Γράφει ο Παναγιώτης Μπάρκας
Στην πρόσφατη ιστορία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού είναι πλέον χειροπιαστές οι δυσοίωνες δυναμικές του μέλλοντός του. Eαν η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί έστω και την ύστατη στιγμή, η ύπαρξή μας θα αφορά απλώς την ιστορία. Και αυτή, παραχαραγμένη, ανακριβή, χειραγωγημένη και ιδιοποιημένη. Οι δικοί μας υπεύθυνοι φορείς, η κοινότητά μας, αλλά και η Αθήνα, δείχνουν απαθείς, γιατί είναι συνήγοροι. (Δεν μπορεί επί 30 χρόνια να γίνονται τα ίδια λάθη. Να επιτρέπεται ανενόχλητα η εθνική μας διάβρωση και απόλεση εθνικών αξιών. Να στηρίζονται επανειλημμένα και μακροχρόνια ηγεσίες και άτομα με άπειρες εθνικές ευθύνες, γεγονός που απορρίπτει τον ισχυρισμό ότι δεν γνωρίζουν την κατάσταση και επιτρέπει την κατηγορία για εσκεμμένη δράση. Συνεπώς, είτε ανοιχτά, είτε εσκεμμένα πηγαίνουμε νερό στο μύλο που αλέθει τα κόκαλά μας!)
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ
Κραυγαλέα τα φαινόμενα που έχουν καθίσει σταυροπόδι στον τόπο μας, στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, ή σε σχέση με τον Ελληνισμό στην Αλβανία, με τη δική μας ελληνική υπογραφή. Διαχρονικά μεν αλλά οδεύουν σήμερα προς κορύφωση. Αφορούν την καλλιέργεια προϋποθέσεων που προτρέπουν σε φυγή των Ελλήνων από τα πατρώα τους εδάφη. Τη δημιουργία δημογραφικών κενών και την μεθοδευμένη απαλλαγή από τα περιουσιακά μας στοιχεία. Την απαλλαγή της εθνικής μας ταυτότητας από τα βασικά στοιχεία Ελληνισμού και την επιβολή χαρακτηριστικών που ορίζει ο νέος αλβανικός εθνικισμός. Την απαλλαγή από ελληνικά μνημεία, τοπωνύμια, επιγραφές, ιστορία, προσωπικότητες, ήθη και έθιμα, ή την παραχάραξή τους, την άρνηση και την οικειοποίηση αυτών από τρίτους. Την απαξίωση της ελίτ, της διανόησης και των επιτόπιων αξιών και των θεσμών που παράγουν ή μπορεί να παράγουν εθνικό έργο. Την υποβάθμιση της παιδείας στη μητρική γλώσσα για ιδιοτελή συμφέροντα.
Οι «θεσμοί των Ελλήνων» και γενικά οι Έλληνες, βλέπουν εντελώς φυσιολογική την εξέλιξη (είτε γιατί βολεύονται, είτε γιατί πιστεύουν ότι απαλλάσσονται των ευθυνών). Και οι Αλβανοί τα παρουσιάζουν ως αλβανικά, ή τα θέτουν στην υπηρεσία των στόχων τους. (Εύγλωττο το συνημμένο βίντεο με τον δήμαρχο Δρόπολης).
ΟΙ ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΕΣ ΑΛΛΟΙΩΣΗΣ
Στην πορεία των τριών δεκαετιών οι παράγοντες αλλοίωσης του εθνικού μας ιστού δρούσαν ταυτόχρονα και εναλλακτικά, υπό δύο μορφές. Η πρώτη αφορά την γεωγραφική σμίκρυνση και τη δημογραφική και την οικονομική αλλοίωση. Η δεύτερη τη συνεχιζόμενη εξοικείωση του αλβανικού στοιχείου με τον τόπο μας, αναγκάζοντάς μας να αποβάλλουμε την ταυτότητά μας.
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΜΊΚΡΥΝΣΗ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΉ ΑΛΛΟΙΩΣΗ
Στην πρώτη μορφή παρατηρούμε πώς μεθοδευμένα και με τη δική μας σύμπραξη το ντε φάκτο γεωγραφικό βόρειο όριο των περιοχών μας στο σημερινό δήμο Φοινικαίων υποχώρησε αρκετά προς Νότο. Πρώτα με με τη «Βιομηχανική ζώνη» 1993-94. Η Γκιάστα και το Μετόχι όπου εμείς ανοίξαμε το 1991 ελληνικό σχολείο, τώρα δεν έχει ίχνος ελληνικότητας. Την Τσούκα την παραδώσαμε κυριολεκτικά. Τα όρια του δήμου Φοινικαίων υποχώρησαν και στην έξοδο στη θάλασσα στο Μπερντενέσι και στο Πάλι, στο Λυκούρεσι κλπ. Πιο ελάχιστα αλλά, το ίδιο μπορούμε να πούμε και για το δήμο Δρόπολης για να μη πάμε σε Χιμάρα ή αλλού, στο Μουρσί. Παράλληλα, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει συγκεκριμένα πόσες χιλιάδες στρέμματα λιβάδια, βοσκοτόπια, δάση, χωράφια κλπ εκτάσεις παραδώσαμε σε άλλα χέρια. Πόσες εκατοντάδες εκτάρια ζητούν οι αρχές στις περιοχές μας προς αποζημίωση δήθεν πρώην ιδιοκτητών. Τα πρώην μεικτά χωριά του δικτατορικού καθεστώτος στις περιοχές με αμιγή ελληνικό μειονοτικό πληθυσμό μετατράπηκαν σε θύλακες με αλβανικό πληθυσμό. Περισσότερες από χίλιες οικογένειες αλβανικής καταγωγής πολιτογραφήθηκαν στα χωριά μας σε ύποπτες συνθήκες από τις δημοτικές μας αρχές. Η οροσειρά που χωρίζει τους δύο δήμους, δόθηκε από τους δύο δήμους σε ύποπτα χέρια για ανεμογεννήτριες. Στο δήμο Δρόπολης ένα πανεπιστήμιο ανέλαβε το χωροταξικό σχέδιο του δήμου διαστρεβλώνοντας ακραίως τα στοιχεία πραγματικότητας και υπονομεύοντας τα σχέδια και την προοπτική ανάπτυξης της Δρόπολης. Η προοπτική του φαινομένου πώλησης αγροτικής γης και άλλων ακίνητων περιουσιών, μαζί με την ενοικίασή τους σε τρίτους, αποχτάει το πρόσωπο της ταφόπετρας μας. Οι δημοτικές αρχές γνωρίζουν την κατάσταση, αλλά σιωπούν, δεν αντιδρούν. Σε αρκετές περιπτώσεις ρίχνουν την πέτρα και προσπαθούν να κρύψουν το χέρι.
Η ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΚΟΎ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΤΌΠΟ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ.
Παράλληλα με την ανάπτυξη των γνωστών πάγιων θέσεων που μας χαρακτηρίζουν κουβαλημένους εδώ κατά τον 18ο - 19ο αιώνα, παρατηρείται τελευταία μια διπλή ταχύτητα. Από την μία η προβολή του τόπου μας χωρίς ιστορία, πολιτισμό, ταυτότητα, ότι δανειστήκαμε αλβανικό πολιτισμό, με παραποιημένο, παραχαραγμένο και οικειοποιημένο τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό μας και την προσπάθεια άρνησης του φυσικού μας δικαιώματος ως νόμιμοι κληρονόμοι του.
Συνέβαλε πολύ αρνητικά προς την κατεύθυνση αυτή και η διαμόρφωση ενός περίεργου κλίματος. Η «επίσημη πολιτική ηγεσία» του τόπου μας (η αναγνωρισμένη από την Αθήνα), έναντι του οργανωμένου και ορμητικού αλβανικού εθνικισμού πρόβαλε περιστασιακά έναν κούφιο, αυθόρμητο, επιφανειακό «ελληνικό εθνικισμό», Λειτουργούσε επί το πλείστο ως κόκκινο πανί που προκαλούσε τον αλβανικό εθνικισμό, με αποτέλεσμα τη σίγουρη άτακτη υποχώρησή μας και στα δίκαιά μας. Και δεν αποτελεί εδώ εύγλωττο παράδειγμα μόνο η Χιμάρα είτε η Νάρτα, αλλά δείτε και το Δέλβινο, τους Αγίους Σαράντα το Αργυρόκαστρο. (Στο Δέλβινο τα αρχοντικά των Ελλήνων όπου συνήλθε και το γνωστό Συνέδριο της κυβέρνησης της Αυτονομίας, αποκαλούνται αλβανική κληρονομιά. Το Αργυρόκαστρο αποτελεί τώρα το επίκεντρο ανάδειξης αλβανισμού. Δημοσιογράφοι, τουρισμός, πολιτισμός, πολιτική, «επιστήμη» αφαιρούν καθημερινά, στο όνομα της αλβανικής εξοικείωσης, κάθε διαχρονικό στοιχείο ελληνισμού, διαπολιτισμού, ανοχής)
Από την άλλη παρατηρείται η προβολή των καλλονών και αξιών του τόπου μας, όπου επίσης παραχαράσσεται η ταυτότητά μας. Στόχος των δύο ταχυτήτων η αλλοίωσή μας και η δημιουργία συνθηκών ελληνικής αποκλήρωσης.
Σε όλο αυτό το κλίμα είναι πέρα από μειοδοτική η δική μας συμπεριφορά. Στις δεκάδες εκπομπές των αλβανικών καναλιών με τέτοιου είδους θέματα, οι απλοί Έλληνες και κυρίως οι επίσημοι εκπρόσωποι, από την μία δείχνουν ότι δεν γνωρίζουν γιατί είναι Έλληνες στον τόπο αυτό, από την άλλη δείχνουν απαράμιλλο ζήλο να ανταποκριθούν σε εκείνο που επιδιώκουν οι Αλβανοί δημοσιογράφοι και όταν μάλιστα εκείνοι δον το εκδηλώνουν.
ΔΥΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
Χτυπητό παράδειγμα η εκπομπή για τη Σωτήρα κεντρικού αλβανικού καναλιού. Στην ανοιχτή έκκληση της δημοσιογράφου για να επισκεφτούν οι συμπατριώτες της τη Σωτήρα ως «μια από τις σπάνιες αλβανικές ομορφιές» οι δικοί μας ομιλητές εκδηλώνουν δυναμικά τον δικό τους αλβανισμό κρύβοντας τον ελληνισμό. Φθάνουν στο σημείο με τον δήμαρχο να αποκαλεί τους Σωτηριώτες που χρηματοδότησαν την ανέγερση του ιστορικού σχολείου της Σωτήρας, «Αλβανούς της Αμερικής» αναγκάζοντας τη δημοσιογράφο να τον διορθώνει γιατί το τράβηξε πολύ.
Στη συνέχεια της εκπομπής οι υπάλληλοι του δήμου, κάνουν τα πάντα για να πούνε στο αλβανικό κοινό τις διευκολύνσεις που παραχωρεί η κυβέρνηση για να αναπτύξουν εκείνοι τουριστικές μονάδες στη Σωτήρα (στο πλαίσιο του τουριστικού χωριού). Όμως δεν είδαμε ποτέ το δήμο να καταβάλλει κάποια προσπάθεια να ενημερώσει και να προσελκύσει τους Σωτηριώτες, τους Δρόπολίτες τους Έλληνες να επενδύσουν στον τομέα αυτό.
Το δεύτερο παράδειγμα αφοράει τις εκδηλώσεις για το Dropull International Short Film Festival, μια εκδήλωση την οποία θα καμάρωνε και ο δικτάτορας Χότζια. Η υποδομή της εκδήλωσης όλη στην αλβανική. «Οι Έλληνες» διοργανωτές υιοθέτησαν την αλβανική ορολογία και ταυτότητα για τα μνημεία μας. Οι συντονιστές μιλούσαν σπασμένα ελληνικά, ή μιλούσαν αλβανικά και μεταφράζονταν στα ελληνικά για να ακούσει ο Έλληνας Πρόξενος. Η συμμετοχή των ντόπιων παραγόντων πολιτισμού ανύπαρκτη.
Το τελευταίο που μάθαμε είναι η πρωτοβουλία «Αλβανών» να αναδιοργανώσουν το γνωστό Λαϊκό Συγκρότημα Δρόπολης. (Αφού πρώτα καταφέραμε να εξουδετερώσουμε κάθε προσπάθεια Ελλήνων να δώσουν σ΄ αυτό το Συγκρότημα ζωή και πάθος !!)
Και, δυστυχώς, οι παράγοντες αυτοί έχουν την ολόπλευρη στήριξη της ελληνικής διπλωματίας στην Αλβανία και επίσημων ελληνικών παραγόντων !!!
7 Σεπτεμβρίου 2022
facebook.com/panibar2011
Ντροπή για τον δήμαρχο.
ΑπάντησηΔιαγραφή