Γράφει ο Στέλιος Φενέκος
Βγήκε ένα Τούρκος αναλυτής (το γεγονός ότι είναι ο επικεφαλής του Think Tank του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών δεν σημαίνει ότι η ανάλυσή του και η μελέτη του είναι σοβαρή-το αντίθετο ) κι έκανε μία στρεβλή ανάλυση κι εμείς το αναδείξαμε σε σημαντικό ζήτημα και επαναλαμβάνουμε τηλεοπτικά με τρομερά λάθη την Τουρκική προπαγάνδα.
1. Τα νησάκια καταλήξαμε να τα λέμε με τα Τουρκικά ονόματα που αποδίδουν οι Τούρκοι. Θυμίζω οι νησίδες αυτές έχουν ονόματα 2000 χρόνια πριν εμφανισθούν οι Τούρκοι στην περιοχή.
Και καλό είναι για τουλάχιστον τις πιο σημαντικές από αυτές να γνωρίζουμε τα ονόματά τους και να μην πέφτουμε μόνοι μας στην παγίδα της προπαγάνδας. Είναι Αρμαθιά, Μακρονήσι και Καροφύλλα στη Κάσο, Ελάσα, Δραγονάδα, Διονυσάδα Λασιθίου, Ψείρα, Δία Ηρακλείου, Σύρνα και Παλλακίδα, Μεσονήσι και Στεφανία κλπ .
2. Στο Διεθνές Δίκαιο η ονομασία είναι νήσοι (islands) και νησίδες (islets). Και η έκφραση ακατοίκητες δεν υπάρχει στην ορολογία του Διεθνούς Δικαίου, αλλά εάν έχουν ή όχι ικανότητα υποστήριξης οικονομικής ζωής.
Οι νήσοι και νησίδες αυτές, που είχαν επισημάνει με κόκκινο οι Τούρκοι, όχι μόνο μπορούν να στηρίξουν οικονομική ζωή (χωράφια, καλλιέργειες, και βόσκηση αιγοπροβάτων, αλλά κάποια έχουν κατοικηθεί μόνιμα στο πρόσφατο παρελθόν και εξακολουθούν να κατοικούνται για κάποιες περιόδους καλλιεργειών και τουρισμού κιόλας.
3. Το ζήτημα της πρόσβαση από τμήμα της ανοικτής θάλασσας σε άλλο τμήμα ανοικτής θάλασσας, μέσω διελεύσεως από περιοχές όπου μεσολαβεί χωρική θάλασσα (μεταξύ π.χ. Κάσου και Κρήτης εάν γίνουν 12 τα νμλ της χωρικής θάλασσας), διευθετείται με στενά Διεθνούς Ναυσιπλοΐας και όχι με transit passage.
Και αυτό, γιατί άλλο το νομικό καθεστώς διελεύσεως από στενά Διεθνούς Ναυσιπλοΐας και άλλο το καθεστώς transit passage από χωρική θάλασσα.
4. Και θα το επαναλαμβάνω σε ώτα μη ακουόντων:
Η Τουρκία με την Λιβύη προσπάθησαν με το Τουρκολιβυκό μνημόνιο να νομιμοποιήσουν με μία διμερή συμφωνία τις διεκδικήσεις τους όσον αφορά την ΑΟΖ .
Και αυτό γιατί;
Η απλή ανακήρυξη ΑΟΖ από κάθε χώρα είναι μία πράξη μονομερής, που δεν τυγχάνει αναγνώρισης σε περίπτωση που επικαλύπτεται με τις ΑΟΖ άλλων χωρών.
Πότε Διεθνώς μπορεί να υπάρξει διεθνής αναγνώριση;
Η απλή ανακήρυξη ΑΟΖ από κάθε χώρα είναι μία πράξη μονομερής, που δεν τυγχάνει αναγνώρισης σε περίπτωση που επικαλύπτεται με τις ΑΟΖ άλλων χωρών.
Πότε Διεθνώς μπορεί να υπάρξει διεθνής αναγνώριση;
Όταν οριοθετηθεί με την χώρα που επικαλύπτονται η ΑΟΖ μετά από συμφωνία μεταξύ τους ή μετά από απόφαση Διεθνούς Δικαστηρίου. Αυτό επιδίωξαν η Τουρκία με την Λιβύη με το μνημόνιο.
Και ποιο τμήμα της ΑΟΖ οριοθετείται στο μνημόνιο;
ΜΟΝΟ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΑΟΖ !!!
Και στην περίπτωση του Τουρκολιβυκού μνημονίου το τμήμα που υπάρχει επικάλυψη είναι αυτό το μικρό κομμάτι των 18.5 νμλ.
Που σημάνει ότι ΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ ΑΟΖ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΟΘΕΤΗΘΕΙ από το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, γιατί απλά υπάρχουν επικαλύψεις με την χώρα μας.
Και απλά είναι μονομερής πράξη με την ίδια ισχύ που έχει η ανακήρυξη ΑΟΖ μονομερώς από εμάς Νότια από την Κρήτη (π.χ. Οριοθετημένη είναι η ΑΟΖ μας με την Ιταλία και το τμήμα ΑΟΖ με την Αίγυπτο).
Γιατί λοιπόν εμείς στους χάρτες που δημοσιεύουμε και προβάλλονται συνεχώς αναπαράγουμε μία τεράστια φαρδιά ζώνη, που περιλαμβάνει ΑΟΖ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΟΘΕΤΗΘΕΙ από το μνημόνιο Τουρκίας Λιβύης (παράνομα κι αυτό οπωσδήποτε) και μάλιστα εμφανίζουμε και το υπόλοιπο τμήμα μη οριοθετημένης ΑΟΖ και όχι ΤΗΝ ΣΤΕΝΗ ΜΟΝΟ ΖΩΝΗ των 18,5 νμλ;
Απλά αναπαράγουμε με φοβικά σύνδρομα την Τουρκική προπαγάνδα.
5. Η νέα επέκταση της ΑΟΖ της Αιγύπτου, αν και θετική πράξη για μας, γιατί εισέρχεται για λίγο μέσα στη στενή ζώνη των 18,5 νμλ, εν τούτοις από πλευράς Διεθνούς Δικαίου είναι ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ πράξη, και μάλιστα η Λιβύη μπορεί να επικαλεστεί ότι παραβιάζεται η αρχή της μέσης γραμμής στην ΑΟΖ Αιγύπτου- Λιβύης (κινείται Βόρεια το όριο ενώ η Λιβύη θα ισχυρισθεί ότι η χάραξη πρέπει να κινηθεί ΒΑ), διότι έχει χαραχθεί με την ίδια λογική που είχε χαραχθεί και η ΑΟΖ από το Ισραήλ και τον Λίβανο και δημιουργούσε τα προβλήματα μεταξύ τους που τελικά τα επέλυσαν μετά από μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις.
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ
Η σχολαστική εξέταση με ακρίβεια και σωστή τεκμηρίωση αυτών των σοβαρών Εθνικών θεμάτων Εξωτερικής πολιτικής και Διεθνούς Δικαίου είναι αναγκαία, διότι αλλιώς κινδυνεύουμε όχι μόνο να αναπαράγουμε την Τουρκική προπαγάνδα, αλλά και να κάνουμε εσφαλμένες αξιολογήσεις και να λαμβάνουμε εσφαλμένες αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής.
Και ποιο τμήμα της ΑΟΖ οριοθετείται στο μνημόνιο;
ΜΟΝΟ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΑΟΖ !!!
Και στην περίπτωση του Τουρκολιβυκού μνημονίου το τμήμα που υπάρχει επικάλυψη είναι αυτό το μικρό κομμάτι των 18.5 νμλ.
Που σημάνει ότι ΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ ΑΟΖ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΟΘΕΤΗΘΕΙ από το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, γιατί απλά υπάρχουν επικαλύψεις με την χώρα μας.
Και απλά είναι μονομερής πράξη με την ίδια ισχύ που έχει η ανακήρυξη ΑΟΖ μονομερώς από εμάς Νότια από την Κρήτη (π.χ. Οριοθετημένη είναι η ΑΟΖ μας με την Ιταλία και το τμήμα ΑΟΖ με την Αίγυπτο).
Γιατί λοιπόν εμείς στους χάρτες που δημοσιεύουμε και προβάλλονται συνεχώς αναπαράγουμε μία τεράστια φαρδιά ζώνη, που περιλαμβάνει ΑΟΖ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΟΘΕΤΗΘΕΙ από το μνημόνιο Τουρκίας Λιβύης (παράνομα κι αυτό οπωσδήποτε) και μάλιστα εμφανίζουμε και το υπόλοιπο τμήμα μη οριοθετημένης ΑΟΖ και όχι ΤΗΝ ΣΤΕΝΗ ΜΟΝΟ ΖΩΝΗ των 18,5 νμλ;
Απλά αναπαράγουμε με φοβικά σύνδρομα την Τουρκική προπαγάνδα.
5. Η νέα επέκταση της ΑΟΖ της Αιγύπτου, αν και θετική πράξη για μας, γιατί εισέρχεται για λίγο μέσα στη στενή ζώνη των 18,5 νμλ, εν τούτοις από πλευράς Διεθνούς Δικαίου είναι ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ πράξη, και μάλιστα η Λιβύη μπορεί να επικαλεστεί ότι παραβιάζεται η αρχή της μέσης γραμμής στην ΑΟΖ Αιγύπτου- Λιβύης (κινείται Βόρεια το όριο ενώ η Λιβύη θα ισχυρισθεί ότι η χάραξη πρέπει να κινηθεί ΒΑ), διότι έχει χαραχθεί με την ίδια λογική που είχε χαραχθεί και η ΑΟΖ από το Ισραήλ και τον Λίβανο και δημιουργούσε τα προβλήματα μεταξύ τους που τελικά τα επέλυσαν μετά από μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις.
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ
Η σχολαστική εξέταση με ακρίβεια και σωστή τεκμηρίωση αυτών των σοβαρών Εθνικών θεμάτων Εξωτερικής πολιτικής και Διεθνούς Δικαίου είναι αναγκαία, διότι αλλιώς κινδυνεύουμε όχι μόνο να αναπαράγουμε την Τουρκική προπαγάνδα, αλλά και να κάνουμε εσφαλμένες αξιολογήσεις και να λαμβάνουμε εσφαλμένες αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής.
Σχετικά Θέματα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών