Ας δούμε λίγο ποιο είναι το όργανο, ποια είναι η Βουλή που ψηφίζει αυτούς τους νόμους. Είναι μία βουλή προϊόν άνισων εκλογών — αυτό μας το λέει η έκθεση των παρατηρητών του ΟΑΣΕ/ODIHR. Δεν διεξήχθησαν με όρους ισότητας — δεν ήταν δίκαιες εκλογές. Και από μία άνιση εκλογική διαδικασία, μπορούμε να έχουμε ένα δίκαιο προϊόν; Δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα. Άρα έχουμε ένα μη αντιπροσωπευτικό κοινοβούλιο. Έχουμε μία πλασματική πλειοψηφία — αυτή είναι η κατάσταση του κοινοβουλίου μας. Αλλά ας το δούμε και από την άλλη πλευρά, από την πλευρά της λειτουργίας. Σίγουρα μία βουλή που δεν είναι προϊόν ίσων εκλογών δεν μπορεί να λειτουργήσει δημοκρατικά — και το αποδεικνύετε σε κάθε συνεδρίαση, σε κάθε περίπτωση, σε κάθε επιτροπή. Αποδεικνύετε ότι με τον τρόπο που κερδίσατε τις εκλογές θέλετε να λειτουργήσει και το έχετε καταφέρει να λειτουργεί και η Βουλή έως σήμερα. Ο διάλογος στο κοινοβούλιο — όπως μας λέει ο James Bryce, ένας από τους λαμπρούς διανοητές του 19ου και αρχών του 20ού αιώνα, στο έργο του «The American Commonwealth» — είναι η «ανάσα» του κοινοβουλευτισμού και της Βουλής. Τι κάνατε εσείς; Έχετε «πιάσει» τον διάλογο «από το λαιμό» προκαλώντας του ασφυξία. Σε κάθε συνεδρίαση διακόπτετε τον διάλογο με προσχήματα διαφόρων ειδών, παραβιάζοντας το Σύνταγμα, παραβιάζοντας τον κανονισμό, παραβιάζοντας τη θεμελιώδη αρχή της δημοκρατίας ότι καμία πλειοψηφία δεν μπορεί να αφαιρέσει το θεμέλιο της ελευθερίας από αυτή που αποκαλούμε μειοψηφία: το δικαίωμα λόγου. Αυτό έχετε κάνει σε αυτή τη Βουλή με συστηματικό τρόπο, το έχετε μετατρέψει σε ρουτίνα: σηκώνεται ένας εκπρόσωπος σας και μας λέει «δεν μας αρέσει ο διάλογος, προτείνουμε να κλείσουμε τις συζητήσεις». Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι βρισκόμαστε σε μία παράλογη κατάσταση, ότι ενώ είστε προϊόν άνισων εκλογών λειτουργείτε παραβιάζοντας κάθε αρχή, κάθε κανόνα, κάθε στάνταρ κοινοβουλίου στην κοινοβουλευτική δημοκρατία — και ταυτόχρονα προβάλλετε αξιώσεις για την αναβάθμιση του επιπέδου του κοινοβουλίου.
Ας δούμε και την άλλη πλευρά: ποιος είναι ο σκοπός αυτής της υποτιθέμενης αναβάθμισης της συμβολής του κοινοβουλίου; Είναι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σας παρακαλώ, κύριοι, στον καθένα προσωπικά — έχετε εσείς γνώση του το τι συζητείται αυτή τη στιγμή με την Ευρωπαϊκή Ένωση; Αυτό που βλέπουμε, η μόνη πληροφορία, έρχεται από τα μέσα ενημέρωσης. Με θριαμβευτικούς τόνους: «άνοιξε το πρώτο πακέτο», «άνοιξε το δεύτερο», «φτάσαμε στο τελευταίο πακέτο». Γνωρίζουμε εμείς όμως τι ακριβώς διαπραγματεύεται; Έχουμε υπόψη μας τι σημαίνει να διαπραγματεύεσαι με την Ευρωπαϊκή Ένωση; Είναι τα συμφέροντα 27 κρατών-μελών που εκπροσωπούνται από την Επιτροπή, και εμείς πηγαίνουμε να υπερασπιστούμε και να διαπραγματευτούμε τα δικά μας συμφέροντα σ’αυτή τη μεγάλη οικογένεια — που δεν είναι μια κοινωνία αγγέλων — αλλά υπάρχουν και εκεί συμφέροντα, ανταγωνισμοί, αντιθέσεις. Όταν εμείς δεν γνωρίζουμε — ίσως εσείς γνωρίζετε και εγώ στερούμαι ενημέρωσης — τι διαπραγματεύεται αυτή τη στιγμή, πώς θα υπερασπιστούμε το συμφέρον αυτού του πολίτη που εκπροσωπούμε; Πώς θα υπερασπιστούμε τα συμφέροντα αυτής της κοινωνίας;
Π.χ., ειπώθηκε από το στόμα του πρωθυπουργού σας ενώπιον της Ιταλίδας πρωθυπουργού ότι είναι έτοιμος να εγκαταλείψει το δικαίωμα βέτο που έχουν τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή να παραιτηθεί του δικαιώματος εκπροσώπησης με επίτροπο, μεταβιβάζοντας αυτή την ιδιότητα σε εκπρόσωπο τρίτης χώρας, με σκοπό να επιταχυνθεί έτσι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τι είναι όμως η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Είναι μήπως μια στοίβα νόμων που εγκρίνονται με επιταχυμένες διαδικασίες τρέχοντας με τον χρόνο ή πίσω απ’αυτόν, ή μήπως είναι μια ριζική μεταρρύθμιση κάθε θεσμικής και κοινωνικής πτυχής του βίου της χώρας; Το δεύτερο δεν συμβαίνει, αλλά και το πρώτο συμβαίνει με περιορισμένο, προβληματικό τρόπο — παραβιάζοντας τα πάντα που μπορείτε να παραβιάσετε.
Γι’ αυτό, κυρίες και κύριοι, ενώ είναι γνωστό ότι σε αυτή την αίθουσα δεν υπάρχει αντίθετη φωνή ως προς την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εσείς επιδιώκετε να την ιδιωτικοποιήσετε. Θέλετε να την μετατρέψετε σε ταμπού, ώστε μόνο εσείς, μόνο ο πρόεδρός σας να έχει το αποκλειστικό δικαίωμα της διαπραγμάτευσης, να έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να καθορίζει την πορεία της ένταξης της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό από μόνο του είναι ανοησία, αυτό δεν μπορεί να συμβεί, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό — και επομένως όσο πιο γρήγορα εγκαταλείψετε αυτές τις πρακτικές, αυτές τις νοοτροπίες, αυτά τα φαινόμενα, τόσο πιο γρήγορα θα επιτευχθεί ο στρατηγικός στόχος που είναι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όσο πιο σύντομα συνειδητοποιήσετε ότι υποσκάπτετε έτσι την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ταυτόχρονα υψώνετε με τα δύο χέρια τη σημαία της ένταξης, τόσο πιο κοντά θα είναι η μέρα που πραγματικά θα γίνουμε ισότιμα, άξια μέλη, επωφελούμενοι και συνεισφέροντες στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια.
Ας δούμε και την άλλη πλευρά: ποιος είναι ο σκοπός αυτής της υποτιθέμενης αναβάθμισης της συμβολής του κοινοβουλίου; Είναι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σας παρακαλώ, κύριοι, στον καθένα προσωπικά — έχετε εσείς γνώση του το τι συζητείται αυτή τη στιγμή με την Ευρωπαϊκή Ένωση; Αυτό που βλέπουμε, η μόνη πληροφορία, έρχεται από τα μέσα ενημέρωσης. Με θριαμβευτικούς τόνους: «άνοιξε το πρώτο πακέτο», «άνοιξε το δεύτερο», «φτάσαμε στο τελευταίο πακέτο». Γνωρίζουμε εμείς όμως τι ακριβώς διαπραγματεύεται; Έχουμε υπόψη μας τι σημαίνει να διαπραγματεύεσαι με την Ευρωπαϊκή Ένωση; Είναι τα συμφέροντα 27 κρατών-μελών που εκπροσωπούνται από την Επιτροπή, και εμείς πηγαίνουμε να υπερασπιστούμε και να διαπραγματευτούμε τα δικά μας συμφέροντα σ’αυτή τη μεγάλη οικογένεια — που δεν είναι μια κοινωνία αγγέλων — αλλά υπάρχουν και εκεί συμφέροντα, ανταγωνισμοί, αντιθέσεις. Όταν εμείς δεν γνωρίζουμε — ίσως εσείς γνωρίζετε και εγώ στερούμαι ενημέρωσης — τι διαπραγματεύεται αυτή τη στιγμή, πώς θα υπερασπιστούμε το συμφέρον αυτού του πολίτη που εκπροσωπούμε; Πώς θα υπερασπιστούμε τα συμφέροντα αυτής της κοινωνίας;
Π.χ., ειπώθηκε από το στόμα του πρωθυπουργού σας ενώπιον της Ιταλίδας πρωθυπουργού ότι είναι έτοιμος να εγκαταλείψει το δικαίωμα βέτο που έχουν τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή να παραιτηθεί του δικαιώματος εκπροσώπησης με επίτροπο, μεταβιβάζοντας αυτή την ιδιότητα σε εκπρόσωπο τρίτης χώρας, με σκοπό να επιταχυνθεί έτσι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τι είναι όμως η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Είναι μήπως μια στοίβα νόμων που εγκρίνονται με επιταχυμένες διαδικασίες τρέχοντας με τον χρόνο ή πίσω απ’αυτόν, ή μήπως είναι μια ριζική μεταρρύθμιση κάθε θεσμικής και κοινωνικής πτυχής του βίου της χώρας; Το δεύτερο δεν συμβαίνει, αλλά και το πρώτο συμβαίνει με περιορισμένο, προβληματικό τρόπο — παραβιάζοντας τα πάντα που μπορείτε να παραβιάσετε.
Γι’ αυτό, κυρίες και κύριοι, ενώ είναι γνωστό ότι σε αυτή την αίθουσα δεν υπάρχει αντίθετη φωνή ως προς την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εσείς επιδιώκετε να την ιδιωτικοποιήσετε. Θέλετε να την μετατρέψετε σε ταμπού, ώστε μόνο εσείς, μόνο ο πρόεδρός σας να έχει το αποκλειστικό δικαίωμα της διαπραγμάτευσης, να έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να καθορίζει την πορεία της ένταξης της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό από μόνο του είναι ανοησία, αυτό δεν μπορεί να συμβεί, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό — και επομένως όσο πιο γρήγορα εγκαταλείψετε αυτές τις πρακτικές, αυτές τις νοοτροπίες, αυτά τα φαινόμενα, τόσο πιο γρήγορα θα επιτευχθεί ο στρατηγικός στόχος που είναι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όσο πιο σύντομα συνειδητοποιήσετε ότι υποσκάπτετε έτσι την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ταυτόχρονα υψώνετε με τα δύο χέρια τη σημαία της ένταξης, τόσο πιο κοντά θα είναι η μέρα που πραγματικά θα γίνουμε ισότιμα, άξια μέλη, επωφελούμενοι και συνεισφέροντες στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών