Συμβουλεύω επίσης τον βουλευτή της Δρόπολης, κ. Τάβο, να ανεβάσει λίγο τον πήχη του, για το γεγονός ότι είχε μεν απόδοση το ενδιαφέρον του για έργα στα χωριά της Δρόπολης, αλλά χρειάζεται και το «βάρος» της φωνής του στο κοινοβούλιο. Οπότε και ο κ. Ντούλες και ο κ. Τάβος, σε εναρμόνιση με τον πρόεδρο της Ομόνοιας και τους έπαρχους, στο κοινοβούλιο εννοείται, αλλά και σε συναντήσεις με παράγοντες της επίσημης Ελλάδας, δεν πρέπει να αναμένουν μόνο υποσχέσεις, πρέπει να επιμένουν και να υλοποιούνται οι υποσχέσεις.
Αποφεύγω μεν να αναφερθώ για ευθύνες των προηγούμενων ηγεσιών της Ομόνοιας, όπως και άλλων φορέων, αλλά αν και δεν γνωρίζω, δε σημαίνει ότι υποβαθμίζω την προσφορά τους σε καθήκοντα που είχαν ειδικό βάρος. Η διαφορά μας είναι στο ότι πρέπει να κριθούν από το ποια η αντανάκλαση στην ιδιαίτερη πατρίδα, και στους κατοίκους της γενικότερα Αυτό εννοώ με το ανέκδοτο, περί «εγχείρησης που πέτυχε, αν και ο ασθενής απεβίωσε».
Πιστεύω ότι δεν θα με κρίνει κανένας για το ότι αναφέρομαι σχεδόν σε όλους αυτούς που διετέλεσαν μεν στελέχη, από τα σπλάχνα μεν της Ομόνοιας, χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να προσφέρουμε την συμβολή μας και εμείς οι απλοί Ομονίτες, όπως π.χ. η προσπάθειά μου στην συνέχεια. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν και αρνητές ή συμβολές που δεν θα ανταποκρίνονται. Εξαρτάται από την ηγεσία του προεδρείου της Ομόνοιας και από αυτούς που θα εναρμονιστούν για το τι θα ισχύσει και τι δεν θα ισχύσει.
Το 2016 συζητώντας με τον φίλο μου Α. Βασίλη, για το πώς να συνδράμει στα του οίκου μας και η επιστημονική διανόησή μας στην Ελλάδα, έμαθα ότι πριν δυο χρόνια διανοούμενοι από την Επαρχία των Α. Σαράντα είχαν προσπαθήσει για ένα επιχείρημα, χωρίς να το έχουν κατορθώσει. Αφού μου εμπιστεύτηκε ένα χειρόγραφο του καταστατικού, το οποίο αφού μελέτησα προσεχτικά και έκανα τις αλλαγές που χρειάζονταν, αποφασίσαμε από κοινού να ξεκινήσουμε το επιχείρημα από την αρχή. Ήρθαμε σε επαφή με τον προοριζόμενο για πρόεδρο, οργανώσαμε την ομάδα πρωτοβουλίας, τα μέλη της οποίας πρόσφεραν και από 50€ για τον δικηγόρο που θα ασχολούνταν με την έγκριση του καταστατικού και όλα καλά. Στην πρώτη συνεδρίαση προετοίμασα και μια επιστολή για τον κ. Νίκο Κοτζιά, τότε Υπουργός Εξωτερικών, η οποία εγκρίθηκε από τους παρευρισκόμενους και αναμέναμε. Εννοείται καθώς ήμουν υπερήλικας δεν δέχτηκα να συμμετάσχω στο προεδρείο, αλλά επειδή ως προτοστάτης και παντογνώστης των προβλημάτων, δεν θα έλειπαν οι συμβουλές μου. Δυστυχώς όμως, καθώς ο πρόεδρος ήταν διατεθειμένος μόνο για να αποκτήσει την σφραγίδα, ο Φορέας έμεινε μόνο στα χαρτιά. Αν και αποφεύγω περαιτέρω λεπτομέρειες, αφού πέρασε σχεδόν χρόνος και ο Φορέας ανύπαρκτος, αποφάσισα να στείλω την επιστολή στο όνομά μου, δηλαδή αποφεύγοντας τα πρώτα σχόλια για τον Φορέα, ασχέτως αν ούτε ο Υπουργός απάντησε, ούτε και το επιτελείο του. Το περιεχόμενο της επιστολής που θα μπορούσε να στείλει ο Φορέας είχε ως εξής:
Προς Υπουργό Εξωτερικών κ. Νίκο Κοτζιά Αθήνα τη / /2016
Από «Ένωση Επιστημόνων και Διανοούμενων της Βορείου Ηπείρου»
Αξιότιμε κ. Υπουργέ!
Προ ημερών εγκρίθηκε από το…Πρωτοδικείο Αθηνών ο Φορέας μας «Ένωση Επιστημόνων και Διανοούμενων της Βορείου Ηπείρου».
Στόχος του Φορέα είναι να αφυπνίσουμε συνειδήσεις ώστε, όσοι μπορούμε και όπως μπορούμε, στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά τον «υποτιθέμενο» εκδημοκρατισμό, να βοηθήσουμε ώστε η κοινότητα μας να βρει τον αναγκαίο βηματισμό, προς διεκδίκηση αιτημάτων για γρήγορη προσαρμογή σε αυτές τις συνθήκες.
Ο Φορέας μας, όντας υπεράνω κομμάτων και οργανώσεων, θα έχει συμβουλευτικό και συνιστάμενο χαρακτήρα, χωρίς να στερείται του δικαιώματος να εκφράζει δημόσια την άποψη του για ότι θεωρεί ασύμφορο με τα συμφέροντα των μελών της κοινότητας, δώθε και εκείθε συνόρων.
Υπό αυτές τις διευκρινίσεις, υποκλινόμενοι στην χαρισματική προσωπικότητα σας, αποφασίσαμε να απευθυνθούμε πρωτίστως στο Υπουργείο σας, σχετικά με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην ιδιαίτερη πατρίδα μας.
Έχοντας υπόψη την στρατηγική την οποία, μετά τριών χρόνων μελέτης, ο άλλοτε πρόεδρος Ραμίζ Αλία χάραξε για τον «υποτιθέμενο» εκδημοκρατισμό της Αλβανίας, εννοείται δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην στρατηγική απέναντι της δικής μας κοινότητας, υποθέτουμε ότι από ελληνικής πλευράς, για το πως θα επιβιώσει οι κοινότητα μας στις πατρογονικές της εστίες, δεν υπήρξε καν στρατηγική, αν όχι εις βάρος μας. Το μόνο που έχουμε ακούσει είναι το «κανένα πρόβλημα στις σχέσεις με την Αλβανία», όποιος αντέχει ας καθίσει, αν όχι να φύγει, εσείς (δηλ. οι εναπομείναντες) να διαλυθείτε στα αλβανικά κόμματα κ.λ.π.
Για την εφαρμογή της παραπάνω «λογικής» υπό την έγκριση και των δύο πλευρών, Ελλάδας και Αλβανίας, φυσικό να μας έχουν επιβληθεί για πολιτική εκπροσώπηση άτομα αρεσκείας, με την συναίνεση και την συνενοχή των οποίων σήμερα βιώνουμε την κατάσταση που επικρατεί όπως:
- Ο νόμος 7501 του 1991, τον οποίο ψήφισε στην Βουλή και η πολιτική μας εκπροσώπηση, στέρησε από τις ιδιοκτησίες στα χωριά τους, μάλλον έδιωξε μια για πάντα, περίπου το 30% των ομογενών, οι οποίοι μετά τις κρατικοποιήσεις είχαν μεταναστεύσει στις πόλεις.
- Ο άλλος νόμος για την επιστροφή των λιβαδιών, δήθεν, στους απογόνους των πρώην αγάδων, ακόμα και με πλαστά χαρτιά, δημιούργησε μεταξύ των χωριών μας νησίδες ασφυξίας, ώστε η κοινότητα να μην κινείται ελεύθερα και να μη μπορεί να ασχοληθεί με κτηνοτροφία.
- Η πληθυσμιακή αλλοίωση των περιοχών μας, κυρίως στην πόλη και τα περίχωρα των Αγίων Σαράντα, αλλά και στο Αργυρόκαστρο και το Δέλβινο, μάλιστα στερώντας το δικαίωμα σε πολλούς ομογενείς για απόκτηση έστω οικοπέδων για χτίσιμο, επίσης αρμοδιότητες που της παρείχε ακόμα και το δικτατορικό καθεστώς, ανάγκασε την κοινότητα να υποχωρεί μέχρι ξεριζωμό. Η κοινότητα μας από Μειονότητα στην Αλβανία έχει μετατραπεί σε Μειονότητα στον ίδιο το χώρο της, μάλιστα και με νησίδες, όπως έγινε αναφορά πιο πάνω.
- Η έλλειψη λειτουργίας του Κράτους Δικαίου, μάλλον η λειτουργία του ως παρακράτος, η ελλιπή αστυνόμευση, η τρομοκρατία, κλεψιές κ.λ.π. όλα αυτά βήμα-βήμα το ίδιο αναγκάζουν τον εναπομείναντα ελληνισμό προς τελικό ξεριζωμό.
Υπό αυτές τις συνθήκες που επικρατούν στον χώρο μας συνιστούμε το Υπουργείο, διαμέσου των διπλωματικών αρχών και των ηγετικών αρχών της περιοχής, να συστήνει την συγκρότηση επιτροπής η οποία να καθίσει σταυροπόδι στην περιοχή, γνωρίζοντας και καταγράφοντας την κατάσταση χωριό το χωριό, ώστε να συνειδητοποιήσουμε το τι απέμεινε στον χώρο μας και πως το νοικοκυρευόμαστε, τι μας έχουν πάρει και πως το διεκδικούμε, καθώς και το «καθεστώς» για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε.
Συνιστούμε επίσης στο Υπουργείο σας να επέμβει στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης να μη αποκλείσει τους εναπομείναντες υπερήλικες στα χωριά μας από το «έστω» συμβολικό επίδομα, το ελάχιστο για χαμηλού επιπέδου επιβίωση. Σχετικά με τα παραπάνω έχετε υπόψη ότι και στις διπλωματικές σας αρχές στην Αλβανία, παρόλο που οι ομογενείς μας υπερήλικες επιβιώνουν με την συμβολική σύνταξη της Αλβανίας, για όποιο έγγραφο τους ζητείται από την Ελλάδα είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν παράβολο, μάλιστα των 30 €, αν και έχουν ελληνική ταυτότητα.
Έχοντας υπόψη τα όσα σας αναφέραμε σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στις περιοχές μας να προετοιμαστεί μια έκθεση ώστε να ζητηθεί από την ηγεσία της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» και την Τοπική Διοίκηση να διεκδικήσουν «άμεσα» από την Αλβανική Κυβέρνηση συγκεκριμένα αιτήματα.
Οι εκάστοτε αλβανικές κυβερνήσεις, λαμβάνοντας υπόψη την προσφορά μας και τις σχέσεις με τους Αλβανούς καθ’ όλη τη διάρκεια του προηγούμενου καθεστώτος, ασχέτως αν στις πατρογονικές μας εστίες ήμαστε αυτόχθων πληθυσμός, το ίδιο την ανθρώπινη συμπεριφορά των ελληνικών κυβερνήσεων έναντι των Αλβανών που μετανάστευσαν στην Ελλάδα, οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι η λανθασμένη στρατηγική που εφάρμοσαν (και συνεχίζουν) στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα, δεν είναι ούτε προς όφελος τους.
Σχετικά με την σημερινή γραμμή που ακολουθείται από ελληνικής πλευράς, με το «οι σχέσεις με την Αλβανία περνούν από την εφαρμογή των δικαιωμάτων στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα» κ.λ.π. έχουμε την άποψη ότι δεν προσφέρει άμεσα, μάλλον αναμένοντας την χειραφέτηση της αλβανικής συμπεριφοράς προς την κοινότητα μας η οποία καθυστερεί, βήμα-βήμα επισπεύδεται η κατάσταση προς τον τελικό ξεριζωμό.
Αναμένουμε την κατανόηση σας
Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Το αν ήταν σωστή αυτή η πρωτοβουλία μου, επίσης το περιεχόμενο της επιστολής, σημασία έχει ότι νομίζοντας ότι βοηθάω έπραξα το καθήκον μου.
👉Κάντε εγγραφή στο κανάλι apenadi blogspot στο youtube για να βλέπετε πρώτοι τα βίντεο μας.
👉Ακολουθήστε μας στο facebook, κάνοντας like στη σελίδα Αγναντεύοντας για να βλέπετε πρώτοι τις δημοσιεύσεις μας
👉Ακολουθήστε μας στο twitter
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών