ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Π. ΜΠΑΡΚΑ ΤΗΝ 20 ΤΡΕΧΟΝΤΟΣ, ΠΕΡΙ ΙΔΡΥΣΗΣ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ!
Παρ όλες τις περιπέτειες που ανέφερα, σχετικά με την Πρεσβεία και τις διαβάσεις προς την Ελλάδα, εγώ δεν εμπέδωσα. Όταν άνοιξε το Προξενείο Αργυροκάστρου, όντας ο αείμνηστος Παπαθανάσης αντιπρόεδρος του Προεδρείου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, στην δεύτερη Συνοικία της πόλης Αγίων Σαράντα, καθώς εγώ ήμουν Πρόεδρος, μου εξασφάλισε βίζα για την Ελλάδα και όπως είπα δεν εμπέδωσα. Έφορος Πολιτιστικών Μνημείων ήμουνα, από το Ινστιτούτο Μνημείων έχαιρα ιδιαίτερο σεβασμό, μάλιστα με είχαν εξουσιοδοτήσει εν λευκώ για πιθανή συνεργασία, ποιο θα ήταν το ενδιαφέρον μου στην Ελλάδα; Τα Πολιτιστικά μας Μνημεία.
Τότε στο Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας, Υπουργός ήταν η Κ. Μπακογιάνη. Δεν την συνάντησα προσωπικά, καθώς απουσίαζε, αλλά συνάντησα τον Γ. Γραμματέα του Υπουργείου και αφού συζητήσαμε για τα μνημεία μας, του άφησα μια επιστολή, στην οποία εκτός της ενημέρωσης για την κατάσταση των Μνημείων μας, της ζητούσα μια χορήγηση, ώστε διαμέσου της Εφορείας Αρχαιοτήτων των Ιωαννίνων, όπου είχα ήδη συνάψει σχέσεις συνεργασίας, να κατορθώναμε εκτός της ανταλλαγής αντιπροσωπειών, και την φωτογράφηση όλων των πολιτιστικών μας μνημείων, από Χιμάρα, Αγίους Σαράντα, Δέλβινο Και Αργυρόκαστρο.
Η κ. Μπακογιάνη αφού διάβασε την επιστολή μου ενέ4κρινε πρόγραμμα ύψους 5.000.000 δραχμών και ανάθεσε στην Εφορεία Ιωαννίνων να φέρει εις πέραν την συνεργασία με το Ι. Μνημείων Τιράνων, μάλιστα μου έστειλε και χειρόγραφη επιστολή στους Α. Σαράντα, την οποία επειδή την νύχτα που συνέλαβαν τους ηγέτες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, έπεσε και σε εμένα από την αστυνομία τηλεφώνημα, δήθεν κατά λάθος. Το πρωί που έμαθα τι συνέβη μαζί με άλλα στοιχεία εξόντωσα και την επιστολή. Δυστυχώς δεν προλάβαμε να εφαρμόσουμε το πρόγραμμα, γιατί στην Κυβέρνηση ήρθε το ΠΑΣΟΚ και μπλοκάρισε τα χρήματα. Και παρ όλες τις προσπάθειές μου με το Υ. Πολιτισμού, λόγια καλά και Χαιρέτα μας τον πλάτανο. Αν με ρωτάτε περί ενδιαφέρον εκ μέρους της ΟΜΟΝΟΙΑΣ για τα μνημεία μας, όπως οι αιρετοί πριν το 1990, έτσι και στην συνέχεια, για τα πολιτιστικά μνημεία κανένα ενδιαφέρον.
Επειδή σε ανασκαφές στο Βουθρωτό συμμετείχε και μια ελληνική αρχαιολογική αποστολή, για την οποία χρειάζονται πολλές σελίδες για το πώς την κράτησα «με τα δόντια» που λέμε, παντελώς απών η ελληνική διπλωματία, απών και η ηγετική μας εκπροσώπηση. Τέλος επειδή στην εν λόγω επιστολή συμμετείχε και ο κ. Παναγιάρης, καθηγητής στα Τ.Ε.Ι. Αθήνας, γνωρίζοντας τις αξίες μου, με προσκάλεσε στα Τ.Ε.Ι., όπου ο τότε ο πρόεδρος κ. Ντόβας και οι καθηγητές κ. Παναγιάρης, Χαραλάμπους και Νομπιλάκης, προετοιμάσαμε μαζί ένα πρόγραμμα, ώστε οι φοιτητές του τμήματος συντηρήσεων και αναστηλώσεων, να εκτελούσαν την πραχτική τους εξάσκηση, στην αρχαία πόλη του Βουθρωτού. Επίσης να συμμετείχαν σε μελέτες και σε αναστηλώσεις εκκλησιών, όπως π.χ. της Μονής Μεσοποτάμου και της Παναγιάς της Βραχογοραντζής της Δρόπολης.
Για τα περαιτέρω αναγνώστη, κλείνω με το ότι όλα τα παραπάνω έμειναν προγράμματα στα χαρτιά, καθώς τα γεγονότα που συνέβησαν στις 10 Απριλίου του 1994 στο συνοριακό φυλάκιο της Επισκοπής, επισκίασαν τόσο τις σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών, όπου ακόμα και σήμερα το γεγονός συνεχίζει να είναι αξεπέραστο. Κάποιοι κύκλοι λοιπόν, συμπεριφερόμενοι άμυαλα, έγιναν η αιτία η γη των πατέρων μας να ερημώσει. Και δεν αρκούσε αυτό. Είχαν αφήσει να εννοηθεί, ότι ήταν μπλεγμένος και ο αείμνηστος Μητροπολίτης Σεβαστιανός. Ασχέτως αν διαψεύστηκαν, γιατί όταν έπεσαν τα συρματοπλέγματα ο Μητροπολίτης, εκτός του ότι άνοιξε την αγκάλη του σε Αλβανούς και Μειονοτικούς χωρίς διάκριση, συμβούλευε και τους ομογενείς να δουλεύουν μεν στην Ελλάδα, αλλά να γυρνούν στα πατρικά τους για να αξιοποιήσουν τις περιουσίες τους, ώστε να μην αδειάσουν τα χωριά. Δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω, αλλά κακώς προσπάθησαν κάποιοι να επισκιάσουν την προσπάθειά του, για να μη απαρνηθούμε την πίστη και τον Χριστό. Πάντως κλείνοντας διευκρινίζω ξανά, ότι αυτά που προσπαθώ μέσα από την ανάρτηση, για την δική μου προσφορά και τις δικές μου προσπάθειες, είναι το ελάχιστο που διαβάζεις.
Τηλέμαχος Λαχανάς
Παρ όλες τις περιπέτειες που ανέφερα, σχετικά με την Πρεσβεία και τις διαβάσεις προς την Ελλάδα, εγώ δεν εμπέδωσα. Όταν άνοιξε το Προξενείο Αργυροκάστρου, όντας ο αείμνηστος Παπαθανάσης αντιπρόεδρος του Προεδρείου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, στην δεύτερη Συνοικία της πόλης Αγίων Σαράντα, καθώς εγώ ήμουν Πρόεδρος, μου εξασφάλισε βίζα για την Ελλάδα και όπως είπα δεν εμπέδωσα. Έφορος Πολιτιστικών Μνημείων ήμουνα, από το Ινστιτούτο Μνημείων έχαιρα ιδιαίτερο σεβασμό, μάλιστα με είχαν εξουσιοδοτήσει εν λευκώ για πιθανή συνεργασία, ποιο θα ήταν το ενδιαφέρον μου στην Ελλάδα; Τα Πολιτιστικά μας Μνημεία.
Τότε στο Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας, Υπουργός ήταν η Κ. Μπακογιάνη. Δεν την συνάντησα προσωπικά, καθώς απουσίαζε, αλλά συνάντησα τον Γ. Γραμματέα του Υπουργείου και αφού συζητήσαμε για τα μνημεία μας, του άφησα μια επιστολή, στην οποία εκτός της ενημέρωσης για την κατάσταση των Μνημείων μας, της ζητούσα μια χορήγηση, ώστε διαμέσου της Εφορείας Αρχαιοτήτων των Ιωαννίνων, όπου είχα ήδη συνάψει σχέσεις συνεργασίας, να κατορθώναμε εκτός της ανταλλαγής αντιπροσωπειών, και την φωτογράφηση όλων των πολιτιστικών μας μνημείων, από Χιμάρα, Αγίους Σαράντα, Δέλβινο Και Αργυρόκαστρο.
Η κ. Μπακογιάνη αφού διάβασε την επιστολή μου ενέ4κρινε πρόγραμμα ύψους 5.000.000 δραχμών και ανάθεσε στην Εφορεία Ιωαννίνων να φέρει εις πέραν την συνεργασία με το Ι. Μνημείων Τιράνων, μάλιστα μου έστειλε και χειρόγραφη επιστολή στους Α. Σαράντα, την οποία επειδή την νύχτα που συνέλαβαν τους ηγέτες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, έπεσε και σε εμένα από την αστυνομία τηλεφώνημα, δήθεν κατά λάθος. Το πρωί που έμαθα τι συνέβη μαζί με άλλα στοιχεία εξόντωσα και την επιστολή. Δυστυχώς δεν προλάβαμε να εφαρμόσουμε το πρόγραμμα, γιατί στην Κυβέρνηση ήρθε το ΠΑΣΟΚ και μπλοκάρισε τα χρήματα. Και παρ όλες τις προσπάθειές μου με το Υ. Πολιτισμού, λόγια καλά και Χαιρέτα μας τον πλάτανο. Αν με ρωτάτε περί ενδιαφέρον εκ μέρους της ΟΜΟΝΟΙΑΣ για τα μνημεία μας, όπως οι αιρετοί πριν το 1990, έτσι και στην συνέχεια, για τα πολιτιστικά μνημεία κανένα ενδιαφέρον.
Επειδή σε ανασκαφές στο Βουθρωτό συμμετείχε και μια ελληνική αρχαιολογική αποστολή, για την οποία χρειάζονται πολλές σελίδες για το πώς την κράτησα «με τα δόντια» που λέμε, παντελώς απών η ελληνική διπλωματία, απών και η ηγετική μας εκπροσώπηση. Τέλος επειδή στην εν λόγω επιστολή συμμετείχε και ο κ. Παναγιάρης, καθηγητής στα Τ.Ε.Ι. Αθήνας, γνωρίζοντας τις αξίες μου, με προσκάλεσε στα Τ.Ε.Ι., όπου ο τότε ο πρόεδρος κ. Ντόβας και οι καθηγητές κ. Παναγιάρης, Χαραλάμπους και Νομπιλάκης, προετοιμάσαμε μαζί ένα πρόγραμμα, ώστε οι φοιτητές του τμήματος συντηρήσεων και αναστηλώσεων, να εκτελούσαν την πραχτική τους εξάσκηση, στην αρχαία πόλη του Βουθρωτού. Επίσης να συμμετείχαν σε μελέτες και σε αναστηλώσεις εκκλησιών, όπως π.χ. της Μονής Μεσοποτάμου και της Παναγιάς της Βραχογοραντζής της Δρόπολης.
Για τα περαιτέρω αναγνώστη, κλείνω με το ότι όλα τα παραπάνω έμειναν προγράμματα στα χαρτιά, καθώς τα γεγονότα που συνέβησαν στις 10 Απριλίου του 1994 στο συνοριακό φυλάκιο της Επισκοπής, επισκίασαν τόσο τις σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών, όπου ακόμα και σήμερα το γεγονός συνεχίζει να είναι αξεπέραστο. Κάποιοι κύκλοι λοιπόν, συμπεριφερόμενοι άμυαλα, έγιναν η αιτία η γη των πατέρων μας να ερημώσει. Και δεν αρκούσε αυτό. Είχαν αφήσει να εννοηθεί, ότι ήταν μπλεγμένος και ο αείμνηστος Μητροπολίτης Σεβαστιανός. Ασχέτως αν διαψεύστηκαν, γιατί όταν έπεσαν τα συρματοπλέγματα ο Μητροπολίτης, εκτός του ότι άνοιξε την αγκάλη του σε Αλβανούς και Μειονοτικούς χωρίς διάκριση, συμβούλευε και τους ομογενείς να δουλεύουν μεν στην Ελλάδα, αλλά να γυρνούν στα πατρικά τους για να αξιοποιήσουν τις περιουσίες τους, ώστε να μην αδειάσουν τα χωριά. Δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω, αλλά κακώς προσπάθησαν κάποιοι να επισκιάσουν την προσπάθειά του, για να μη απαρνηθούμε την πίστη και τον Χριστό. Πάντως κλείνοντας διευκρινίζω ξανά, ότι αυτά που προσπαθώ μέσα από την ανάρτηση, για την δική μου προσφορά και τις δικές μου προσπάθειες, είναι το ελάχιστο που διαβάζεις.
Τηλέμαχος Λαχανάς
Διαβάστε ακόμη
👉Ακολουθήστε μας στο twitter
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών