Το ηγετικό κατεστημένο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ-ΚΕΑΔ και η βίαιη διεκδίκηση ηγεμονίας στην εκπροσώπηση του Ελληνισμού

Γράφει ο Παναγιώτης Μπάρκας

Έγινε κι αυτό! Ένα νέο, βαθύτερο χαράκωμα στο ψηφιδωτό διάσπασης του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Είναι σημαδιακό διότι επιλέχτηκε η ημέρα της εθνικής μας γιορτής. Η πλευρά των υπαίτιων προσπαθεί να αποκρύψει. Η άλλη το μετράει σιωπηλά για να το χρησιμοποιήσει αμυνόμενη. Στην ουσία πρόκειται για γεγονός που προμηνύει νέα θύελλα αντιπαραθέσεων στους κόλπους του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Προκαλείται από την εξοφλημένη ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ-ΚΕΑΔ, ως μια ακόμη δυνατότητα επαναφοράς της.

ΤΙ ΘΑ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΙ;! 

Δυστυχώς δε θα μας επιτρέψει για μια ακόμη φορά να ανταποκριθούμε αποτελεσματικά σε τέτοια ιστορικά γεγονότα όπως είναι η αναμενόμενη απογραφή του πληθυσμού και άλλα ζωτικά εθνικά θέματα. Θα θυσιαστούν στο βωμό επαναφοράς με τη βία του κατεστημένου σε ηγεμονίστικο ρόλο εκπροσώπησης του Ελληνισμού στην Αλβανία.

Η ηγεσία αυτή, για να δώσει πολιτικά, σημεία ζωής, άδραξε τη σημαία για να ηγηθεί των εθνικά ζωτικών αυτών θεμάτων, κυρίως της απογραφής. Γνωρίζει όμως ότι δεν μπορεί να πετύχει τίποτε. Οι Έλληνες, για να δείξουν την απέχθεια προς την ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, αντιδρούν αρνητικά σε καθετί που αυτή ηγείται, δυστυχώς, ανεξαρτήτως της εθνικής σημασίας. Υπό τη λογική της ηγεσίας αυτής, κάθε επιτυχία του Ελληνισμού, ανεξαρτήτως αν εκείνη συμβάλλει, οικειοποιείται ως έργο της, ενώ η κάθε αποτυχία, που συνήθως ανήκει στην ίδια, την χρεώνει στους αντιπάλους και γενικά στους Έλληνες. Συνεπώς και για τη δεδομένη αποτυχία στο θέμα της απογραφής, αναζητεί από τώρα ενόχους πέρα από την ίδια. Όπως πάντα θα επιδιώξει ηρωική διέξοδο, την ανάδειξή ως τη μόνη που φρονεί εθνικά, (όταν στην ουσία λειτουργεί αντεθνικά). Πιστεύει όμως ότι αποτελεί την μόνη οδό που μπορεί να την αποκαταστήσει στο τιμόνι του Ελληνισμού στην Αλβανία.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ

Τη σφοδρότητα της σύγκρουσης επισφραγίζει το γεγονός ότι επιλέχτηκε η εθνική γιορτή του Ελληνισμού, η μοναδική ημέρα που χαρακτηρίζεται ως εθνική παλιγγενεσία.

ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ;! 

Ένα κοινό μάτι, ασφαλώς ένιωσε περηφάνεια για τα παιδιά μας, τις μερικές εκατοντάδες εναπομείναντων πλέον μαθητών, που την ημέρα της 25ης Μαρτίου, έδιναν την ελπίδα ότι αυτός ο τόπος δεν συμμερίζεται το θάνατο που του επιβάλλεται. Όμως ο ενθουσιασμός αυτός δεν ήταν αρκετός για να εμποδίσει τη διαπίστωση ότι, στους τρυφερούς ώμους τους συσσωρεύονται οι άνεμοι αντιπαράθεσης μεταξύ των «μεγάλων» μας.
Οι εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμή της 25ης Μαρτίου φέτος, στη Βόρειο Ήπειρο, (υπό τους ισχυρούς κώδωνες πολέμου στη γειτονιά μας), χωρίστηκαν σε δύο στρατόπεδα. Δυστυχώς, με επίκεντρο τα παιδιά. Το ένα αποτελούμενο από την ΟΜΟΝΟΙΑ και την εκκλησία με τα ιδιωτικά σχολεία και το άλλο, από τους δημάρχους, το ΜΕΓΑ και τα ελληνικά σχολεία στο αλβανικό δημόσιο. (!!!) Αν είναι δυνατό…!!! ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΟ! ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!

Ανεξαρτήτως που δεν υπήρξαν ανακοινώσεις, τα πράγματα μπορούν να ερμηνευτούν. Τη διασπαστική ενέργεια ανέλαβε και όρισε η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ-ΚΕΑ. Με τη συνεργασία των σχολείων υπό την αιγίδα της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, (Ιερά Μητρόπολη Αργυροκάστρου), οργάνωσαν μαθητικές εκδηλώσεις, κεντρικές, (όπως στους Αγίους Σαράντα) αποκλείοντας τη συμμετοχή των μαθητών στα σχολεία στη μητρική γλώσσα στο αλβανικό δημόσιο υπό τη διοίκηση της διεύθυνσης παιδείας των δήμων Φοινικαίων και Δρόπολης. Παράλληλα, αποφάσισαν την τελευταία στιγμή να απαγορεύσουν τη συμμετοχή των σχολείων υπό τον έλεγχόν τους, στις μαθητικές παρελάσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις που οργάνωσαν, όπως κάθε χρόνο, οι δήμοι και άλλοι φορείς όπως η εν΄ λόγω διεύθυνση παιδείας.
Εύκολα θα μπορούσαμε να λέγαμε. Ορίστε το έργο της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας! Αλλά, το πρόβλημα είναι περισσότερο βαρύ. Για ευνόητους λόγους δεν θα το αναλύσουμε εδώ. Σημειώνουμε μόνο ότι η μονόπλευρη ταύτισή της με την νυν αποτυχημένη ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ-ΚΕΑΔ υπήρξε με αρνητικές επιπτώσεις τόσο για τον Ελληνισμό, όσο και για την ίδια.

ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΜΗΝΥΟΝΤΑΙ ΣΚΛΗΡΕΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ
Μετά από την καθηλωτική ήττα που δέχτηκε η ΟΜΟΝΟΙΑ-ΚΕΑΔ και στις τελευταίες εκλογές, ως αποκορύφωμα της 25-χρονης πορείας εθνικών αποτυχιών, λογικό θα ήταν η ίδια, σκεπτόμενη ορθά, να δρομολογούσε εξελίξεις που θα συνέβαλαν στην ενότητα, στις δημοκρατικές διαδικασίες και διάλογο, με βασική προϋπόθεση την παραίτησή της. Επιβάλλεται μια τέτοια εξέλιξη, ειδικά στις καταστάσεις εξάντλησης όλων των περιθωρίων αντίστασης και ύπαρξης του εδώ Ελληνισμού. Δλδ μια ισχυρή ΟΜΟΝΟΙΑ, που θα χαράσσει εθνική πολιτική, σεβόμενη την ελευθερία ιδεολογικού πιστεύω του ατόμου και διοχέτευσης της ελευθερίας αυτής στα γενικότερα και ουσιαστικά εθνικά συμφέροντα. (Δλδ το όραμα ίδρυσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ). Μόνο έτσι αποχτάει ουσία και η επίσημη θέση του Υπουργείου Εξωτερικών στην Ελλάδα, ότι αναγνωρίζει ως εκπρόσωπο της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας την ΟΜΟΝΟΙΑ (Όχι ασφαλώς τη συγκεκριμένη ηγεσία)
Το συγκεκριμένο κατεστημένο της ηγεσίας ΟΜΟΝΟΙΑΣ-ΚΕΑΔ, δεν κινείται προς την κατεύθυνση αυτή. Απεναντίας! Με την απατηλή ιδέα του αναντικατάστατου, προσπαθεί να αντλήσει δύναμη από διάφορα κέντρα και φορείς για να αντιμετωπίσει συγκρουσιακά τους ιδεολογικούς και πολιτικούς αντιπάλους εντός των Ελλήνων της Αλβανίας, πιστεύοντας ότι θα τους εξοντώσει για να κυριαρχήσει.

ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ;!
Η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ωστόσο, ξεκινάει νωρίς τον αγώνα της για την «ισοπέδωση» των αντιπάλων. Φοβάται να αφήσει περιθώρια άλλων ζυμώσεων Πιστεύει, δευτερο, ότι η ταχτική αυτή θα εξυπηρετήσει την τόνωση της εσωτερικής ενότητας στην ηγεσία του κατεστημένου, για να φθάσει μετά στο στρατηγικό στόχο, την ισοπέδωση των πολιτικών της αντιπάλων. Ο εσωτερικός πονοκέφαλος σχετίζεται με το γεγονός ότι ο προτεινόμενος διάδοχος πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ο δεύτερος μετά τον Μπολάνο Χιμαρέος, θα φέρει πολλαπλών διαστάσεων προβλήματα στο ηγετικό κατεστημένο. Οπότε η σύγκρουση συνηγορεί προς μια συμφέρουσα λύση αποκλεισμού του. Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος για την παράταση των αρχαιρεσιών στην οργάνωση που ανακοίνωσε η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και όχι η επίκληση του μείζονος θέματος της απογραφής.
Ωστόσο, όπως αναφέραμε, το ηγετικό κατεστημένο ποντάρει στην ιδέα ότι η πολέμια κατάσταση με τους εξωτερικούς αντιπάλους εντός του Ελληνισμού, θα του επιτρέψει να φορτώσει σ΄αυτούς τους αντιπάλους τις αναμενόμενες αποτυχίες στα καυτά ζητήματα πρωταρχικής εθνικής σημασίας, όπως είναι όχι μόνο η απογραφή του πληθυσμού, αλλά και το περιουσιακό, η διοικητική διαίρεση κλπ. Κατά την πρόσφατη επίσκεψη του «κορυφής» στην Αθήνα, το κατεστημένο φρόντισε να εμφανιστεί στην πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της Ελλάδας, ως εγγυητής επίλυσής τους και υπέδειξε ως εμπόδιο, όχι τον εαυτόν του, αλλά τους πολιτικούς του αντιπάλους εντός του Ελληνισμού και εκπροσώπους της Ελλάδας που μιλούν μαζί τους!!!

Το ηγετικό κατεστημένο, ΟΜΟΝΟΙΑΣ-ΚΕΑΔ, ξεκινώντας και από το γεγονός ότι η Αθήνα οργάνωσε παράλληλα, επίσκεψη χαμηλού επιπέδου (δήμαρχο Αθηναίων) στον αντίπαλό του πολιτικό εκπρόσωπο του Ελληνισμού, ο οποίος συγκεντρώνει δυο φορές περισσότερους ψήφους Ελλήνων, έκλαβε την επίσκεψη στην Αθήνα, όχι ως αναγκαιότητα εύρεσης λύσης στα καυτά εθνικά ζητήματα του Ελληνισμού της Αλβανίας, αλλά ως αναγκαία επιστροφή του ως μόνιμη πολιτική εκπροσώπηση του Ελληνισμού στην Αλβανία, εξουδετερώνοντας με τη βία τους αντιπάλους.
Η επιμονή για την βίαιη επιβολή στον Ελληνισμό της Αλβανίας, ενός κατεστημένου το οποίο καταψηφίζει περισσότερο από 20 χρόνια ο Ελληνισμός στην Αλβανία για τα αυταπόδεικτα στοιχεία απώλειας σοβαρών εθνικών συμφερόντων που μας έφεραν στην μίζερη σημερινή κατάσταση, είναι πλέον θέμα που εγείρει πολλά ερωτηματικά.

31 Μαρτίου 2022