Η αναχώρηση του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Αναστασίου από αυτή τη ζωή είναι μεγάλη απώλεια για τους Αλβανούς πιστούς και την Παγκόσμια Ορθοδοξία.
Την ίδια στιγμή γεννάται το ερώτημα: Πώς θα επηρεάσει η απουσία του την Αλβανική Ορθοδοξία; Θα συνεχίσει να υπάρχει ή θα εξαφανιστεί εντελώς;
Είναι λυπηρό το γεγονός ότι, σε αυτές τις μέρες περισυλλογής, οι εκπρόσωποι της Αλβανικής Ορθοδοξίας, ιστορικοί, πολιτικοί κ.ά., σιωπούν μπροστά σε μια άσχημη παραποίηση που υποστηρίζει ότι ο Φαν Νόλι ήταν αυτός που ίδρυσε την Αυτοκέφαλη Αλβανική Εκκλησία στην Αμερική και αργότερα στην Αλβανία.
Αυτό είναι μια ιστορική προσβολή και γελοία προσέγγιση.
Αυτός που ίδρυσε την Αυτοκέφαλη Αλβανική Εκκλησία ήταν ο Αναστάσιος Γιαννουλάτος. Τελεία και παύλα.
Αναφέρομαι στην πραγματική Αυτοκεφαλία. Όλες οι άλλες θεωρίες είναι άκυρες. Συμπεριλαμβανομένου και του «Νολικού» μοντέλου. Η ιστορία δείχνει ότι μετά το 1929, η Ορθόδοξη Εκκλησία άρχισε να καταρρέει, φτάνοντας στην τελευταία της αναπνοή. Χρειάστηκε η παρέμβαση του Θεού, μέσω του Αναστάσιου, του απεσταλμένου Του, για να την αναστήσει το 1991.
Ο Φαν Νόλι ήταν ένας άθεος που θα μπορούσε να γίνει εκπρόσωπος οποιασδήποτε θρησκείας, αρκεί να πληρωνόταν και να ικανοποιούσε τον εγωισμό του. Είχε ελάχιστη σχέση με την Ορθοδοξία. Στην πραγματικότητα, ήταν εχθρός της.
Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα της αντι-ορθοδοξίας και της έλλειψης χαρακτήρα του Νόλι αναφέρεται σε ένα άρθρο της 14ης Μαρτίου 1938 που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα The Boston Globe.
Το άρθρο, με τίτλο «Η ειρήνη επετεύχθη από τις πριγκίπισσες» και υπότιτλο «Ο βασιλιάς Ζώγος και ο επίσκοπος της Βοστώνης συμφιλιώνονται», περιγράφει μια λειτουργία που τέλεσε ο Νόλι για τις τρεις αδελφές του Αχμέτ Ζώγκου που επισκέφθηκαν την Αμερική. Ο συντάκτης περιγράφει τη διακόσμηση της εκκλησίας, την ένδυση του Νόλι, τις προσευχές που έκανε, κ.λπ.
Το πρώτο πράγμα που τραβάει την προσοχή είναι η διακόσμηση της εκκλησίας. Ο Νόλι την είχε διακοσμήσει με καθολικά σύμβολα/εικόνες, όπως «Η Ευλογημένη Παρθένος», «Η Παναγία των Λούρδων» και «Η Παναγία των Νικών», που δεν σχετίζονται με την Ορθοδοξία.
Επιπλέον, στην ομιλία του, ο επίσκοπος Νόλι παρουσίασε την εκκλησία του ως «Αλβανική Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία».
Στην εφημερίδα αναφέρεται καθαρά ότι στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στη Βοστώνη, η παραδοσιακή Ορθοδοξία είχε αντικατασταθεί από αυτήν του «Νόλι».
Οι εκπλήξεις συνεχίστηκαν και στον πολιτικό τομέα. Κατά τη λειτουργία, ο επίσκοπος Νόλι ευλόγησε τον βασιλιά Ζώγο και κάλεσε τους συμμετέχοντες να προσευχηθούν για την ευημερία του. Αυτό είναι ξεκάθαρα μια περίπτωση πολιτικής και οικονομικής διαφθοράς.
Η αποκαλούμενη «Επανάσταση του Ιουνίου», που αντικατοπτρίζει τις μπολσεβίκικες ιδέες του Νόλι, είχε στόχο την εξόντωση του Ζώγκου. Ως αντίποινα, ο τελευταίος καταδίκασε τον πολιτικοποιημένο ιερέα σε θάνατο. Αυτό δεν εμπόδισε τον αυτοαποκαλούμενο βασιλιά της Αλβανίας να συγχωρήσει τον παλιό του εχθρό 14 χρόνια αργότερα και να του δώσει μια γενναιόδωρη σύνταξη.
Σε ένα νέο παγκόσμιο πλαίσιο, πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ζώγκου προσπάθησε να δημιουργήσει σχέσεις στην Αμερική και ο Νόλι ήταν ο καταλληλότερος άνθρωπος για αυτό.
Ο Νόλι χρησιμοποίησε όλο του το ταλέντο για να παρουσιάσει τον Ζώγκου ως σύμβολο της αλβανικής ενότητας. Στον θρησκευτικό τομέα, ο επίσκοπος έκανε ό,τι μπορούσε για να μεταμορφώσει την παραδοσιακή Ορθοδοξία και να την παρουσιάσει ως Καθολική.
Ο χρόνος έδειξε ότι ο Φαν Νόλι έπαιρνε σύνταξη ακόμα και από τον Ενβέρ Χότζα. Αποδέχτηκε επίσης μια τιμητική θέση στο αθεϊστικό, αντιθρησκευτικό καθεστώς των Τιράνων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Φαν Νόλι ήταν ένας άνθρωπος εξαιρετικής νοημοσύνης. Ήταν συγγραφέας και μεταφραστής που έθεσε υψηλά πρότυπα στη λογοτεχνία. Ωστόσο, ήταν επίσης ένας ταλαντούχος ηθοποιός με έντονη έλλειψη χαρακτήρα.
Στο θρησκευτικό πεδίο, κατάφερε να δημιουργήσει ένα είδος εκκλησίας-συνεταιρισμού, όπου ο ηγέτης έκανε ό,τι ήθελε και έφερνε τον θεσμό στις αγορές της εποχής χωρίς κανένα πρόβλημα.
Η αυτοαποκαλούμενη «Αλβανική Ορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής» ή αλλιώς «Εκκλησία του Νόλι» δεν είχε και δεν έχει καμία άμεση σχέση με το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, την έδρα πολλών σημαντικών Ορθόδοξων εκκλησιών.
Όσον αφορά τους Αλβανούς εθνικιστές, τους ιστορικούς ή τους πολιτικούς που προσποιούνται ότι δεν καταλαβαίνουν, ο Νόλι ήταν ένας «Επίσκοπος χωρίς Πατρίδα». Αυτός ήταν ο χαρακτηρισμός που του απέδιδαν οι σύγχρονοί του.
Ο Νόλι δεν έγινε ποτέ επίσημα Αλβανός πολίτης. Είναι σαφές ότι ο Νόλι δεν ήθελε να πάρει αυτή την υπηκοότητα.
Αξίζει να αναρωτηθεί κανείς: Γιατί ο Φαν Νόλι δεν ζήτησε να ταφεί στην Αλβανία; Μήπως είχε κλείσει το κεφάλαιο «Αλβανία και Αλβανοί» μια για πάντα;
Από την άλλη, ο Έλληνας Αναστάσιος επέλεξε να γίνει Αλβανός και να ζήσει ανάμεσα στους Αλβανούς, ζωντανός και νεκρός.
Είναι ευθύνη των οπαδών και θαυμαστών του να διαφυλάξουν και να εμπλουτίσουν την Ορθόδοξη παράδοση για την οποία εργάστηκε τόσο σκληρά ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος
Πέτρος Προδάνης
Mendoj.me
Μετάφραση Τ.Β
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών