Η πολιτική ευθύνη για τις φυσικές καταστροφές δεν έγκειται στο ότι συμβαίνουν – αλλά στο πώς τις διαχειρίζεσαι. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το DP υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση του Έντι Ράμα έχει αποτύχει πλήρως στην πρόληψη και στην αντίδραση. Ο στρατός και οι πυροσβέστες, λέει, στέλνονται χωρίς εξοπλισμό, με φτυάρια και κουβέρτες, ενώ η τεχνολογία της χώρας περιορίζεται σε δορυφορικά σόου για τα social media.
Αυτή η εικόνα δεν είναι μόνο τραγική – είναι και πολιτικά αποκαλυπτική. Μια κυβέρνηση που δεν επενδύει σε κρίσιμες υποδομές, αλλά σε εντυπωσιακά αλλά άχρηστα επικοινωνιακά εργαλεία, μοιάζει να έχει χάσει την αίσθηση προτεραιοτήτων. Όταν τα χρήματα κατευθύνονται σε τσάρτερ, πολυτελή έργα βιτρίνας και όχι σε ελικόπτερα διάσωσης, το πρόβλημα δεν είναι τεχνικό, αλλά βαθιά πολιτικό.
Και εδώ βρίσκεται ο πυρήνας του προβλήματος: ο πρωθυπουργός παρουσιάζεται από την αντιπολίτευση όχι απλώς ως αναποτελεσματικός, αλλά ως επικίνδυνος. Όχι επειδή απέτυχε να σταματήσει τις φωτιές, αλλά επειδή –κατά το DP– έχει ανάγει το θέαμα και την επίδειξη σε κυρίαρχο δόγμα διακυβέρνησης, αδιαφορώντας για την ουσία.
Πέρα όμως από τις κομματικές γραμμές, το ερώτημα είναι κοινό για όλους τους πολίτες: όταν ξεσπάσει η επόμενη πυρκαγιά –γιατί θα ξεσπάσει– θα υπάρχει κανείς να βοηθήσει; Ή θα συνεχίσουμε να βλέπουμε την πολιτική να καίει την πραγματικότητα, την ώρα που τα δάση, τα σπίτια και οι ζωές χάνονται;
Η Αλβανία δεν χρειάζεται έναν πρωθυπουργό που σβήνει τις φωτιές. Χρειάζεται έναν ηγέτη που προλαβαίνει τις φλόγες, ενισχύει τις άμυνες και σέβεται τους πολίτες. Και προς το παρόν, αυτό λείπει όσο και το νερό στις φλόγες του καλοκαιριού.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών