Γράφει ο Παναγιώτης Μπάρκας
Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κ.Μητσοτάκης για να παρουσιάσει από το βήμα της ΔΕΘ ως νίκη της κυβέρνησής του το θέμα Μπελέρη, δήλωσε την πεπατημένη θορυβώδη θέση ότι ο δρόμος της Αλβανίας προς την Ε. Ένωση περνάει από τον σεβασμό των δικαιωμάτων του Ελληνισμού της Αλβανίας, με πρώτο και βασικό το περιουσιακό. Το νέο είναι ότι ο Μητσοτάκης είπε πως για το περιουσιακό θα συνεργαστεί με τον Μπελέρη στα έδρανα της ευρωβουλής! Ακούγεται καλό αλλά....
ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗΛΟ (ΔΗΜΑΓΩΓΙΚΟ) ΚΑΙ ΜΗ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟ.
ΜΗ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟ διότι στις σχέσεις με τα Τίρανα αναβαθμίζει ως ελληνική εθνική πολιτική την αντιαλβανική ρητορική, η οποία όχι απλώς τροφοδοτεί τον αλβανικό ανθελληνισμό που αναπτύσσεται από χρόνια και με συγκεκριμένους στόχους, ταχτική και στρατηγική (έναντι στα εφήμερα δικά μας φούμαρα), αλλά παίρνει όμηρο τον ίδιο τον Ελληνισμό στα πατρώα του εδάφη, αφαιρώντας του καθημερινά κάθε περιθώριο αντίστασης.
ΑΠΑΤΗΛΟ διότι κρύβει μια θλιβερή πραγματικότητα που βοηθάει άμεσα τις πολιτικές στην Αλβανία για πλήρη αλλοίωση του περιουσιακού και του ίδιου του Ελληνισμού στην Αλβανία.
Κρύβει επίσης την ενοχή στο θέμα αυτό, της Αθήνας, αλλά σε πρώτη γραμμή των πολιτικών εκπροσώπων της Ε.Ε.Μειονότητας (κυρίως των Ντούλε, Μπολάνου, Παπά, Μπελέρη, βουλευτών, έπαρχων και δημάρχων μας), όπως και παρέχει ασφάλεια στο φόβο τους μήπως κάποια μέρα αποκαλυφθεί η ενοχή τους. Συνεπώς, βολεύει όλους για διαφορετικούς όμως λόγους. Τα Τίρανα γιατί πετυχαίνει το στόχο του, ενώ την ελληνική πλευρά, πολιτικούς και απλούς Έλληνες γιατί κρύβουν τις ενοχές τους. Χαμένη είναι η εθνική υπόθεση στην Αλβανία.
ΤΟ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ, ΕΦΗΜΕΡΗ ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΓΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ
Με ύφος πρωθυπουργού της Ελλάδας, ο Μητσοτάκης κουνάει το δάχτυλο στα Τίρανα για την επίλυση του περιουσιακού. Σωστό κατά αρχή, αλλά… Ζητάει με εφήμερες εκκλήσεις την παραίτηση των Τιράνων από στρατηγικούς στόχους τους δεκαετιών. Από την άλλη πρόκειται για ένα αίτημα γενικό και κατ αρχήν, όντας στην ουσία, τόσο περίπλοκο θέμα, με τόσες εκφάνσεις και συμφέροντα. Συνεπώς, το ελληνικό αίτημα βοηθάει πραχτικά τα σχέδια των Τιράνων και ταυτόχρονα μετατρέπεται για την ελληνική πλευρά σε εφήμερη ρητορική για εσωτερική ελληνική κατανάλωση.
ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΟΜΟΝΟΙΑ-ΚΕΑΔ ΣΕ ΙΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΛΕΥΣΗ
Η θέση της Αθήνας έχει δυστυχώς ταυτιστεί με την πολιτική συμπεριφορά της εθνικής ηγεσίας της Ε. Ε. Μειονότητας. Η ηγεσία αυτή που χαίρει την πλήρη στήριξη της Αθήνας, δε θέλει να λύσει, αλλά να έχει προβλήματα με τα Τίρανα ως τρόπο πολιτικής επιβίωσης. (Να έχει να φωνάζει, μόνο…) Εντούτοις, σε πιθανή πολιτική προσφυγή της ελληνικής πλευράς προς τρίτους (Ε. Ένωση) τα Τίρανα προκύπτουν με καλυμμένα τα νότα τους εφόσον «εφαρμόζουν» τον νόμο. Από την άλλη γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί διότι τότε θα αποκαλυφθούν οι ενοχές των δικών μας στη βρωμιά αυτή.
Άρα λοιπόν, ούτε οι Αθήνα, ούτε πολιτική ηγεσία του Ελληνισμού στην Αλβανία, ούτε οι Έλληνες θέλουν την λύση. (Οι τελευταίοι θέλουν άμεσα και τελεσίδικα να επωφεληθούν από την πώληση ή την παραχώρηση-ενοικίαση των περιουσιών τους) Προσφεύγουν σε θορύβους για να μη φαίνεται η τελική πτώση του Ελληνισμού.
ΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Η ΑΘΗΝΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΝΟΧΟΠΟΙΕΙ
Η Αθήνα συγκεκριμένα δεν μπορεί να διεκδικήσει συγκεκριμένα την επίλυση του περιουσιακού εφόσον δε θέλει να γνωρίζει ούτε επιφανειακά τα μεγέθη του προβλήματος.
1. Δεν έχει έστω και σε τυπικό επίπεδο (και ούτε έχει ζητήσει από τους εκπροσώπους που υποστηρίζει) καταγεγραμμένο το μέγεθος του προβλήματος. Εκτάσεις που αλλοιώθηκαν, υφαρπάχτηκαν (ακούγεται το φρικτό νούμερο των 230 χιλιάδων στρεμμάτων στις περιοχές με αμιγή ελληνικό πληθυσμό πλην της Χιμάρας). Ποιο είναι το συγκεκριμένο καθεστώς αυτών, νομικό, φυσικό. (Είναι δάση, βοσκοτόπια, αγροτική γης, οικόπεδα, κτιριακές εγκαταστάσεις, φυσικές πηγές. Είναι κοινοτική, ιδιωτική, εκκλησιαστική περιουσία.)
2. ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΑΛΛΟΙΩΣΗΣ
Η Αθήνα δεν έχει γνωστή τη διαδικασία και τα στάδια της παράνομης ιδιωτικοποίησης από αλλοεθνείς. (Σε πάρα πολλές περιπτώσεις η παρανομία έχει κατοχυρωθεί υπό την αρχή της χρησικτησίας, διότι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες, οι Έλληνες δεν πρόβαλλαν ποτέ διεκδικήσεις. Δεν προσέφυγαν στα δικαστήρια. Είναι χαρακτηριστικό ότι η προσφυγή μας στα δικαστήρια γίνεται συνήθως με την προϋπόθεση της ήττας, ή είναι τυπική. Ελάχιστες περιπτώσεις έχουν φθάσει στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας και στα 35 χρόνια καμιά προσφυγή δεν έγινε προς το δικαστήριο του Στρασβούργου. Ενώ υπάρχουν πάνω από 350 προσφυγές Αλβανών πολιτών στο Στρασβούργο η απόλυτη πλειοψηφία των οποίων δικαιώθηκε και απαιτείται από το αλβανικό κράτος την αποζημίωσή τους.)
3. ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΥΦΑΡΠΑΓΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙΩΣΗΣ
Δεν είναι γνωστοί στην Αθήνα οι μηχανισμοί που στήθηκαν και εφαρμόστηκαν στην υφαρπαγή και αλλοίωση των περιουσιών των Ελλήνων (αλβανική νομοθεσία, κρατικοί θεσμοί:- επιτροπές, δικαστήρια, πλαστά έγγραφα, τίτλοι προς χρήση της Τουρκοκρατίας που παρουσιάζονται ως τίτλοι κυριότητας, συμφέρονταν τρίτων χωρών, δράση των δικών μας παραγόντων).
4. Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ ΕΥΝΟΟΥΝ ΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΣΚΕΥΩΡΙΕΣ
Δεν είναι γνωστός στην Αθήνα ο αριθμός των τίτλων κυριότητας στους Έλληνες για περιουσίες που τους αναγνωρίστηκαν. (Ο αριθμός αυτός είναι αναλογικά πολύ μικρός Από την μία, υπάρχει εξωφρενική αδιαφορία των Ελλήνων για τους τίτλους κυριότητας κυρίως επί της αγροτικής γης. Από την άλλη υπάρχει η σκευωρία των αρμόδιων θεσμών, υποθηκοφυλακεία, είτε διότι υπάρχει σκοπιμότητα, είτε γιατί χρειάζεται λάδωμα. Γενικώς δεν υπάρχει το ενθαρρυντικό και υποστηρικτικό κλίμα και κίνητρα, ούτε η συνείδηση μεταξύ των Ελλήνων ότι η απόκτηση τίτλου κυριότητας σημαίνει κατοχύρωση της φύσης και γεωγραφίας της πατρίδας).
5. Η ΕΝΟΙΚΙΑΣΗ ΩΣ ΤΡΟΠΟ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΕΣ
Δεν είναι γνωστό το μέγεθος των περιουσιών (αγροτική γη, βοσκοτόπια, δάση) η κυριότητα των οποίων ανήκει σε Έλληνες (ιδιωτική, κοινοτική, θρησκευτική) που ενοικιάζονται οικειοθελώς και για τρίμματα σε αλλοεθνείς μέχρι και για 99 χρόνια (δλδ πραχτικά έχουν χαθεί. Πρόκειται για δοκιμασμένη διαδικασία όταν οι Έλληνες και ορθόδοξοι του Αργυροκάστρου, Δρόπολης και Λιούντζης, έχασαν με τον τρόπο αυτό τις περιουσίες τους επί Οθ. Αυτοκρατορίας). Είναι όμως γνωστά τα κίνητρα και ο ρόλος των δικών μας θεσμών στην εξυπηρέτηση των στόχων αυτών. (Μ΄αυτούς συνεργάζονται άψογα οι ελληνικές αρχές)
6. ΠΑΡΑΧΩΡΗΜΕΝΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΔΗΘΕΝ ΠΡΩΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ.
Δεν είναι γνωστές οι εκτάσεις και οικόπεδα (κοινοτικά κυρίως) που οι δικές μας αρχές παραχώρησαν σε αλλοεθνείς, νομιμοποιώντας τους στις περιοχές με αμιγή πληθυσμό (μόνο στο δήμο Φοινίκης αριθμούνται πάνω από 1300 τέτοιες περιπτώσεις), ή παραχωρήθηκαν στο κράτος για να αξιοποιηθούν ως αποζημίωση των δήθεν πρώην ιδιοκτητών.
7. ΟΙ ΚΡΥΦΕΣ ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΠΩΛΗΣΕΙΣ
Δεν είναι γνωστός ο αριθμός των οικειοθελών ή υποχρεωτικών πωλήσεων της γης από τους δικούς μας. Τελευταία το φαινόμενο αυτό αγγίζει και τις κατοικίες και όχι μόνο στις πόλεις αλλά και στις περιοχές με αμιγή ελληνικό πληθυσμό. Συνεπώς, μόνο η συγκεκριμένη διάσταση παρουσιάζει μια δαιδαλώδης και σκοτεινή πραγματικότητα.
Στη Χιμάρα οργανώθηκε το σύστημα (από δικούς μας) όπου οι αρχές επέλεγαν έναν δικό τους Χιμαραίο, του αναγνώριζαν επισήμως εκτάσεις που ανήκαν σε και σε συγγενείς του με σκοπό την πώληση σε αλλοεθνείς έναντι συγκεκριμένης τιμής. (Δρυμάδες, Χιμάρα, Παλάσσα κλπ). Οι πωλήσεις των παλιών σπιτιών στους Δρυμάδες σε αλλοεθνείς έγιναν αφού οι «Έλληνες» ιδιοκτήτες τους πήραν δύο φορές καλά λεφτά. Μια για την άδεια αναπαλαίωσης και μια για την πώληση, ως αναπαλαιωμένου με τουριστικές προδιαγραφές, σε τρίτους, αλλοεθνείς.
Στη Δρόπολη, για λογαριασμό των ενδιαφερόμενων Ελλήνων, λειτουργούν στο Αργυρόκαστρο μεσιτικά γραφεία τα οποία εξασφαλίζουν αλλοεθνείς αγοραστές και τα απαραίτητα έγγραφα «νόμιμης» πώλησης χωραφιών των Δροπολιτών.
Όλες οι σκοτεινές δουλειές δεν είναι απλώς γνωστές από τις αρχές και τους πολιτικούς. Αρκετοί είναι βαθιά αναμιγμένοι. Ίσως γι΄αυτό κανείς δεν καταγγέλλει τίποτε…!
Και οι απλοί Έλληνες δεν καταγγέλλουν τίποτε. Ούτε βέβαια οι διπλωματικές αρχές
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών