Η ανακοίνωση μιας νέας κυβέρνησης δεν είναι ποτέ μια απλή διαδικασία. Συνήθως αποτελεί την κορυφαία στιγμή ενός πολιτικού κύκλου, όπου ο πρωθυπουργός αποκαλύπτει τη στρατηγική, τις προτεραιότητες και τα πρόσωπα που θα τον συνοδεύσουν στην επόμενη φάση της εξουσίας του. Στην περίπτωση του Έντι Ράμα, η ανακοίνωση της κυβέρνησης υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια κάτι παραπάνω από μια τυπική πολιτική διαδικασία: υπήρξε ένας θεσμοθετημένος τρόπος επίδειξης ισχύος, ελέγχου και πολιτικού μηνύματος, τόσο προς το εσωτερικό του κόμματός του όσο και προς το εκλογικό σώμα. Ωστόσο, στην τέταρτη θητεία του, αυτή η τελετουργία φαίνεται να έχει διαφοροποιηθεί ριζικά, αποκαλύπτοντας ίσως τους φόβους και τις ανασφάλειες του ίδιου του πρωθυπουργού.
Η πρώτη θητεία: συμβιβασμοί και αναγκαστικές ισορροπίες
Το 2013, ο Ράμα ανέβηκε στην εξουσία έπειτα από συμφωνία με το Σοσιαλιστικό Κίνημα για την Ενσωμάτωση (LSI) του Ιλίρ Μέτα. Η συνεργασία αυτή, αν και εξασφάλιζε κοινοβουλευτική πλειοψηφία, δεν βασιζόταν σε εμπιστοσύνη αλλά σε αμοιβαίο εκβιασμό. Ο νέος πρωθυπουργός ήταν υποχρεωμένος να επισκέπτεται σχεδόν εβδομαδιαία το γραφείο του Μέτα για να συντονίζουν την πολιτική ατζέντα, να διαπραγματεύονται παραχωρήσεις και να διασφαλίζονται οι ψήφοι στη Βουλή.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Ράμα δεν είχε περιθώριο θεατρικότητας. Η κυβέρνηση ανακοινώθηκε μόνο μετά τη συγκρότηση της Βουλής, ώστε να αποφευχθούν τυχόν παρεμβάσεις ή πολιτικές ανατροπές. Ήταν μια πράξη προσεκτική, που αντανακλούσε την αδυναμία ενός πρωθυπουργού που μόλις ξεκινούσε την πορεία του στην εξουσία και δεν είχε την πολυτέλεια να παίζει με τις ισορροπίες.
Η δεύτερη θητεία: η απόλυτη κυριαρχία
Η μεγάλη νίκη του 2017, με 74 εντολές, άλλαξε τα πάντα. Ο Ράμα απελευθερώθηκε από τη «λαβή του Μέτα» και απέκτησε τη δυνατότητα να κυβερνήσει χωρίς τη στήριξη άλλων κομμάτων. Η νέα του δύναμη αντικατοπτρίστηκε και στον τρόπο που ανακοίνωσε την κυβέρνησή του: στα τέλη Ιουλίου, θεαματικά, μπροστά στα φώτα της δημοσιότητας.
Η επιλογή της συγκεκριμένης περιόδου δεν ήταν τυχαία. Στα μέσα του καλοκαιριού, όταν το πολιτικό ενδιαφέρον παραδοσιακά μειώνεται, ο πρωθυπουργός κατάφερε να μονοπωλήσει την επικαιρότητα και να δείξει ότι ελέγχει πλήρως το σκηνικό. Η πράξη αυτή ήταν ένα μήνυμα αυτοπεποίθησης: ο Ράμα δεν φοβόταν πια κανέναν εσωτερικό ή εξωτερικό εκβιασμό.
Η τρίτη θητεία: το καλοκαίρι ως πολιτικό θέατρο
Το 2021, ο Ράμα επανέλαβε την ίδια πρακτική. Και πάλι, στα τέλη του καλοκαιριού, ανακοίνωσε την κυβέρνηση, μετατρέποντας τη στιγμή σε ένα είδος πολιτικού θεάτρου. Ωστόσο, αυτή τη φορά η κίνηση είχε διπλό χαρακτήρα: αφενός επαναβεβαίωνε τη δύναμή του στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, αφετέρου λειτουργούσε ως μέσο πίεσης προς το ίδιο του το κόμμα.
Οι δηλώσεις του ότι θα «τραβήξει από τα αυτιά στο SPAK» όσους τον αμφισβήτησαν έδειξαν ότι η τελετουργία δεν είχε μόνο εορταστικό χαρακτήρα, αλλά και απειλητικό. Ο Ράμα χρησιμοποίησε την ανακοίνωση της κυβέρνησης για να αποδείξει ότι παραμένει κυρίαρχος και ότι όποιος θελήσει να τον αμφισβητήσει θα βρει απέναντί του την πολιτική του ισχύ.
Η τέταρτη θητεία: φόβος και ανασφάλεια
Η εικόνα του 2025, όμως, είναι διαφορετική. Για πρώτη φορά, ο Ράμα δεν επαναλαμβάνει το «καλοκαιρινό χόμπι» της θεαματικής ανακοίνωσης. Αντίθετα, αναβάλλει συνεχώς την παρουσίαση της νέας κυβέρνησης, ακόμα και μετά τη συγκρότηση της Βουλής. Παρά τις ημερομηνίες που διοχετεύονται στα φιλικά μέσα ενημέρωσης, καμία δεν είναι οριστική.
Οι πληροφορίες θέλουν τον πρωθυπουργό να επιλέγει αυτή τη φορά την αυστηρή τήρηση των συνταγματικών διαδικασιών, περιμένοντας πρώτα την εντολή και το διάταγμα του Προέδρου. Αυτή η στάση έρχεται σε αντίθεση με την προηγούμενη περιφρόνηση του για τις τυπικότητες και ερμηνεύεται ως ένδειξη ανασφάλειας.
Οι φόβοι του Ράμα δεν είναι αβάσιμοι: κυκλοφορούν υποψίες για πιθανές διεθνείς αποκαλύψεις που θα μπορούσαν να πλήξουν την εικόνα του ή ακόμη και για ενέργειες του SPAK, το οποίο δεν θα δίσταζε να εκδώσει ένταλμα έρευνας. Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο πρωθυπουργός φαίνεται να προετοιμάζει αντεπιθέσεις, με διαπραγματεύσεις και πολιτικές προειδοποιήσεις, ώστε να αποφύγει το ενδεχόμενο η ημέρα της ανακοίνωσης να μετατραπεί σε ημέρα πολιτικής καταστροφής.
Συμπέρασμα
Η διαχείριση της ανακοίνωσης της κυβέρνησης από τον Έντι Ράμα όλα αυτά τα χρόνια λειτουργεί σαν καθρέφτης της πολιτικής του ισχύος. Από τις αναγκαστικές ισορροπίες του 2013, στη θεαματική κυριαρχία του 2017 και του 2021, και τελικά στην προσεκτική και ανασφαλή στάση του 2025, η εξέλιξη αυτή δείχνει την πορεία ενός ηγέτη που ξεκίνησε με συμβιβασμούς, έφτασε σε κορυφή δύναμης, και τώρα αντιμετωπίζει σκιές και φόβους που απειλούν να επισκιάσουν τον πολιτικό του θρίαμβο.
Η καθυστέρηση της ανακοίνωσης της τέταρτης κυβέρνησης δεν είναι απλώς μια λεπτομέρεια διαδικαστική. Είναι μια συμβολική πράξη που φανερώνει ότι, ακόμη και για τους πιο ισχυρούς πολιτικούς, η στιγμή που οι ισορροπίες αρχίζουν να τρίζουν μπορεί να είναι η πιο επικίνδυνη.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών