Απρέπεια 1η
Οι απρέπειες που σημειώθηκαν στα Τίρανα κατά του εκλεγμένου ευρωβουλευτή εκ μέρους του εκλογικού σώματος της Ελληνικής Δημοκρατίας Φρέντη - Διονυσίου Μπελέρη, συνιστά ασέβεια:
- προς το εκλογικό σώμα της Ελλάδας και τους άμεσους ψηφοφόρους του παραπάνω ευρωβουλευτή.
- προς το σύνολο της β/Ηπειρωτικής κοινότητας διότι εκ των πραγμάτων είναι ο εκπρόσωπός της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
- προς τα κόμματα που εκπροσωπούν την Ελλάδα και όλες τις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Ευρωκοινοβούλιο, καθώς ο Φρέντης - Διονύσιος Μπελέρης είναι συνάδελφός τους.
- προς το Ευρωκοινοβούλιο, καθώς ο Φρέντης - Διονύσιος Μπελέρης είναι μέλος του και διότι συμμετείχε σε επίσημη αποστολή του στα Τίρανα.
- προς το σύνολο των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
- τα συλλογικά και ατομικά δικαιώματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας όπως αυτά προβλέπονται από τις διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει η Αλβανία (Πρωτόκολλο Κέρκυρας, Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ΟΗΕ, Σύμβαση - Πλαίσιο για τα Δικαιώματα των Εθνικών Μειονοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης κ.ά.).
- το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών της 14ης Μαΐου 2023 στη Χιμάρα.
- την γεωγραφική εξάπλωση, το ιστορικό παρελθόν, τις παραδόσεις και την αυτοχθονία των Ελλήνων που κατάγονται από περιοχές που βρίσκονται σήμερα στην αλβανική επικράτεια.
- τον εθνικό αυτοκαθορισμό των υπηκόων του.
- τα δημογραφικά δεδομένα όπως αυτά καταγράφηκαν με την δημιουργία του αλβανικού κράτους (Πρωτόκολλο Φλωρεντίας) και την αντιστροφή της εθνολογικής και θρησκευτικής αλλοίωσης τους με πλήρη ευθύνη του ίδιου αυτού κράτους.
“Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα”. Νίκος Καζαντζάκης
Η ομιλία του πρωθυπουργού της Αλβανίας στη Θεσσαλονίκη στις 3 Νοεμβρίου εμπεριείχε πλήθος προσβολών:
Η πρώτη αποτελεί μια σαφή αναφορά που αντίκειται στην ιστορία, στην πραγματικότητα και στο μέλλον της Βορείου Ηπείρου. «Ο όρος “Βόρειος Ήπειρος” είναι νεκρός», δήλωσε.
Με την ονομασία “Βόρειος Ήπειρος” υπογράφτηκε η Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου ως διμερές πρωτόκολλο με διεθνή αναγνώριση το 1914, ενώ το 1946 η ελλαδική κυβέρνηση μαζί με τους ηγέτες της αντιπολίτευσης έθεσαν το ζήτημα της ένωσης με την Ελλάδα, το οποίο παραμένει ανοιχτό από το 1955. Η Ελληνοκύπρια ερευνήτρια των βρετανικών αρχείων του Foreign Office, Φανούλα Αργυρού έχει δημοσιεύσει τα τεκμήρια από αποχαρακτηρισμένα αρχεία που επιβεβαιώνουν αυτή τη θέση, ενώ ο καθηγητής Νομικής και ακαδημαϊκός Κ. Σβωλόπουλος έγραψε: «η Αλβανία, ως θύμα ή άθυρμα στη διάθεση του Άξονα, εξομοιώθηκε βαθμηδόν με τις νικήτριες συμμαχικές χώρες. Στο βορειοηπειρωτικό, η Ελλάδα έπεσε για μια ακόμα φορά θύμα των συγκρουόμενων συμφερόντων των Μεγάλων Δυνάμεων αλλά και της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης. Η υποχρέωση σεβασμού-επιπλέον της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας-της εδαφικής ακεραιότητας του αλβανικού κράτους, είχε απορριφθεί από την Ολομέλεια της Συνδιάσκεψης με 13 σε σύνολο 21 ψήφων».
Πέρα όμως από τη διεθνή πραγματικότητα που βασίζεται όχι στο διεθνές δίκαιο αλλά στους συσχετισμούς ισχύος, πέρα από το γεγονός του διεθνώς αναγνωρισμένου δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού, οι Ηπειρώτες στην Αλβανία αποτελούν μια ιστορική, πολιτισμική, και εθνική συνέχεια των Ηπειρωτών του νότιου τμήματος που κατακυρώθηκε στην Ελλάδα. Αν το ζήτημα της ένωσης με την Ελλάδα εκκρεμεί στη διεθνή διπλωματία εδώ και 70 σχεδόν χρόνια συμβαίνει όχι μόνο για την αντίδραση που θα συναντήσει στους διεθνείς οργανισμούς αλλά διότι η ελλαδική διπλωματία δεν το ανακινεί. Άλλωστε τα 6 σημεία της δήλωσης του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για την εξίσωση των περιπτώσεων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας και του Κοσόβου ήδη έχουν διαψευστεί από το 2008 και το ελλαδικό κράτος έχει θεσπίσει διπλωματικές ανταλλαγές με το ψευδοκράτος του Κοσόβου. Εξ’ άλλου ο πρωθυπουργός της Αλβανίας το θράσος του για τον “νεκρό όρο” το αντλεί από το γεγονός ότι η Σύμβαση Πλαίσιο για τα Δικαιώματα των Εθνικών Μειονοτήτων που υπέγραψε η Αλβανία αποτελεί “νεκρό γράμμα” γι’ αυτόν και την πολιτική του.
Η δεύτερη συνιστά προσβολή στη νοημοσύνη και σε κάθε έννοια Δημοκρατίας και Πολιτικών Δικαιωμάτων. Ο Ράμα χαρακτήρισε την υπόθεση Μπελέρη ως «κρίμα (…) που έβλαψε τις (ελληνοαλβανικές) σχέσεις». Προφανώς και ξέχασε πως το συγκεκριμένο «κρίμα» κατασκευάστηκε από τον ίδιο και τον φασιστικό κύκλο του. «Κρίμα» είναι η διαστρέβλωση της εκλογικής βούλησης των Χιμαραίων. «Κρίμα» είναι η σύλληψη του υποψήφιου δημάρχου Φρέντη Μπελέρη (και του συνεργάτη του Παντελή Κοκαβέση), δύο ημέρες πριν τις εκλογές. «Κρίμα» είναι η προφυλάκιση Μπελέρη και Κοκαβέση. «Κρίμα» είναι η απαγόρευση του νόμιμα πλέον εκλεγμένου Φρέντη Μπελέρη να ορκιστεί ως δήμαρχος. «Κρίμα» είναι η στημένη δίκη τους. «Κρίμα» είναι η δεκαεξάμηνη φυλάκιση του Φρέντη Μπελέρη. «Κρίμα» είναι η τελική ανατροπή του εκλογικού αποτελέσματος με την παράνομη εγκατάσταση άλλου «εισαγόμενου» δημάρχου στη θέση του νόμιμου. Και τα «κρίματα» του πρωθυπουργού δεν έχουν τελειωμό τόσο απέναντι στη Χιμάρα και τον ελληνισμό, όσο και απέναντι στην αλβανική αντιπολίτευση και τους λαούς της χώρας του.
Βέβαια δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει η ηχηρή αφωνία εκ μέρους των υπεύθυνων του ελλαδικού Υπουργείου Εξωτερικών απέναντι στις απρέπειες του Έντι Ράμα. Η προθυμία άνευ αντιλογίας σε κάθε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση προς την Αλβανία, η συναίνεση στις ενταξιακές διαδικασίες στην ΕΕ, η σιωπή σε κάθε διεθνή οργανισμό (ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, Σέγκεν) παραμένουν τα τεκμήρια αυτής της υποχώρησης.
Οφείλουμε, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, παντός γεωγραφικής καταγωγής, μόνοι και μόνες μας να συστήσουμε εκ νέου το Εθνικό Κέντρο.
5/11/2024
Πρωτοβουλία ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ «Οι Απ’ έδω» για τα δικαιώματα του ιστορικού και γηγενούς Ηπειρωτικού Ελληνισμού στην Αλβανία.
Η πρώτη αποτελεί μια σαφή αναφορά που αντίκειται στην ιστορία, στην πραγματικότητα και στο μέλλον της Βορείου Ηπείρου. «Ο όρος “Βόρειος Ήπειρος” είναι νεκρός», δήλωσε.
Με την ονομασία “Βόρειος Ήπειρος” υπογράφτηκε η Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου ως διμερές πρωτόκολλο με διεθνή αναγνώριση το 1914, ενώ το 1946 η ελλαδική κυβέρνηση μαζί με τους ηγέτες της αντιπολίτευσης έθεσαν το ζήτημα της ένωσης με την Ελλάδα, το οποίο παραμένει ανοιχτό από το 1955. Η Ελληνοκύπρια ερευνήτρια των βρετανικών αρχείων του Foreign Office, Φανούλα Αργυρού έχει δημοσιεύσει τα τεκμήρια από αποχαρακτηρισμένα αρχεία που επιβεβαιώνουν αυτή τη θέση, ενώ ο καθηγητής Νομικής και ακαδημαϊκός Κ. Σβωλόπουλος έγραψε: «η Αλβανία, ως θύμα ή άθυρμα στη διάθεση του Άξονα, εξομοιώθηκε βαθμηδόν με τις νικήτριες συμμαχικές χώρες. Στο βορειοηπειρωτικό, η Ελλάδα έπεσε για μια ακόμα φορά θύμα των συγκρουόμενων συμφερόντων των Μεγάλων Δυνάμεων αλλά και της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης. Η υποχρέωση σεβασμού-επιπλέον της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας-της εδαφικής ακεραιότητας του αλβανικού κράτους, είχε απορριφθεί από την Ολομέλεια της Συνδιάσκεψης με 13 σε σύνολο 21 ψήφων».
Πέρα όμως από τη διεθνή πραγματικότητα που βασίζεται όχι στο διεθνές δίκαιο αλλά στους συσχετισμούς ισχύος, πέρα από το γεγονός του διεθνώς αναγνωρισμένου δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού, οι Ηπειρώτες στην Αλβανία αποτελούν μια ιστορική, πολιτισμική, και εθνική συνέχεια των Ηπειρωτών του νότιου τμήματος που κατακυρώθηκε στην Ελλάδα. Αν το ζήτημα της ένωσης με την Ελλάδα εκκρεμεί στη διεθνή διπλωματία εδώ και 70 σχεδόν χρόνια συμβαίνει όχι μόνο για την αντίδραση που θα συναντήσει στους διεθνείς οργανισμούς αλλά διότι η ελλαδική διπλωματία δεν το ανακινεί. Άλλωστε τα 6 σημεία της δήλωσης του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για την εξίσωση των περιπτώσεων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας και του Κοσόβου ήδη έχουν διαψευστεί από το 2008 και το ελλαδικό κράτος έχει θεσπίσει διπλωματικές ανταλλαγές με το ψευδοκράτος του Κοσόβου. Εξ’ άλλου ο πρωθυπουργός της Αλβανίας το θράσος του για τον “νεκρό όρο” το αντλεί από το γεγονός ότι η Σύμβαση Πλαίσιο για τα Δικαιώματα των Εθνικών Μειονοτήτων που υπέγραψε η Αλβανία αποτελεί “νεκρό γράμμα” γι’ αυτόν και την πολιτική του.
Η δεύτερη συνιστά προσβολή στη νοημοσύνη και σε κάθε έννοια Δημοκρατίας και Πολιτικών Δικαιωμάτων. Ο Ράμα χαρακτήρισε την υπόθεση Μπελέρη ως «κρίμα (…) που έβλαψε τις (ελληνοαλβανικές) σχέσεις». Προφανώς και ξέχασε πως το συγκεκριμένο «κρίμα» κατασκευάστηκε από τον ίδιο και τον φασιστικό κύκλο του. «Κρίμα» είναι η διαστρέβλωση της εκλογικής βούλησης των Χιμαραίων. «Κρίμα» είναι η σύλληψη του υποψήφιου δημάρχου Φρέντη Μπελέρη (και του συνεργάτη του Παντελή Κοκαβέση), δύο ημέρες πριν τις εκλογές. «Κρίμα» είναι η προφυλάκιση Μπελέρη και Κοκαβέση. «Κρίμα» είναι η απαγόρευση του νόμιμα πλέον εκλεγμένου Φρέντη Μπελέρη να ορκιστεί ως δήμαρχος. «Κρίμα» είναι η στημένη δίκη τους. «Κρίμα» είναι η δεκαεξάμηνη φυλάκιση του Φρέντη Μπελέρη. «Κρίμα» είναι η τελική ανατροπή του εκλογικού αποτελέσματος με την παράνομη εγκατάσταση άλλου «εισαγόμενου» δημάρχου στη θέση του νόμιμου. Και τα «κρίματα» του πρωθυπουργού δεν έχουν τελειωμό τόσο απέναντι στη Χιμάρα και τον ελληνισμό, όσο και απέναντι στην αλβανική αντιπολίτευση και τους λαούς της χώρας του.
Βέβαια δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει η ηχηρή αφωνία εκ μέρους των υπεύθυνων του ελλαδικού Υπουργείου Εξωτερικών απέναντι στις απρέπειες του Έντι Ράμα. Η προθυμία άνευ αντιλογίας σε κάθε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση προς την Αλβανία, η συναίνεση στις ενταξιακές διαδικασίες στην ΕΕ, η σιωπή σε κάθε διεθνή οργανισμό (ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, Σέγκεν) παραμένουν τα τεκμήρια αυτής της υποχώρησης.
Οφείλουμε, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, παντός γεωγραφικής καταγωγής, μόνοι και μόνες μας να συστήσουμε εκ νέου το Εθνικό Κέντρο.
5/11/2024
Πρωτοβουλία ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ «Οι Απ’ έδω» για τα δικαιώματα του ιστορικού και γηγενούς Ηπειρωτικού Ελληνισμού στην Αλβανία.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών