Η Μοναστηριακή Σχολή Δρυάνου

Η Μονή Δρυάνου βρίσκεται κοντά στο χωριό Ζερβάτες στην Άνω Δρόπολη. Η Μοναστηριακή σχολή Δρυάνου ιδρύθηκε πριν το 1700, χωρίς να είναι γνωστό το πότε ακριβώς, ενώ, σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Βακαλόπουλο, στο βιβλίο του «Ήπειρος», η σχολή ήταν διαιρεμένη σε τρία τμήματα. 

Στην κεντρική μονή δίδαξε ο Ιγνάτιος Αγιορείτης και απόφοιτος της σχολής αυτής υπήρξε ο Πατριάρχης Κων/πόλεως Σεραφείµ Β΄(1757-1761), στο μετόχι των Αγ. Αποστόλων στη Δρόβιανη δίδαξε και ο Αργυροκαστρίτης ιεροµόναχος Ιερεµίας, τελειόφοιτος της Μπαλαναίας σχολής (1779-1830) και στο μετόχι του Αγίου Δηµητρίου στο Ζερβάτες, όπως και πάλι διαβάζουμε στο βιβλίο «Ήπειρος» του Κωνσταντίνου Βακαλόπουλου. 

Οι Μαθητές διδάσκονταν βυζαντινή μουσική και εκκλησιαστικά κείμενα. 

Στο βιβλίο της Παναγιώτας Τζιβάρας «Όψεις της Παιδείας στη Βόρειο Ήπειρο» βλέπουμε πως στη Βιβλιοθήκη της Αναγνωστικής Εταιρίας της Κέρκυρας φυλάσσεται ένα χειρόγραφο, της μοναστηριακής σχολής Δρυάνου, το οποίο είναι χάρτινο του 18ου αι. και αποτελείται από 341 συνολικά φύλλα. Είναι χωρισμένο σε δύο μέρη µε ξεχωριστή για το καθένα αρίθμηση. 
Ο τίτλος στο πρώτο μέρος είναι «Περιφρασάριον, ήτουν περιφράσεων συλλογή εν τοις μάλιστα αναγκαίον τοις φιλολόγοις των νέων, κατά αλφάβητον» και στο δεύτερο μέρος «Επιστολάριον προχειρον τοις φιλοµαθέσι των νέων, εκπονηθέν κατά την τωρινήν χρήσιν, και περιέχον τρόπους διαφόρους, τίτλων προοιµίων, και επιλόγων και άλλων ποκίλων ανηκόντων τη επιστολή. 1783 Μαρτίου 20. Εν Αργυρόκαστρω». 
Το Επιστολάριο είναι υπογεγραμμένο από τον Χαρίτωνα Μαργαρίτου ή Μαργαρίτη, ο οποίος θεωρείται ως γραφέας και αρχικός κτήτορας του χειρόγραφου. Το Περιφρασάριο αφιερώνεται στους φιλομαθείς νέους. Το Επιστολάριο περιέχει, εκτός των άλλων, και δεκατρία επιγράμματα από τα οποία τέσσερα υπογράφονται από τον Ιωάννη Δηµητριάδη, που στη πρώτη σειρά επιγραμµάτων αναφέρεται ως «Ιωάννης Δηµητριάδης ο εκ βοδ[….]», ενώ στη δεύτερη ως «Ιωάννης Δηµητριάδης ο και παιδαγωγός». Ο επιγραμµατοποιός αυτός δεν ταυτίστηκε µε κανέναν γνωστό δάσκαλο και ποιητή Δηµητριάδη, τότε, ενδεχομένως να πρόκειται για έναν ντόπιο παιδαγωγό, σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσαμε να διαβάσουμε για παράδειγμα «ο εκ Βοδ[δριστης]», εφόσον είναι γνωστή η ομώνυμη κοινότητα. 
Το χειρόγραφο αυτό αναφέρεται πολλές φορές σε συγγράμματα των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων. Επίσης, αποτελεί μάρτυρα της καλλιέργειας των γραμμάτων και της άνθησης της παιδείας στη Δερόπολη, καθώς συντάχτηκε για τις ανάγκες των φιλομαθών νέων της περιοχής και επιπλέον επιβεβαιώνει την διδακτική δράση γνωστών δασκάλων και προσθέτει νέα ονόματα αξιόλογων παιδαγωγών μέσα από την αποστολή και παραλαβή αντιγράφων του πρωτότυπου. Σε μια µόνο περίπτωση, σε παράδειγμα επιστολής στο χειρόγραφο χρησιμοποιείται ως αποστολέας γυναικείο πρόσωπο. 

Στην βιβλιοθήκη της μονής σωζόταν μέχρι τις αρχές του 20ου αι. πολλά βιβλία αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων.

Διαβάστε ακόμη:

Σχόλια