Βουλιαράτες

Το Βουλιαράτες είναι χωριό της Δημοτικής Ενότητας Άνω Δρόπολης, του Δήμου Δρόπολης. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της Άνω Δρόπολης. Βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 350 μέτρων και απέχει 6 χιλιόμετρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Το χωριό απλώνεται στους πρόποδες της ανατολικής πλευράς του όρους Κόζιακα, μια από τις κορυφές της οροσειράς του Πλατοβουνίου. Συνορεύει με τα χωριά τη Βόδριστα και Ζερβάτι, ενώ, μπροστά του εκτείνεται η κοιλάδα της Δρόπολης.

Κατά τον Κατσαλίδα -στο βιβλίο Η Ταυτότητα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού - από την αρχική ονομασία του χωριού Πουλιαράτες, φαίνεται ότι οι πρώτοι οικιστές ήταν πλειάδα (πολλοί) γι’ αυτό και ονομάστηκε έτσι. Για το όνομα Βουλιαράτες υπάρχει η άποψη των κατοίκων, πως προήλθε από το φυτό βούλιαρη, ενώ Μπουλιαράτες από το γενάρχη Μπουλαρά, βοσκό μουλαριών. 

Η κεντρική εκκλησία του χωριού ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Αθανάσιο και αναφέρεται στον Κώδικα Δρυϊνουπόλεως ότι ιδρύθηκε από τον Δοσίθεο τον Μετσοβίτη, αλλά, όμως μια σφραγίδα µε χρονολογία 1502 µας θέτει σε υποψία. Το χαρακτηριστικό της είναι ότι το δάπεδό της βρίσκεται περίπου 7 µε 8 σκαλιά κάτω από την επιφάνεια της γης. Μετά το 1967 παρέμεινε κλειστή. 

Τα Χριστούγεννα του 1990 τελέστηκε επίσημα μετά την κατάργηση των θρησκειών στην Αλβανία η πρώτη Θεία Λειτουργία. 

Επί εποχής του Αλή Πασά μνημονεύεται ως κοτζαμπάσης του χωριού ο Λίτης Κουρεµένος. 

Επίσης, στις 4 Μαρτίου 1820 αναφέρεται από κάποιον Χαρίζαγα που στέλνει έγγραφο στον προύχοντα των Ιωαννίνων Ι. Σταύρο για κάποιον Βουλιαρατινό που βρέθηκε νεκρός στην καλύβα του, στα Ιωάννινα και είχε κρύψει τον οβολό του που ήταν εκατό γρόσια και παράδες δεκαπέντε. 

Κατά τον Απρίλη του 1874 , μετά από πρόσκληση των κατοίκων, βρέθηκε στο χωριό ο μητρ. Ματθαίος για να συμβιβάσει τις δύο παρατάξεις, οι οποίες αρκετά χρόνια ήταν σε διαμάχη, εξαιτίας της απόφασης μιας μερίδας να μεταβληθεί το σχολείο σε αποθήκη της δεκάτης και να στεγαστεί το σχολείο σε κάποιο σπίτι. Τελικά όχι µόνο βρέθηκε λύση αλλά ο μητροπολίτης κατόρθωσε να τακτοποιήσει τους πόρους του σχολείου, που ανέρχονταν σε 18 λίρες και τους παρέδωσε επίσης, δι’ οµολόγων και κατάστιχου εισπρακτέα περίπου 26.000 γρ. και στον πίνακα αφίσα ανάγνωσης και βιβλία για τους άπορους μαθητές. 

∆εν αναφέρεται στο κατάστιχο του 1431. Ίσως να µην υπήρχε ή να είχε άλλη ονομασία, διότι υπάρχουν ονομασίες χωριών που δεν ταυτίζονται µε τις σημερινές ονομασίες. 

Στην απογραφή του 1880 είχε χριστιανούς 600 , το 1913 είχε 865 και το 1927 είχε 949, ενώ, στην απογραφή του 1989 είχε 833 κατοίκους. 

Το σχολικό έτος 1893-1894 λειτουργούσε δημοτικό, µε 53 μαθητές και έναν δάσκαλο, που είχε αρχίσει να λειτουργεί το 1820776 . 

Το 1905 οι αποδηµούντες Βουλιαρατινοί στην Κων/πολη ίδρυσαν την Αδελφότητα Βουλιαρατινών «Άγιος Αθανάσιος» από τον ιατρό Μιχαήλ Κουρεµένο, που αμέσως ίδρυσε Παρθεναγωγείο στο χωριό, «ούτινος την διεύθυνσιν το 1908 είχε η Ελένη Γεωργιάδου» 

Πηγή πληροφοριών: Διατριβή επί Διδακτορία της Ευτυχίας Παππά με τίτλο "Η Επαρχία Δρυϊνουπόλεως της Β. Ηπείρου κατά τη νεότερη περίοδο (Τουρκοκρατία, 20ος αιώνας)"

• Βόδριστα Άνω Δρόπολης
• Το κάταγμα
• Ιερά Μονή Κοιµήσεως της Θεοτόκου ∆ρυάνου
• Κρα Άνω Δρόπολης
• Άγιος Νικόλαος Δρόβιανης (vid)

👉Κάντε εγγραφή στο κανάλι apenadi blogspot στο youtube για να βλέπετε πρώτοι τα βίντεο μας.

👉Ακολουθήστε μας στο facebook, κάνοντας like στη σελίδα Αγναντεύοντας για να βλέπετε πρώτοι τις δημοσιεύσεις μας

👉Ακολουθήστε μας στο twitter