Το καφενείο του χωριού μας

Γράφει ο Αλκιβιάδης Νταλές

Παραδοσιακά το καφενείο σε ένα χωριό, δεν είναι μόνο χώρος όπου θα απολαύσει κάποιος το καφεδάκι ή το τσιπουράκι του. Ήταν και συνεχίζει να είναι εστία συνάντησης, κοινωνικών συναναστροφών, ζυμώσεων σημαντικών συζητήσεων και αποφάσεων κοινού τοπικού χαρακτήρα.

Στο καφενείο θα συναντούσες τον παππά, τον κοινοτάρχη, τον δάσκαλο, τον απεσταλμένο και τους υπαλλήλους που επέστρεφαν τα απογεύματα από το κέντρο φέρνοντας τα νέα. Στο καφενείο του χωριού ο ταχυδρόμος κάποτε θα μοίραζε την αλληλογραφία και θα άφηνε τον τύπο για τους συνδρομητές. Ακόμα και σήμερα με το που φθάνουμε στο χωριό , το πρώτο που θα κάνουμε, είναι να τρέξουμε να μάθουμε τα νέα του χωριού, στο καφενείο.

Σίγουρα στις μέρες μας ,οι τρόποι και τα μέσα επικοινωνίας έχουν εξελιχθεί και αλλάξει, αλλά δεν παύει το καφενείο να διατηρεί τον κοινωνικό του ρόλο στις απευθείας επαφές ανάμεσα στους ανθρώπους που σήμερα πάνε να εκλείψουν.

Ευτυχώς στο χωριό μας, ο θεσμός του καφενείου συνεχίζει να λειτουργεί και να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες, ακόμα και ως παντοπωλείο.

Αν κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία του καφενείου του χωριού μας, δεν γνωρίζουμε ακριβώς πότε πρώτο χτίστηκε. Το γεγονός ότι βρίσκεται πάνω στην κεντρική βρύση (πηγάδι), η οποία κατασκευάστηκε το έτος 1819, συμπεράνουμε ότι κάπου εκεί να υπάρχουν και οι απαρχές του.

Είναι ιδιοκτησία της εκκλησίας του χωριού και διαχειρίζονταν ανέκαθεν από την εκάστοτε Εκκλησιαστική Επιτροπή. Σε τακτικά χρονικά διαστήματα γινόταν δημοπρασία για τον καθορισμό του καφετζή και του μισθώματος υπέρ της εκκλησίας.

Στο παρελθόν στο χωριό λειτουργούσαν και άλλα ιδιωτικά καφενεία, όπως το καφενείο του Κύρκα, του μπάρμπα Γιάννη Ρέτζιου. Εξίσου και άλλα εμπορικά μαγαζιά, παντοπωλείο, μανάβικο. Στον μικρό θόλο του σχολείου σε παλιότερες εποχές λειτουργούσε κρεοπωλείο το οποίο και αυτό δίνονταν με δημοπρασία. Οι μεγαλύτεροι θυμούνται να γίνετε λόγος για το μαγαζί του ” Γκέγγα ”που πουλούσε ζαχαρώδη.

Κατά καιρούς έχουν γίνει διάφορες παρέμβασης στο αρχικό του σχήμα. Τα τελευταία χρόνια έγινε σμίξη με τον φούρνο πάνω στον οποίο προστέθηκε μεγάλη βεράντα. Σε συνδυασμό με την ανακαινισμένη πλατεία και την αξιοθαύμαστη φυσική Γούβα μπροστά στο καφενείο, κατά περιόδους, ιδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, ξανά βιώνουν τις δόξες του παρελθόντος.

Αν μπούμε στην διαδικασία να αναφερθούμε στα άτομα που λειτούργησαν το καφενείο, η λίστα είναι μεγάλη και σίγουρα κάποιων θα ξεχάσουμε. Πάντως, τα τελευταία περίπου 15 χρόνια τακτικός και αντικατάστατος καφετζής είναι ο Κώστας Νάκας με την σύζυγό του Αλεξάνδρα. Αξίζει στο σημείο αυτό να τονίσουμε πως ο Κώστας εκτός τον καφετζή, κάνει και τον ταξιτζή, ηλεκτρολόγο, υδραυλικό, νοσοκόμο, γάλατα και οτιδήποτε άλλη υπηρεσία έχουν ανάγκη οι λιγοστοί απομείναν κάτοικοι του χωριού.

Ευτυχώς που υπάρχουν και αυτοί οι λίγοι που κρατάνε ζωντανά τα χωριά μας, που εκτός την ευγνωμοσύνη , αξίζουν και την στήριξη όλων μας.

Σχετικές Δημοσιεύσεις

Σχόλια