Η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων αποφάσισε να αυξήσει την τιμή του νερού μετά από αίτημα δύο εταιρειών που διαχειρίζονται 12 δήμους της Αλβανίας.
Οι δυο εταιρείες που έκαναν αυξήσεις τιμών είναι η Περιφερειακή Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης της Σκόδρας και δεύτερη η περιφερειακή επιχείρηση κοινής ωφέλειας στο Αργυρόκαστρο, που εντάσσεται και ο Δήμος Δρόπολης και Πωγωνίου.
Οι αυξήσεις αφορούν κυρίως στα οικιακά τιμολόγια και δευτερευόντως, σε ελάχιστες περιπτώσεις στα τιμολόγια επιχειρήσεων, καθώς και αυτά των δημοσίων φορέων. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να πληρώσουν τις αυξήσεις αυτές τα νοικοκυριά, που κατά βάση διαμένουν ηλικιωμένοι στον Ελληνικό δήμο Δρόπολης.
Ένας Πρωτοχρονιάτικός μποναμάς, δηλαδή, από την κυβέρνηση Ράμα προς τους κατοίκους της Δρόπολης και του Πωγωνίου, με τις νέες τιμές να ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου 2025.
Έτσι, σύμφωνα με την Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων από την 1η Ιανουαρίου, στον Δήμο Δρόπολης, οι χρεώσεις θα είναι 30 λεκ / κυβικό ( 0,31 € ) για τα νοικοκυριά και 60 λέκ για επιχειρήσεις και δημόσιους φορείς.
Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους, η ΕΥΔΑΠ, στην Αθήνα, με 3πλάσιο κατώτατο μισθό και συντάξεις, με νερό πολύ καλύτερης ποιότητας και κυρίως με νερό που μεταφέρεται από άλλες Περιφέρειες και δήμους της χώρας, χρεώνεται 35 λεπτά του ευρώ. 4 μόλις λεπτά του ευρώ παραπάνω από το νερό της Δρόπολης που σε πολλές περιπτώσεις ΔΕΝ είναι πόσιμο, ΔΕΝ μεταφέρεται από άλλο δήμο της Αλβανίας και κυρίως χωρίς εγκαταστάσεις ή με εγκαταστάσεις που στις περισσότερες περιπτώσεις έγιναν με δωρεές και εθελοντική εργασία των Δροπολιτών.
Ασφαλώς και επικρατεί εκνευρισμός στους Δροπολίτες εφόσον καλούνται να πληρώσουν παραπάνω λεφτά για κάτι που δεν έχουν, αφού απ'οτι φαίνεται τα έργα, που κόστισαν κάποια εκατομμύρια ευρώ ήταν εικονική πραγματικότητα.
Το πρόβλημα όμως δεν ξεκινά και δεν σταματά εδώ.
Ξεκίνησε όταν τα νερά της Δρόπολης και του Πωγωνίου «μεταβιβάστηκαν» σε Περιφερειακή Εταιρεία Ύδρευσης, η οποία, όπως δήλωσε εκπρόσωπός της, τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, θα πάρει πίσω τα χρήματα που επενδύθηκαν - σε έργα εικονικής πραγματικότητας, όπως σημειώσαμε παραπάνω - μέσω της τιμολόγησης. Ακόμη κι αν αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα η τιμή του νερού να φθάσει τα 60 ή 80 λεπτά του ευρώ ανά κυβικό.
Όλα αυτά, αν και ακούγονται παράλογα, είναι άκρως προβληματικά. Άλλωστε μιλάμε για τον παραλογισμό μιας χώρας και ενός δήμου που σε ένα χωριό το οποίο έχει χαρακτηρίσει ως «τουριστικό» δεν έχει δρόμο, για να πάνε οι τουρίστες, αλλά ανακαινίζει το σχολείο του «τουριστικού χωριού» χωρίς να έχει ούτε έναν μαθητή. Την ίδια ώρα, το ίδιο «τουριστικό χωριό» δεν έχει νερό, αν και δίπλα στην πηγή, γιατί κάναν έργα «εικονικής πραγματικότητας».
Είναι το ίδιο -τουριστικό- χωριό που, στον ίδιο παραλογισμό, κόβεται για ώρες, ίσως και μέρες, το ρεύμα, ακόμη και αν έχει ψιλόβροχο, ακόμη και αν απλώς φυσάει αέρας.
Όπως και στα υπόλοιπα -μη τουριστικά - χωριά του Δήμου Δρόπολης και Πωγωνίου, όπως στο σύνολο των χωριών της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών