Γράφει ο Στέλιος Φενέκος
Μερικές ώρες μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ είχα γράψει ένα κείμενο εκτιμήσεων για τις πιθανές εξελίξεις.
Τα γεγονότα σήμερα επιβεβαιώνουν πλήρως την ανάλυση και τις εκτιμήσεις.
Η δε συμπεριφορά της Τουρκίας ήταν αναμενόμενη και είχε αναλυθεί, όπως και αυτή πολλών αραβικών χωρών.
Η συγκέντρωση ναυτικών δυνάμεων των ΗΠΑ κυρίως αλλά και του ΝΑΤΟ στην περιοχή, συνδυάζεται οπωσδήποτε και από τις διπλωματικές προσπάθειες των ΗΠΑ για τα παρακάτω:
Για να διασφαλίσουν δια της προβολής ισχύος, ότι οι επιθέσεις από Χαμάς και Χεζμπολάχ κατά του Ισραήλ δεν θα δημιουργήσει μεγαλύτερη απειλή από αυτήν που μπορεί να αντιμετωπίσει τώρα το Ισραήλ (με πιθανή εμπλοκή και άλλων δυνάμεων από άλλες χώρες, όπως π.χ. του Ιράν αλλά και κάποιων αραβικών χωρών).
Το ΝΑΤΟ, με δεδομένο ότι έχει συμπεριλάβει στο στρατηγικό του δόγμα τις απειλές που δημιουργούνται στην εγγύς περιοχή ευθύνης του, αναπτύσσει τις δυνάμεις του τόσο όσον αφορά την ετοιμότητά του (σε περίπτωση μεγαλύτερης κλιμάκωσης είτε εμπλοκής της Ρωσίας καθ’ οιονδήποτε τρόπο στο πεδίο), επίσης για προβολή ισχύος και οπωσδήποτε για την συλλογή και διαθεσιμότητα πληροφοριών με κάθε μέσον (επίγειο και μη) που διαθέτουν όλες οι χώρες μέλη του.
Ότι η Αίγυπτος, ο Λίβανος και η Ιορδανία δεν θα εμπλακούν ούτε θα γίνουν μέρος του προβλήματος.
Όπως επίσης ότι θα μπορεί να ελεγχθεί η αναζωπύρωση των δυνάμεων του ISIS στην περιοχή με κέντρο την Συρία (που ήδη γίνεται). Σε αυτήν την πιθανότητα τα πράγματα περιπλέκονται και είναι αναμενόμενο να ενισχυθούν οι δυνάμεις των ΗΠΑ στην περιοχή της Β. Συρίας και να υπάρξει η αναθέρμανση των σχέσεων με τους Κούρδους.
Αυτό βέβαια θα προκαλέσει την Τουρκία, η οποία ήδη έχει κλιμακώσει την ρητορική της τόσο έναντι του Ισραήλ όσο και έναντι των ΗΠΑ.
Μεσοπρόθεσμα, οι ελπίδες που είχαμε στηρίξει ως χώρα στην παρέμβαση των ΗΠΑ για βελτίωση των σχέσεων μας με την Τουρκία, θα πρέπει να αναθεωρηθούν όσον αφορά την δεκτικότητα της Τουρκίας να ανταποκριθεί σε αυτήν την παρέμβαση.
Ότι οι χερσαίες επιχειρήσεις του Ισραήλ θα διαρκέσουν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και ότι οι δυνάμεις του θα αποχωρήσουν μετά το χρονικό αυτό διάστημα και αφού ολοκληρωθούν οι επιχειρησιακοί στόχοι του Ισραήλ.
Όμως εκτιμάται ότι αυτό θα είναι το σημείο διαφωνίας με το Ισραήλ, δεδομένου ότι το Ισραήλ δεν θα θέλει οιουσδήποτε περιορισμούς στους επιχειρησιακούς στόχους του. Όμως από αυτούς τους περιορισμούς εξαρτάται η κλιμάκωση του πολέμου με εμπλοκή και άλλων χωρών της Μ. Ανατολής άμεσα είτε έμμεσα.
Οι ΗΠΑ δεν θα ήθελαν πλήρη ανάφλεξη στην Μ. Ανατολή, με δεδομένες τις προσπάθειες που έχουν καταβάλλει μέχρι τώρα με τις συμφωνίες του Αβραάμ, με ανοικτό το μέτωπο με την Ρωσία και την παρεμβατικότητα που εμφανίζεται να επιχειρεί η Ρωσία με τις συναντήσεις της με τον Αραβικό Σύνδεσμο (ειδικότερα για τους στόχους Ρωσίας και Κίνας θα αναφερθώ σε άλλο άρθρο).
Όμως...
Δεν είναι δεδομένο ότι το Ισραήλ θα συμπαραταχθεί με τις ΗΠΑ, όσον αφορά τον περιορισμό στους επιχειρησιακούς σκοπούς. Η αύξηση του στρατού του στις 500.000+ δείχνει ότι έχει ευρύτερους επιχειρησιακούς σκοπούς.
Δεν αποκλείεται επίσης όπως στις χερσαίες επιχειρήσεις επιδιώξει να καταλάβει το νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας (από όπου διαφεύγουν συνήθως) για να εγκλωβίσει του τρομοκράτες της Χαμάς πριν αναπτυχθεί πλήρως.
Όπως επίσης δεν αποκλείεται να συνεχίσει την κατοχή τμημάτων της Λωρίδας της Γάζας, ακόμη και μετά το πέρας των επιχειρησιακών στόχων που θα έχει επιτύχει, για έλεγχο αλλά και για διαπραγματευτικό πλεονέκτημα στην ειρηνευτική διαδικασία (εάν και όταν υπάρξει, όσο μακρινή κι αν μοιάζει αυτή η πιθανότητα σήμερα).
Όμως...
Δεν είναι δεδομένο ότι το Ισραήλ θα συμπαραταχθεί με τις ΗΠΑ, όσον αφορά τον περιορισμό στους επιχειρησιακούς σκοπούς. Η αύξηση του στρατού του στις 500.000+ δείχνει ότι έχει ευρύτερους επιχειρησιακούς σκοπούς.
Δεν αποκλείεται επίσης όπως στις χερσαίες επιχειρήσεις επιδιώξει να καταλάβει το νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας (από όπου διαφεύγουν συνήθως) για να εγκλωβίσει του τρομοκράτες της Χαμάς πριν αναπτυχθεί πλήρως.
Όπως επίσης δεν αποκλείεται να συνεχίσει την κατοχή τμημάτων της Λωρίδας της Γάζας, ακόμη και μετά το πέρας των επιχειρησιακών στόχων που θα έχει επιτύχει, για έλεγχο αλλά και για διαπραγματευτικό πλεονέκτημα στην ειρηνευτική διαδικασία (εάν και όταν υπάρξει, όσο μακρινή κι αν μοιάζει αυτή η πιθανότητα σήμερα).
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών