.png)
ΟΜΑΔΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟ ΔΡΟΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΠΩΓΩΝΙΟΥ: Η ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΓΗ ΖΗΤΑΕΙ ΑΛΛΑΓΗ
ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΤΙΜΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ.
ΔΗΜΟΣ ΔΡΟΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΠΩΓΩΝΙΟΥ ΚΕΝΤΡΟ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ ΤΩΝ ΥΠΕΡΗΛΙΚΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ.
- Να παραμείνουν στις εστίες τους όλοι όσοι είναι μόνιμοι κάτοικοι, έχοντας καλύτερη ποιότητα ζωής.
- Να προσελκύσουμε και τους υπόλοιπους που ζουν και εργάζονται στον ελλαδικό χώρο (παιδιά, εγγόνια, συγγενείς, συγχωριανούς). Να έχουν λόγο και κίνητρα να επισκέπτονται συχνότερα τους συγγενής, τον τόπο τους, δίνοντας έτσι ανάσες πνοής και λίγο περισσότερη ζωντάνια στα χωριά μας. Να γίνει η αρχή και να ενισχυθούν οι δεσμοί με τα πατρογονικά εδάφη.
1. Λόγο της αδυναμίας μιας μεγάλης μερίδας να ξεπεράσει τα γραφειοκρατικά προβλήματα και από τις δύο χώρες
Α) μην γνωρίζοντας ένα μεγάλο μέρος των Δροπολιτών και Πωγωνίσιων σχεδόν καθόλου την Αλβανική γλώσσα, δεν μπορούν να καταλάβουν την νομοθεσία αυτή.
Β) αδυναμία κατανόησης νομικών όρων, εγκύκλιων, οδηγιών του Ελληνικού δημοσίου. Γίνονται έρμαια της γραφειοκρατίας ένθεν κακείθεν.
Άγχος, αγωνία, τρέξιμο, χαρτιά από εδώ, χαρτιά από εκεί, ένας ατελείωτος λαβύρινθος.
Έρχεται τώρα η δημοτική αρχή να δώσει τέλος σε αυτήν την ταλαιπωρία (ανασφάλιστοι υπερήλικες, ιατρική περίθαλψη, νοσοκομείο, περιουσιακά θέματα, κλπ, με τα δυο δημόσια των κρατών). Στελεχώνοντας γραφείο εξυπηρέτησης με γνώστες αυτών των θεμάτων. Τόσα παιδιά σπουδαγμένα έχουμε. Λύσεις υπάρχουν. Το γραφείο αυτό του δήμου θα κάνει τις απαραίτητες συνεννοήσεις για λογαριασμό των δημοτών του και μόνο μέσω υπηρεσιακών οδών.
2. Για όλα τα χωριά και τους δημότες του θα υπάρχει σε εικοσιτετράωρη βάση τηλεφωνικό κέντρο (με δωρεάν κλήση) που θα απαντάει σε όποια ανάγκη προκύψει ή βοήθεια χρειαστεί. Αυτοκίνητο με το κατάλληλο προσωπικό θα σπεύδει το συντομότερο δυνατό για βοήθεια.
3. Μια φορά την εβδομάδα σε όλα τα χωριά θα επισκέπτεται σπίτι το σπίτι (νοσοκόμα) και όταν χρειάζεται και γιατρός.
4. Στα ορεινά και απομακρυσμένα χωριά ο δήμος θα διαθέτει συγκεκριμένους υπαλλήλους (κατόπιν συνεννόησης με τους προέδρους των χωριών σε καθημερινή βάση). Για καλύτερη εξυπηρέτηση των υπερηλίκων και τις ανάγκες του χωριού. Για όλα αυτά δεν χρειάζεται επιπλέον οικονομική επιβάρυνση. Ήδη υπάρχει πλεόνασμα εργατικού δυναμικού στο δήμο, απλώς χρειάζεται η σωστή κατανομή, να είναι κοντά στον πολίτη.
Αγαπητοί συμπατριώτες μας, Δροπολίτες και Πωγωνίσιοι.
Άγχος, αγωνία, τρέξιμο, χαρτιά από εδώ, χαρτιά από εκεί, ένας ατελείωτος λαβύρινθος.
Έρχεται τώρα η δημοτική αρχή να δώσει τέλος σε αυτήν την ταλαιπωρία (ανασφάλιστοι υπερήλικες, ιατρική περίθαλψη, νοσοκομείο, περιουσιακά θέματα, κλπ, με τα δυο δημόσια των κρατών). Στελεχώνοντας γραφείο εξυπηρέτησης με γνώστες αυτών των θεμάτων. Τόσα παιδιά σπουδαγμένα έχουμε. Λύσεις υπάρχουν. Το γραφείο αυτό του δήμου θα κάνει τις απαραίτητες συνεννοήσεις για λογαριασμό των δημοτών του και μόνο μέσω υπηρεσιακών οδών.
2. Για όλα τα χωριά και τους δημότες του θα υπάρχει σε εικοσιτετράωρη βάση τηλεφωνικό κέντρο (με δωρεάν κλήση) που θα απαντάει σε όποια ανάγκη προκύψει ή βοήθεια χρειαστεί. Αυτοκίνητο με το κατάλληλο προσωπικό θα σπεύδει το συντομότερο δυνατό για βοήθεια.
3. Μια φορά την εβδομάδα σε όλα τα χωριά θα επισκέπτεται σπίτι το σπίτι (νοσοκόμα) και όταν χρειάζεται και γιατρός.
4. Στα ορεινά και απομακρυσμένα χωριά ο δήμος θα διαθέτει συγκεκριμένους υπαλλήλους (κατόπιν συνεννόησης με τους προέδρους των χωριών σε καθημερινή βάση). Για καλύτερη εξυπηρέτηση των υπερηλίκων και τις ανάγκες του χωριού. Για όλα αυτά δεν χρειάζεται επιπλέον οικονομική επιβάρυνση. Ήδη υπάρχει πλεόνασμα εργατικού δυναμικού στο δήμο, απλώς χρειάζεται η σωστή κατανομή, να είναι κοντά στον πολίτη.
Αγαπητοί συμπατριώτες μας, Δροπολίτες και Πωγωνίσιοι.
Να γίνει κατανοητό απ’ όλους, το σκεπτικό και η φιλοσοφία μας είναι μια και μόνον. Πως θα εξυπηρετήσουμε την καθημερινότητα των υπερηλίκων που απέμειναν στον τόπο μας και σταδιακά να προσελκύσουμε κι άλλους δημότες να κατοικίσουν μόνιμα στα χωριά μας. Να μην μαραζώσει ο τόπος των προγόνων μας. Τον κράτησαν ζωντανό σε πολύ δυσκολότερες περιόδους της μακροχρόνιας μας ιστορίας. Σκλαβιά, διωγμούς, εξισλαμισμούς, εκφοβισμούς.
Ερχόμαστε τώρα στο επίδομα ανασφάλιστων υπερηλίκων, μια από τις μεγαλύτερες αδικίες στους γονείς μας. Το κατήργησαν εν μια νυκτί και χρειάστηκαν οχτώ (8) χρόνια για να το επαναφέρουν, λόγω της δικής μας αδυναμίας, που δεν είχαμε φωνή (ελπίζουμε αυτή την φορά να είναι το τέλος της ταλαιπωρίας). Γι' αυτό χρειάζεται να ψηφιστεί μια νέα δημοτική αρχή που να ενδιαφέρεται για τα δικαιώματα όλων των δημοτών της. Γιατί μετά από τόσο χρόνια άδικων αποφάσεων, το μεγαλύτερο μέρος των υπερηλίκων μας δεν βρίσκεται πλέον στην ζωή.
Για να γίνει κατανοητό απ’ όλους ότι δεν ζητάμε ελεημοσύνη, αλλά τα δίκαια αιτήματα μας.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ:
(τα ονόματα δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, είναι τυχαία)
Ο κος Κώστας από τα Κτίσματα του Δήμου Πωγωνίου, νομού Ιωαννίνων
Ο μπάρμπα Κώτσος από το Μπουλιαράτες, του Δήμου Δρόπολης και Πωγωνίου, συνομήλικοι. Έχουν από τέσσερα (4) παιδιά, που εργάζονται στα Γιάννενα, στην Αθήνα και όπου αλλού. Ο κος Κώστας αγρότης κτηνοτρόφος στο χωριό του στα Κτίσματα πλήρωσε για τον Ο.Γ.Α. τα τρία (3) τελευταία χρόνια πριν την συνταξιοδότηση του ένα μικρό ποσό, παίρνει σύνταξη ανασφάλιστου υπερήλικα, τα παιδιά του εργάζονται δύο στον ιδιωτικό τομέα και δύο στο δημόσιο ( 50%).
Τον μπάρμπα Κώτσο τον βρήκε η αλλαγή το 1991 σε αρκετά μεγάλη ηλικία. Έκανε κάποια μεροκάματα στις οικοδομές. Έβαλε ένσημα περίπου χίλια (1000) ( τα οποία δεν αρκούν να συνταξιοδοτηθεί). Επέστρεψε στο χωριό του στους Μπουλιαράτες. Τον απέκλεισαν από το επίδομα ανασφάλιστου υπερήλικα. Τα τέσσερα του παιδιά εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, παράγουν εθνικό πλούτο, πληρώνουν εισφορές, φόρους και όλες τις υποχρεώσεις απέναντι στο ελληνικό δημόσιο. Δεν δημιούργησαν και δεν ωφελήθηκαν από το χρέος που δημιουργήθηκε από την μεταπολίτευση και μετά. Καλούνται όμως να συμμετέχουν ισότιμα στη αποπληρωμή του. Το ασφαλιστικό σύστημα στον ελλαδικό χώρο είναι η αλληλεγγύη των γενεών. Που σημαίνει ότι κάθε γενιά εργαζομένων χρηματοδοτεί με τις εισφορές της τα εισοδήματα των συνταξιούχων (και υπερήλικων ανασφάλιστων). Ο κος Κώστας εισπράττει το πενιχρό ποσό από τις εισφορές των παιδιών του ( 50% δημόσιο και ιδιωτικό τομέα).
Ο μπάρμπα Κώτσος;;;
Γιατί κάποιος δεν ενδιαφέρθηκε για τις εισφορές που πλήρωσαν στα ασφαλιστικά ταμεία πολλοί συμπατριώτες μας που όμως δεν αρκούν να συνταξιοδοτηθούν. Είναι από 500 ως 3500 ένσημα, μα ούτε που τους ενέταξαν στο επίδομα ανασφάλιστου υπερήλικα.
Τώρα τελευταία, σαν να μη μας αρκούσε η ταλαιπωρία των εν ζωή ανθρώπων μας, στο τελωνείο της Κακαβιάς, προστέθηκε και ο εκτελωνισμός των νεκρών μας. Που σημαίνει ότι ούτε νεκροί δεν έχουμε ανοιχτή πρόσβαση στη γενέτειρά μας.
Ας φανταστούμε την Ελλάδα σαν μια αιωνόβια ελιά, με ρίζες, κορμό και κλαδιά. Κάπου μπήκε συρματόπλεγμα. Ένα κλαδί αυτής της ελιάς πέφτει στον γείτονα. Την ελιά αυτή την ποτίζουμε, σκαλίζουμε, φροντίζουμε από κοινού να ανθίσει και να καρπίσει. Καλοδεχούμενοι, από το ελληνικό κράτος, σε όλη αυτήν την παραγωγική δραστηριότητα, ξεχασμένοι όμως στην διανομή.
Ένα γνωμικό του τόπου μας λέει: «Όποιος αγαπάει το τριαντάφυλλο αγαπάει και το αγκάθι». Εμείς αγαπάμε την Ελλάδα με τα καλά της και τα κακά της. Γι' αυτό και ως δημοτική αρχή Δρόπολης και Πωγωνίου πρέπει να αναστείλουμε την περεταίρω συρρίκνωση και τον αφανισμό μας από τα πάτρια εδάφη.
ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ.
Ερχόμαστε τώρα στο επίδομα ανασφάλιστων υπερηλίκων, μια από τις μεγαλύτερες αδικίες στους γονείς μας. Το κατήργησαν εν μια νυκτί και χρειάστηκαν οχτώ (8) χρόνια για να το επαναφέρουν, λόγω της δικής μας αδυναμίας, που δεν είχαμε φωνή (ελπίζουμε αυτή την φορά να είναι το τέλος της ταλαιπωρίας). Γι' αυτό χρειάζεται να ψηφιστεί μια νέα δημοτική αρχή που να ενδιαφέρεται για τα δικαιώματα όλων των δημοτών της. Γιατί μετά από τόσο χρόνια άδικων αποφάσεων, το μεγαλύτερο μέρος των υπερηλίκων μας δεν βρίσκεται πλέον στην ζωή.
Για να γίνει κατανοητό απ’ όλους ότι δεν ζητάμε ελεημοσύνη, αλλά τα δίκαια αιτήματα μας.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ:
(τα ονόματα δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, είναι τυχαία)
Ο κος Κώστας από τα Κτίσματα του Δήμου Πωγωνίου, νομού Ιωαννίνων
Ο μπάρμπα Κώτσος από το Μπουλιαράτες, του Δήμου Δρόπολης και Πωγωνίου, συνομήλικοι. Έχουν από τέσσερα (4) παιδιά, που εργάζονται στα Γιάννενα, στην Αθήνα και όπου αλλού. Ο κος Κώστας αγρότης κτηνοτρόφος στο χωριό του στα Κτίσματα πλήρωσε για τον Ο.Γ.Α. τα τρία (3) τελευταία χρόνια πριν την συνταξιοδότηση του ένα μικρό ποσό, παίρνει σύνταξη ανασφάλιστου υπερήλικα, τα παιδιά του εργάζονται δύο στον ιδιωτικό τομέα και δύο στο δημόσιο ( 50%).
Τον μπάρμπα Κώτσο τον βρήκε η αλλαγή το 1991 σε αρκετά μεγάλη ηλικία. Έκανε κάποια μεροκάματα στις οικοδομές. Έβαλε ένσημα περίπου χίλια (1000) ( τα οποία δεν αρκούν να συνταξιοδοτηθεί). Επέστρεψε στο χωριό του στους Μπουλιαράτες. Τον απέκλεισαν από το επίδομα ανασφάλιστου υπερήλικα. Τα τέσσερα του παιδιά εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, παράγουν εθνικό πλούτο, πληρώνουν εισφορές, φόρους και όλες τις υποχρεώσεις απέναντι στο ελληνικό δημόσιο. Δεν δημιούργησαν και δεν ωφελήθηκαν από το χρέος που δημιουργήθηκε από την μεταπολίτευση και μετά. Καλούνται όμως να συμμετέχουν ισότιμα στη αποπληρωμή του. Το ασφαλιστικό σύστημα στον ελλαδικό χώρο είναι η αλληλεγγύη των γενεών. Που σημαίνει ότι κάθε γενιά εργαζομένων χρηματοδοτεί με τις εισφορές της τα εισοδήματα των συνταξιούχων (και υπερήλικων ανασφάλιστων). Ο κος Κώστας εισπράττει το πενιχρό ποσό από τις εισφορές των παιδιών του ( 50% δημόσιο και ιδιωτικό τομέα).
Ο μπάρμπα Κώτσος;;;
Γιατί κάποιος δεν ενδιαφέρθηκε για τις εισφορές που πλήρωσαν στα ασφαλιστικά ταμεία πολλοί συμπατριώτες μας που όμως δεν αρκούν να συνταξιοδοτηθούν. Είναι από 500 ως 3500 ένσημα, μα ούτε που τους ενέταξαν στο επίδομα ανασφάλιστου υπερήλικα.
Τώρα τελευταία, σαν να μη μας αρκούσε η ταλαιπωρία των εν ζωή ανθρώπων μας, στο τελωνείο της Κακαβιάς, προστέθηκε και ο εκτελωνισμός των νεκρών μας. Που σημαίνει ότι ούτε νεκροί δεν έχουμε ανοιχτή πρόσβαση στη γενέτειρά μας.
Ας φανταστούμε την Ελλάδα σαν μια αιωνόβια ελιά, με ρίζες, κορμό και κλαδιά. Κάπου μπήκε συρματόπλεγμα. Ένα κλαδί αυτής της ελιάς πέφτει στον γείτονα. Την ελιά αυτή την ποτίζουμε, σκαλίζουμε, φροντίζουμε από κοινού να ανθίσει και να καρπίσει. Καλοδεχούμενοι, από το ελληνικό κράτος, σε όλη αυτήν την παραγωγική δραστηριότητα, ξεχασμένοι όμως στην διανομή.
Ένα γνωμικό του τόπου μας λέει: «Όποιος αγαπάει το τριαντάφυλλο αγαπάει και το αγκάθι». Εμείς αγαπάμε την Ελλάδα με τα καλά της και τα κακά της. Γι' αυτό και ως δημοτική αρχή Δρόπολης και Πωγωνίου πρέπει να αναστείλουμε την περεταίρω συρρίκνωση και τον αφανισμό μας από τα πάτρια εδάφη.
ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών