Εν όψει των ενταξιακών διαπραγματεύσεων των δυτικών Βαλκανίων

Το ξέραμε ότι κάποτε θα έφτανε κι αυτή η ώρα, η ώρα όπου οι χώρες των δυτικών Βαλκανίων θα ενταχθούν στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων προκειμένου να γίνουν μέλη της ΕΕ. Είναι η ώρα όπου η Ελλάδα πρέπει να κάτσει με σύνεση και ετοιμότητα προκειμένου να καθορίσει και αυτή με την σειρά της την πορεία αυτών των διαπραγματεύσεων, και να θέσει όρους και όρια εκεί που χρειάζεται, χωρίς όμως να διακινδυνεύσει ούτε την ομαλότητα στην περιοχή, αλλά ούτε και το ευρωπαϊκό μέλλον των χωρών αυτών. Φυσικά και αναφερόμαστε στην ευρωπαϊκή τύχη της Αλβανίας και της Βορείου Μακεδονίας - αναφέρω την χώρα με το επίσημο όνομά της - και τις συνέπειες που θα επέλθουν από αυτή την προοπτική.

Βόρειος Μακεδονία

Η Συμφωνία των Πρεσπών, αρέσει σε πολλούς δεν αρέσει, έλυσε τα χέρια της Ελλάδος να ακολουθήσει μια πολιτική στα Βαλκάνια απαλλαγμένη από έναν μόνιμο βραχνά και υποχρεώσεις που θα εκπήγαζαν από τυχόν παραχωρήσεις σε άλλα κράτη προκειμένου να μας υποστηρίξουν στην διαμάχη μας με το κράτος αυτό. Η Ελλάδα όχι μόνον μπορεί να ακολουθήσει πιο ελεύθερη πολιτική στην περιοχή, αλλά απαλλαγμένη από ταμπού δεκαετιών, μπορεί να επεκτείνει την ζώνη πολιτικής και οικονομικής επιρροής της προς τα βόρεια, όπως επίσης και να αποτρέψει τις επεκτατικές φιλοδοξίες της Τουρκίας από το να δημιουργήσει ένα τόξο δορυφόρων εναντίον της. Η Βόρειος Μακεδονία στέκει σαν σφήνα ανάμεσα σε Ελλάδα και Σερβία, αλλά και ανάμεσα σε Αλβανία και Βουλγαρία, δύο χώρες οι οποίες διακρίνονται για την ταλαντευόμενη εξωτερική πολιτική τους, πολιτική που εν πολλοίς πηγάζει από εσωτερικές τους αδυναμίες.

Η Συμφωνία αυτή σίγουρα δεν λύνει όλα τα προβλήματα ως διά μαγείας. Μεγάλο μέρος τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Β. Μακεδονία δεν μπορούν να συμφιλιωθούν με την ιδέα αυτής της Συμφωνίας, εσωτερικές αντιδράσεις υπάρχουν ακόμη, και η καχυποψία κυριαρχεί σε μερίδα των ΜΜΕ και της κοινής γνώμης κάθε πλευράς. Από την άλλη, οι οικονομικές μας σχέσεις εξομαλύνθηκαν έτι περαιτέρω, η ελληνική αεροπορία έχει αναλάβει την φύλαξη του εναέριου χώρου της γείτονος, και οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις αναλαμβάνουν την εκπαίδευση του στρατού της χώρας στα πλαίσια της νατοικής συμμαχίας. Τα προβλήματα όμως της χώρας είναι ακόμη μεγάλα, και οι κίνδυνοι ελλοχεύουν, κίνδυνοι οι οποίοι μας αφορούν άμμεσα.

Η χώρα είναι φτωχή, οι υποδομές της χρήζουν αναβάθμισης, και η αλβανική μειονότητα δυσχεραίνει την ομαλή κοινοβουλευτική λειτουργία της χώρας. Ακόμη και η ανάδειξη του νυν προέδρου της χώρας Ζόραν Ζάεφ σε νικητή των εκλογών οφείλεται στην αυτομόληση του αλβανικού κόμματος DUI την τελευταία στιγμή υπέρ του Ζάεφ, πράγμα που όλοι στην χώρα γνωρίζουν πως οφείλεται σε αμερικανικές πιέσεις. Η αλβανική μειονότητα έχει γίνει ο μπαλαντέρ των πολιτικών εξελίξεων στην χώρα, ενώ το αντίπαλο κόμμα βασίζεται στους εθνικιστές και σε αυτούς που απολάμβαναν εξουσία στα προηγούμενα χρόνια. Η οποιαδήποτε αποχώρηση ή ελιγμός κάποιου από τους βουλευτές του κυβερνώντος συνασπισμού κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη. Ένα παιχνίδι πολύ λεπτών ισορροπιών διεξάγεται στην χώρα, που συγκεντρώνεται γύρω από το γνωμικό δούναι και λαβείν. Η αλλαγή πλεύσης όμως της χώρας μετά από την Συμφωνία των Πρεσπών είναι πολύ δύσκολη. Και μάλλον καταστρεπτική για την χώρα. Σαν αποκορύφωμα ήρθε η αναβολή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην ΕΕ για την χώρα, και επιδείνωσε τους φόβους του πληθυσμού για το μέλλον του. Είναι πραγματικά κρίμα για μια χώρα που θα μπορούσε να πει κανείς είναι η μόνη χώρα στην περιοχή που έχει κάνει τόσα βήματα προς τον εκδημοκρατισμό και την παγίωση θεσμικών δημοκρατικών πλαισίων. Στην ουσία είναι η μόνη χώρα στην περιοχή που λειτουργεί σε ένα δυτικότροπο θεσμικό περιβάλλον, παρά τα προβλήματα και τις παλινδρομήσεις.

Αλβανία

Εάν στην περίπτωση της Β. Μακεδονίας η ενταξιακή πορεία της χώρας είναι ένα ζήτημα που προϋποθέτει αρκετές συζητήσεις, στην περίπτωση της Αλβανίας η περίπτωση είναι ηλίου φαεινότερον. Δεν ήταν μόνον η Γαλλία, αλλά και η Ολλανδία που έθεσε βέτο στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων για την χώρα αυτή, αλλά από το παραβάν ήταν και το Βέλγιο, όπως και άλλες χώρες που απλά δεν έφεραν αντιρρήσεις.

Ας πούμε αυτά που ξέρουν λίγο πολύ όλοι.

Οι μεταρρυθμίσεις στην Δικαιοσύνη έχουν κολλήσει σε βάλτο, ο πρωθυπουργός της χώρας Εντι Ράμα, ο οποίος στην Δύση προσπαθεί να περάσει το προφίλ ενός χίπστερ που ασχολείται με την τέχνη, έχει εγκαθιδρύσει ένα αυταρχικό καθεστώς που δεν ανέχεται αντιρρήσεις. Στην Ευρώπη γνωρίζουν όλοι ότι ο πρωθυπουργός αντλεί δύναμη και κεφάλαια από την ναρκομαφία των Αλβανών της Ευρώπης, και ιδιαίτερα των Αλβανών του Κοσόβου. Ανεπίσημος ΥΠΕΞ της χώρας είναι ο 28χρονος Κοσοβάρος Γκεντ Τσακάι. Η χώρα αποτελεί το καλύτερο πλυντήριο ξεπλύματος λαθραίου χρήματος. Και μεγάλο μέρος των επενδύσεων αυτού του παράνομα κερδισμένου χρήματος διοχετεύεται στην εξαγορά ελληνικών περιουσιών στην Βόρειο Ήπειρο, εκμεταλευόμενοι το γεγονός ότι δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας, σε μια χώρα που ποτέ δεν φρόντισε να κατοχυρώσει νομικά την ιδιοκτησία. Παράλληλα συμμορίες της αλβανικής μαφίας, κυρίως του Κοσσυφοπεδίου, φροντίζουν να επεκτείνουν τα πλοκάμια τους σε όλη την Ευρώπη. Στην Ολλανδία έχουν γίνει ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής των Μαροκινών, στην Γερμανία των Τούρκων, ενώ στην Αγγλία είναι ο αναμφισβήτητος ηγέτης στην Μαφία της κοκαίνης.

Έχοντας ρίξει την τιμή της κόκας από τα 52.000€ στα 25.000€ το κιλό, έχουν φτιάξει μονοπώλιο σε όλη την Ευρώπη, με κυρίαρχη αγορά την Μεγάλη Βρετανία. Η διαφθορά είναι ενδημική, το Συνταγματικό δικαστήριο δεν λειτουργεί επειδή στερείται δικαστών οι οποίοι αποπέμφθηκαν λόγω σκανδάλου. Αποκορύφωμα ήταν η αποχώρηση όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης από την βουλή τον Φεβρουάριο του 2019, διαμαρτυρόμενα με αυτόν τον τρόπο για την νίκη του Σοσιαλιστικού Κόμματος του νυν πρωθυπουργού Έντι Ράμα, η οποία επήλθε όπως ισχυρίζονται με άνομα μέσα και αθρόες εξαγορές ψήφων από παράνομα κυκλώματα που στηρίζουν τον Ράμα. Ο Πρόεδρος της χώρας Ιλιρ Μέτα όρισε την αναβολή των εκλογών, και η κυβέρνηση Ράμα κήρυξε τον Πρόεδρο έκπτωτο. Προς απόδειξη των ισχυρισμών της αντιπολίτευσης, δημοσιεύθηκαν στην γερμανική εφημερίδα BILD, στοιχεία από το αρχείο της γενικής εισαγγελίας της χώρας που επικυρώνουν αυτούς τους ισχυρισμούς.

Περιττό να πούμε ότι η εισαγγελία μόνον όταν δημοσιεύθηκαν αυτά τα στοιχεία αποφάσισε να προβεί σε εικονική έρευνα, ενώ ο Ράμα απείλησε με μήνυση τον Γερμανό δημοσιογράφο της BILD Peter Tiede. Το πρόβλημα δεν επικεντρώνεται μόνον στην γενική εισαγγελία. Η Αλβανία πάσχει κυριολεκτικά από έλλειψη δικαστικών και νομικών προσώπων. Ως ενταξιακή προϋπόθεση η ΕΕ έθεσε στην χώρα την έναρξη μιας ευρείας δικαστικής μεταρρύθμισης, η οποία εκφράζεται με τον όρο Vetting Prozess.

Στην διάρκεια αυτής της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας η χώρα βίωσε μία ανεπανάληπτη σειρά μαζικών παραιτήσεων δικαστικών προσώπων, τα οποία είτε δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις, είτε βρίσκονταν μπλεγμένοι σε παράνομες δοσοληψίες. Κάθε χρόνο το δικαστικό σώμα της χώρας επιβαρύνεται με επιπλέον 30% νέων υποθέσεων οι οποίες παραπέμπονται στις ρωμαϊκές καλένδες ελείψει ειδικευμένου προσωπικού να τις χειριστεί. Μόνον στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας περιμένουν να εκδικαστούν 31.000 υποθέσεις!!!

Η κατάσταση πολώθηκε ακόμη περισσότερο με την ευθεία αντιπαράθεση Μέτα και Ράμα, έχοντας αφορμή τον τρόπο διεξαγωγής των δικαστικών μεταρρυθμίσεων, που όπως διατείνεται ο Πρόεδρος Μέτα, σκοπό έχουν πρωτίστως τον περιορισμό των προεδρικών εξουσιών. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση Ράμα αποφάσισε την κατεδάφιση του Εθνικού Θεάτρου στα Τίρανα, ενός πολιτιστικού συμβόλου της χώρας, και ένα αρχιτεκτονικό μνημείο ταυτόχρονα. Η υπόθεση βρωμάει πριν καν ασχοληθεί κανείς μαζί της. Στην θέση του θεάτρου θα χτιστεί ένα νέο θέατρο, το οποίο όμως θα καταλαμβάνει μόνον τον μισό χώρο που είχε το παλιό θέατρο, ο υπόλοιπος χώρος θα μετατραπεί σε πολυκατοικίες και ένα Mall!!! Σαν να μην ήταν αυτό αρκετό, η ανάθεση του έργου έχει ήδη δοθεί βάσει ειδικού νόμου, του λεγόμενου Fusha νόμου, σύμφωνα με τον οποίον την ανάληψη του έργου την αναλαμβάνει η ομώνυμη εταιρία χωρίς καν να έχει προηγηθεί δημόσιος διαγωνισμός!!!! Ακόμα και για μια χώρα που έχει αποδεχθεί την διαφθορά ως ανάγκη ζωής, αυτή η υπόθεση κατέβασε κόσμο στους δρόμους. Μάταια δυστυχώς....το θέατρο κατεδαφίστηκε με τις ενέργειες ενός καλλιτέχνη πρωθυπουργού...

Θεωρώ πως αυτό ήταν ίσως και το τελειωτικό χτύπημα σε όσους Αλβανούς πίστευαν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει, ότι έστω και σε έναν βαθμό η διαφθορά θα περιοριστεί. Και ακόμη περισσότερο η αυθαιρεσία. Η οποία διακρίνει κάθε μορφή εξουσίας σε αυτή την χώρα. Δεν είναι λοιπόν περίεργο να αναρωτιέται κανείς γιατί υπήρξαν φωνές στην ΕΕ εναντίον της έναρξης των ενταξιακών της διαπραγματεύσεων. Και όλα αυτά, χωρίς να αναφερθούμε στους διεθνείς κινδύνους που σπρώχνουν την χώρα εθνικιστικοί κύκλοι οι οποίοι κερδίζουν συνεχώς περισσότερο έδαφος εκμεταλευόμενοι την απελπισία του νεαρού ιδιαίτερα πληθυσμού που βλέπει τα καλύτερα χρόνια της ζωής του και τα πιο δημιουργικά να κυλάνε χωρίς προοπτική. Όλοι οι κάτοικοι της χώρας έχουν την μετανάστευση ως μόνη λύση. Και εδώ ελλοχεύει ένας μέγας κίνδυνος τόσο για την χώρα, όσο και για την περιοχή γύρω από την χώρα. Εκτός από τον αλυτρωτισμό που διαρκώς είναι έτοιμος να ταράξει τις σχέσεις της χώρας με τις γειτονικές της χώρες, μην ξεχνάμε και το θέμα των Τσάμηδων σε αυτό το σημείο, έχουμε και την αθρόα είσοδο μεταναστών από αραβικές χώρες, κυρίως από τις χώρες του Μάγκρεμπ, σε μια προσπάθεια των αρχών της χώρας να εξισορροπήσει την απώλεια ιθαγενούς πληθυσμού που μεταναστεύει στο εξωτερικό. Οι νέοι αυτοί κάτοικοι, φέρνουν τις δικές τους παραδόσεις, και κυρίως ένα πιο συμπαγές ισλαμικό υπόβαθρο μαζί τους, σαν αυτό που είχαν και στις χώρες τους. Η θρησκευτική ισορροπία της χώρας κάποτε θα αρχίσει να διαταράζεται.

Η Αλβανία χαρακτηρίζεται από την ειρηνική και απρόσκοπτη συνύπαρξη όλων των θρησκειών και δογμάτων μεταξύ του πληθυσμού της. Μεταξύ του αλβανικού πληθυσμού όμως, κάτι που σταδιακά θα αρχίσει να υποχωρεί με την μαζική προσέλευση μουσουλμάνων μεταναστών, οι οποίοι ενισχύουν το εγχώριο ισλαμικό στοιχείο. Είναι ίσως ζήτημα χρόνου να μετατραπεί η Αλβανία σε Λίβανο των Βαλκανίων. Η δε προσέγγιση της ερντογανικής Τουρκίας προς την κυβέρνηση Ράμα με τις δωρεές που κάνει σε σχολεία, και τζαμιά, έχει μεταβάλλει επίσης μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης του μουσουλμανικού πληθυσμού της χώρας σε μια πιο συντηρητική κατεύθυνση. Ανάλογα φαινόμενα παρατηρήθηκαν στους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου και της Β. Μακεδονίας. Όπου ιδιαίτερα στο Κοσσυφοπέδιο μετά τον μαζικό διωγμό των Σέρβων, εκδιώχθηκαν όλοι οι Αλβανοί καθολικοί, δεν ήταν πολλοί σε καμία περίπτωση, αλλά εκδιώχθηκαν. Στους Αλβανούς της πρώην Γιουγκοσλαβίας το Ισλάμ ήταν τμήμα της εθνικής τους ταυτότητας, κάτι που το βλέπουμε ξεκάθαρα σήμερα πλέον.

Το κοκτέιλ αυτό, Μαφίας, παράνομου ξεπλύματος, αλυτρωτισμού, ανυπαρξίας ενός νομικού πλαισίου στην χώρα, διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα, και συνεχώς αυξανόμενου ισλαμικού ρεύματος σε μία πολυθρησκευτική χώρα σε συνδυασμό με την ενδημική οικονομική καχεξία, δημιουργεί μια τέτοια τοξικότητα, που η συμμόρφωση της χώρας σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα μοιάζει σαν πίθος των Δαναίδων. Απορώ μάλιστα για το γεγονός ότι μόνον η Γαλλία και η Ολλανδία έθεσαν βέτο στην έναρξη της ενταξιακής της πορείας, είναι γνωστό ότι το Βέλγιο κινήθηκε παρασκηνιακά, ενώ το κυβερνών κόμμα της CDU στην Γερμανία δοκίμασε μεγάλους κραδασμούς από στελέχη του που ζητούσαν να καθησυχάσουν τους ψηφοφόρους τους. Ας μην γελιόμαστε. Η Αλβανία ούτε είναι σε θέση, ούτε και θέλει η ελίτ της χώρας να καταστεί τμήμα της ΕΕ. 

Το τίμημα για τις τοπικές ολιγαρχίες θα ήταν πολύ μεγάλο. Καμία αλβανική κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβιώσει αν προσπαθήσει να αποφύγει τον σφιχτό εναγκαλισμό του οργανωμένου εγκλήματος. Η οικονομική εξάρτηση είναι πολύ ισχυρή. Η υποδαύλιση του αλυτρωτισμού στον πληθυσμό ίσως μπορεί να λειτουργήσει ως ένα σημείο σαν αναλγητικό κατά της οικονομικής καχεξίας, δημιουργεί όμως πρόσθετα προβλήματα εξαιτίας των προσδοκιών που αφυπνίζει, προσδοκιών οι οποίες πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να ευοδωθούν, για να μην πούμε πως δεν πρόκειται να ευοδωθούν. Έτσι η προσέγγιση προς την Τουρκία είναι μονόδρομος για την χώρα, έχοντας δημιουργήσει αρνητικό κλίμα με όλες τις γείτονες χώρες. Οι καιροί όμως που η χώρα αποτελούσε το χαιδεμένο παιδί της Δύσης έχουν περάσει.

Με την ομαλοποίηση της εσωτερικής καταστάσεως σε Σερβία και Β.Μακεδονία, κανείς δεν θέλει να χρησιμοποιήσει τον παράγοντα των αλβανικών μειονοτήτων, προκειμένου να μην ρισκάρει οποιαδήποτε αναταραχή η οποία θα ήταν ικανή να φέρει την Ρωσία στην περιοχή. Μία Ρωσία που καμία σχέση δεν έχει με το ερείπιο που κυβερνούσε ο Γέλτσιν στα 90ς. Η Ελλάδα πρέπει να στοχεύσει σε δεσμεύσεις οι οποίες θα έχουν τόσο νατοϊκή όσο και ευρωπαϊκή εγγύηση, και να τηρήσει στάση αναμονής, μένοντας όμως πάντοτε σε ετοιμότητα.

Η θέση της Ελλάδος και οι στόχοι της

Η Ελλάδα γνωρίζει ότι το κλίμα στο εσωτερικό της χώρας είναι έντονα εχθρικό απέναντί της. Στην κοινή γνώμη καλλιεργείται η εντύπωση ότι η χώρα μας τρέφει εδαφικές διεκδικήσεις εναντίον της Αλβανίας, ότι προσπαθεί να βάλει τρικλοποδιές σε κάθε προσπάθεια της χώρας, ότι υποδαυλίζει τον αλυτρωτισμό στους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, ότι είναι σταθερή σύμμαχος του σλαβικού στοιχείου στην περιοχή εναντίον της, και άλλα πολλά. Παράλληλα όμως φροντίζει να διεκδικεί. Καλλιεργείται έντεχνα μέσω του διαδικτύου κυρίως ότι σχεδόν όλη η αρχαία Ελλάδα αποτελούταν από Ιλλιριούς, ότι οι σημερινοί Έλληνες είναι κατά το 70% σχεδόν απόγονοι Αλβανών, ότι η Αλβανία έχει ιστορικά σύνορα ως το Αιγαίο, ότι η Ελλάδα καταπιέζει την αλβανική μειονότητα όπως βαφτίζουνε τώρα τους οικονομικούς μετανάστες, και άλλα ευτράπελα. Να μην ξεχνάμε και τον ρόλο των Τσάμηδων και της προπαγάνδας που διασπείρουν. Η εχθρική στάση του μεγαλύτερου τμήματος της Αλβανίας απέναντι στην Ελλάδα υπάρχει από πολλά χρόνια πριν. Χαρακτηριστικό ήταν το γεγονός των εγκαινίων κλινικής στα Τίρανα που κατασκεύασε ο όμιλος Ιατρικό Αθηνών και στα οποία έπρεπε να παραστεί ο τότε Πρόεδρος Κ.Παπούλιας, όταν η κυβέρνηση Μπερίσα τον ειδοποίησε να γίνουν τα εγκαίνια αλλά χωρίς την ελληνική σημαία που εθιμοτυπικά έπρεπε να κυματίζει δίπλα στην αλβανική. Ο κ. Μπερίσα ουσιαστικά δήλωσε την αδυναμία του να επηρρεάσει τις καταστάσεις.

Ως εκ τούτου, η Ελλάδα αδυνατεί να μπει δυναμικά στο προσκήνιο κατά την διάρκεια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, αν αρχίσουν ποτέ. Δεν μπορεί όμως να κρύβεται μονίμως πίσω από την Γαλλία ή την Ολλανδία. Κάποια πράγματα πρέπει να ειπωθούν όσο και αν αυτό δυσαρεστήσει τους γείτονές μας, αλλά ομελέτα χωρίς να σπάσουν αυγά δεν γίνεται. Υπάρχουν κάποια σημεία που στέκουν σαν νάρκες, και πρέπει να τύχουν διαπραγματεύσεων.

α) το θέμα των Τσάμηδων έχει κακοφορμίσει αρκετά. Όλοι γνωρίζουμε ότι συντάχθηκαν με τον κατακτητή κατά την διάρκεια του ΒΠΠ. Εγκατέλειψαν τις περιουσίες τους για να γλυτώσουν τα αντίποινα και τις διώξεις της επίσημης Δικαιοσύνης. Κάποιοι δεν είχαν αναμιχθεί σε όλα αυτά, παρόλα αυτά φοβήθηκαν και έφυγαν. Ίσως κάποιοι να διώχθηκαν κιόλας. Θα αναφέρω την περίπτωση των Γερμανών Σουδητών που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Τσεχοσλοβακία μετά το τέλος του ΒΠΠ. Η Τσεχία απαίτησε ως όρο για να υπογράψει την Συνθήκη της Λισαβώνας το 2009, να μην ισχύσει για αυτήν η Χάρτα των Δικαιωμάτων που είχε καταρτίσει η ΕΕ. Μία ανάλογη κίνηση σε πιο ήπιους τόνους θα μπορούσε να κάνει και η Ελλάδα, ενώ στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να έρθει και η περίπτωση κάποιας αποζημίωσης για αυτούς που έχασαν τις περιουσίες τους, υπό τον όρο να σταματήσει οποιαδήποτε περαιτέρω προπαγάνδα στα επίσημα ΜΜΕ της χώρας, και με τον ανταποδοτικό όρο να πάρουν πίσω τις περιουσίες τους οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, και να εκδοθούν έγκυροι τίτλοι ιδιοκτησίας.

β) η παρουσία τουρκικών ναυτικών βάσεων σε μία υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ χώρα, μόνον καλό δεν προοιωνίζει. Αντίθετα μάλιστα, δείχνει την γραμμή πορείας που έχει χαράξει η χώρα. Για να είμαστε ειλικρινείς, η Αλβανία είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα ήδη από το 1997, όταν το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Φάτος Νάνο αναδείχθηκε κυβέρνηση μετά την εξέγερση εξαιτίας των στημένων πυραμίδων. Σε επίσκεψή του ο τότε ΥΠΑΜ της Αλβανίας Μπρόκαι στην Αθήνα, είχε ξεκινήσει συζητήσεις για την παράδοση προς αναβάθμιση και γενική αναστήλωση της βάσης του Πασά Λιμάνι στην Αυλώνα στον ελληνικό στρατό. Η ελληνική πλευρά προσέφερε 10δις δρχ για την ανασυγκρότηση του στρατού της χώρας, αλλά συμφωνία για την βάση δεν υπήρξε. Και δεν υπήρξε, διότι ο Μπρόκαι αργότερα επισκεπτόμενος την Άγκυρα, έλαβε τα τριπλάσια χρήματα από αυτά που προσέφερε η ελληνική πλευρά. Επίσημη δικαιολογία ήταν το μεγάλο χρονικό διάστημα που ζητούσε η ελληνική πλευρά. Το 2003 παρόλα αυτά, η αλβανική βουλή εγκρίνει την ελληνοαλβανική συμφωνία ύψους 5€ εκ για 5 έως 7 χρόνια, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα θα αναλάμβανε την ανασυγκρότηση της ναυτικής βάσης του Μπιστ Πέλλα στο Δυρράχιο, και όπου θα επιτρεπόταν ο ελλιμενισμός ελληνικών πολεμικών πλοίων, αλλά ακόμη παραπονούνται οι Αλβανοί για την συνήθη ελληνική κωλλυσιεργεία. Και μένει πάντα να τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις. Για καλή μας τύχη, φαίνεται ότι οι Τούρκοι θα πρέπει να αποχωρήσουν από την βάση του Πασά Λιμάνι, η οποία θα μετατραπεί σε νατοϊκή βάση, ενώ χάνουν και την ευκαιρία να πάρουν την ανάθεση κατασκευής του αεροδρομίου της Αυλώνας, το οποίο επίσης περνάει σε νατοϊκό έλεγχο.

γ) το περιουσιακό ζήτημα είναι μείζονος σημασίας για την επιβίωση του ελληνικού στοιχείου στις πατρογονικές του εστίες. Η κυβέρνηση Ράμα, εκμεταλευόμενη το γεγονός ότι η χώρα δεν έχει επίσημο κτηματολόγιο, όπως επίσης ότι η χώρα δεν έχει αναγνωρισμένους τίτλους ιδιοκτησίας, προσπαθεί να αποσπάσει τις περιουσίες των Ελλήνων που έχουν την ατυχία να διαθέτουν αυτές τις περιουσίες στο καλύτερο τουριστικά τμήμα της χώρας, και να τις αποδώσει με αδιαφανείς τρόπους σε κυκλώματα που χρηματοδοτούν το κόμμα του και τον ίδιο κατά πως φαίνεται. Ήδη στην περιοχή έχει δημιουργηθεί μία εκστρατεία ακύρωσης ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων, ελλείψει τίτλων αυτό είναι εύκολο, και πολλοί Έλληνες αναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτια τους. Η κατάσταση εξελίσεται σε τρομοκρατία, πολλοί δεν μπορούν να επισκεφθούν τα χωράφια τους, άλλοι αντιμετωπίζουν σειρά από επιθέσεις εναντίον των σπιτιών τους, προκειμένου να τα εγκαταλείψουν. Παρά τις ευρωπαϊκές αποφάσεις, η αλβανική κυβέρνηση δεν έστερξε να συμμορφωθεί με αυτές. Η Ελλάδα πρέπει να προβεί σε ένα ακόμη μεγαλύτερο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, να ζητήσει από την ΕΕ κυρώσεις εναντίον προσώπων που εμπλέκονται σε αυτό το σχέδιο, το οποίο κυριολεκτικά συνιστά γενοκτονία. Για να μην τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις...

δ) παρά τις διαβεβαιώσεις της Αλβανίας κατά την περίοδο σχηματισμού του κράτους της για σεβασμό των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας, τίποτε από όσα υποσχέθηκε δεν πραγματοποιήθηκε. Αρκεί να αναφέρουμε ότι από τα 78 ελληνικά σχολεία της βορείου Ηπείρου το 1923, μόλις 11 λειτουργούσαν το 1934. Οι προσφυγές της Ελλάδος στην ΚΤΕ έγιναν δεκτές, αλλά η αλβανική κυβέρνηση περιορίστηκε στις υποσχέσεις. Ως το 1940, οι αλβανικές αρχές προχώρησαν σε όργιο απολύσεων, διωγμών, απαγόρευσης της ελληνικής γλώσσας, με αποκορύφωμα την κήρυξη αυτοκέφαλου αλβανικής εκκλησίας, που σκοπό είχε την πνευματική απομόνωση των Ελλήνων της περιοχής. Μετά τον ΒΠΠ η κατάσταση χειροτέρεψε ακόμη περισσότερο, κατάσταση που δεν άλλαξε και πολύ μετά την πτώση του κομμουνισμού. Οι πιέσεις είναι πιο ραφιναρισμένες, Έλληνες πιέζονται να μην ψηφίσουν το ελληνικό κόμμα της Ομόνοιας, σχολεία υπάρχουν μόνον στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, συμμορίες λυμαίνονται ανενόχλητα τις αγροτικές περιουσίες Ελλήνων, η εφορεία συνεχώς θέτει κωλύματα με συχνούς ελέγχους σε κάθε επιχείρηση ελληνικών συμφερόντων, για να μην αναφερθούμε πάλι στο ζήτημα των περιουσιών. Η Ελλάδα οφείλει να διεκδικήσει την δημιουργία σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και Πανεπιστημίου στην περιοχή για τις ανάγκες των Ελλήνων, την παρουσία επιτρόπων της ΕΕ οι οποίες θα παρακολουθούν την ομαλή συμβίωση των Ελλήνων με το αλβανικό δημόσιο, και κυρίως την επέκταση της μειονοτικής ζώνης αυτοπροσδιορισμού, η οποία αυτή την στιγμή εκτείνεται μόνον στα χωριά της Δρόπολης και την Χιμάρρα, με αποτέλεσμα οι Έλληνες Αργυροκάστρου, Κορυτσάς, Πρεμετής, κλπ, να μην μπορούν επισήμως να αυτοπροσδιοριστούν ως Έλληνες, απολαμβάνοντας τα δικαιώματα μιας επίσημης μειονότητας.

Σε αυτά τα τέσσερα σημεία η Ελλάδα πρέπει με κάθε τρόπο να επιμείνει, αν δεν θέλει να χαθεί διά παντός ο Ελληνισμός της περιοχής, ο οποίος ήδη βρίσκεται σε οριακό σημείο.

Ντόϊκος Δημήτριος

Έχει σπουδάσει Αρχαιολογία, Ιστορία, και minor subject διεθνείς σχέσεις. Ασχολείται με το διεθνές εμπόριο στο εξωτερικό