Γράφει ο Παναγιώτης Μπάρκας
Ανθρώπινη και συλλογική τραγωδία και η εθνική διάσταση
Το μακελειό της Γλύνας 02 Αυγούστου 1943. Όντως πρόκειται για θηριωδία όταν σκοτώνονται εν΄ ψυχρό και με τον πιο εγκληματικό τρόπο 25 νεαροί Έλληνες. Γιατί ήταν Έλληνες και ο ουρανός και η γης τους δε χωρούσαν άλλη ταυτότητα εκτός της ελληνικής. Πρόκειται για τραγωδία με τους συγγενείς τους να φορτώνουν στα γαϊδούρια μετά τη χαριστική βολή των βαρβάρων, τα ζεστά, άψυχα και αιματοβαμένα κορμιά των παιδιών, των αδερφών, των συζύγων, για να τα μεταφέρουν από τον λάκκο της σφαγής στα σπίτια τους για να γίνουν την επόμενη 25 κηδείες σε ένα μικρό χωριό των 330 ψυχών! Μεταξύ αυτών και ο θείος μου, μόλις 16 ετών, ο μικρότερος της παρέας. Στο τάφο του, (εκεί που κείτονται μαζί, ο Παππούς μας, ένας από τους πρωτεργάτες στο σχολικό κίνημα του 1933-35 και ο πατέρας του, ο Θωμάς, ο παππούς μου) ανάψαμε χθες κεριά για να αναπαύονται οι ψυχές τους! Ο θείος μου αν και αμούστακος δεν κοιμότανε σε μαξιλάρι, από μαλλί ή από άχυρο, αλλά γεμάτο με χειροβομβίδες, τις οποίες τις έλεγες «μαυρομάτες» και αποτελούσαν την εγγύηση για τη λευτεριά, την εθνική αξιοπρέπεια και την κοινωνική δικαίωση.
Οι Γλυνιώτες, όπως και όλοι γενικώς οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες, αν δεν είχαν ένα ξεκάθαρο ιδεολογικό εθνικό δόγμα, είχαν μέσα τους ένα καθάριο και γνήσιο εθνικό όραμα και προσδοκία, για το οποίο θυσίαζαν και τη ζωή τους. Οι Γλυνιώτες από την εποχή της Τουρκοκρατίας και μέχρι αργά επί κομμουνιστικού καθεστώτος είχαν μια στεντόρεια εθνική και θρησκευτική αντίσταση που φόβιζε τα πάντες. Ακριβώς στο τίμημα αυτό ανταποκρίνεται και η οργανωμένη αιματοχυσία των 25 ανδρών ηρώων του μακελειού της Γλύνας. Στην μακρόχρονη αυτή ιστορία αντίστασης το μακελειό της 2ας Αυγούστου 1943 αποτελεί μια λαμπρή εθνική στιγμή. Την ίδια περίοδο, 1943 και από τις ίδιες σκοτεινές δυνάμεις, τους μπαλίστες, Αλβανούς εθνικιστές, καταστράφηκαν και δύο άλλοι εμβληματικοί θεσμοί ελληνισμού. Τα ανάκτορα των Ζαππαίων στο Λάμποβο και το Ζωγράφειον Διδασκαλείο στο Κεσοράτι. Τυχαίο!
Σβήνουμε την εθνική διάσταση και οικειοποιούμε προσωπικά το εθνικό γεγονός.
Πέρασαν όμως 80 χρόνια από τότε και εμείς δεν καταφέραμε ακόμα να αρθρώσουμε πραγματικό λόγο και να αποκαταστήσουμε την ιστορική αλήθεια, να διαβάσουμε τα ξεκάθαρα μηνύματα. Δεν καταφέραμε να μετατρέψουμε το θλιβερό αυτό γεγονός σε ένα ορόσημο στην εθνική μας ιστορία, σημείο εθνικής ενότητας, ομοψυχίας και εθνικής επαγρύπνησης και εγρήγορσης. Απεναντίας! Καθημερινά δείχνουμε την αναξιότητά μας σε άνοδο….. την δουλικότητά μας προς πάσα κατεύθυνση!
Είναι ιστορικά γνωστό ότι το αλβανικό ΕΑΜ φοβήθηκε μέχρι το μεδούλι από τη θηριωδία της Γλύνας. Έβλεπε ότι ο ξεσηκωμός των Ελλήνων στον πόλεμο μπορεί να αποχτούσε καθαρά εθνική χροιά και όλα προς τα εκεί βάδιζαν. Όμως με τις υποδείξεις του ελληνικού ΕΑΜ και με καραμέλα τον χάρτη του Ατλαντικού (που έλεγε χωρίς να είναι κάπου γραμμένο, ότι δλδ οι εθνικές μειονότητες θα αγωνίζονταν στον ΕΑΜ κάθε χώρας ώστε μετά τον πόλεμο να έκαναν χρήση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης) το μακελειό της Γλύνας αξιοποιήθηκε για την ενσωμάτωση των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών στο αλβανικό ΕΑΜ.
Επί κομμουνιστικού καθεστώτος το γεγονός μνημονεύτηκε στο πλαίσιο της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Ως αιματοχυσία των Ελλήνων από τους Αλβανούς εθνικιστές -μπαλίστες, οι οποίοι στιγματίστηκαν ως εθνικοί-ιδεολογικοί αντίπαλοι του κομμουνισμού. Το καθεστώς φρόντισε να αφαιρέσει από το γεγονός την ουσιαστική διάσταση, την σφαγή των 25 λόγω της ελληνικής τους εθνικής υπόστασης. Έδειχνε όμως με το δάχτυλο, χωρίς να αναφέρει τα ονόματά τους, τους πραγματικούς οργανωτές της θηριωδίας, τους οποίους και είχε εκτελέσει.
Ο Χότζα μάλιστα, για να καταφέρει την εξομοίωση των Ελλήνων στην αλβανική κομμουνιστική ιδεολογία, δλδ την αντιμετώπιση ως Αλβανούς πολίτες, αλλά που μιλούν ελληνικά, αφαίρεσε από τον ιστορικό και θαυματουργό ναό του Αγίου Δημητρίου της Γλύνας, την μαρμάρινη πλάκα όπου αναγράφονταν η αφιέρωση του χορηγού ανέγερσης του ναού, Σπυρίδων Τσέλιου (Ντίνη) και την χρησιμοποίησε για την αναμνηστική στήλη αφιερωμένη στους δικούς μας ήρωες. Στο πίσω μέρος της μαρμάρινης αυτής πλάκας έγραψε στην ελληνική τα 25 ονόματα των ηρώων μας (για το καθεστώς ήταν απλώς θύματα).
Η προκλητική υποβάθμιση του γεγονότος και των ηρώων μας!
Σήμερα, ενώ οι αυτουργοί της σφαγής μας στη Γλύνα απόχτησαν από το κράτος την επίσημη τιμητική θέση ηρωποίησης, οι δικοί μας ήρωες αντιμετωπίζονται ακόμα με την κομμουνιστική ιδεολογία και νοοτροπία σε βάρος της εθνικής μας υπόστασης, ή και χειρότερα
Πρώτο. Στις εκδηλώσεις αφιερωμένες στη μνήμη τους κατά την μεταπολίτευση στη χώρα, διαφορετικά από την εποχή του καθεστώτος δεν αναφέρονται ούτε οι πραγματικοί δολοφόνοι, ούτε τα κίνητρά τους, ούτε τα πραγματικά μηνύματα που πρέπει να εξάγουμε. Απλώς, διατηρώντας τα αλβανικά κομμουνιστικά προσχήματα, οι οργανωτές, ο δήμος, προσπαθούν να επωφεληθούν σε προσωπικό και αλβανικό κομματικό επίπεδο.
Δεύτερο. Δεν υπάρχει ενδιαφέρον, απεναντίας, για να προσκληθούν σ΄αυτό το καθαρά εθνικό γεγονός, όλοι οι φορείς και παράγοντες που δρουν στο χώρο μας. (Ας μη λησμονούμε ότι εκείνη την περίοδο από τις 3-8 Αυγούστου 1943, αντιδρώντας στη θηριωδία της Γλύνας με εθνικές διαστάσεις, οι Έλληνες παράγοντες παρά το γεγονός ότι βρισκότανε με τα όπλα στα αντίθετα στρατόπεδα, οργάνωσαν από κοινού δύο σοβαρές συσκέψεις, στο Κρρα και στην Μεμόραχη. Στο «συνέδριο» της Μεμόραχης λήφθηκε η ιστορική απόφαση για την ίδρυση του στρατηγείου για την εθνική ελληνική μειονότητα με έδρα το Θεολόγο. Η απόφαση φόβισε εκ΄νέου τα δύο ΕΑΜ, ελληνικό και αλβανικό. Φρόντισαν να το διαλύσουν και να οδηγήσουν σε διάσπαση και αντιπαράθεση τους Έλληνες. Σήμερα κάνουμε τα ίδια. Καλούμε και μετέχουν μόνο το αλβανικό κόμμα εξουσίας και αλβανικοί θεσμοί.
Τρίτο. Έχουν εξοστρακιστεί από τις εκδηλώσεις αφιερωμένες στην ημέρα αυτή, όπως και σε άλλες εκδηλώσεις εθνικού περιεχομένου, οι επίσημοι πολιτικοί φορείς που «εκπροσωπούν εθνικά» τον Ελληνισμό, όπως είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ, το ΜΕΓΑ. Για να μπει στις ράγες αλβανισμού η εκδήλωση φροντίσαμε μάλιστα να κρατήσουμε απ΄ έξω απ΄αυτό το κορυφαίο εθνικό ιστορικό γεγονός και το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας, το οποίο δεν αφήνει μάζωξη χωρίς να παρευρεθεί. (Κάποτε έδινε το παρόν, αλλά οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων του ήταν αναπόφευκτα αρκετά τσουχτερές. Συνεπώς μπήκε η οδηγία αποκλεισμού του. Πιστεύουμε ευπρόσδεκτη η απόφαση από τη διπλωματική μας αρχή. Είναι ένας τρόπος για να αποφύγει τέτοιες καυτές πατάτες)
Τέταρτο. Και πολύ σημαντικό. Υπάρχουν ακόμα και δύο σημαντικά πράγματα που επισύρουν την προσοχή. Ή που αμαυρώνουν περισσότερο την μνήμη των ηρώων και του εθνικού αυτού γεγονότος. Όπως είπαμε. Δεν υπάρχει στο περιεχόμενό της ένα εθνικό ιδεολόγημα. Στο χαιρετισμό του ο Δήμαρχος και φέτος θεωρεί τη θηριωδία της Γλύνας έργο των Ιταλών καταχτητών, όπου οι πραγματικοί δράστες και αυτουργοί κρίνονται απ΄ εκείνον απλώς συνεργάτες των Ιταλών. (!!!!) Γιατί αυτή η ιστορική διαστρέβλωση. Ποιον δε θέλει να θίξει ο δήμαρχος;! Είναι προσωπική υπόθεση και συμφέροντα;! (λίγο το κακό), ή εντεταλμένη εντολή;!!
Και συνεχίζει ο δήμαρχος την ειρωνεία του προς τους εθνικούς μας ήρωες! Τους αποδίδει ως αδιευκρίνιστο και κοινόχρηστο όραμα την «ελευθερία και την κοινωνική δικαίωση» Ακούγεται καλά για να αποφύγει ο δήμαρχος τα εθνικά μηνύματα για εθνική ελευθερία και δικαίωση. Για να έρθει και το καπάκι της δημαρχικής ειρωνείας. «Κοινωνική δικαίωση και ευημερία οφείλουμε να απονείμουμε εμείς»! Τι εννοεί ο δήμαρχος με κοινωνική δικαίωση, τον τρόπο πώς διαχειρίζεται αυτός τον δήμο και την κοινοτική μας περιουσία;! Ταυτόχρονα μιλάει για ευημερία όταν η φτώχεια μαστίζει τους «συν» Έλληνες σε σημείο που ξεχνούν ότι είναι Έλληνες και το κοινοτικό έργο του δήμαρχου ταυτίζεται με το δόγμα των πελατειακών σχέσεων;! Πάντως ο όρος «ευημερία» έτσι κι αλλιώς είναι αρκετός για να χαθεί κάθε ίχνος διεκδίκησης εθνικών δικαιωμάτων!!
Και το τελευταίο. Εκείνο που προσβάλλει ιδιαίτερα τους Έλληνες ήρωες είναι η αναμνηστική στήλη στο λάκκο της Γοραντζής. Τα ονόματα των ηρώων είναι γραμμένα στην αλβανική, με αλβανική προφορά και διατύπωση. Οι ήρωες χαρακτηρίζονται με το υποτιμητικό «χωριάτες» (fshatarë!). Σ΄ αυτό το επίσημο αλβανικό μνημείο, ο δήμαρχος οργάνωσε και την επίσημη τελετή, έβγαλε λόγο αυτός και οι προσκεκλημένοι του από αλβανικής πλευράς και έκανε τρισάγιο ο Έλληνας παπάς!
3 Αυγούστου 2022
facebook.com/panibar2011
Σχετικές Δημοσιεύσεις
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών