Αλβανικός Εθνικισμός, η Ελλάδα και ο Ελληνισμός της Αλβανίας

Προχθές στην αλβανική πρωτεύουσα εγκαινιάστηκε το εθνικό στάδιο ποδοσφαίρου, στο οποίο δύο, από τις τέσσερις κερκίδες, φέρουν τα ονόματα ξακουστών Ελλήνων στην ιστορία του αλβανικού ποδοσφαίρου, του Παναγιώτη Πάνου και το Βασιλάκη Ζέρι. Κάποιοι το εξέλαβαν ως αντικειμενική στάση και εκτίμηση των επίσημων Τιράνων προς τη συνεισφορά των Ελλήνων μειονοτικών στα υπάρχοντα του αλβανικού κράτους.

Θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι έτσι.
Απεναντίας!
Αποτελεί δείγμα της ουσίας του διαχρονικού αλβανικού εθνικισμού. Και αφορά την προσπάθεια, όχι απλώς παραχάραξης της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού από την αρχαιότητα, αλλά, με βάση αυτήν την παραχάραξη, την ιδιοποίηση, ως αλβανικών, των λαμπρών ελληνικών επιτευγμάτων.
Τελευταία πασχίζουν να εξωτερικεύσουν την δική τους καχυποψία προς τον Ελληνισμό, προϊόν διαχρονικών και συλλογικών συμπλεγμάτων κατωτερότητας και ενοχής, ως καχυποψία των Ελλήνων, που κατάγεται, κατά τους ισχυρισμούς τους, στο ελληνικό σύμπλεγμα κατωτερότητας επειδή, πάντα κατά αυτούς, «οι Έλληνες έχτισαν τον πολιτισμό τους στα επιτεύγματα των αρχαίων (Πελασγών) προγόνων των Αλβανών» (!!!)
Αρχαία ελληνική γλώσσα, τραγωδία, χορός, πολιτισμός της Δωδώνης, πολυφωνικό τραγούδι, η φουστανέλα, η ελληνική επανάσταση….όλα «ανήκουν στους Αλβανούς» και «τον αλβανικό» πολιτισμό!
Την αφετηρία θα πρέπει να αναζητήσουμε στον 19ο αι, όταν Έλληνες Ηπειρώτες λόγιοι, αφού δεν κατάφεραν να πείσουν το τότε Αθηναϊκό κράτος, να εντάξει στα όρια του και την Ήπειρο, η οποία είχε προσφέρει στην Επανάσταση, μαζί με το εθνικό ιδεολόγημα, πολύ αίμα όπως και τα γρόσια, τα άρματα και τα γράμματα, έστρεψαν το βλέμμα σε αλβανικές συμμαχίες για την αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού που βίωνε την αποσύνθεσή της. Πίστευαν στο σύστημα αξιών του Ηπειρωτισμού, δλδ στην αφύπνιση της καταγωγής εκείνων που είχαν φτιάξει διαφορετική ταυτότητα μέσα από την καλλιέργεια ισχυρής κοινότητας συμφερόντων με την Οθ. Αυτοκρατορία, στην οικοδόμηση ενός κοινού ονείρου για το μέλλον, γι΄ αυτό, (για καλύτερη προσέγγιση) παραχώρησαν και αναγνώρισαν σ΄ αυτούς στοιχεία του αρχαίου και διαχρονικού ελληνικού πολιτισμού. Εκείνοι, με την ολόπλευρη ισχυρή στήριξη των συμφερόντων των Προτεσταντών, των Αυστριακών, των Ιταλών και ασφαλώς των ομόθρησκων Τούρκων, τα οικειοποίησαν για να τα εξοπλίσουν το δικό τους εθνικό οπλοστάσιο πλέον ως αλβανικός εθνικισμός που εκδηλώνονταν ως ανθελληνισμός και ενισχύονταν εκ των έσω από το σύμπλεγμα ενοχής.
(Σήμερα κάποιοι δικοί μας μεταφραστές, φιλόλογοι, ιστορικοί κλπ στην προσπάθεια να βρουν κάποιες κοινές ρίζες για να στηρίξουν τις ιδέες που θέλουν οι Αλβανοί εθνικιστές για κοινή αρχαία καταγωγή, με αρχαίο πολιτισμό κλπ, μεταφράζουν στην αλβανική τα κείμενα που γράφτηκαν από Έλληνες λόγιους το 19ο αι. για τους γνωστούς σκοπούς που αναφέραμε. Κάνουν διπλή ζημιά, εφόσον τροφοδοτούν τον σημερινό αλβανικό εθνικισμό με ελληνικά «επιχειρήματα», τα οποία δεν κρίνονται πλέον τουλάχιστον ρομαντικά, αλλά επιστημονικά. Κάποιοι χρηματοδοτούνται και από την επίσημη Ελλάδα και παρουσιάζονται με τυμπανοκρουσίες στα Τίρανα!!)

Ωστόσο, ο αλβανικός εθνικισμός ως ανθελληνισμός, βρίσκεται σήμερα έξαρση. Κατά βάση ανακυκλώνει το γνωστό από τον 19ο αιώνα αφήγημα, εμπλουτισμένο κυρίως από το κομμουνιστικό καθεστώς. Υπάρχει όμως μια διαφορά. Ενώ ο Χότζα αξιοποίησε το ανθελληνικό εθνικιστικό αφήγημα για καταφέρει μέσω της αντιπαράθεσης με την Ελλάδα (και άλλους εχθρούς) τη συσπείρωση του αλβανικού λαού γύρω από τον ίδιο και τη μυθοποίησή του, σήμερα έχει γίνει επιθετικός. Τροφοδοτεί, παρά τα σκαμπανεβάσματα, την ιδέα της μεγάλης Αλβανίας. Έχει ηθικό κίνητρο τις εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο και τα Σκόπια, που εκδηλώνεται στην ιδέα του «του αλβανικού αιώνα για την ανόρθωση των ιστορικών αδικιών σε βάρος των Αλβανών» Και οι Αλβανοί έχουν υπόψη τους τα κατεχόμενα από την Οθ. Αυτοκρατορία στα σημερινά δυτικά Βαλκάνια, συμπεριλαμβανομένου και της Ελλάδας, όπου οι ίδιοι αποτελούσαν τον παράγοντα εξουσίας και στρατού της Υψηλής Πύλης.
Επίσης, στις συνθήκες αδυναμίας καλλιέργειας σύγχρονων ιδεών και αρχών για ευρωπαϊκή πορεία και μέλλον της χώρας, ο εθνικισμός βοηθάει ιδιαίτερα στην απορρόφηση των εσωτερικών κοινωνικών και οικονομικών κραδασμών. Έχει ένα ιδιαίτερο ισχυρό οικονομικό κίνητρο που είναι το μαύρο χρήμα, όπως επίσης και την στήριξη ισχυρών κρατών, όπως Τουρκία, Ιταλία, ΗΠΑ, Αραβικός κόσμος κλπ
Δεν είναι διόλου αυθόρμητος. Ξοδεύονται πολλά χρήματα για την έκδοση βιβλίων, παραγωγή ντοκιμαντέρ και άλλων προπαγανδιστικών υλικών τεράστιας ισχύς. (Στην Ελλάδα θα πρέπει να θυμηθούν τι έγινε δεκαετίες πριν με τα Σκόπια). Επίσης στην Αλβανία, δεν ρωτούν αν οι ισχυρισμοί τους έχουν ιστορική και επιστημονική βάση. Ούτε επιδιώκουν να τα αντιπαραβάλουν με τον σοβαρό δυτικό επιστημονικό κόσμο. Εκείνο που θέλουν είναι να μετατρέψουν σε μια «αφοσιωμένη εθνικιστικά» τη νέα γενιά, έτοιμη για όποια θυσία !!!
Ταυτόχρονα, επιδιώκουν να δημιουργήσουν μια ενοποιημένη διαχρονική εθνολογική δημογραφική γραμμή στην Ελλάδα που να ξεκινάει από τους Αρβανίτες και να καταλήγει στους σημερινούς μετανάστες, γραμμή η οποία θα διέπεται από το αφήγημα ότι του ελληνικού πολιτισμού προηγείται ο αλβανικός πολιτισμός και εντός της σημερινής Ελλάδας.
Στην Ελλάδα αυτά τα θεωρούν ασήμαντα και εκφάνσεις μιας κοινωνίας σε εξέλιξη!
Δυστυχώς!!
Με αυτή την νοοτροπία αντιμετωπίζει ο αλβανικός εθνικισμός και τον Ελληνισμό στην Αλβανία και τον δικό μας διαχρονικό ιστορικό πολιτισμό.
Αφού μας αρνήθηκαν το αυτόχθονο στις πατρογονικές μας εστίες και τον ιστορικό μας πολιτισμό από την αρχαιότητα, μας προσκόλλησαν την ταυτότητα, του κολίγου στους Αλβανούς μπέηδες και αγάδες (που ήταν καταπιασμένοι με τον πόλεμο στο πλευρό της Ο.Αυτοκρ. κατά των Ελλήνων) κουβαλημένους στον τόπο μας από το άγνωστο, κατά τον 18ο -19ο αιώνα. Έδωσαν στον εαυτό τους την ιδιότητα δανειστή πολιτισμού και παραχώρησης δικαιωμάτων και έπεισαν τον εαυτόν τους (δυστυχώς και μεγάλο μέρος δικών μας) ότι ο Ελληνισμός στην Αλβανία, τους ανήκει και δικαιούνται να εκμεταλλεύονται και αξιοποιούν ως αλβανική κάθε αξία μας. Υπό το σκεπτικό αυτό, όλοι οι ξακουστοί Έλληνες, άνθρωποι των γραμμάτων και της επιστήμης είναι όλοι δικοί τους, ή πιο σωστά καλοί Αλβανοί. (Τον Λευτέρη Μήλο τον ανάδειξαν έτσι, δικό τους, όπως και όλη την Ήπειρο στο ίδιο του το χωριό τη Δερβιτσάνη, φέτος το καλοκαίρι).
Όλα ξεκίνησαν όταν το κομμουνιστικό καθεστώς, με τη βία και την προπαγάνδα «πήρε στην αγκαλιά του την μικρή ελληνική μειονότητα» για να την αντιπαραθέσει με την μητέρα πατρίδα των μοναρχοφασιστών! Και να της διδάξει με τα ίδια μέσα ότι ζούσε ελεύθερη και ευτυχισμένη!!! Και ότι είχαν απέναντι κάθε αντίδραση, (είτε από Έλληνες είτε από Αλβανούς) κατά του κομμουνισμού!
Σήμερα, ο Αλβανικός εθνικισμός, επιδιώκει να έχει επίσης στην αγκαλιά του το Ελληνισμό της Αλβανίας, να είναι αυτός ο αρμόδιος εκπρόσωπος για το ύψος των δικαιωμάτων που χαίρει ο Ελληνισμός και να τον αντιμετωπίζει διαφοροποιημένο από την Ελλάδα. Ταυτόχρονα, πασχίζει να επιβάλλει την αρχή ότι οι κατά καιρούς Έλληνες εθνικόφρονες, αυτοί που υπερασπίζονταν τους Έλληνες από τους Αλβανούς μπέηδες και αγάδες, Θ. Λώλης, Βασίλης Σαχίνης και όλοι όσοι το κομμουνιστικό καθεστώς τους εκδίωξε ως Έλληνες, είναι εχθροί της Αλβανίας και ζητούν συμμάχους (έχοντας πολλούς), τους ίδιους τους Έλληνες.
Ο Ελληνισμός της Αλβανίας, δυστυχώς, με ρηχή αυτογνωσία, ή με τη διαστρεβλωμένη που δίδαξε ο Χότζα, δεν έχει προς αντιπαράθεση κανένα δικό του αμυντικό σύστημα. Απεναντίας, όποιος το επιδίωξε, τον θεώρησαν και τον θεωρούν ότι τους χαλάει την αφομοιωτική ηρεμία, η οποία εκδηλώνεται ως ταπεινωτική επιβίωση!

Παναγιώτης Μπάρκας
19 Νοεμβρίου 2019
Αναδημοσίευση από τη σελίδα facebook.com/panibar2011