Στον απόηχο της επίσκεψης του Έντι Ράμα στην Αθήνα

Γράφει ο Σοφοκλής Έξαρχος

Εξ αρχής ως απλός Έλληνας Βορειοηπειρώτης ήμουν κάθετα αντίθετος με την ανεκτικότητα της Ελληνικής Κυβέρνησης και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη να επιτρέψουν την εκδήλωση του πρωθυπουργού της Αλβανίας Έντι Ράμα με τους Αλβανούς μετανάστες. Ο λόγος ήταν ότι ο τσαμπουκάς, η μεγαλομανία και ο χαρακτήρας αυτού του ηγέτη θα μετέτρεπαν την εκδήλωση σε μια φιέστα με καθαρά αλβανικά εθνικιστικά χαρακτηριστικά, αλλά θα είχε τη ευκαιρία να θέσει ανύπαρκτα θέματα για την Ελλάδα, επιδεινώνοντας έτσι τις διακρατικές σχέσεις, όπως και την ειρηνική συνύπαρξη στα Βαλκάνια. 
Ο σκοπός της επίσκεψης και της εκδήλωσης ήταν καθαρά ψηφοθηρικός, αλλά και να προκαλέσει τους Έλληνες, λέγοντας τους ότι οι Αλβανοί μετανάστες είναι κυρίαρχοι, έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους Έλληνες και κατοικούν στο σπίτι τους. Βέβαια στην Ελληνική επικράτεια και στο Ελληνικό Κράτος, κανείς δεν αρνείται τα δικαιώματα των μεταναστών και την προσπάθεια τους να ενταχθούν ομαλά στην Ελληνική Κοινωνία, αλλά αυτό που είπε ο Έντι Ράμα στην ομιλία του ήταν σκέτο θράσος και μου μοιάζει με το ρητό: «Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ’ ανέβη στο κρεβάτι». Απαράδεκτο.

Απαράδεκτη ήταν επίσης η προσπάθεια και η πραγματοποίηση μεταφοράς από την Αλβανία στην Αθήνα άνω των 2.000 Αλβανών κρατικών υπαλλήλων, με κρατική πληρωμή εξόδων, για θέαση και εξασφάλιση οπαδών που θα επευφημούσαν και θα χειροκροτούσαν τον Ράμα, όπως άλλωστε συνέβαινε και με τον Ένβερ Χότζα.
Επομένως η συμμετοχή των Αλβανών μεταναστών δεν ήταν και εντυπωσιακή.

Αυτό που έκανε εντύπωση από την εκδήλωση ήταν η απουσία ελληνικών σημαίων στο Στάδιο, όπως και η απουσία ανάκρουσης του Ελληνικού Ύμνου. Σε κάθε επίσημη εκδήλωση στην Ελληνική Μειονότητα της Αλβανίας, δίπλα στις ελληνικές σημαίες αναρτιούνται και αλβανικές. Και αυτή ήταν μια πρόκληση.
Η ημερομηνία επιλογής αυτής της εκδήλωσης ήταν η ημερομηνία 12 Μαΐου, επίσης μια πρόκληση για τους Έλληνες, επειδή ακριβώς σ’ αυτή την ημερομηνία πριν ένα χρόνο, ο Έντι Ράμα φυλάκισε και κρατάει στη φυλακή τον εκλεγμένο δήμαρχο Χειμάρρας Φρέντη Μπελέρη.

Ίσως οι Έλληνες να μην γνωρίζουν ότι όλη η συκοφάντηση και η δυσφήμηση του Φρέντη Μπελέρη ξεκίνησε από τον ίδιο τον Ράμα, ο οποίος τον κατηγόρησε για προσπάθεια Εξελληνισμού ή Ελληνοποίησης της Χειμάρρας και του Νότου της Αλβανίας. Η άγρια αλβανική σοβινιστική και εθνικιστική προπαγάνδα που ακολούθησε από τα αλβανικά μέσα στο πρόσωπο του Φρέντη Μπελέρη δεν είχε καμία διαφορά από την προπαγάνδα του Ένβερ Χότζα, χαρακτηρίζοντας του Έλληνες ως Μοναρχοφασίστες, που ήθελαν να εισβάλουν στην Αλβανία. Οι Αλβανοί εθνικιστές έχουν ταυτίσει την πολιτική δραστηριότητα του Φρέντη Μπελέρη με το Βόρειοηπειρωτικό ζήτημα και σε κάθε σχόλιο τους υπενθυμίζουν την επιστροφή των Τσάμιδων στη Θεσπρωτία, όπως και την αναγνώριση από το Ελληνικό Κράτος, Αλβανικής Μεινότητας στην Ελλάδα από Αλβανούς μετανάστες, από τους Αρβανίτες και πάει λέγοντας. Οι Αρβανίτες της Ελλάδας έχουν πάνω από τρείς αιώνες που ζουν στην Ελλάδα και θεωρούν δική τους πατρίδα την Ελλάδα και όχι την Αλβανία. Δεν έχουν καμία σχέση με του σημερινούς Αλβανούς και το θεωρούν προσβολή την εξίσωση και σύγκριση μαζί τους.

Κάτω από αυτές τις προκλήσεις κρύβεται το «Όραμα της Μεγάλης Αλβανίας»,το οποίο ο Έντι Ράμα δεν δίστασε να το παρουσιάσει προκλητικά επεκτείνοντας τα δάκτυλά του στο σύμβολο της αλβανικής σημαίας και φωτογραφίζοντας τον εαυτό του μαζί με Αλβανούς καλλιτέχνες και εθνικιστές.
Ο Έντι Ράμα ήταν τόσο προκλητικός, καθώς τόλμησε να υπενθυμίσει στους Έλληνες τον διωγμό των Τσάμηδων τη νύχτα προς την Αλβανία στο τέλος το Δευτέρου Π. Πολέμου, όπως και την ταλαιπωρία των πρώτων ρακένδυτων Αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα, αλλά ξέχασε να πει για το διωγμό και τη γενοκτονία που άσκησε η Δικτατορία του Ένβερ Χότζα στην Ε.Ε. Μειονότητα της Αλβανίας για 45 χρόνια. Ξέχασε να πει ότι η Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία έχει αποδεκατιστεί και υπάρχει καθημερινή υφαρπαγή των περιουσιών από Αλβανούς μαφιόζους και ολιγάρχες. Ξέχασε να πει ότι ο Φρέντη Μπελέρης φυλακίστηκε ακριβώς γι’ αυτή την υπόθεση, επειδή γίνονταν εμπόδιο στα σχέδια του. Που να βρει το δίκιο του ο Φρέντη Μπελέρης, όταν ο κάθε Αλβανός γνωρίζει ότι η Αλβανική Δικαιοσύνη ελέγχεται πλήρως από τον Έντι Ράμα.

Ήταν τόσο γελοίες οι κολακείες του Έντι Ράμα στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη, λέγοντας ότι είναι φίλοι και βρίσκει στο προσωπό του τον καλύτερο συνομιλητή στην Ελλάδα. Αυτό ξεκίνησε με την ανοχή του Έντι Ράμα να τοποθετηθεί η προτομή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στην πλατεία του χωριού Δερβιτσιάνη, αν και για τη γνώμη μου ο πατέρας Μητσοτάκης δεν έλυσε κανένα πρόβλημα των βόρειοηπειρωτών. Αυτά που λέει ο Έντι Ράμα στον Μητσοτάκη, στην αλβανική λέγονται βούρτσες ( furça ) όταν θέλει κάποιος να σε καλοπιάσει και να σε κοροϊδέψει. Είναι δυνατό να μην καταλαβαίνει από πονηριές ο δικός μας πρωθυπουργός;

