Γράφει ο Παναγιώτης Μπάρκας
Αφορμή για την παρούσα παρέμβαση-υπόμνημα στάθηκαν οι βδομάδες πολιτισμού της Ελλάδας και της Ιταλίας που μεσολάβησαν πρόσφατα στο Αργυρόκαστρο. Η ουσία έγκειται αλλού.
Ωστόσο, επιβάλλονται κάποιες συγκρίσεις. Έτσι, η Ιταλία αναπτύσσει στο Αργυρόκαστρο σχεδόν κάθε χρόνο τη βδομάδα ιταλικού πολιτισμού. Η τελευταία εκδήλωση ελληνικού πολιτισμού φέρει ημερομηνία το 2015. Οι ιταλικές παρεμβάσεις στο Αργυρόκαστρο στοχεύουν σε σταθερές και με προοπτική γι΄ αυτή αξίες. Η Ελλάδα κινείται με βάση τον αυθορμητισμό, την επιφάνεια και την τυπικότητα. Η Ιταλία δείχνει ότι έχει στο Αργυρόκαστρο έναν οργανωμένο ιστό τον οποίο ενισχύει, διευρύνει και στηρίζει. Η Ελλάδα, με τόσο έντονο το ελληνικό στοιχείο στην πόλη και την ευρύτερη περιοχή, δείχνει ότι περισσότερο ενδιαφέρεται να απαξιώνει και να αδιαφορεί για το ελληνικό ή φιλελληνικό στοιχείο. Μάλιστα η υπόθεση πάει και πιο πέρα. Οι ελληνικές αρχές, είτε από Ελλάδα, είτε επιτόπιες σκέφτονται πώς θα απαξιώσουν και εκείνα τα άτομα που αναλαμβάνουν σοβαρές πρωτοβουλίες και μπορούν να ανυψώσουν τον ελληνικό πολιτισμό, ή οικειοποιούν τις αξίες τους. (Όπως συνέβη συγκεκριμένα με την πρόσφατη εκδήλωση στο Αργυρόκαστρο). Ή για τέτοιες εκδηλώσεις δεν υπάρχουν χρήματα, ενώ περισσεύουν πολλά για εκδηλώσεις του τίποτε, τις οποίες όμως οργανώνουν «οι κολλητοί μας», ή επιτρέπουν στις ελληνικές αρχές να προβάλλονται οι ίδιες!!
Η Ιταλία έδειξε για μια ακόμη φορά ότι ξέρει να επενδύει σε ουσιαστικά έργα και να αποσπάει την στήριξη της ανώτατης πολιτικής ηγεσίας και κυβέρνησης της χώρας. Η Ελλάδα αρκείται σε κινήσεις τοπικού, διακοσμητικού και πρόχειρου χαρακτήρα.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ.
Αφού έχει περάσει μια εκατοντάδα από τα τέλη του ΧΙΧ αιώνα, προκύπτει, μάλιστα σε χειρότερη μοίρα, ότι και στα 33 χρόνια μεταπολίτευσης στην Αλβανία, οι πολιτικές ηγεσίες στην Αθήνα δεν μπόρεσαν να δουν και διανοηθούν, ότι ο σημερινός Νότος της Αλβανίας (το Βόρειο Τμήμα της Ηπείρου) αποτελεί τον πυλώνα στον οποίο στηρίζεται η συνοχή του αλβανικού κράτους και κοινωνίας. Στο πλαίσιο αυτό το ελληνικό στοιχείο στην περιοχή αυτή, αποτελεί την σεισμική πλάκα, τον κρίκο, την στυλοβατική ψηφίδα τήρησης των ισορροπιών και την κινητήρια δύναμη ανάπτυξης. Με τη στάση της αυτή η Αθήνα δικαίωσε τις Αδριατικές Δυνάμεις, Ιταλία και Αυστρία, οι οποίες από τα τέλη του 19ου αιώνα σωστά διανοήθηκαν ότι, από την μία πλευρά δε θα μπορούσε να υπάρξει αλβανικό κράτος χωρίς ένα μεγάλο κομμάτι της Ηπείρου. Από την άλλη η διχοτόμηση της Ηπείρου θα αποτελούσε βαρύ μαχαιριά για την ίδια, αλλά περισσότερο για τον Ελληνισμό. Κι αυτό επίσης γνωστό εφόσον στην μακρόχρονη ιστορική πορεία του Γένους και στα κρίσιμα σταυροδρόμια για τις τύχες του, η Ήπειρος διαδραμάτιζε ηγεμονικό ρόλο (μονίμως πρώτη στα γρόσια, τα γράμματα και τα άρματα). Οι Ιταλοί το γνώριζαν αυτό από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και ποτέ δεν παραιτήθηκαν της προσδοκίας ελέγχου και επιρροής σ΄ αυτό το σπάνιο κομμάτι Ελληνισμού με ιδιαίτερη γεωπολιτική θέση που εξασφαλίζει τη γέφυρα διάβασής της προς Ανατολάς και Βαλκάνια. Ταυτίζονταν και τα συμφέροντα της Τουρκίας, ταύτιση την οποία διαπιστώνουμε έντονα ξανά τα τελευταία χρόνια.
Η Ελλάδα, από το 1991 έδειξε ότι ήταν ενοχλημένη από το ελληνικό στοιχείο στο σημερινό Νότο της Αλβανίας. Και με το σκεπτικό «μήπως πουν τίποτε οι άλλοι» εγκατέλειψε και τους Έλληνες και γενικότερα τον Νότο. (Τους Έλληνες τους απάλυνε τον πόνο με τρήματα, ανθρωπιστική βοήθεια και μαυλίζοντας τους στην Ελλάδα, ή προσπάθησε να τους ελέγχει, αλλά δυστυχώς με άτομα «Έλληνες» που υπέδειχναν «οι άλλοι», οι οποίοι πέτυχαν και πετυχαίνουν μια χαρά τους σκοπούς τους).
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ ΤΟ ΝΟΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΑΥΓΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ
Μετά από τις ταραχές του 1997, στην κατανομή των ζωνών επιρροής τρίτων για την ανάκαμψη της χώρας, φάνηκε ότι υποδείχτηκε στην Αθήνα να αναπτυχθεί στο Νότο. Η Αθήνα, όμως επικαλούμενη την αρχή ότι οι αποφασιστικές επιρροές σε μια χώρα εξασφαλίζονται με επενδύσεις στην Πρωτεύουσα και τα μεγάλα αστικά κέντρα, «επικεντρώθηκε» στα Τίρανα και στις γύρο περιοχές. Θυσίασε γι΄αυτό «τον στόχο» πάνω από 20 χρόνια. Επικαλέστηκε γι΄αυτό, κακώς, και το ομόθρησκο σκέλος. Κοντράρισε με δείγματα γραφής υπερδύναμης στην Αλβανία τους ισχυρούς γείτονες και σε εκείνα τα κέντρα και τομείς ζωτικών συμφερόντων τους. Μετά όμως από τόσες θυσίες αναγκάστηκε να ξεπουλήσει εδώ όλο «το ελληνικό επενδυτικό της έργο» τράπεζες, πανεπιστήμια, επιχειρήσεις Και μια μέρα, όπως ήταν οι εκλογές της 25 Απριλίου 2021 διαπίστωσε ότι είχε μείνει με το δάχτυλο στο στόμα. Η επιρροή της Αθήνας στα Τίρανα και την Αλβανία, ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Έχασε ωστόσο και τον Νότο μαζί με το ελληνικό στοιχείο.
Η ΦΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΣΤΟ ΝΟΤΟ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ ΜΕ ΙΤΑΛΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ
Αν προσέξουμε καλά θα δούμε ότι η Ελλάδα ίσως επένδυσε σε νούμερα στο Νότο, περισσότερα χρήματα από την Ιταλία, είτε την Τουρκία. Όμως ήταν χρήματα που δεν άφησαν κανένα ίχνος, εφήμερα, ή, με τη συνεργασία ντόπιων «ηγετικών μορφών» , είχε μετατρέψει τη Βόρειο Ήπειρο σε μαύρη τρύπα.
Εντελώς διαφορετικά είχε κινηθεί η Ιταλία. Κατασκεύασε για την πόλη Αργυροκάστρου, το πρώτο υδραγωγείο, ηλεκτροδότησε την πόλη, της έφτιαξε αεροδρόμιο. Κρίνει ότι επηρέασε και συνέβαλε στον εκσυγχρονισμό της αρχιτεκτονικής και οικοδομής στην πόλη κλπ. Η Ελλάδα τίποτε! Καταπιάστηκε από την προσπάθεια εξουδετέρωσης της δυναμικής πολιτικής, οικονομικής, πολιτιστικής και κοινωνικής παρουσίας του ελληνικού στοιχείου με αποτέλεσμα να τροφοδοτήσει τον Αλβανισμό, ως ανθελληνισμό.
Σήμερα η Ιταλία συνεχίζει την παράδοση. Δεν κάνει στα Τίρανα και σε όλη την Αλβανία όσα κάνει για το Αργυρόκαστρο. Προχθές αποκορύφωσε την βδομάδα Ιταλικού Πολιτισμού με τα εγκαίνια της επένδυσης στο μέγαρο του δημοτικού θεάτρου της πόλης. Έχει αναλάβει τη μελέτη της παλιάς πόλης και είναι πίσω από κάθε δημόσια αρχή στην πόλη. «Ανοικοδομεί» τον ρωμαϊκό πολιτισμό ως δική της πολιτιστική επιρροή και ζώνη επιρροής ιταλικού πολιτισμού, παραγκωνίζοντας τον απαράμηλα πλούσιο ελληνικό πολιτισμό. Είναι στο Αργυρόκαστρο με πανεπιστημιακή και ακαδημαϊκή δράση, με διδυμοποιήσεις δήμων και κοινοτήτων.
Η Ελλάδα τίποτε. Μια εμπορική έκθεση πήγε να οργανώσει τελευταία στην πόλη και τελικά δεν ήρθε κανείς από Ελλάδα….!!!
Εδώ και η Τουρκία! Ο Ισμαήλ Κανταρέ ο μεγάλος των γραμμάτων της Αλβανίας διαμαρτυρήθηκε έντονα κατά της προσπάθειά της για να παραχαράξει την πολιτιστική ταυτότητα της πόλης. Είπε μάλιστα ότι «πώς το επιτρέπει αυτό η Ελλάδα;!!» . Αλήθεια πώς το επιτρέπει;!!!
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.
Όλα αυτά τα χρόνια η Ελλάδα επιβεβαιώνει ότι έχει η ίδια επιτρέψει την αλλαγή σε βάρος της των εθνικών ισορροπιών στην περιοχή, ή την καλλιέργεια, επίσης σε βάρος της, νέων ισορροπιών. (Οι πρόσφατες εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι το Ευρωπαϊκό όραμα δεν επαρκεί για την διασφάλιση της ειρήνης, της καλής γειτονίας, της συνεργασίας.) Κάθε χώρα, ειδικά στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη, έστω και μικρή και αδύναμη, όπως ακόμα και η Αλβανία, επιδιώκει να αξιοποιήσει στρατηγικά μια δική της μειονότητα σε άλλη χώρα ή επιδιώκει για τους ίδιους στόχους να δημιουργήσει τέτοια πατήματα, μάλιστα και από το πουθενά.
Η Ελλάδα δείχνει ότι θέλει να απαλλαγεί από τον Ελληνισμό στην Αλβανία φοβούμενη ότι αποτελεί αρνητική γι΄αυτή αμοιβαιότητα με άλλες χώρες. Κάνει το ίδιο λάθος όπως στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Με τη διαφορά ότι τώρα καταφέρνει να έχει και «τη σύμφωνη» γνώμη της πολιτικής εκπροσώπησης του Ελληνισμού αυτού, επιλογή και προϊόν της εκάστοτε Αθήνας είναι.
ΤΙ ΔΗΛΩΝΕΙ Η ΤΩΡΙΝΗ ΔΙΑΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ;!
Η τωρινή διαμάχη για την ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, προσθέτει στα παραπάνω και τα σκληρά οικονομικά συμφέροντα συγκεκριμένων κύκλων σε διάφορα ελληνικά επίπεδα που ασχολήθηκαν με το Βορειοηπειρωτικό τα 32 τελευταία χρόνια.
19 Ιουνίου 2022
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών