Η άρνηση των τουρκικών αρχών να δοθεί άδεια λειτουργίας στην Παναγιά Σουμελά

Γράφει ο Στέλιος Φενέκος

Όποιος έτρεφε ελπίδες για ουσιαστική και ειλικρινή αλλαγή πολιτικής από την Τουρκία έναντι της Ελλάδος, παίρνει ένα πρώτο δείγμα για το πόσο ανερμάτιστες είναι αυτές οι ελπίδες.
Θα πει κάποιος ότι το γεγονός αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό ώστε από αυτό και μόνο να αξιολογήσουμε όλη την πολιτική στάση της Τουρκίας, ούτε και είμαστε σίγουροι για τους λόγους που δεν δόθηκε η άδεια και ότι τελικά μπορεί να δοθεί άδεια.

ΟΜΩΣ...
Είναι προφανές ότι η πράξη αυτή έχει έναν σημαντικό συμβολισμό:
Μας επισημαίνει το μην παίρνουμε αέρα και θεωρούμε ότι έληξαν όλα τα ανοικτά ζητήματα από πλευράς Τουρκίας και οπωσδήποτε να καταλάβουμε ότι η Τουρκία έχει την πρωτοβουλία και το πάνω χέρι και αποφασίζει για τα βήματα που θα γίνουν.

Και δυστυχώς με τον τρόπο που τον αντιμετωπίζουμε (έχω αναλύσει επαρκώς το ζήτημα αυτό), πολύ φοβάμαι ότι επιβεβαιώνεται αυτή η πραγματικότητα.
Και ακόμη και αν τελικά αρθεί η άρνηση, αυτό γίνεται τεχνηέντως (όπως κάνει πάντα όταν βάζει στο τραπέζι θέματα που μας αναγκάζουν να αιτούμεθα την έγκρισή του), γιατί έτσι μας αναγκάζει να αναγνωρίζουμε την ισχύ του, την μεγαλοσύνη του, παρακαλώντας τον "αφέντη" να μας κάνει την χάρη.

ΣΗΜ: Σημειωτέον ότι σήμερα, μερικές ώρες πριν, ο Ερντογάν δήλωσε δημόσια και ξεκάθαρα ότι: "Με τον Μητσοτάκη συζητήσαμε την στρατιωτικοποίηση των νησιών".
Ο κυβέρνηση διαψεύδει ότι έγινε αυτή η συζήτηση, αλλά σε κάθε περίπτωση επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις που παραθέτω στην ανάρτηση.

Διαβάστε ακόμη

Σχόλια