Με άμεσο και προκλητικό τρόπο ο Έντι Ράμα έθεσε θέμα Τσάμιδων, όπως και κατάργησις του νόμου περί της Εμπόλεμης κατάστασης της Ελλάδας με την Αλβανία. Ζήτησε την επιστροφή των Τσάμιδων στην Θεσπρωτία και αναγνώριση των περιουσιών τους. Το θέμα αυτό θεωρείται ανύπαρκτο από το Ελληνικό Κράτος και λήξαν από το 1945, όταν τα Ελληνικά δικαστήρια των Ιωαννίνων εκδίκασαν και απαλλοτρίωσαν τις περιουσίες εκείνων των Τσάμιδων που είχαν συνεργαστεί με τους κατακτητές και είχαν κάνει εγκλήματα σε βάρος των Ελλήνων συμπατριωτών τους.
Ο Έντι Ράμα συνέδεσε το Τσάμικο Ζήτημα με το νόμο της εμπόλεμης κατάστασης, αλλά όποιος γνωρίζει Ιστορία, αυτά τα δυο ζητήματα δεν έχουν σχέση μεταξύ τους επειδή ο νόμος ψηφίστηκε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο το 1940, αρχές Ελλήνο -Ιταλικού Πολέμου, ενώ το Τσάμικο Ζήτημα προέκυψε το 1944-45. Ξεχνάνε οι Αλβανοί ότι πριν αυτόν το νόμο, υπήρχε ανάλογος νόμος από το Αλβανικό Κοινοβούλιο, αν και η Αλβανία τότε ήταν υπό Ιταλική κατοχή. Αυτός α αλβανικός νόμος εμπόλεμης κατάστασης της Αλβανίας με την Ελλάδα, δεν ακυρώθηκε πότε με ψήφο από τα Αλβανικά Κοινοβούλια. Ας το κάνουν πρώτα οι Αλβανοί και ας ακολουθήσουν οι Έλληνες.

Ο Έντι Ράμα και άλλοι Αλβανοί εθνικιστές δεν αναγνωρίζουν τη θυσία με τη ζωή τους των 7.000 φαντάρων Ελλήνων που έπεσαν πολεμώντας σε αλβανικό έδαφος για τη απελευθέρωση από τους Ιταλούς όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και Αλβανίας. Οι Αλβανοί εθνικιστές όμως θεωρούν κατοχή από τους Έλληνες εκείνη τη εποποιία.

Για κάθε βόρειοηπειρώτη ο νόμος της Εμπόλεμης κατάστασης με την Αλβανία εννοεί αλλαγή συνόρων και ενσωμάτωση των Ελληνικών περιοχών της Νότιας Αλβανίας με την Ελλάδα, αφού υπάρχει εδαφική συνέχεια με την Ελληνική Επικράτεια. Αυτό δεν σημαίνει να γίνει με πόλεμο, αλλά με ένα ειρηνικό δημοψήφισμα στις περιοχές που υπήρχε ανάμεικτος πληθυσμός. Υπάρχουν τέτοια παραδείγματα στην Ευρώπη. Ένα ειρηνικό δημοψήφισμα κάτω από την επίβλεψη της Ευρώπης και της Οργάνωσης Ενωμένων Εθνών, θα συμπλήρωνε την προσπάθεια της Διεθνής Επιτροπής για τη χάραξη των συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, όταν οι Αλβανοί το 1923 σκότωσαν τον Ιταλό Ενρίκο Τελήνη και παρεμπόδισαν να δωθεί δικαιοσύνη στους βόρειοηπειρώτες να καθορίσουν την τύχη τους και με πια πλευρά έπρεπε να πάνε. Αν αυτή τη σκέψη θα εξέφραζε κάποιος στα Αλβανικά δικαστήρια της Δικτατορίας, θα περίμενε θανατική καταδίκη, γιατί οι Αλβανοί θεωρούν Αλβανικό Έδαφος όλη την Ήπειρο. Ποτέ το Αλβανικό Κράτος δεν αναγνώρισε και δεν σεβάστηκε την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου, καθορισμένη στο Πρωτόκολο Κερκύρας το 1914.

Και να ξέρει ο Έντι Ράμα ότι αυτοί που είναι προς το παρόν κερδισμένοι, είναι οι Αλβανοί, γιατί όχι μόνο έχουν αποδεκατίσει την Ε. Ε. Μειονότητα, αλλά φιλοδοξούν να φτιάξουν δική τους Μειονότητα στην Ελλάδα από Αλβανούς μετανάστες, Αρβανίτες ( ανύπαρκτοι ) και φαντάσματα από Τσάμιδες. Μακρινή φιλοδοξία η Μεγάλη Αλβανία. Ας κοιμούνται οι Έλληνες.

Διαβάστε ακόμη

Σχόλια