Εμπλουτισμένη η ανάρτηση του Γιώργου Κυριακού, για την συμμετοχή των προγόνων μας στην Επανάσταση του 1821! Έστω και αργοπορημένη η φωνή του, αν και δεν τον γνωρίζω, είναι μια πρωτοβουλία που πρέπει να υπερβεί τα όρια της Κοινότητάς μας. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μια τόσο σημαντική διεκδίκηση, όπως η αναγνώριση της συμμετοχής και των θυσιών των προγόνων μας στην Επανάσταση του 1821, δεν βρίσκει ούτε την ανταπόκριση της δικής μας διανόησης, εκτός των δύο Δημάρχων, της Δρόπολης και των Φοινικαίων, που επιτέλους προσπάθησαν. Η αναγνώριση της ιστορίας των προγόνων μας θα ήταν μια αφετηρία για περαιτέρω διεκδικήσεις, οι οποίες θα βγάλουν ολόκληρη την Κοινότητα από την αφάνεια, που σημαίνει όχι πια κλωτσοσκούφι! Εκ μέρους μου, αν και σχεδόν μόνος σε αυτή την προσπάθεια, συνειδητοποιώντας ότι η ιστορική επέτειος που μνημονεύουμε οδεύει προς το τέλος, έστειλα και νέα παράκληση προς την Επιτροπή "Ελλάδα 2021". Μάλιστα αν και δεν είμαι "ποιητάρης" το κατά δύναμη συνέθεσα και μια αφιέρωση στην Επιτροπή, την οποία οι οργανοπαίχτες μας μπορεί και να την τραγουδήσουν.
ΝΕΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ «ΕΛΛΑΔΑ 2021».
(Σχετικά με την αναγνώριση και ενσωμάτωση του αγώνα και των θυσιών των Άνω Ηπειρωτών αγωνιστών στην Παλιγγενεσία του 1821)
Αξιοσέβαστοι κύριοι, μέλη της εν λόγω Επιτροπής! Καθώς η χρονιά οδεύει προς το τέλος, οπότε κλείνει η παρένθεση για τα 200 χρόνια Ελληνικής Επανάστασης, και καθώς εύγε σας που οργώνετε πολλές περιοχές της Ελλάδας, δεν είναι υποτιμητικό το να σας υπενθυμίζει ένας υπερήλικας Έλληνας της πέρα γειτονιάς το χρέος έναντι και αυτής της γειτονιάς; Ασχέτως αν πριν 100 χρόνια, για λόγους που η ιστορία υπαινίσσεται ότι έχει δικαιολογήσει, είχε εκχωρηθεί στην επικράτεια της Αλβανίας!
Ερωτώ την Επιτροπή λοιπόν: Εφόσον η Αλβανία μας αναγνωρίζει ως Έλληνες το γένος, ασχέτως αν δεν μας αναγνωρίζει την ένδοξη ιστορία μας καθώς μας θέλει ερχόμενους ως κολίγοι την περίοδο του Αλή πασά, πως είναι δυνατόν να μας αρνείται η επίσημη Ελλάδα (συμπεριλαμβάνοντας και την Επιτροπή σας) την προσφορά και τις θυσίες των προγόνων μας, την ιστορία μας έστω από το 1821 μέχρι το 1942;
Πως είναι δυνατόν όταν και το απεχθή άρθρο στο Σύνταγμα του 1843 μας θεωρούσε μεν ετερόχθονες (τουλάχιστον για 4 χρόνια) εσείς σήμερα να μας θεωρείτε (μάλλον) Αλβανούς και να μην παίρνετε την πρωτοβουλία να διορθώσετε μια ιστορική αδικία;
Χρέος σας είναι να ανταποκριθείτε και στο αίτημα των δύο Έπαρχων, της «Δρόπολης» και των «Φινοικαίων», καθώς γνωρίζετε ότι αναφέρομαι για περιοχές εντός των ορίων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας.
Πάντως επειδή δεν ανταποκριθήκατε μέχρι τώρα, που σημαίνει ότι κλείνει η παρένθεση των 200 χρόνων, αν και είστε βέβαιοι ότι στα δύσκολα δεν χρειαζόμαστε εκκλήσεις και παρακλήσεις, καθώς όπως και οι πρόγονοί μας θα είμαστε παρόν, προσάρμοσα και το ποίημα που σας είχα στείλει με την δεύτερη επιστολή μου και παρακαλώ μη με παρεξηγείτε καθώς δεν γνωρίζω από ποίηση, οπότε και από κανόνες της.
ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ «ΕΛΛΑΔΑ 2021»!
Ελλάδα του 2021, νέο μήνυμα σου στέλλω,
Πέρασαν 200 χρόνια, πως δεν ήρθες στο Καστέλλο;
Πως με ξέχασες εμένα, τον Χατζημιχάλ Νταλιάνη,
που με την καβαλαρία, την Τουρκιά είχα τρελάνει;
Το χε πει Καραϊσκάκης, και πιο πριν Κολοκοτρώνης,
τώρα με Χατζημιχάλη, «Κιουταχή» δεν μας γλιτώνεις!
Άκου Ελλάδα τον καημό μου! Πες τον και στα πολυμέσα!
Έπρεπε να μας τιμήσεις, όπως και τον Παπαφλέσσα!
Εξακόσιοι και ακρίτες, Καστρινοί και Δροπολίτες,
Εντολή απ’ το Γκουβέρνο, μας εστείλανε στους Κρήτες!
Πήγαινε Χατζημιχάλη, με τους Αντωνιάδη-Χάλη!
πολεμηστε για την Κρήτη, να χει στην Ελλάδα σπίτι!
Πού η συνδρομή της Κρήτης! Πού Κυβέρνησης φροντίδα!
Λες μας στήσανε παγίδα, να ξεχάσουμε πατρίδα!
Mόνοι μας μ’ οκτώ χιλιάδες, Τούρκους και τουρκαρβανίτες,
«ταν ή επί τας» στην Κρήτη, στην παγίδα εμείς οι ακρίτες!
Χίλιους δυο και παραπάνω, κόψαμε με τα σπαθιά μας,
κι’ από μας τρακόσαράντα, στο μουράγιο τα κορμιά μας!
Άκου Ελλάδα τον καημό μου, με σεμνότητα στον στέλλω!
Κλείνουν τα 200 χρόνια, και δεν ήρθες στο Καστέλλο.
Ούτε και στην Εύβοια πήγες, να υποκλιθείς στον Λιάκο!
Αν χαθήκαν τα οστά του, βρες τ’ οχύρωμα, τον λάκκο!
Τίμα τον Καπτάν Χαλάστρα, από του Σελλειού τα Κάστρα!
Τον Γρηγόρη ιερέα, ύψωσ’ αυτός την σημαία!
Βρες όσους για σένα πέσαν, άταφοι από παπάδες!
Μακριά απ’ την πατρίδα, άκλαυτοι κι’ από μανάδες!
Ούτε πας στο Μεσολόγγι, να υποκλιθείς στον Μίλιο,
και σε όσους Χιμαριώτες, δεν ξαναδαν πια τον ήλιο!
Τρέξανε απ’ τη Χιμάρα, να γλιτώσουνε την πόλη,
τρέξανε για σένα Ελλάδα, να σε δουν λεύτερη όλη!
Πως μας ξέχασες Ελλάδα, τους ακρίτες της Ηπείρου;
Πέσαμ’ όλοι στις αυλές σου, ως πολέμαρχοι του Πύρρου!
Πήγαινε στους Δροπολίτες και στου Βούρκου τους ακρίτες!
πήγαινε στους Χιμαριώτες, σε τιμούν όπως και τότες!
Ώ σημερινή Ελλάδα, περισσεύει η συμβουλή μας;
Θες να φύγουν κι’ άλλα χρόνια; Θες φιμώσεις την οργή μας;
Πρότασσε χείρα φιλίας, σ’ ετερόχθονες ακρίτες!
Είναι γέννα απ’ την γενιά σου, γέννα από ιερολοχίτες!
Τους χρωστάς πολλά Ελλάδα, αν κι’ αυτοί σ’ ευγνωμονούνε!
Κάνε κάτι να θυμίζει, μια μητέρα που πασχίζει!
τώρα με Χατζημιχάλη, «Κιουταχή» δεν μας γλιτώνεις!
Άκου Ελλάδα τον καημό μου! Πες τον και στα πολυμέσα!
Έπρεπε να μας τιμήσεις, όπως και τον Παπαφλέσσα!
Εξακόσιοι και ακρίτες, Καστρινοί και Δροπολίτες,
Εντολή απ’ το Γκουβέρνο, μας εστείλανε στους Κρήτες!
Πήγαινε Χατζημιχάλη, με τους Αντωνιάδη-Χάλη!
πολεμηστε για την Κρήτη, να χει στην Ελλάδα σπίτι!
Πού η συνδρομή της Κρήτης! Πού Κυβέρνησης φροντίδα!
Λες μας στήσανε παγίδα, να ξεχάσουμε πατρίδα!
Mόνοι μας μ’ οκτώ χιλιάδες, Τούρκους και τουρκαρβανίτες,
«ταν ή επί τας» στην Κρήτη, στην παγίδα εμείς οι ακρίτες!
Χίλιους δυο και παραπάνω, κόψαμε με τα σπαθιά μας,
κι’ από μας τρακόσαράντα, στο μουράγιο τα κορμιά μας!
Άκου Ελλάδα τον καημό μου, με σεμνότητα στον στέλλω!
Κλείνουν τα 200 χρόνια, και δεν ήρθες στο Καστέλλο.
Ούτε και στην Εύβοια πήγες, να υποκλιθείς στον Λιάκο!
Αν χαθήκαν τα οστά του, βρες τ’ οχύρωμα, τον λάκκο!
Τίμα τον Καπτάν Χαλάστρα, από του Σελλειού τα Κάστρα!
Τον Γρηγόρη ιερέα, ύψωσ’ αυτός την σημαία!
Βρες όσους για σένα πέσαν, άταφοι από παπάδες!
Μακριά απ’ την πατρίδα, άκλαυτοι κι’ από μανάδες!
Ούτε πας στο Μεσολόγγι, να υποκλιθείς στον Μίλιο,
και σε όσους Χιμαριώτες, δεν ξαναδαν πια τον ήλιο!
Τρέξανε απ’ τη Χιμάρα, να γλιτώσουνε την πόλη,
τρέξανε για σένα Ελλάδα, να σε δουν λεύτερη όλη!
Πως μας ξέχασες Ελλάδα, τους ακρίτες της Ηπείρου;
Πέσαμ’ όλοι στις αυλές σου, ως πολέμαρχοι του Πύρρου!
Πήγαινε στους Δροπολίτες και στου Βούρκου τους ακρίτες!
πήγαινε στους Χιμαριώτες, σε τιμούν όπως και τότες!
Ώ σημερινή Ελλάδα, περισσεύει η συμβουλή μας;
Θες να φύγουν κι’ άλλα χρόνια; Θες φιμώσεις την οργή μας;
Πρότασσε χείρα φιλίας, σ’ ετερόχθονες ακρίτες!
Είναι γέννα απ’ την γενιά σου, γέννα από ιερολοχίτες!
Τους χρωστάς πολλά Ελλάδα, αν κι’ αυτοί σ’ ευγνωμονούνε!
Κάνε κάτι να θυμίζει, μια μητέρα που πασχίζει!
Από Τηλέμαχο Λαχανά 25/09/2021
Διαβάστε ακόμη:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών