Από δύο ενθυµίσεις του 1810 γραµµένες σε Ευαγγέλιο, εκδόσεως Βενετίας του 1680 και του 1821 επί Τριωδίου, εκδόσεως Βενετίας 1680, οι οποίες αντιγράφτηκαν το 1934 από τον Νικόλαο Παπαδόπουλο µαθαίνουµε για την κατάσταση που επικρατούσε την περίοδο αυτή στην περιοχή, όπως «έτος 1810, Μάρτιος 8, -Κάνω θύµηση εγώ ο Παπαγιάννης, πως γράφω και µαρτυρώ δια την ακρίβεια όπου εγίνη και τούτον τον καιρό, όπου απεθάνανε ο κόσµος από την πείνα και εγίνηκε και πολύ ακρίβεια, το φόρτωµα το στάρι γρόσια 115, το φόρτωµα το καλαµπόκι γρόσια 66, το φόρτωµα το κριθάρι γρόσια 32, το φόρτωµα βρόµη γρόσια 28 και όλα σε ακρίβεια εγίνηκαν και πολλοί µόνο από τους ανθρώπους ρωµαίους όπου ήταν ακρίβεια απέθαναν, έκλεισε τροβεξήρης τα µαγαζιά και µας έκαµε κακά και δεν έχουµε να πάρουµε γέννηµα, θελά πεθάνουµε από την πείνα». Όπου άγνωστος µοναχός σηµείωσε: «έτους 1821, µάθαµε µέσα γίνηκε κακό, κάψανε πολλά χωριά και τα ασκέρια γιόµισαν τον κάµπο, ο Θεός να σώση τους χριστιανούς».
Πριν το 1967, ήταν γυναικεία µονή. Μετά το κλείσιµο, η τελευταία καλόγρια που ήταν από την Φράστανη, εγκαταστάθηκε στο χωριό. Είχε περιουσία στον κάµπο την οποία δήµευσε το Αλβανικό κράτος.
Πηγή πληροφοριών: Διατριβή επί Διδακτορία της Ευτυχίας Παππά με τίτλο "Η Επαρχία Δρυϊνουπόλεως της Β. Ηπείρου κατά τη νεότερη περίοδο (Τουρκοκρατία, 20ος αιώνας)".
Επόπτης καθηγητής Αθανάσιος Καραθανάσης
Μέλη: καθηγητής πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης, καθηγητής Αθανάσιος Αγγελόπουλος.
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Σχολή Θεολογική. Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας.
Θεσσαλονίκη 2009
Διαβάστε ακόμη:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών