Η ένοχη αδράνεια και αδιαφορία των Ελλήνων στην κατοχύρωση των περιουσιών

Γράφει ο Παναγιώτης Μπάρκας

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΓΗ ΤΟ 1991-1992, ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ. ΓΙΑΤΙ;!
Από το 1991 και μέχρι σήμερα παρατηρούνται όλες οι αλλοιώσεις του Ελληνισμού που επιχειρήθηκαν από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Υφαρπαγή γαιών, δημογραφική αλλοίωση, ίδρυση θυλάκων. Διαφέρει στο γεγονός ότι οι Έλληνες μετά το 1991 στο θέμα αυτό δείχνουν αδιαφορία, αδράνεια μέχρι και συμμετοχή στις διαδικασίες αυτές αλλοίωσης. Ιδιαίτερα ενοχοποιητική η στάση των τοπικών αρχόντων και πολιτικών εκπροσώπων του Ελληνισμού.

Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΝΟΜΗ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΓΗΣ
Όντας πλέον εκτός ΟΜΟΝΟΙΑΣ, (1992) και ενώ η διαδικασία κατανομή της γης είχε κολλήσει, εξασφάλισα με φίλους δημοσιογράφους στην Ελλάδα μισό εκατομμύριο δραχμές για τη σύσταση και πληρωμή των επιτροπών διανομής της γης κατά περιοχές. (Το Ίδρυμα Παλινοστούντων, το περιβόητο ΕΙΥΑΠΟΕ, που ασκούσε ελληνική εθνική εξωτερική πολιτική στην Αλβανία και ξόδευε εκατομμύρια για πελατειακές σχέσεις, δε δέχτηκε να δώσει δεκάρα)
Στην Άνω και Κάτω Δρόπολη η προσφορά έγινε αποδεχτή και η επιτροπή με τοπογράφο τον Η. Μπ διεκπεραίωσε τη διαδικασία έναντι 200 χιλιάδων δρ.
Στις ελληνικές περιοχές των Α. Σαράντα και Δελβίνου δεν δέχτηκαν την προσφορά των 250 χιλιάδων δρ, όποτε και η διαδικασία κόλλησε με αποτέλεσμα να προκύψουν στη συνέχεια πολλαπλά προβλήματα που κληρονομήθηκαν μέχρι σήμερα. (Το ίδιο παρασκήνιο είχε διαπιστωθεί και στη συγκέντρωση υπογραφών για την ίδρυση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Από τις περιοχές αυτές δεν υπάρχουν τέτοιες υπογραφές)
Η ίδια στάση και στο Πωγώνι.

ΤΟ ΑΟΡΑΤΟ ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΟΡΙΖΕ ΤΗΝ ΧΙΜΑΡΙΩΤΙΚΗ ΧΟΝΤΡΟΚΕΦΑΛΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
Οι εξελίξεις που ακολούθησαν μέχρι σήμερα επιβεβαίωσαν ότι η χιμαριώτικη χοντροκέφαλη αντίδραση για να μη δεχτούν την κατανομή της αγροτικής γης, (οι διαδικασίες για τα υπόλοιπα είδη, κυρίως δάση και βοσκοτόπια, θα ξεκινήσουν δύο χρόνια αργότερα) οφείλεται σε κέντρα που είχαν από τότε μακρόπνοα σχέδια. Κατά την προσωπική εμπειρία (το 1991-1992 ταξίδεψα δύο φορές για το θέμα αυτό στη Χιμάρα), Οι Χιμαραίοι δε δεχότανε ούτε να εφαρμόσουν την βασική αρχή του νόμου 7501, ούτε τις μεταβατικές διατάξεις που επέτρεπαν την αναγνώριση των προπολεμικών τίτλων κυριότητας επί της γης. (Παρά την προειδοποίησή μου ότι πρέπει να πράξουν γρήγορα διότι δεν ξέρουμε τι ξημερώνει αύριο, αντέδρασαν αρνητικά και προσβλητικά.)
Οι εξελίξεις επιβεβαίωσαν ότι ένα αόρατο χέρι, μέσω των εκπροσώπων των Ελλήνων, έλεγχε και εμπόδιζε τη διαδικασία στο περιουσιακό ζήτημα.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΖΟΦΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Σε ότι αφορά την αγροτική γη, ένα ελάχιστο ποσοστό έχει εξασφαλίσει έστω και με θυσίες τους τελικούς τίτλους κυριότητας. Ελάχιστοι επίσης, γνωρίζουν τα όρια των εκτάσεών τους. Όπως ελάχιστοι τα καλλιεργούν. Μαζικό το φαινόμενο της ενοικίασης των αγροτικών εκτάσεων σε τρίτους (μέχρι 99 χρόνια-σημείωσε ξέχασέ τες). Τόσο το περισσότερο όταν δεν υπάρχουν τίτλοι κυριότητας
Η τρίτη τάση αφορά την ανερχόμενη πώληση της αγροτικής γης, από τους Έλληνες. (τους κάναμε αφέντες χωρίς να πληρώσουν δεκάρα και τώρα εκείνοι πουλούν την αγροτική γη για πέντε δεκάρες.) Όπως σε προηγούμενη ανάρτηση μας αναφέρθηκε, για το σκοπό αυτό λειτουργούν μεσιτικά γραφεία που αναλαμβάνουν την εξασφάλιση τίτλων κυριότητας σε αγροτική γη των Ελλήνων με την προϋπόθεση να αγοραστούν από συγκεκριμένους τρίτους (Αλβανούς)! Οι τοπικές αρχές μας τα γνωρίζουν αυτά και άλλα, αλλά δεν κάνουν κιχ ! (Γιατί;!)

Η ΔΥΣΜΕΝΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΓΑΙΩΝ
Το 1993 άρχισε η μεγάλη φουσάτα των δήθεν πρώην ιδιοκτητών (μπέηδων και αγάδων) να διεκδικούν τις πρώην περιουσίες τους που αφορούσαν κυρίως λιβάδια, βοσκοτόπια και δάση. Μια νομοθεσία περίεργη και χαώδη, επιτροπές και παραεπιτροπές που προωθούσαν συμφέροντα και μόνο. Δικαστήρια με προκλητικές αποφάσεις αδικαιοσύνης, με πλαστά έγγραφα και ψευτομάρτυρες. Ένα κράτος που στήριζε την παρανομία. Όλα από κοινού έστησαν τον Ελληνισμό στον τοίχο. Εντελώς απροετοίμαστοι. Ξυπόλυτοι στα αγκάθια. Χωρίς δομές νομικές, πολιτικές και διοικητικές, χωρίς αρχεία και πάνω απ΄όλα χωρίς σθένος, ήθος, αποφασιστικότητα και στήριξη.

Η ΚΡΥΦΗ ΕΝΟΧΗ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Οι ίδιοι «εκπρόσωποί μας» περισσότερο βοήθησαν ποικιλοτρόπως να επωφεληθούν στις διεκδικήσεις τους οι δήθεν «πρώην ιδιοκτήτες», παρά να προστατέψουν τα δικά μας κοινοτικά συμφέροντα. Δεν είναι απλώς ότι κατοχύρωναν με την υπογραφή τους «τις αποφάσεις» κρατικών δομών για υφαρπαγή τους, αλλά συνέβαλλαν άμεσα με ψευδομαρτυρίες και βεβαιώσεις. Στις προσφυγές στα δικαστήρια ήταν χαλαροί και παραχωρητικοί, με δηλώσεις και διαμαρτυρίες για εσωτερική κατανάλωση και για τα μάτια. Έτσι εξηγείται που σε λίγα μόνο χρόνια οι υφαρπαγμένες εκτάσεις έφτασαν τις 230 χιλιάδες στρέμματα. Στις διεκδικήσεις των δήθεν πρώην ιδιοκτητών, προστίθενται και οι εκτάσεις που παραχωρήθηκαν για την αποζημίωση (των πρώην ιδιοκτητών) σε είδος, όπως και «πωλήσεις» σε τρίτους εκτάσεων που το κράτος αναγνώρισε ως περιουσία των επαρχιών και των δήμων

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΧΙΜΑΡΑΣ, ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Ειδικά πανούργοι οι ίδιοι μηχανισμοί υφαρπαγής και αλλοίωσης στη Χιμάρα.
Μιλήσαμε στα προηγούμενα και θα επανέλθουμε στο επόμενο.
Σήμερα θα αναφέρουμε ένα παράδειγμα που εξηγεί πως το κράτος έγινε ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης γης στη Χιμάρα ενώ δεν είχε ούτε στρέμμα.
Όπως είναι γνωστό, το Νοέμβριο 2018 ο Έντι Ράμα, μετά τη σκληρή αντίδραση του Έλληνα πρωθυπουργού, αναγκάστηκε να τροποποιήσει την κυβερνητική απόφαση 708, ημερ 11/11/2018 που όριζε «τις κρατικές» περιουσίες στην ακτογραμμή Χιμάρα-Α. Σαράντα και προορίζονταν να δοθούν σε ιδιώτες για την ανάπτυξη του τουρισμού. Πρόκειται στην ουσία για περιουσίες των Χιμαριωτών, είτε της εκκλησίας για τις οποίες δεν είχαν πάρει τίτλους ιδιοκτησίας. Η τροποποίηση που έγινε παραχωρούσε συγκεκριμένα έξι μήνες, χρόνο ώστε οι κάτοικοι της περιοχής να ολοκλήρωναν έστω και την αρχική καταγραφή των περιουσιών τους με αποτέλεσμα αυτές να αφαιρούνταν από τους χάρτες «των κρατικών» περιουσιών.

ΤΑ ΓΙΟΥΒΕΡΛΑΚΙΑ ΜΕ ΤΟ ΡΑΜΑ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ
Η αναδίπλωση Ράμα θεωρήθηκε τότε από την ΟΜΟΝΟΙΑ Χιμάρας ιστορική επιτυχία!! Μάλιστα, θεώρησαν την τροποποίηση αυτή τέτοια που αναιρούσε και όλη την ακριβοπληρωμένη προσπάθεια για οργανωμένη προσφυγή στη δικαιοσύνη με περισσότερους από 80 φακέλους διεκδίκησης περιουσιών από Χιμαραίους, που προετοίμασαν Έλληνες νομικοί.
Πέρασαν όμως 13 μήνες και όχι 6. Στα αντίστοιχα κτηματολόγια δεν εγγράφηκε καμιά τέτοια περιουσία!!! Περίεργο δεν είναι;!! Ταυτόχρονα, την ίδια περίοδο οι εκτάσεις αυτές κατοχυρώθηκαν ως κρατικές !!!

Επί αυτού, ακριβώς μετά από ένα χρόνο ο Ράμα εκδίδει νέα απόφαση με αρ 807 και ημερ.11.12.2019, που επιτρέπει σε ιδιώτες, να αυξήσουν την περιουσία τους με 20 % από την νεόκοπη κρατική αυτή περιουσία σε γειτνίαση !!!
Οι ιδιώτες που επωφελούνται δεν ήταν άλλοι από εκείνους που απόχτησαν παράνομα και βίαια περιουσίες στην ακτογραμμή αυτή των τουριστικών φιλέτων. Η αύξηση κατά 20 τοις εκατό των κτημάτων του σε γειτνίαση έγινε «στις πρόσφατα αναγνωρισμένες κρατικές περιουσίες που στην ουσία ανήκουν στους Χιμαραίους, αλλά δεν διεκδίκησαν επίσημα στην Αλβανία, παρά μόνο για εσωτερική κατανάλωση και στην Ελλάδα.

Ταυτόχρονα, η εξέλιξη αποτέλεσε μια καλή ευκαιρία πλήρης κάλυψης και εξαφάνισης κάθε παράνομης απόκτησης τουριστικών οικοπέδων από τους πολύ όψιμους «ιδιώτες» (που κατά τον Ράμα έγιναν ιδιοκτήτες στην παραλία από τότε που αντίκρισαν τη θάλασσα) και της νομιμοποίησης τους με την επίσημη στήριξη του κράτους στο όνομα της ανάπτυξης της περιοχής!
Ήταν τότε λοιπόν που οι μετέπειτα ήρωες για το περιουσιακό στη Χιμάρα, έτρωγαν γιουβερλάκια με τον Ράμα στο Πρωθυπουργικό Μέγαρο.

Διαβάστε ακόμη

Σχόλια