεωρούσαν ότι δεν είμαστε έμπιστοι του συστήματος και το μυαλό μας είναι στην Ελλάδα. Αγαπούσα τα γράμματα και ήθελα να φοιτήσω, αλλά η «βιογραφία» μου δεν το επέτρεπε. Στο σχολείο, εκτός από ποιήματα έγραφα και καλές εκθέσεις. Μπήκε στο δρόμο μου ένας εξαιρετικός ποιητής. Μετά μπήκαν άλλοι κορυφαίοι ποιητές. Από την αρχή της δεκαετίας του 1980 έγινα μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών. Την υποτροφία την κέρδισα σε εθνικό διαγωνισμό σα νέο ταλέντο στο χώρο των γραμμάτων. Έλαβα μια από τις πρώτες πέντε θέσεις σε όλη την επικράτεια. Διορίστηκα δάσκαλος λογοτεχνίας και αργότερα δημοσιογράφος. Τότε απορροφούσε τα ταλέντα το ίδιο το κράτος και τους χορηγούσε άδεια δημιουργίας.
Εγώ ήμουν ένας από τους πιο νέους, ένας από τους πιο τυχερούς, γιατί κάθε χρόνο μου χορηγούσαν άδεια δημιουργίας και το όνομά μου συμπεριλαμβάνεται στην κρατική ανθολογία νέων ταλέντων με 18 αξιότιμους ποιητές. Μόνο ευγνωμοσύνη και καλά λόγια έχω να λέω για όσους με βοήθησαν και για τον τόπο που με γέννησε. Από τότε δε σταμάτησα ποτέ να γράφω. Έτσι έγινε πραγματικότητα και το όνειρο της μάνας. Να την προσέχει ο Άγιος εκεί ψηλά που είναι μαζί με τον πατέρα μου. Στην Αθήνα εγκαταστάθηκα μετά το 1991. Από τότε έχω γράψει και έχω εκδώσει πάνω από 200 βιβλία.
Ποια είναι τα θέματα που σας απασχολούν γενικά στην ποιητική σας διαδρομή;
Είναι οι χρησμοί, τα τάματα, οι μύθοι, οι θρύλοι, οι κίονες, οι περιηγήσεις, οι Θεοί, οι Άγιοι, οι προτομές, τα πρόσωπα, ο Οδυσσέας, ο Προμηθέας, ο Κύκλωπας, οι Σειρήνες, οι θάλασσες, τα βουνά ,τα βράχια, το χώμα, η γη, ο ήλιος, ο έναστρος ουρανός. Είναι όλος ο Αρχαίος Πολιτισμός, είναι η μάχη των Θερμοπυλών, είναι η μάχη των Πλαταιών, η μάχη του Μαραθώνα, η ναυμαχία της Σαλαμίνας. Είναι οι Αρχαίοι ιστορικοί, οι συγγραφείς, οι ποιητές, οι δραματουργοί, οι τραγωδοί. Είναι ο Όμηρος, ο Θουκυδίδης, ο Στράβων, ο Πολύβιος. Είναι ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης. Είναι ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης, ο Αριστοφάνης. Είναι ο Ιπποκράτης, ο Αρχιμήδης, ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Πύρρος, ο Θεμιστοκλής, ο Περικλής. Είναι το Βυζάντιο, το 1821, το έπος του ‘40. Είναι ο Άγιος Κοσμάς. Είναι το πολυτεχνείο και η Κύπρος. Είναι οι πιο αξιότιμοι Έλληνες ποιητές. Από τον Σεφέρη, Ελύτη, Ρίτσο ως τη Δημουλά και τον Πατρίκιο. Από τον Ουίτμαν, Πούσκιν, Γεσενίν ως τον Κανταρέ. Είναι το Καστελόριζο, η Καππαδοκία, η Τραπεζούντα, η Χιμάρα. Είναι το δάκρυ του Ελληνισμού, είναι η Θέα Ειρήνη και ο Πλούτος. Είναι τι πρέπει να ξέρει κάθε αλλοδαπός για τον Ελληνικό πολιτισμό. Είναι οι 9.000 μάρες. Είναι όλα τα δρώμενα της κοινωνίας. Είναι ό,τι κινείται. Είναι η Πατρίδα, η μάνα, οι πολιτείες, τα σοκάκια, οι σκεπές, τα σπίτια, τα πουλιά, τα λουλούδια, ο αλτρουισμός, τα ήθη, τα έθιμα, οι λαοί, ο κόσμος, η αγκαλιά, το χαμόγελο, ο έρωτας. Είναι η καθημερινότητα.
Τα έργα σας κυκλοφορούν παράλληλα και στην αγγλική γλώσσα, αξιολογήθηκαν μάλιστα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό «Official World Record» ως «Most poetry books published in Greek». Πώς αισθάνεστε για την τιμή αυτή;
Ελλάδα για μένα είναι φως, είναι ήλιος, είναι έναστρος ουρανός, είναι ευλογία, είναι θάλασσα, είναι οι χρησμοί, είναι οι ελιές, είναι τ’ αμπέλια, είναι τα καράβια, είναι τα μαντεία, είναι η αγάπη, είναι η δημιουργία, είναι το πνεύμα του κόσμου όλου. Είναι η ευχή της μάνας μου. Είναι όλο το άσπρο, όλο το γαλανό της οικουμένης. Είναι η γλώσσα της επικοινωνίας όλων των λαών. Είναι ο πολιτισμός, είναι οι ήρωες. Το να συνδέεται τ’ όνομά μου και η γλώσσα της μάνας μου τόσο σθεναρά με την χώρα αυτή που λέγεται Ελλάδα, για μένα είναι η μεγίστη τιμή, είναι θέλημα Κυρίου, είναι η παρακαταθήκη του τυφλού πατέρα μου, είναι η δικαίωση του καθενός μας, είναι ένα όνειρο που θα ήθελε να αγγίξει κάθε δημιουργός.
Μιλήστε μας για την πεντάδα των πολύτομων έργων σας που απαρτίζονται από μεγάλο αριθμό τόμων, βιβλίων, συλλογών, αυτή τη δημιουργική πορεία περίπου σαράντα χρόνων στην ποίηση.
Έργο 1: Οδύσσεια μιας Ελλάδας άλλης (Α’-Ω) . 24 τόμοι, όσα είναι και τα ελληνικά γράμματα και οι ραψωδίες του Ομήρου. Επιπλέον 12 τόμοι είναι στην αγγλική γλώσσα.( Σημ: Ο κάθε τόμος έχει από 300 ποιήματα προς τιμήν των 300 του Λεωνίδα.)
Έργο 2: Ελλάδα δεν είναι μόνο τα βουνά (Συμπεριλαμβάνει 8 ποιητικές συλλογές αγγλικά και ελληνικά).
Έργο 3: Ακοίμητες πολιτείες και περιηγήσεις του τυφλού πατέρα μου
(Συμπεριλαμβάνει 6 ποιητικές συλλογές αγγλικά και ελληνικά).
Έργο 4: Κωδικοποιημένη σάτιρα του Αριστοφάνη.
Έργο 5: Χορδές του κόσμου.
Συλλογικά: περίπου 90 000 στίχοι. Βιβλία 205. Ποιήματα 11 600. Ποιητικές συλλογές 155. Τόμοι 40. Υπερτόμοι 9.
Για όλα αυτά χρειαστήκαν πολλά ξενύχτια, πολλές δεκαετίες, ατελείωτες ώρες δημιουργίας και ταξινόμησης. Αρκετές φορές είχα υπερκόπωση και έχανα τον έλεγχο, αλλά δεν τα παράτησα. Το έργο «Οδύσσεια μιας Ελλάδας άλλης» είναι το μεγαλύτερο έργο μου. Περιέχει 7.200 ποιήματα στην ελληνική και αγγλική γλώσσα.
Ποια είναι η σχέση σας με την Ένωση Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας (ΕΛΟΣΥΛ) και τους φίλους σας στην περιοχή μας;
Όταν έλαβε χώρα η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής «Κόκκινη Μηλιά», από τις εκδόσεις Λιβάνη στη Λάρισα και της ποιητικής συλλογής «Μελτέμια της Τροίας» στο Βόλο ένιωσα κάτι πολύ δυνατό να με τραβάει. Ήταν το πνεύμα. Ήταν κάτι που το έψαχνα και το βρήκα στους δημιουργούς αυτούς. Σε αυτούς τους απλούς φιλόξενους ανθρώπους που με περίμεναν με ανοιχτή αγκαλιά. Όλους αυτούς του ποιητές που έλαμπαν τα μάτια τους και χαιρόντουσαν με την χαρά μου. Από τότε είναι τιμή για μένα που είμαι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας (ΕΛΟΣΥΛ). Η Πρόεδρος Δήμητρα Μπαρδάνη και η Γραμματέας Βασιλική Καρατάσιου – Τσιώλη για μένα εκπέμπουν πολιτισμό. Θαυμάζω το περιοδικό «Πνευματική Λάρισα», τις συνεντεύξεις, τις παρουσιάσεις, τις εκπομπές, την σχέση με τα μέλη και γενικά το υπέροχο έργο τους. Ένεκα κοροναϊού δεν καταφέραμε να κάνουμε την παρουσίαση του έργου «Οδύσσεια μιας Ελλάδας άλλης» στο Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο Λάρισας, όπου θα έρχονταν δημιουργοί από διάφορους νομούς της Ελλάδας. Στις 12.12.2020 η Ένωση Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας (ΕΛΟΣΥΛ) απηύθυνε αίτημα στο Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας για να στηρίξει την υποψηφιότητα μου για το Νομπέλ Λογοτεχνίας. Είναι για μένα η μεγαλύτερη τιμή που μου έχει γίνει. Ευελπιστώ να τους δώσω χαρά. Ευγνωμονώ όλα τα μέλη της Ένωσης για τη στήριξη αυτή. Εύχομαι να έχουν πάντα επιτυχίες και πάντα δημιουργικοί.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
Διαβάστε ακόμη:
👉Ακολουθήστε μας στο twitter
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών