Απογραφή πληθυσμού: Τα διλήμματα της σημερινής πραγματικότητας


Σιωπή, ενόψει «κρίσιμης» απογραφής του πληθυσμού. Όλα δείχνουν ότι δεν προηγείται κάποιας επιτυχίας στην ιστορική προσδοκία. Πρόκειται για καταγραφή και αποδοχή ιστορικής ήττας. Και όχι απλά ως απογραφικά στοιχεία, αλλά ως τελική πράξη της μακρόχρονης συνολικής φθοράς και αφανισμού του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ. 
Γνωρίζουν ότι δεν έχουν περιθώρια για ανατροπή πραγματικότητας. Περισσότερο ανησυχούν γιατί δεν έχουν ούτε ευχέρεια για να χαλκέψουν επιχειρήματα για να αποποιηθούν το μοιραίο. Ενόψει απογραφής περιφέρονται και στο χώρο μας ομάδα ειδικών απεσταλμένων που δηλώνουν απελπισμένα ότι δεν βρίσκουν τίποτε για κινητοποίηση. Πώς να βρείτε κάτι, αξιότιμοι κύριοι, όταν τα γκρεμίσατε και διαλύσατε όλα. Και συνεχίζετε το κυνήγι μαγισσών κατά όποιου έχει αντίθετη άποψη με τη δική σας, κατά εκείνων που προτάσσουν τον Ελληνισμό στο δικό σας εγωισμό.

ΠΟΙΟΣ ΗΓΕΙΤΑΙ «ΤΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ» ΑΠΟΓΡΑΦΗΣ;! 
Φυσικό είναι να μη είναι το ΜΕΓΑ. Από μόνο του έχει εξοστρακιστεί. Δεν ηγείται ούτε η ΟΜΟΝΟΙΑ-ΚΕΑΔ, που σε άλλες περιπτώσεις θεωρούσαν το θέμα δικό τους μονοπώλιο, όπως όλη την εκπροσώπηση του Ελληνισμού στην Αλβανία. Υπάρχει η πληροφορία ότι η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ έθεσε στο υπεύθυνο για την απογραφή Ινστιτούτο Στατιστικών κάποια αιτήματα που αφορούν τη διαφάνεια και τη συμμετοχή εκπροσώπων της Ε. Ε. Μειονότητας στις επιτροπές απογραφής, αλλά δεν ελήφθησαν υπόψη. Μέχρι όμως εκεί. (Περίεργο είναι ότι για την εκτέλεση της απογραφής το Ινστ. Σταστ. στηρίχτηκε στις δομές της τοπικής αυτοδιοίκησης ελεγχόμενων από την κυβέρνηση!) Ελλιπής μέχρι το απροχώρητο και η εκστρατεία ευαισθητοποίησης. Μια άλλη πληροφορία αναφέρει ότι οι της Αθήνας διανοήθηκαν την αρνητική αντίδραση των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών κατά κάθε προσπάθειας στα κοινά και εθνικά των πολιτικών εκπροσώπων του. Οπότε για την αποφυγή μιας τέτοιας αρνητικής αντίδρασης και στο κρίσιμο θέμα της απογραφής, τους έκοψαν.
Υπάρχει μια ακόμη πληροφορία, έστω και ανεπιβεβαίωτη. Ότι για την υπό σε εξέλιξη απογραφή το ειδικό βάρος έχει στραφεί από καιρό στην επιβεβαίωση με απογραφικά στοιχεία της ελληνικότητας της Χιμάρας,-του δήμου. Γνωρίζοντας καλά τις συγκεκριμένες δομές, όπως και τις παγίδες των Τιράνων, δλδ το αρνητικό αποτέλεσμα, η ηγεσία ΟΜΟΝΟΙΑ-ΚΕΑΔ δεν μπορεί, δε θέλει και ούτε της επιτρέπουν να αναμειχτεί. (Δυστυχώς, η φυλάκιση Μπελέρη θα χρησιμεύσει στην προκειμένη περίπτωση ως άλλοθι για την δικαιολόγηση των άστοχων δαπανών προς το συγκεκριμένο στόχο.)

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΕΑ ΗΡΩΙΚΗ ΕΞΟΔΟ
Φαίνεται ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ-ΚΕΑΔ- παραμερίστηκαν από την ηγεσία απογραφής και γιατί δεν υπάρχει άλλη ευκαιρία για ηρωική έξοδο
Στις δύο απογραφές στην αλβανική μεταπολίτευση, μετά το 1991, (2001-2011) η αδυναμία απόδειξης του πραγματικού μεγέθους του Ελληνισμού στην Αλβανία, καλύφθηκε με ηρωική έξοδο της τελευταίας στιγμής. Με αποχή, κατηγορώντας τους άλλους, δλδ την αλβανική πλευρά, την κυβέρνηση, το κράτος, τα πολιτικά κόμματα, ότι «δεν πληρούν τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές !»… Τώρα μια έστω και δίκαιη νέα αποχή θα δικαιώσει τους ισχυρισμούς των άλλων σχετικά με την ανυπαρξία του Ελληνισμού.

ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ ΜΕΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΔΕ ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ.
Και ας γνωρίζουν ότι αυτή η συμπεριφορά δεν αρμόζει, ούτε στην ιστορία, ούτε στην καταγωγή μας. Δεν επιτρέπεται να στραφούμε ενάντια στο ριζιμιό μας. Να βλέπουμε ως επιβίωση την άρνηση της ταυτότητάς μας. Η ιστορία μας διδάσκει ότι πάντα είμασταν μόνοι και κερδίσαμε όσες φορές στηριχτήκαμε στους εαυτούς μας. Αλλά ποτέ δεν στραφήκαμε εναντίον μας για να εκδικηθούμε ειδικά δικούς μας, είτε τους πολιτικούς μας, είτε την Αθήνα, ή Αθηναίους στο Αθηναϊκό κράτος!

Η ΠΙΚΡΗ ΕΙΚΟΝΑ
Υπάρχει από την μία η αλβανική μηχανή. Διαχρονικά ελέγχει, συντονίζει και δρομολογεί τα πάντα αποτροπιάζοντας τον κερδοσκοπικό ελληνικό αυθορμητισμό. Από την άλλη, ο βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός. Δείχνει ότι πλέον αδιαφορεί για τη συλλογική ελληνική ταυτότητα και ειδικά για το εύρος και την ισχύ της στην Αλβανία. Βασική αιτία είναι ότι νιώθει εθνικά προδομένος στην παρούσα, εγγύς και μακρινή ιστορία. Από την ελληνική πολιτεία και πολύ περισσότερο από τη δική του εκπροσώπηση. Οπότε συμμερίστηκε τη λύση της υπαρξιακής επιβίωσης. Στο βωμό της, απωθεί από το βάθρο την εθνική ύπαρξη που για να σταθεί εκεί απαιτεί μαχητικότητα, κόστος και θυσίες. Συνεπώς, ο Έλληνας Βορειοηπειρώτης επιβιώνει ως μονάδα. Θέλει την ελληνικότητά του ως διαβατήριο για δικαιώματα στην Ελλάδα, αλλά όχι ως ταυτότητα που τον διακρίνει και θα τον φέρει σε αντίθεση με την πλειοψηφία, με ό τι αυτό συνεπάγεται, με τον αλβανικό εθνικισμό.

Παναγιώτης Μπάρκας
12 Σεπτεμβρίου 2023

Διαβάστε ακόμη


Σχόλια