Προφανώς έχει για πολλούς λόγους σημασία η ανακίνηση των Ελληνο-Αλβανικών σχέσεων και η εξασφάλιση της σταθερής εξέλιξή τους στο μέλλον και την προοπτική. Τούτο μάλιστα θα πρέπει να αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό των χειρισμών για το ξεπέρασμα των υφιστάμενων δυσχερειών. Η πείρα του παρελθόντος κυρίως διδάσκει κι επιβάλλει το δεύτερο, δεδομένης της ασταθούς συμπεριφοράς και των κατά το δοκούν προσανατολισμών της εξωτερικής πολιτικής της Αλβανίας.
Τούτων λεχθέντων δεν μπορεί να μην διατυπωθούν εύλογες απορίες για το νόημα του επισήμου δείπνου του Έλληνα Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη προς τον Αλβανό ομόλογο του, κ. Έντι Ράμα. Ουδείς αμφιβάλλει την ελληνική φιλοξενία και την ευγένεια του πρωτοκόλλου της Ελληνικής εθιμοτυπίας. Πλην όμως…
Ο πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Αλέξης Τσίπρας, παρ όλη την περιορισμένη εμπειρία του σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, και ενώ κλήθηκε να διαχειριστεί την ανθελληνική έξαρση όχι μόνο σε επίπεδο προπαγάνδας της κυβέρνησης Ράμα, μάλλον κατάφερε να ανταποκριθεί στις προκλήσεις. Ενώ ιδεολογικά είχε συγγένεια με τους φιλελεύθερους σοσιαλιστές που κυβερνούν την Αλβανία, δεν έδειξε ιδιαίτερα να τον συγκινεί τούτο. Όχι μόνο διότι τα όμοια απωθούνται κατά τον κανόνα της φυσικής.
Είναι καλά αποτυπωμένη η συνάντηση των δύο, Τσίπρα – Ράμα, στα πλαίσια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Τότε ο Ράμα ήθελε, όπως και τώρα, κάτι θεαματικό να διασκεδάσει τις εντυπώσεις της κοινής γνώμης. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός καταδέχτηκε την συνάντηση (έπρεπε εξ άλλου να ικανοποιήσει κι εμμονές του δικού του Υπουργού Εξωτερικών) αλλά το σνομπάρισμα έμεινε επίσης παροιμιώδες. Για άλλα καίγονταν ο Ράμα, αλλά αρκέστηκε στις «φιλοφρονήσεις» του Τσίπρα για το μπάσκετ που ο Ράμα έπαιζε στη νιότη του… Αθλητικό μαρσάρισμα.
Οι χειρισμοί αυτοί αν μη τι άλλο προσέφεραν ουσιαστικά στο να οδηγηθεί ο ασθενής: η Αλβανία και η πολιτική της τάξη εν προκειμένω, στο χειρουργικό κρεβάτι. Με ή χωρίς αναισθησία άνοιξε η κοιλιακή χώρα και κυρίως ο θώρακας για να διαπιστωθούν αισθήματα αλλά κυρίως η βόχα που περιείχε. Ο ανερμήνευτος και αβάσιμος ανθελληνισμός και η μεγαλομανία. Που να ξεχαστεί εκείνο το περί αλβανικής παρέμβασης για τη σωτηρία της Ακρόπολης!
Το καλάθι των θεμάτων που δημιούργησαν οι δύο υπουργοί εξωτερικών χώρεσε και όλα αυτά τα ανόητα που δεν εξυπηρετούσαν παρά το στόχο του Ράμα ώστε να συντηρεί την έχθρα στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών προς το συμφέρον της Τουρκίας. Ας μην διαφεύγει ότι εμπεδώνονταν τότε και υλοποιούνταν στην πράξη η πλατφόρμα της για το αγκάλιασμα όλων των μουσουλμανικών πληθυσμών της Βαλκανικής εν ονόματι της Τουρκίας και του σουνιτικού Ισλάμ.
Με ανοιχτό λοιπόν τον ασθενή σε μια εγχείριση που δεν έχει ολοκληρωθεί ποτέ θα ανέμενε κανείς τη συνέχεια της επέμβασης. Βλέπεις την ανάγκη πλέον να εξέλθει του χειρουργείου δεν την έχει ο γιατρός, αλλά ο χρόνια ασθενής απ’ τους εθνικιστικούς και ανθελληνικούς πυρετούς.
Γι αυτό και ο χθεσινοβραδινός δείπνος μάλλον είναι παρωχημένος και δεν προμηνύει καλές εξελίξεις για την σταθερή ανέλιξη των σχέσεων Ελλάδας και Αλβανίας, άλλο τόσο για τα συμφέροντα του γηγενούς Βορειοηπειρωτικού ελληνισμού.
Στην συγκεκριμένη φάση η βελτίωση των σχέσεων μάλλον εξυπηρετεί το Ράμα, τόσο για το στόχο των επερχόμενων εκλογών που θέλει να κερδίσει, όσο και λόγω του γεγονότος ότι ο μέντορας του Ρετσέπ Ταϊπ Ερντογάν έχει οδηγηθεί σε τεράστια σύγκρουση με την ΕΕ. Δεν είναι εύκολο για οποιοδήποτε αλβανό πολιτικό, όσο τυχοδιώκτης και να είναι, να δικαιολογήσει στο εσωτερικό την επιλογή μιας άλλης ατζέντας εκτός απ’ αυτή της ενσωμάτωσης στην ΕΕ.
Η σύνθεση όμως του επισήμου τραπεζιού χθες βράδυ, με θέα την Ακρόπολη όπως οι μηχανισμοί διάχυσης της ενημέρωσης του Μαξίμου φρόντισαν να διαδώσουν, άλλα καταδεικνύει. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός είχε δεξιά και αριστερά του τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Νικόλαο Δένδια και την ιδιαίτερα έμπειρη στα διμερή ζητήματα Πρέσβη κα. Ελένη Σουρανή, Διευθυντή του Διπλωματικού του Γραφείου.
Ο Ράμα συνοδεύονταν απ’ τον υπεύθυνο για τον τύπο και τις δημόσιες σχέσεις, Έντρι Φούγκα. Δεν είναι άνευ ερμηνείας τούτο για όσους τον γνωρίζουν. Θέλησε έστω και με τον τρόπο αυτό να επισημάνει ότι δεν δεσμεύεται σε κάτι απ’ όσα θα τέθηκαν και αυτό που βασικά τον ενδιαφέρει είναι ο έλεγχος των εντυπώσεων.
Τούτα προς το παρόν και εν αναμονή της επιβεβαίωσης ότι με τον Ράμα δεν είναι εύκολο το εγχείρημα για σταθεροποίηση του εδάφους μεταξύ των δύο χωρών που έχει επικίνδυνα ρευστοποιηθεί υπαιτιότητα του Ράμα. Η επιβεβαίωση προφανώς δεν πρέπει να εκληφθεί ότι προκαλεί χαρά. Απλά είναι προειδοποίηση ότι ναι μεν ο κίνδυνος απ’ την Ανατολή ενισχύει την ανάγκη στην Αθήνα για να βρει όποιες ρυθμίσεις στα Βορειοδυτικά. Αλλά εδώ, σ αυτό το σημείο του ορίζοντα τα πράγματα είναι ακόμη πιο περίπλοκα και ως εκ τούτου αυξημένες οι πιθανότητες για ακόμη μια ατελή εγχείριση…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών