Γράφει ο Στέλιος Φενέκος
Εδώ και χρόνια ακούμε για την απομόνωση της Τουρκίας, για την επερχόμενη οικονομική της κατάρρευση, για την αποδόμηση του συστήματος Έρντογάν και του ιδίου τελικά και μάλιστα κάποιοι υπεροπτικά και αφελώς απέδιδαν όλη αυτήν την εικαζόμενη κατάρρευσή της στην πανέξυπνη Ελληνική εξωτερική πολιτική.
1. Θα συμφωνήσω ότι η Ελλάδα έκανε τα τελευταία χρόνια μία αποτελεσματική εξωτερική πολιτική σε πολλά επίπεδα και ανέλαβε σημαντικές πρωτοβουλίες, όμως από αυτού του σημείου μέχρι να ισχυριζόμαστε όλα τα παραπάνω και να τα θεωρούμε ως ρεαλιστικά υπάρχει μεγάλη απόσταση.
2. Σήμερα, η Τουρκία μετά την άρνηση της να δεχθεί Φιλανδία και Σουηδία στο ΝΑΤΟ και να επιμείνει σθεναρά στην θέση της παρά τις πιέσεις, πέτυχε να μεταθέσει το διαπραγματευτικό διακύβευμα από τους S-400 και την σχέση της με την Ρωσία, από τις παραβιάσεις και τις υπερπτήσεις στα νησιά μας, από την Γαλάζια πατρίδα και τις συγκρούσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, στο εάν θα μπει η Σουηδία στο ΝΑΤΟ και να ξεχαστούν όλα τα άλλα.
Και μάλιστα ακόμη περισσότερο, να δεσμεύσει την Σουηδία και Φινλανδία για να υποστηρίξουν την Ευρωπαϊκή προοπτική της, να αποδεχθούν ορισμούς για την τρομοκρατία που είναι πολύ μακριά από τους διεθνώς αποδεχθέντες ορισμούς για το τι είναι τρομοκρατία, να αλλάξουν μάλιστα οι χώρες αυτές την νομοθεσία τους και να προβούν σε ενέργειες που δεν είναι συμβατές καν με το εσωτερικό τους δίκαιο, να πιέσει το ΝΑΤΟ αλλά έμμεσα και την ΕΕ για το πως θα αντιμετωπίζουν οι χώρες τους Κούρδους, και ουσιαστικά επέβαλλε την θέλησή της σε αυτόν τον τομέα.
3. Δεκάδες συνεδριάσεις στο ΝΑΤΟ στο παρελθόν δεν είχαν αποτέλεσμα, λόγω των απαιτήσεων της Τουρκίας για το τι είναι τρομοκρατία και οι χώρες αντιδρούσαν και τώρα κατάφερε να αποδεχθούν πράγματα εκτός του Διεθνούς Δικαίου και των διεθνών συμφωνιών.
4. Μάλιστα εμφανίσθηκε και ως υποστηρικτής του Ισλάμ στον Μουσουλμανικό κόσμο, με δυνατότητα δυναμικής επιβολής της θέλησής της στο Δυτικό κόσμο. Είναι μία επίδειξη ήπιας ισχύος που δεν πρέπει να υποτιμάται, για τις αντιλήψεις που δημιουργεί στο εσωτερικό της Τουρκίας αλλά και στον Μουσουλμανικό κόσμο.
5. Μετά δεν την αποδοχή της εισόδου της Σουηδίας, φαίνεται να ανοιγει ο δρόμος και για την προμήθεια και εκσυγχρονισμό των F-16 που έχει καταστεί υψηλό πολιτικό διακύβευμα μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ.
Εάν δε καταφέρει να τα πάρει χωρίς οιαδήποτε περιοριστική ρήτρα ως προς την Ελλάδα (ίσως να μπει ρήτρα ως προς Νατοϊκή χώρα ώστε να μην φωτγραφίζεται η Ελλάδα), τότε θα μιλάμε για απόλυτη επιτυχία της Τουρκίας σε όλους της τους στόχους.
Και προσέξτε
1. Η Τουρκία δεν δίστασε να αρνηθεί την είσοδο της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, σε μία εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για το σύνολο της Συμμαχίας και της Ευρώπης, με ήσσονος σημασίας προσχηματικούς λόγους, ενώ εμείς από την πλευρά μας δεν λέμε τίποτε και αποδεχόμαστε ότι ξαναρχίζουν οι συζητήσεις για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, χωρίς αυτή να αποσύρει ρητά από το πεδίο τα δόγματα της Γαλάζιας πατρίδας και τις απειλές της προς την Ελλάδα.
2. Ούτε καν ως επιφύλαξη δεν το εκφράσαμε (π.χ. θα συμφωνήσουμε εφόσον αρθούν οι απειλές πολέμου, εισβολής κλπ καθώς και το δόγμα της Γαλάζιας πατρίδας), έτσι ώστε όλοι να είναι προετοιμασμένοι για την συνέχεια, αλλά χωρίς πρωτοβουλία πάμε πειθήνια και καθόμαστε στο τραπέζι του διαλόγου μετά από αυτές τις εξελίξεις, ενός διαλόγου που λειτουργεί ως άφεση αμαρτιών για την Τουρκία και ως στοιχείο έμμεσης αποδοχής από την πλευρά μας, της χωρίς όρους επανέναρξης των συζητήσεων της με την ΕΕ.
3. Και είναι αυτό που έχω πει πολλές φορές και το είπα ξανά και στην πρόσφατη συνέντευξη που ανάρτησα χθες:
Οι διεθνείς συμφωνίες που κάνουμε και η συμμετοχή μας σε Διεθνούς Οργανισμούς και συμμαχίες έχουν τον σκοπό να μας δώσουν ισχύ (εκτεταμένη αποτροπή) και διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα.
4. Όταν όμως δεν τα εκμεταλλευόμαστε αυτά, τότε στην ουσία γινόμαστε σημείο εκτόνωσης των Οργανισμών και των συμμαχιών αυτών, όταν κάποιος άλλος τους πιέζει εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων,
και άρα:
Όχι μόνο δεν τους αξιοποιούμε κατάλληλα, αλλά υφιστάμεθα και πιέσεις υποχώρησης και συμμόρφωσης μας εις βάρος των συμφερόντων μας.
ΣΗΜ: Ακούω και διαβάζω στον τύπο για την Επιτροπή του Κογκρέσου και την ισχύ του Μενέντεζ να βάλει βέτο και να απαιτήσει προϋποθέσεις κλπ.
Και το ξαναλέω, ότι η επιτροπή μπορεί να ενασκήσει holdιng είτε Βέτο, αλλά το μεν πρώτο είναι απλά καθυστέρηση, το Βετο όμως μπορεί να αρθεί από τον POTUS με αυξημένη ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο.
Ένα πράγμα που δεν επισημαίνεται στον τύπο είναι ότι υπάρχει και η Επιτροπή στο House of Representative που έχει δικαιοδοσία να εξετάζει τα ίδια θέματα που μας απασχολούν και εκεί υπάρχουν επίσης Ελληνικής καταγωγής αντιπρόσωποι. Δεν είναι μόνο ο Μενέντεζ που εκφράζει αντιρρήσεις και θέτει προϋποθέσεις.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών