Ο σκηνοθέτης του «Υπάρχω», Γιώργος Τσεμπερόπουλος, σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης
«...Ψάχναμε έναν άντρα που να καταλαβαίνει τι θα πει φτώχεια εκείνης της εποχής, να ξέρει, κι αν δεν ξέρει ο ίδιος –γιατί λόγω ηλικίας ο ίδιος πώς να ξέρει–, να ξέρει από το σόι του, να ξέρει από τις διηγήσεις, από τις πραγματικότητες τις οικογενειακές. Αυτό, συν βεβαίως να είναι μπάνικος, να είναι αρσενικός, γιατί δεν μπορείς να πάρεις έναν άσχημο Καζαντζίδη, εγώ βάζω στις ταινίες μου και όμορφους και άσχημους άντρες, αλλά εδώ δεν γινόταν να είναι άσχημος, έπρεπε να αντέχει να κάνει εξώφυλλο δίσκου, ας πούμε.Όχι μόνο να αντέχει, στην προκείμενη περίπτωση μέτραγε τρελά. Διαβάζω την ιστορία του, για την οικογένειά του, που είναι από τη Βόρειο Ήπειρο, και τι έχουν περάσει και πόσο δεμένοι είναι... μιλούσε και ήταν σαν να απαντούσε στα ερωτήματά μου. Μετά, που τον γνώρισα καλύτερα, έβλεπα πως αυτό το παιδί απ’ το πρωί ως το βράδυ είναι με τον πατέρα του, με την αδελφή του, με τη μάνα του. Ό,τι λεφτά βγάζει τα βγάζει για να τους κάνει ένα καλύτερο σπίτι, μια καλύτερη ζωή, για προκοπή. Ποιος την ξέρει πια αυτή τη λέξη;»
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών