Να γιατί οι δημοσιογράφοι μιλάνε για θυσία των νεκρών στα Τέμπη

Πολλοί άνθρωποι ένιωσαν έκπληξη και οργή, όταν άκουσαν τον Άρη Πορτοσάλτε και τον Παύλο Τσίμα -αλλά και πολλούς ακόμα δημοσιογράφους- να μιλάνε για τους νεκρούς στη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, και να λένε πως “οι νεκροί είναι θυσίες για να βελτιωθούμε”. Θα σας εξηγήσω γιατί έγινε αυτό.

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Μετά τη φονική σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, ήταν φανερό πως, ενόψει εκλογών. η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν στα σχοινιά και μάλλον τελειωμένη.
Η επιτελική κυβέρνηση της αριστείας και της ψηφιακής διακυβέρνησης συγκρούστηκε μετωπικά με την πραγματικότητα, που είναι ότι ούτε τα φανάρια για τα τρένα δεν λειτουργούν.

Και ξαφνικά, εμφανίζονται φωνές όπως αυτή του Παύλου Τσίμα και του Άρη Πορτοσάλτε, που κάνουν λόγο για θυσία των νεκρών στα Τέμπη που δεν θα πάει χαμένη.
Ο Άρης Πορτοσάλτε μιλάει για τραγωδίες του παρελθόντος, λέγοντας πως βελτίωσαν τον τόπο και τις υποδομές της χώρας. Βέβαια, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, ο Άρης Πορτοσάλτε -που θυμάται όλες τις πρόσφατες τραγωδίες- δεν αναφέρει το Μάτι και δεν λέει πως η τραγωδία και οι νεκροί στο Μάτι έδωσαν την ευκαιρία το Μάτι να γίνει ένας σύγχρονος οικισμός. Δεν λέει ο Πορτοσάλτε πως οι νεκροί της Marfin κάηκαν για να βελτιωθεί η πυροπροστασία των τραπεζών. Αλλά η τραγωδία στα Τέμπη θα βελτιώσει τη χώρα.

Ο Παύλος Τσίμας, επίσης, λέει πως ο χαμός ανθρώπων σε τραγωδίες του παρελθόντος βελτίωσε τη χώρα. Βέβαια, ούτε αυτός αναφέρεται στο Μάτι. Μόνο οι άλλες τραγωδίες βελτίωσαν τη χώρα. Αλήθεια, φαντάζεστε να είχε βγει κάποιος δημοσιογράφος μετά το Μάτι και να έλεγε πως οι νεκροί θυσιάστηκαν για να βελτιωθεί η χώρα; Θα τον είχαν κάψει ζωντανό.
Μετά από όλα αυτά, ο πατέρας ενός παιδιού που σκοτώθηκε στα Τέμπη βγαίνει στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ και λέει αυτό που σκεφτόμαστε όλοι: “Αν ήθελε θυσία ο δημοσιογράφος του καναλιού σας, ας έμπαινε σε ένα τρένο, ας έβαζε μέσα την οικογένειά του και τους φίλους του, κι ας πήγαιναν στα Τέμπη να καούν αυτοί”.

Πραγματικά, αν θυσιαστούν ο Άρης Πορτοσάλτε και ο Παύλος Τσίμας στα Τέμπη, δεν θα βελτιωθεί μόνο η χώρα αλλά και η ελληνική δημοσιογραφία.

Και πάμε τώρα στο θέμα.
Είναι προφανές πως, για να κάνουν ξαφνικά τόσοι δημοσιογράφοι λόγο για θυσία των νεκρών για να βελτιωθεί η χώρα -κάτι που είναι χυδαίο και απάνθρωπο-, έχει πέσει γραμμή.
Το επικοινωνιακό επιτελείο αποφάσισε να παίξει το χαρτί της “θυσίας”, για να σώσει τον Μητσοτάκη και τις εκλογές.

Γιατί οι δημοσιογράφοι κάνουν λόγο για θυσία;
Είμαστε στην αρχή της Σαρακοστής και πάμε για το Πάσχα.
Πάμε για τα Πάθη του Χριστού, ο οποίος θυσιάστηκε για να μας σώσει.
Η θυσία του Χριστού είναι εμβληματική, είτε πιστεύεις, είτε δεν πιστεύεις (σ.σ. εγώ δεν πιστεύω αλλά θεωρώ τον Χριστό έναν από τους μεγάλους Δασκάλους και τον αγαπάω.)
Βέβαια, ο Χριστός θυσιάστηκε μόνος του.

Αν κάποιος θυσιάζεται, δεν υπάρχει ευθύνη για την θυσία του. Θυσιάζεται με δική του απόφαση και ευθύνη.
Αυτό δεν συνέβη στη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη.
Ξέρουν πολύ καλά να παίζουν με το συναίσθημα και ξέρουν πως απευθύνονται σε χαζούς -συγγνώμη, παιδιά- που προσκυνάνε την παντόφλα του Αγίου Διονυσίου, το κάστανο του Παΐσιου και το σώβρακο του Άγιου Σπυρίδωνα.

Τραγωδία στα Τέμπη, Μεγάλη Σαρακοστή, η θυσία του Χριστού, έτσι προέκυψε το αφήγημα της θυσίας των νεκρών μετά τη σύγκρουση των τρένων.
Βέβαια, ο Χριστός αναστήθηκε.
Οι νεκροί στα Τέμπη δεν θα αναστηθούν.

Αλλά οι αναφορές των δημοσιογράφων σε θυσία των νεκρών, δεν έγιναν για να αναστηθούν οι νεκροί.
Άλλον θέλουν να αναστήσουν οι δημοσιογράφοι και τα αφεντικά τους.
Θέλουν να αναστήσουν τον Μητσοτάκη.

Άλλους “θυσιάζουν”, άλλον ανασταίνουν.
Μιλάνε για θυσίες των νεκρών στα Τέμπη που δεν πήγαν χαμένες, για να αναστήσουν τον Μητσοτάκη.
Αιωνία του -και αιωνία τους- η μνήμη.

(Εντάξει, ο Άρης Πορτοσάλτε είναι μια τραγική περίπτωση. Είναι καταπιεσμένος ο άνθρωπος, τον βλέπετε. Είχα την …τύχη να τον βλέπω και να μιλάω μαζί του κάθε μέρα για δυο χρόνια, ενώ έχω απολαύσει από ένα μέτρο απόσταση και το γιαούρτωμα που του έκαναν οι αναρχικοί στα Εξάρχεια τον Δεκέμβριο του 2008. Τι ωραίες μέρες. Πολύ ωραίες μέρες ήταν και όταν έβλεπα γραμμένο στους τοίχους της Αθήνας το σύνθημα “Το πάθος για χρήμα σε κάνει Παύλο Τσίμα”. Πολλοί δεν ξέρουν πως αυτό το σύνθημα -που έχει γραφτεί και έχει ακουστεί πολύ- το έγραψα εγώ στο μπλογκ. Ούτε ο Παύλος Πολάκης το ήξερε. Ο Παύλος Τσίμας, που πολλοί αριστερούληδες που τον βρίζουν σήμερα έχουν ξεχάσει πως ο Αλέξης Τσίπρας του είχε κάνει πρόταση να γίνει εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, είναι μουλωχτός. Κοιτάξτε το υπόγειο βλέμμα του. Κάποιοι έχουν μείνει στο ότι κάποτε ο Παύλος Τσίμας ήταν καθοδηγητικό στέλεχος στην ΚΝΕ. Εντάξει, και ο Τσίπρας και η μισή Ελλάδα πέρασαν από την ΚΝΕ. Μόνο εγώ δεν έχω περάσει από την ΚΝΕ. Λοιπόν, θα σας γράψω μια ωραία ιστορία με τον Παύλο Τσίμα. Με τον Τσίμα δεν γνωριζόμαστε. Είμαι καλεσμένος στην παρουσίαση ενός βιβλίου και είναι εκεί και ο Τσίμας. Μόλις τελειώνει η παρουσίαση, τον πλησιάζω χαμογελαστός και του λέω “Μακάρι όλοι οι δημοσιογράφοι στην Ελλάδα να ήταν σαν κι εσάς”. Είναι αμήχανος και μου λέει “Σας ευχαριστώ πολύ.”. Χαχαχαχαχαχαχα! Έχω πολύ μεγάλη πλάκα. Χάνετε που δεν με ξέρετε. Με την ευκαιρία, μακριά από τους δημοσιογράφους. Είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει. Ξέρω, κάποιοι σας φαίνονται καλοί. Δεν είναι!!! Ακούστε με, οι δημοσιογράφοι είναι θλιβερές περιπτώσεις. Λερώνουν.)
/pitsirikos.net

Διαβάστε ακόμη

Σχόλια