Επικίνδυνος κύκλος επιστημόνων μας αμφισβητεί την ελληνική μας αυθεντικότητα και καταγωγή

Ο ελληνισμός στην Αλβανία, ή πιο σωστά ο Ελληνισμός στο Βόρειο Τμήμα της Ηπείρου, απειλείται και στο εθνικό ιδεολογικό κομμάτι. Δηλαδή σ΄αυτό που αφορά την εθνική καταγωγή και συνέχεια παραμονής στα πάτρια εδάφη του.

Και εδώ δεν αναφερόμαστε στους σημερινούς Αλβανούς συνεχιστές της προπαγάνδας του Χότζα. ΟΧΙ! Αναφερόμαστε σε έναν γνωστό πλέον κύκλο δικών μας ατόμων, «Ελλήνων» μειονοτικών «επιστημόνων», σπουδαγμένων ή μη στην Ελλάδα αλλά ανατρεφόμενων εκεί.

Τους αποκάλυψε πλήρως η διαμάχη που ξέσπασε, μετά την εκπομπή του Μ. Μέμα που αμφισβητούσε την αυτόχθονη διαχρονικότητα του Ελληνισμού της Δρόπολης.

Θα σταθώ σε γενικές αρχές της επικίνδυνης «επιστημονικής δραστηριότητάς τους.

ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ

ΠΡΩΤΟ. Όπως είναι γνωστό, οι Έλληνες κυρίως οι Δροπολίτες και Ριζιώτες, είχαν διανοηθεί από το ΧVIII αιώνα την απειλή αμφισβήτησης της ελληνικότητας στην Ήπειρο που προερχότανε από τους μηχανισμούς αλλοίωσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στη γραμμή θρήσκευμα, γλώσσα, έθνος. Με γνώμονα τον κίνδυνο αυτό και στο πλαίσιο της Νεοελληνική Ιδεολογίας, οι λόγιοι μας, καταπιάστηκαν από την αρχή αναζήτησης της εθνογέννησης και συνέχειας της ελληνικότητάς μας από τους αρχαίους ελληνικού χρόνους. Έγραψαν, π.χ, το Χρονικό της Δρυϊνούπολης, οι πληροφορίες του οποίου, όπως είχε τονίσει ο Γάλλος πρόξενος Πουκεβίλ και όπως μαρτύρησαν στη συνέχεια ανασκαφές και έρευνες Αλβανών και ξένων αρχαιολόγων και ιστορικών, το Χρονικο, επιβεβαιώνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό.

ΔΕΥΤΕΡΟ. Κατά τα τέλη του ΧΙΧ αιώνα, οι πολυπληθείς Ηπειρώτες λόγιοι, διαπιστώνοντας ότι η Ελλάδα δεν είχε καμιά διάθεση να εντάξει την Ήπειρο στο νέο Ελληνικό κράτος που προέκυψε από την επανάσταση του 1821, (στην οποία οι Ηπειρώτες έδωσαν τα φώτα, τα γρόσια και τα άρματα) επιδόθηκαν στην ιδέα ίδρυσης ενός δικό τους κράτους, που στηρίζονταν ιστορικά στην αρχαία παράδοση από τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Πύρρο μέχρι στο Δεσποτάτο της Ηπείρου και τον Γεώργιο Κασστριώτη. Η παράδοση και ο στόχος αυτός απαιτούσε πρώτα την ανατίναξη του τουρκικού ζυγού και η επίτευξή του προϋπόθετε τη συνεργασία με το αλβανικό στοιχείο. Και όχι απλώς λόγο παράδοσης (απρόσωπης και φυσιολογικής πολυπολιτισμικότητας), αλλά λόγω του ότι το αλβανικό στοιχείο αποτελούσε τότε τον ισχυρό παράγοντα και σύμμαχο της Ο. Αυτοκρατορίας.

Στο πλαίσιο αυτό, δλδ για καθαρά πολιτικούς λόγους, ίδρυσης μιας αντιοθωμανικής συμμαχίας, οι Ηπειρώτες λόγιοι, εκμεταλλευόμενοι την ρομαντική προσέγγιση της ιστορίας στην καλλιέργεια της εθνικής ιδεολογίας, παραχώρησαν στην αλβανική κοινότητα ελληνικά στοιχεία πολιτισμού, εθνογέννησης, γλώσσας με αφετηρία τους αρχαίους χρόνους. Ανάπτυξαν παράλληλα την ιδέα του ελληνοαλβανικού δυαδικού κράτους.

Οι παραχωρήσεις αυτές, οι οποίες όπως είπαμε ήταν καθαρά ιδεολογικές που στηρίζοντας στον ρομαντισμό (και καμιά σχέση είχαν με την επιστήμη) και σκόπευαν σε πολιτικούς στόχους συμμαχίας και σύμπραξης) μετατράπηκαν στην συνέχεια, μέχρι σήμερα, από την επίσημη αλβανική ιστοριογραφία, εθνολογία, γλωσσολογία κλπ σε «αδιαμφισβήτητα» επιστημονικά επιχειρήματα και άμεση διεκδίκηση του αρχαίου και διαχρονικού ελληνικού πολιτισμού και ιστορίας στην Ήπειρο και την «επισημοποίηση» της αρχής ότι εδώ εμείς οι Έλληνες είμαστε κουβαλημένοι αρκετά αργά (18ο -19ο ως τσιφτσίδες των Αλβανών αγάδων….

ΤΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΚΥΚΛΟΥ «ΕΛΛΗΝΩΝ» ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ;!!!

ΠΡΩΤΟ. Όπως οι Αλβανοί και «οι επιστήμονές μας», ξεκινούν τη διερεύνηση της ιστορίας του Ελληνισμού στο Βόρειο τμήμα της Ηπείρου, όχι με την ιστορική λογική, δλδ από το παρελθόν προς το παρόν, αλλά ξεκινούν από τη σημερινή πραγματικότητα για να φθάσουν σε ύποπτα συμπεράσματα για το παρελθόν μας.

ΔΕΥΤΕΡΟ. Αυτό τους επιτρέπει ταυτόχρονα και να περιορίσουν σε κάποιους πρόσφατους αιώνες την ιστορική, την κάθετη συνιστώσα μας, αλλά περισσότερο να περιορίσουν την γεωγραφική επέκταση, κάνοντας τις παραχωρήσεις σε όφελος των αλβανικών ισχυρισμών.

ΤΡΙΤΟ. Από το 18ο αιώνα οι λόγιοι του τόπου μας προσπάθησαν και τα κατάφεραν να δώσουν στο ελληνικό αυτόχθον στοιχείο στις εστίες μας, τη συνέχεια από τον ένδοξο αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Οι σημερινοί «επιστήμονές» μας επιμένουν να αποσπάσουν και αποκόψουν με κατηγορηματικό τρόπο και αυθαίρετα αυτή τη συνέχεια. (Λησμονούν ότι όλο το υπόστρωμα και του βορείου τμήματος της Ηπείρου μιλάει ποικιλοτρόπως ελληνικά. Μόνο στην κοιλάδα του Δρίνου κοιμούνται κάτω από το έδαφος περισσότερα από 15 αρχαία ελληνικά πολιτισμικά κέντρα. Η «Αδριανούπολη», την οποία εκείνοι επικαλούνται για να δώσουν λατινική (ρωμαϊκή) ρίζα στη Δρόπολη, είναι χτισμένη πάνω σε αναπτυγμένη αρχαία ελληνική πόλη. Λησμονούν ότι η παραδοσιακή κοινωνική οργάνωση των κοινοτήτων μας και τα ήθη και έθιμα τους ακολουθούν σε ευθεία γραμμή την παράδοση του Δωδωναίου πολιτισμού)

Οι λόγιοι του τόπου μας από εκείνη την εποχή, (18ο αιώνα) προσέγγιζαν την θεωρία τους με σφαιρικές και πολύπλευρες γνώσεις και επιστήμες: αρχαιολογία, ιστορία, εθνολογία, γλωσσολογία, παραδόσεις, ήθη και έθιμα κλπ. Οι σημερινοί «επιστήμονές μας» τους χαρακτηρίζουν αυτούς ερασιτέχνες και ακαλλιέργητους επιστημονικά (ως τον καλύτερο τρόπο εξουδετέρωσης) Όταν όμως, πρόκειται για στοιχεία που τους συμφέρεις για τις δικές τους νέες παραχωρήσεις στους γνωστούς αλβανικούς ισχυρισμούς, τους επικαλούνται ως πραγματικές επιστημονικές πηγές. Στις δικές τους έρευνες είναι μονόπλευροι (σ΄ένα πεδίο μόνο)

Στο πλαίσιο αυτό, αν χρειαστεί, επωφελούμενοι από «την επιστημονικότατά τους» δε διστάζουν να βγουν ανοιχτά σε υπεράσπιση των αλβανικών ισχυρισμών! (Προσωπικά το δοκίμασα μερικές φορές)

ΤΕΤΑΡΤΟ. Με γνώμονα αυτή την προσέγγιση για να δείξουν «τον πατριωτισμό τους» μεταφέρουν την ελληνική παρουσία σε αυτά τα στενά γεωγραφικά περιθώρια που έχουν καθοριστεί αυθαίρετα μόλις το 1920, από το 18ο -19ο αιώνα στους πρώτους αιώνες της δεύτερης χιλιετίας μ. Χρ. Το επικίνδυνο στη «πατριωτική τους» αυτή «επιστημονική συνεισφορά» είναι επίσης, ότι δέχονται απριόρι (χωρίς στοιχεία) την κοινή με τους Έλληνες διαχρονική και αμετάβλητη παρουσία του αλβανικού στοιχείου.

ΠΕΜΠΤΟ. Συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να παραχωρούν στους αλβανικούς εθνικιστικούς πολιτισμικούς ισχυρισμούς επιτόπια αρχαία ελληνική παράδοση, όπως και άλλα στοιχεία ελληνικού πολιτισμού. Βρίσκονται όμως εντελώς διαμετρικά αντίθετοι (και επιστημονικά και πολιτικά) με τους σκοπούς των παρόμοιων παραχωρήσεων των λόγιών μας του ΧΙΧ αιώνα!!!

ΕΚΤΟ. Επιδόθηκαν σε μεταφράσεις και επιμέλειες στην αλβανική γλώσσα, βιβλιογραφίας των λόγιών μας του ΧΙΧ αιώνα, με παραχωρήσεις για την καλλιέργεια του αλβανισμού, που είχαν στόχο την προσέγγιση στον Ελληνισμό του αλβανικού στοιχείου. Οι παραχωρήσεις αυτές των Ελλήνων, παρά τη πολιτική σκοπιμότητα και τη ρομαντική προσέγγιση της ιστορίας, αντιμετωπίστηκαν από την αλβανική βιβλιογραφία ως δεδομένα επιστημονικά τεκμήρια και αξιοποιήθηκαν όχι μόνο για να στηρίξουν τους εθνικιστικούς ισχυρισμούς αλλά και τον σύγχρονο ανθελληνισμό. Η σημερινή μεταφραστική προσπάθεια των «δικών μας» της ίδιας βιβλιογραφίας παραχωρήσεων αποτελεί φρέσκο βούτυρο και «σοβαρές πηγές» που «προσφέρουν» οι ίδιοι οι Έλληνες στην υπηρεσία των ισχυρισμών τους. Προς τον ίδιο σκοπό «οι δικοί μας» επιμελούνται και παρουσιάζουν έργα Αλβανών λογίων της εποχής, που έδρασαν υπό την επιρροή της «Βιβλικής εταιρίας», γνωστής στο έργο της υπέρ του Αλβανισμού!

ΈΒΔΟΜΟ. «Στην επιστημονική» αρθρογραφία τους «οι δικοί μας επιστήμονες» παρουσιάζουν την ορθοδοξία επηρεασμένη από τον αλβανισμό, ακόμα και στις περιοχές με αμιγή σήμερα ελληνικό πληθυσμό (!) και γενικώς παρακάμπτουν την ελληνικότητα στην παραδοσιακή ορθοδοξία στην Αλβανία.

ΌΓΔΟΟ. Με την βοήθεια αλβανικών δομών προβαίνουν σε έργα (ιστορικά), στα οποία για να ερμηνεύσουν π.χ, ως αμοιβαία και στο ίδιο επίπεδο την καχυποψία μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας, «συγχέουν» την κρατική επίσημη καχύποπτη στάση της αλβανικής πλευράς προς Ελλάδα, με τη στάση των ΜΜΕ και των συλλόγων στην Ελλάδα, δικαιώνουν το τσάμικο ζήτημα κλπ, βιβλιογραφία η οποία αποτελεί και τη βάση του αλβανικού εθνικισμού ως ανθελληνισμός.

ΕΝΝΑΤΟ. Στη διάθεσή τους έχουν υποδομές και στην Αλβανία, στηριγμένες και από την Ελλάδα και είναι τα καλά παιδιά για όλες τις εδώ χρήσεις της επίσημης ιδεολογικής εθνικής «επιστήμης» !

Παναγιώτης Μπάρκας
31 Ιανουαρίου 2021
Αναδημοσίευση από τη σελίδα facebook.com/panibar2011
👉Κάντε εγγραφή στο κανάλι apenadi blogspot στο youtube για να βλέπετε πρώτοι τα βίντεο μας.
👉Ακολουθήστε μας στο facebook, κάνοντας like στη σελίδα Αγναντεύοντας για να βλέπετε πρώτοι τις δημοσιεύσεις μας
👉Ακολουθήστε μας στο twitter 

Σχόλια