Εορτασμός του Αγίου Ελευθερίου στην Αυλώνα

Ως γνωστό ο Άγιος Ελευθέριος σε ηλικία μόλις 20 ετών ανέλαβε επισκοπικό θρόνο στην περιοχή του Ιλλυρικού (σημερινή Αλβανία), με έδρα τον Αυλώνα.

Δεν είχαν θεσπιστεί ακόμη οι ηλικιακοί περιορισμοί από τους συνοδικούς κανόνες.

Επιπλέον οι πολλές αρετές του δικαιολογούσαν απόλυτα μια τέτοια επιλογή, η οποία επιβεβαιώθηκε και επισφραγίστηκε με το φρικτό μαρτύριό του.

Τελέστηκε θεία λειτουργία από ιερείς της Μητροπόλεως, ενώ προς το τέλος της εψάλη μνημόσυνο για τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Βησσαρίωνα Τζουβάνι (συγκροτήθηκε το Φεβρουάριο του 1929 Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Αλβανίας με Αρχιεπίσκοπο και τοποτηρητή της Μητρόπολης Κορυτσάς τον Βησσαρίωνα Τζουβάνη, που είχε χειροτονηθεί Επίσκοπος στη Σερβία το 1925. Στα χρόνια του αθεϊστικού διωγμού ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Βησσαρίων φυλακίστηκε και γνώρισε την εξορία).

Οι Ορθόδοξοι της Αυλώνας, που είναι πολλοί, γι’ αυτό σχεδιάζεται η ανέγερση νέου καθεδρικού ναού, ευλαβούνται τον άγιο Ελευθέριο, αφού συνδέθηκε με τον τόπο τους.

Να σημειωθεί ότι ο Άγιος Ελευθέριος ορίστηκε Επίσκοπος στον Αυλώνα από τον πάπα Ανίκητο.

Όταν μετά τον θάνατο του Θεοδοσίου Α’ (395) χωρίσθηκε η ρωμαϊκή αυτοκρατορία σε ανατολική και δυτική, η σημερινή Αλβανία υπήχθη στις ανατολικές επαρχίες. Μέχρι το Μ. Κωνσταντίνο, η περιοχή εξαρτάτο πολιτικά και εκκλησιαστικά από την Ρώμη.

Μετά, πολιτικά μόνο άνηκε στην Κωνσταντινούπολη, ενώ εκκλησιαστικά μέχρι το 731 παρέμεινε το παλαιό καθεστώς.

Ο άγιος Ελευθέριος έχυσε μαρτυρικά το αίμα του για την προάσπιση της Ορθόδοξης Πίστης και συνετέλεσε ώστε η η αγία και αμώμητη Εκκλησία να είναι πορευμένη «εκ δυνάμεως εις δύναμιν» και στεφανωμένη «εκ δόξης εις δόξαν».

Ας θεωρεί τους πιστούς, όπως και τότε, αμελητέα ποσότητα ο κόσμος.

Εφόσον εμείς μένουμε τα πρόβατα του Χριστού τα ήμερα και άκακα, θα είμαστε άτρωτοι και θα νικάμε απέναντι στις δυσκολίες και στις θλίψεις, γιατί δεν είμαστε μόνοι, αλλά μαζί μας συμπολεμεί ο κραταιός Χριστός.

Η ζωή του αγίου Ελευθερίου αποκαλύπτει το μεγάλο ενδιαφέρον και την απεριόριστη σπουδή και επιμέλεια, που πρέπει να δείχνουμε οι Χριστιανοί για το έργο της σωτηρίας μας, πολεμώντας τα σατανικά πνεύματα, όπως το έκανε ο άγιος Ελευθέριος, που, όπως λέει το τροπάριο, «καθαίρεσε τον σατανά».

Χρέος μας να γκρεμίσουμε το σατανά από μέσα μας και να χτίσουμε την οικοδομή του Χριστού.

Δυστυχώς η αμέλεια για τη σωτηρία είναι πολύ διαδεδομένη αρρώστια μεταξύ των ανθρώπων.

Η ραθυμία και ο νυσταγμός της ψυχής, η αδιαφορία για τα πνευματικά, είναι δυστυχώς γνώρισμα πολλών σήμερα, είναι, θα έλεγε κανείς μια επιδημία εκτεταμένη. Κι μοιάζει με αργή νόσο, η οποία φέρει μια βαθμιαία ψυχική ψύξη.