Συμπληρώνεται η τέταρτη βδομάδα από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς για τα σχολεία στη μητρική γλώσσα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση στο δημόσιο και ακόμα τα παιδιά μας δεν έχουν στα χέρια τους τα σχολικά εγχειρίδια. Μαθαίνουν, σε καιρό πανδημίας, ή με τα χρησιμοποιημένα βιβλία προηγούμενων ετών, ή με σημειώσεις. Αυτό είναι παράνομο, καταδικαστέο και απαράδεκτο. Αδιανόητη η κυβερνητική πολιτική. Απαράδεκτη και ενοχοποιητική η σιωπή των δικών μας!
Μετά από προσπάθειες μη αναγνώρισης του έργου του Τμήματος Ελληνικής Γλώσσας, Λογοτεχνίας και Ελληνικού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου για την κατάρτιση 47 εγχειριδίων για τα μαθήματα στη μητρική γλώσσα, όλων των τάξεων, δημοτικού και γυμνασίου, (τα καλύτερα ποιοτικά σε όλη την ιστορία παιδείας στη μητρική γλώσσα ως εθνική μειονότητα), υποβάθμισης του έργου αυτού με το γνωστό στόχο κατάρτισης νέων βιβλίων με πολλά χρήματα για τα αρπαχτικά, (όσα πλήρωσε το αλβανικό κράτος, ως υποχρέωσή του, για όλα τα εγχειρίδια, θα κόστιζε σχεδόν ένα βιβλίο για τα αρπαχτικά), μεσολάβησε η βαθμιαία ανά χρόνο καθυστέρηση έγκαιρης ανατύπωσης και διανομής των βιβλίων αυτών.
Είναι γεγονός ότι όταν την ευθύνη για την προετοιμασία, εκτύπωση και διανομή των σχολικών βιβλίων είχε το Τμήμα Ελληνικών, σε συνεργασία με τους διευθυντές των σχολείων, τα σχολικά βιβλία στη μητρική γλώσσα ήταν στην ώρα τους στα παιδιά μας.
Είναι επίσης γεγονός ότι το έργο αυτό του Τμήματος είχε ανησυχήσει τις αρχές, οι οποίες φρόντισαν την απαλλαγή του Τμήματος από τα έργο αυτό, έχοντας πάντα την ανοχή των δικών μας.
Επιπλέον, η κυβέρνηση για καθαρά πολιτικούς λόγους, μας έδωσε ειδική διεύθυνση παιδείας (δυστυχώς για το ήμισυ του συνόλου των μαθητών στη μητρική γλώσσα στο δημόσιο), η οποία όμως δεν μπορεί να τακτοποιήσει έγκαιρα το θέμα εξασφάλισης της βασικής προϋπόθεσης διεξαγωγής μαθήματος που είναι το βιβλίο.
Το θέμα ωστόσο είναι καυτό πολιτικό, αλλά κανείς δεν αντιδράει! Φαίνεται ότι δεν πρόκειται απλώς για αδράνεια λόγω νέκρωσης του πολιτικού μας ιστού. Περισσότερο πρόκειται για αδυναμία αντίδρασης λόγω πολιτικής εξάρτησης, από την μία και λόγω πολιτικής για την διάλυση της παιδείας στη μητρική γλώσσα στο αλβανικό δημόσιο, από την άλλη, για ανάπτυξη των γνωστών συμφερόντων που αφορούν την ανάπτυξη της ιδιωτικής παιδείας στο χώρο μας.
Σ΄αυτό συνηγορεί και το γεγονός ότι υπάρχει στο χώρο μας πολιτική παράταξη η οποία ακολουθεί σφόδρα αντικυβερνητική πολιτική, αλλά και στάση σκληρής αντιπαράθεσης με τους ομοεθνείς εσωτερικούς φιλοκυβερνητικούς αντιπάλους. Στο καυτό όμως αυτό εθνικό θέμα οι σκληροί αυτοί αντίπαλοι τηρούν εκκωφαντική σιωπή!
Την ίδια στιγμή τα δικά τους σόσιαλ μίντια , ασχολούνται με την μεγάλη εθνική πολιτική της Ελλάδας, αλλά δεν ασχολούνται με τα σημαντικά αυτά θέματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας
Παναγιώτης Μπάρκας
11 Οκτωβρίου 2021
Αναδημοσίευση από την σελίδα facebook.com/panibar2011
Διαβάστε ακόμη:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών