Η Ελπίδα δεν είχε συνέχεια...Μοναστήρι της Πέπελης πριν από 30 χρόνια

Χθες, όπως κάθε χρόνο στη γιορτή της Αγίας Τριάδας, τα 30 τελευταία χρόνια, ήμουν προσκυνητής στη Μονή της Πέπελης.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά ενώ ταξίδευα θυμήθηκα την επαναλειτουργία της μονής το 1991 και την προσπάθεια αποκατάστασης της μεγάλης πανήγυρης όλης της Ηπείρου στην τότε πρώτη γιορτή της Μονής μετά από 30 ολόκληρα χρόνια άθεης περιόδου.
Θυμήθηκα, ως βουλευτής τότε, την προσπάθεια για την επαναφορά του μεγαλείου της γιορτής της Αγίας Τριάδας, η οποία δεν ήταν μόνο θρησκευτική, αλλά και γιορτή Ελληνισμού, και λαϊκή, σε ένα θαυματουργό μοναστήρι.

Ήταν ενσυνείδητες προσπάθειες για να καταστεί αυτή η ημέρα ιστορική. (Δυστυχώς, η αμνησία θα αποτελέσει για την κοινότητά μας συνήθεια αποσόβησης των αξιών της)
Ζητήσαμε επίμονα από τις αρχές και ανοίξαμε τα σύνορα για να προσέλθουν από Ελλάδα δεκάδες εκατοντάδες Έλληνες, ιερείς. (Η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες βδομάδες. Ανοίγαμε τα σύνορα για μαζική είσοδο Ελλαδιτών σε θρησκευτικές γιορτές στη Βόρειο Ήπειρο)
Και τα καταφέραμε εφόσον προσήλθαν εκείνη την ημέρα στο άνοιγμα της Μονής πάνω από τρεις χιλιάδες προσκυνητές. Όπως παλιά, από όλες τις περιοχές της Ηπείρου, Νότιας και Βόρειας.

Ταξιδεύοντας χθες θυμήθηκα ότι εκείνη την εποχή, αιώνες πριν, η μονή συνδέονταν με τις μεγάλες οδικές αρτηρίες της Ηπείρου, μέσω του Μέγα Δρόμου. Από την Αντιγόνεια, στην Επισκοπή και από την Επισκοπή στην Πέπελη για να βγει στη Λεσινίτσα. Όλος ο δρόμος με καλντερίμι για να περνούν δύο σημερινά αμάξια. (Σήμερα δύσκολα πας στην Μονή της Πέπελης, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται)
Θυμήθηκα ότι στη Μονή υπήρξαν υποδομές για την ταυτόχρονη εστίαση και διαμονή πάνω των 400 ατόμων. Θυμήθηκα ότι υπήρξε ένα από τα πρώτα ιδρύματα στέγη ορφανών και το πρώτο φρενοκομείο στην τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Θυμήθηκα τον ισχυρό ρόλο της κοινότητας μας και της εκκλησίας, στην κοινωνία, την οικονομία, στις υποδομές, στον πολιτισμό, στον Ελληνισμό, στην πρόοδο.

Θυμήθηκα ότι το 1991 εμείς ήρθαμε να επαναφέρουμε και δώσουμε ελπίδα στην μεγάλη αυτή παράδοση.... (οι σημειώσεις από την ομιλία μου στην επαναλειτουργία της μονής της Αγίας Τριάδος τα λέει όλα και έχει σημασία να προσεχτεί η επίκαιρη ωριμότητά μας, ενώ μόλις είχαμε βγει από το κομμουνιστικό καθεστώς και μόλις είχαμε συμπληρώσει τα τριάντα) Δυστυχώς όμως, σε λίγους μήνες από τότε, αυτοί που σήμερα τόλμησαν να παραδεχτούν τα εθνικά λάθη, μας απέκλεισαν από τον πολιτικό και κοινωνικό βίο του τόπου μας ... Και σήμερα πιστεύουμε ότι παραδέχονται τα εθνικά λάθη, όχι για να επιτρέψουν να διορθωθούν, αλλά για να συνεχίσουν να παραμείνουν στην εξουσία των πραγμάτων.

Παναγιώτης Μπαρκας
23 Ιουνίου 2021
Αναδημοσίευση από τη σελίδα facebook.com/panibar2011

Διαβάστε ακόμη:

Σχόλια