Γράφει ο Παναγιώτης Μπάρκας
Η ΟΔΥΝΗΡΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΣΕ ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ
Το δράμα στα όρια τραγωδίας. Η κοινότητα βιώνει τον κύκλο του μανιταριού. Ζει εθνικά παράσιτα και σε πνευματική πτώχευση των αξιών του Έλληνα Βορειοηπειρώτη. Σε εξαθλίωση της ατομικής και κατ επέκταση, της συλλογικής εθνικής ταυτότητας. Εξασθένισε και δεν αντέχει άλλο για κάλυψη, ούτε η κάθε «φιέστα», τα παραδοσιακά υπολειπόμενα, η εξωστρέφεια προς την επιφάνεια. Μια επιφάνεια που σκοτώνει την ουσία. Νοοτροπία δανεισμένη από το κομμουνιστικό καθεστώς.
Ενσυνείδητα και αδιάντροπα απογυμνώσαμε τον Βορειοηπειρώτη από τις ιστορικές εθνικές αξίες. Αφοράει και τους ελάχιστους αγωνιστές για τον Ελληνισμό που δεν αντιδρούν. Άρα, ταυτίζονται με τη σήψη!
Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ
Ταυτίζεται με μια κοινότητα σε βαθιά κρίση που βλέπει ως σανίδα σωτηρίας το φθόνο.
Η ανάγκη σωματικής επιβίωσης εφοδιάζει το πνεύμα με φόβο, υπόκλιση, χαφιεδισμό (μαζικό) και με ραγιαδισμό προς πάσα εξουσία. Όλα από κοινού στραγγαλίζουν κάθε αξιοπρέπεια, προσωπική και εθνική.
ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟ»
Η συγκεκριμένη σήψη αποτελεί τροφή για κύκλους νέο-βορειοηπειρωτικού κατεστημένου. Για να διατηρήσουν τις ευνοϊκές τους θέσεις και συμφέροντα, (που απόχτησαν στο όνομα «του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού») ξέρουν μόνο να λασπολογούν, να χαφιεδίζουν και να υπονομεύουν κάθε προσπάθεια ύψωσης πραγματικού εθνικού αναστήματος.
Η ΦΙΕΣΤΑ ΤΗΣ ΔΕΡΒΙΤΣΑΝΗΣ
Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΩΝ
Το μουντό της πνευματικής φτώχειας στην εκδήλωση για τον πολιτιστικό τουρισμό στη Δερβιτσάνη δυνάμωνε περισσότερο η λάμψη του ανακαινισμένου Μεγάρου Πολιτισμού της. Η πρώτη σοβαρή επένδυση στα 60 περίπου χρόνια της ζωής του. Δυνάμωνε το μουντό η σύνθεση των παρευρεθέντων. Η απόλυτη πλειοψηφία ήταν υπάλληλοι του δήμου. Δε θα είχε θέση για τους συνταξιούχους αν θα ήταν και οι υπάλληλοι του δήμου της Ελλάδας. (Με μερικούς απ΄αυτούς ο δήμαρχος ήταν στη συνάντηση του Ράμα στο Γαλάτσι). Συμπερασματικά προκύπτει ότι η κοινότητα των Ελλήνων ταυτίζεται με τους υπάλληλους του δήμου και του δημοσίου. Η μεγάλη δεξαμενή ψήφων για τον δήμαρχο και το κόμμα εξουσίας.
ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ, ΣΕ ΟΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ
Στην εκδήλωση δεν υπήρχαν ούτε όμοροι δήμοι ένθεν και εκείθεν των συνόρων, ούτε τουριστικά γραφεία, ούτε άλλοι εσωτερικοί θεσμοί. Δεν υπήρχε μια έκθεση με αναφορές για τις τουριστικές προδιαγραφές και υποδομές του δήμου, για την τουριστική προσφορά του, για τη συνεργασία με άλλους φορείς. Δεν υπήρχε ένα πρόγραμμα, δεν υπήρχε προοπτική και όραμα. Τίποτε! Πέρα από φτώχεια.
ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΦΤΩΧΕΙΑ Η ΑΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ
Με την ιδιότητα του προέδρου του Τμήματος Ελληνικής Γλώσσας, Λογοτεχνίας και Ελληνικού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου, πρόσφερα πριν από μήνες στο δήμο το λεύκωμα αφιερωμένο στις παραδοσιακές φορεσιές της Δρόπολης και Πωγωνίου. Χαρακτηρίζεται ως εργαλείο για τον πολιτισμό και τουρισμό στο δήμο. Όταν είχα φύγει από το γραφείο συνειδητοποίησα ότι θα κατάληγε στα αζήτητα. Επιβεβαιώθηκα! Μάλιστα συνεργάτες του δημάρχου φρόντισαν να αγνοηθεί παντελώς! Το ίδιο και οι διπλωματικές αρχές (!) Πρότεινα τότε στο δήμαρχο ότι το Τμήμα μπορεί να αναλάβει έναν γενικό ή μερικούς τουριστικούς οδηγούς για την περιοχή. Ήταν ψυχρός και αρνητικός!
Το Τμήμα των ελληνικών σπουδών έχει δείξει ότι μπορεί να αναλάβει πολύ σοβαρά εγχειρήματα για τον πολιτισμό και τον τουρισμό με ελληνικά χρώματα στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα. Κατέχει τιμητική θέση σε παρόμοιες εκδηλώσεις που οργανώνουν άλλοι φορείς, εντός και εκτός χώρας. Στη «φιέστα του δήμου δεν ήταν καν προσκεκλημένο. (Στο δήμο αρέσκονται να στηρίζονται σε φορείς που παρουσιάζουν την παράδοση και τον πολιτισμό μας με αλβανικούς χρωματισμούς, μπασταρδεμένα και ανιστόρητα)
Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ …. ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΠΡΕΣΒΗΣ
Ο δήμαρχος έβγαλε λόγο για τον πολιτισμό και τον τουρισμό. (!!) Δεν είχε διαβάσει όμως πολλές φορές το κείμενο που του είχαν γράψει με αποτέλεσμα κατά την ανάγνωση να κάνει άνω των δέκα λαθών !! Από το κείμενο ωστόσο δεν έμεινε τίποτε στο νου και το μυαλό. (Αυτό δεν λέγεται απλώς φτώχεια!) Δεν είναι γνωστό αν η εξοχότατη Κυρία Πρέσβης της Ελλάδας στα Τίρανα που μιλούσε συνέχεια μαζί του μετά την ομιλία, του έκανε παρατηρήσεις για τα ορθογραφικά λάθη, ή εξέφραζε τις ευχαριστίες της για «την ποιότητα» του λόγου του δημάρχου. Πάντως, παντού στο κοινό, η Εξοχότατη Κυρία Πρέσβης είχε από κοντά τον δήμαρχο με ακάθεκτες τις προσπάθειες να τον προβάλλει στο κοινό ως τον «άξιο ηγέτη» του Ελληνισμού στη Δρόπολη και το Πωγώνι! Τώρα αυτό το ξέρουν καλά οι δημότες του δήμαρχου εφόσον τον ψήφισαν όπως επί Χότζα. 100 τοις εκατό. (Και τα κίνητρα είναι γνωστά για τα υψηλά αυτά ποσοστά. Αποτελούν μέρος της πτώχευσης)
Ο ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΠΡΕΣΒΗΣ
Χαιρέτισε ασφαλώς και η κυρία Πρέσβης. Απέφυγε αυτή τη φορά να πει για το μεγάλο ενδιαφέρον της Ελλάδας για τον Ελληνισμό της Αλβανίας. Αρκέστηκε με την αναφορά στο έργο της πρεσβείας και για τον πολιτισμό και τον τουρισμό στο δήμο Δρόπολης και Πωγωνίου. Πρόκειται για το Ραν Μουργκάνας (!), την διαδρομή με ποδήλατα στο ορεινό Πωγώνι και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου, (μια εκδήλωση που περισσότερο θυμίζει καθεστώς Χότζα και παρακολουθείται από κενές καρέκλες.
Η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΧΑΡΑΣ
Ακολούθησε ως γνωστό το λαογραφικό κομμάτι με τους μαθητές των σχολείων. Πόσο λυπάμαι που καταχράται έτσι η χαρά των παιδιών. Κουβαλούν στις εκδηλώσεις τη παιδική χαρά των μαθητών, με τις παραδοσιακές στολές και τη μουσική παράδοση με κάποια πατριωτικούς στίχους για να γεμίσουν τα κενά τους. Για να καλύψουν τη φτώχεια τους. Μετατρέπουν κι αυτή την παιδική χαρά σε κομμάτι της πνευματικής πτώχευσης του τόπου μας.
Ο ΦΟΒΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ… ΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ
Δεν νομίζω ότι πρέπει να συμπονήσω, όχι τα απλά ανθρωπάκια, αλλά και «τους φίλους μου» που αποφεύγαν να μου μιλήσουν από φόβο μη τους δει ο δήμαρχος …! Ναι! Τους δίνει ένα κομμάτι ψωμί … ! Οι ιδέες μου, η στάση μου, το έργο μου, είναι εχθρικά για το δήμαρχο και το τιμ του. Για το λόγο αυτό «οι Βορειοηπειρώτες», μεταξύ αυτών και «οι φίλοι μου» έχουν βάλει φραγή στην πνευματική τροφή. Για να είναι αρεστοί στο δήμαρχο και στην εξουσία! Πριν από λίγο καιρό, μεταξύ των αναγνωστών της ιστοσελίδας μου με επικροτούσαν ένας στους δέκα αναγνώστες. Τελευταία, ο αριθμός των αναγνωστών έχει σχεδόν τριπλασιαστεί. Ο αριθμός εκείνων που επικροτούν τις απόψεις μου έχει μειωθεί τρεις με τέσσερις φορές. Δεν τους λυπάμαι, δεν μετανιώνω δε θα επιτρέψω να πτωχεύσω μαζί τους!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών