Γράφει ο Στέλιος Φενέκος
Το έχω αναλύσει πολλές φορές στο παρελθόν, ότι η καλλιέργεια υπερβολικής αισιοδοξίας για την εν εξελίξει αμυντική μας ισχύ είναι μεγάλη παγίδα και δημιουργεί συνθήκες εφησυχασμού.
Είναι γεγονός ότι η αναβάθμιση των F-16 προχωράει καλά με 8+ αεροσκάφη να έχουν παραληφθεί ήδη και επίσης και η παραλαβή των Rafale (έχουμε πάρει μέχρι τώρα 15+).
Επίσης η καθέλκυση της πρώτης Belhara, με τον πρωτοποριακό της σχεδιασμό και τις δυνατότητές της μας ενθουσίασε.
ΟΜΩΣ
Απέχουμε ακόμη πολύ από το να μιλάμε για κυριαρχία στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, που εξαρτάται και από πολλούς άλλους παράγοντες πέραν των δυνατοτήτων που μας δίνουν τα συγκεκριμένα οπλικά συστήματα
Αφενός έχει πολύ δρόμο ακόμη μέχρι να παραληφθούν και να ενταχθούν όλα αυτά τα οπλικά συστήματα, (και να δημιουργηθεί ένα αποτελεσματικό σύστημα υποστήριξης τους) ενός ομολογουμένως καλού στρατηγικού σχεδιασμού που έχει γίνει, αφετέρου θα πρέπει να ενταχθούν σε ένα ολοκληρωμένο σύστημα άμυνας, που να έχει συμπεριλάβει τις νέες επιχειρησιακές αντιλήψεις που κυριαρχούν σήμερα και τις νέες δυνατότητες που αποκτάει και εξελίσσει ο δυνητικός αντίπαλος.
Και αυτό είναι εξαιρετικά απαιτητικό, υψηλού κόστους και χρονοβόρο έργο.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών