Ο δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας “Documento”, κ. Κώστας Βαξεβάνης, δημοσίευσε μια λίστα με τα ονόματα που φέρεται να παρακολουθούσε -μέσω του προγράμματος υποκλοπών “predator”- ο πρωθυπουργός της χώρας.
Στη λίστα φιγουράρουν ονόματα επιχειρηματιών, δημοσιογράφων, υπουργών, ηθοποιών, αλλά και διάφορων παρατρεχάμενων του παρακράτους που κυβερνά την χώρα από την δεκαετία του 1950 μέχρι σήμερα.
Το περίεργο δεν είναι πως ο πρωθυπουργός παρακολουθούσε «συνεργάτες» και «αντιπάλους» μέσω των τηλεφωνικών τους συνομιλιών.
Αυτό το ξέραμε από την πρώτη ημέρα που έλαβε την εντολή -όσων ψηφίζουν- να σχηματίσει κυβέρνηση.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνώριζε εξ αρχής πως οι μέρες του είναι μετρημένες και προχώρησε -από την πρώτη κιόλας μέρα που κάθισε στην πολυθρόνα του Μαξίμου- στην προσάρτηση της ΕΥΠ υπό τον έλεγχό του.
Στο ερώτημα γιατί να κάνει κάτι τέτοιο, η πιθανότερη απάντηση είναι:
Γιατί από όσους τον γυροφέρνουν δεν έχει εμπιστοσύνη σε κανέναν.
Για να το πω απλά, σκεφτείτε πως δεν έχετε εμπιστοσύνη στον/στην σύντροφό σας.
Τώρα κοιταχτείτε στον καθρέφτη και πείτε πως ποτέ δεν θα κοιτούσατε κρυφά το τηλέφωνό του/της, αν σας δινόταν η ευκαιρία να το κάνετε.
Βέβαια, άλλο πράγμα τα γκομενικά στην οικογένεια και άλλο το παρακράτος μπορεί να πει κάποιος.
Όμως στην οικογενειοκρατία τι γίνεται;
Παρατηρήσατε πως ούτε ένας από όσους περιλαμβάνει η περιβόητη λίστα δεν βρέθηκε να πει κάτι για την υπόθεση που περιλαμβάνει μεθόδους «Καμόρα»;
Πλην ενός ηθοποιού που μικρή σημασία έχουν πλέον τα λόγια του για την κοινή γνώμη, όλοι οι υπόλοιποι έχουν βγάλει το σκασμό, οπότε όλα κυλούν «δημοκρατικά» για τις εκλογές.
Και ερχόμαστε τώρα στο κρίσιμο ερώτημα.
Ο Μητσοτάκης γνωρίζει πως όσα δημοσίευσε ο Βαξεβάνης ισχύουν.
Το ίδιο πράγμα γνωρίζουν και όσοι βρίσκονται στη λίστα των υποκλοπών.
Και ο δημοσιογράφος Βαξεβάνης γνωρίζει πως γνωρίζουν ότι μπορεί να αποδείξει όσα δημοσίευσε.
Οπότε, τους χορεύει στο ταψί.
Από πού όμως μάζεψε τα στοιχεία ώστε να δέσει την υπόθεση ο κ. Κώστας Βαξεβάνης προχωρώντας στις αποκαλύψεις;
Μήπως κάποιος από τον κύκλο του πρωθυπουργού έσπασε την ομερτά;
Και αν ισχύει κάτι τέτοιο τότε ποιος είναι αυτός που κελάηδησε;
Ο Μητσοτάκης ήξερε τα προηγούμενα τρία χρόνια πως παίζει με σημαδεμένα χαρτιά, την ίδια ώρα που η δικαιοσύνη σφύριζε αδιάφορα σε κάθε θεσμική εκτροπή.
Τα περιστατικά δεκάδες.
Στηριζόμενος αποκλειστικά στους ολιγάρχες και την τηλεοπτική τους παραπληροφόρηση-προπαγάνδα ήταν αναμενόμενο πως κάποια στιγμή θα ερχόταν η ώρα που θα αντιμετώπιζε το τέρας που τόσο καιρό τον κουβαλούσε στις πλάτες του.
Ελλείψει κινήματος και μετά το φιάσκο του 2015 που τον έφερε στην εξουσία η μόνη ουσιαστική αντιπολίτευση που είχε να αντιμετωπίσει ήταν δημοσιογράφοι όπως οι Κώστας Βαξεβάνης και Άρης Χατζηστεφάνου και άνθρωποι μετρημένοι στα δάχτυλα που σατιρίζουν την επικαιρότητα όπως η αφεντιά σου φίλε πιτσιρίκο ή ο Χριστόφορος και τα βίντεό του στο YouTube.
Δηλαδή, σταγόνες στον ωκεανό.
Ο Μητσοτάκης θα πέσει γιατί οι ολιγάρχες δεν έχουν κάτι άλλο να περιμένουν από αυτόν.
Το θέμα είναι πως δεν τους βγαίνουν τα κουκιά για «προοδευτική συμμαχία», αφού η αντιπολίτευση είναι για γέλια και η εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς πολιτικούς και ΜΜΕ έχει πέσει σε ιστορικά χαμηλά.
Φοβούνται και οι μεν και οι δε αποχή μεγαλύτερη του 50%, κάτι που αν συνέβαινε θα έπαυε να νομιμοποιεί τις βρωμιές τους και την μάσα που τις συνοδεύει.
Όμως οι εμπιστοσύνη προς τους ολιγάρχες καλά κρατεί μιας που, αν κοιτάξετε γύρω σας, θα παρατηρήσετε πως σχεδόν οι πάντες αναπαράγουν ό,τι παρακολουθούν στις οθόνες τους.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο ο Μαρινάκης, με αφορμή μια φάση σε ποδοσφαιρικό αγώνα, να μιλάει για παρακράτος.
Ο κάθε ολιγάρχης γνωρίζει πως η πλειοψηφία της κοινωνίας ενδιαφέρεται περισσότερο για δικαιοσύνη προς την αγαπημένη της ποδοσφαιρική ομάδα παρά για την ίδια της την χώρα.
Μπορεί ο πρόεδρος να κατηγορείται στην υπόθεση για το μεγαλύτερο φορτίο ηρωίνης στη Ευρώπη, οι μάρτυρες να βρίσκονται νεκροί ο ένας μετά τον άλλον και οι εισαγγελείς να παραιτούνται της υπόθεσης ή να μεταναστεύουν αλλά ποιος νοιάζεται;
Ο πρόεδρος την αγαπάει την ομαδάρα μας και θέλει το καλό της.
Οπότε, τι κάνει ο μεγαλομέτοχος;
Ταΐζει τα πρόβατα σανό σε χρώμα ποδοσφαιρικού γηπέδου, παριστάνοντας την αθώα περιστερά που τον κυνηγά η διαπλοκή.
Τέλειο;
Από την άλλη, ο πρωθυπουργός που πιάστηκε με την γίδα στην πλάτη, σε δηλώσεις του προς έγκριτο δημοσιογράφο χθες βράδυ, ούτε λίγο ούτε πολύ δήλωσε πως προσπαθούν να τον ρίξουν τα συμφέροντα και τα επιχειρηματικά λόμπι που λυμαίνονται τη χώρα.
Είναι όμως και Ολυμπιακός.
Οπότε όλοι αθώοι.
Το πρόβλημα για την χώρα δεν είναι ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε ο Μαρινάκης. Ούτε το παρακράτος που λειτουργεί εδώ και δεκαετίες.
Η κωμωδία της χώρας είναι πως όλοι περιμένουν τον Μαρινάκη να ρίξει την κυβέρνηση.
Η τραγωδία και το θλιβερό για την χώρα είναι ότι το έμψυχο δυναμικό της περιμένει τους ολιγάρχες να την βγάλουν από το αδιέξοδο.
Μάλιστα, το πιστεύει αυτό με βεβαιότητα.
Όσο για την συνέχεια -και επειδή όπως λέει ο φίλος μου ο πιτσιρίκος η μνήμη μας είναι η μόνη περιουσία που έχουμε-, να σας θυμίσω πως το τρίτο μνημόνιο το ψήφισαν στο ελληνικό κοινοβούλιο 222 Έλληνες βουλευτές ενώ 11 δήλωσαν παρόν.
Την αγάπη μου από Ιωάννινα.
Τ.Τ.Π.
Υ.Γ. Γνώμη μου είναι πως τα πράγματα θα ήταν κάπως καλύτερα αν είχαμε καμία δεκαριά δημοσιογράφους επιπέδου Βαξεβάνη, Χατζηστεφάνου. Με τα «αν» όμως δεν αλλάζει τίποτα.
(Αγαπητέ φίλε, δεν μου κάνει τίποτα εντύπωση από αυτά που συμβαίνουν στη χώρα. Δεν ξέρω ποιος περίμενε κάτι διαφορετικό· εγώ δεν περίμενα. Αυτές τις μέρες έχουμε μια τρικυμία στο βόθρο της χώρας και η μπόχα έχει γίνει ακόμα μεγαλύτερη. Τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν περισσότεροι Έλληνες είχαν συνείδηση και αξιοπρέπεια. Αλλά το παιχνίδι χάθηκε δέκα χρόνια πριν και η ταφόπλακα μπήκε με το δημοψήφισμα του 2015. Δεν υπάρχουν σωτήρες, ούτε ανάμεσα στους πολιτικούς, ούτε ανάμεσα στους δημοσιογράφους. Αυτές τις δυο κατηγορίες ανθρώπων τις αποφεύγω περισσότερο από άλλες. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
/pitsirikos.net
Ελλείψει κινήματος και μετά το φιάσκο του 2015 που τον έφερε στην εξουσία η μόνη ουσιαστική αντιπολίτευση που είχε να αντιμετωπίσει ήταν δημοσιογράφοι όπως οι Κώστας Βαξεβάνης και Άρης Χατζηστεφάνου και άνθρωποι μετρημένοι στα δάχτυλα που σατιρίζουν την επικαιρότητα όπως η αφεντιά σου φίλε πιτσιρίκο ή ο Χριστόφορος και τα βίντεό του στο YouTube.
Δηλαδή, σταγόνες στον ωκεανό.
Ο Μητσοτάκης θα πέσει γιατί οι ολιγάρχες δεν έχουν κάτι άλλο να περιμένουν από αυτόν.
Το θέμα είναι πως δεν τους βγαίνουν τα κουκιά για «προοδευτική συμμαχία», αφού η αντιπολίτευση είναι για γέλια και η εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς πολιτικούς και ΜΜΕ έχει πέσει σε ιστορικά χαμηλά.
Φοβούνται και οι μεν και οι δε αποχή μεγαλύτερη του 50%, κάτι που αν συνέβαινε θα έπαυε να νομιμοποιεί τις βρωμιές τους και την μάσα που τις συνοδεύει.
Όμως οι εμπιστοσύνη προς τους ολιγάρχες καλά κρατεί μιας που, αν κοιτάξετε γύρω σας, θα παρατηρήσετε πως σχεδόν οι πάντες αναπαράγουν ό,τι παρακολουθούν στις οθόνες τους.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο ο Μαρινάκης, με αφορμή μια φάση σε ποδοσφαιρικό αγώνα, να μιλάει για παρακράτος.
Ο κάθε ολιγάρχης γνωρίζει πως η πλειοψηφία της κοινωνίας ενδιαφέρεται περισσότερο για δικαιοσύνη προς την αγαπημένη της ποδοσφαιρική ομάδα παρά για την ίδια της την χώρα.
Μπορεί ο πρόεδρος να κατηγορείται στην υπόθεση για το μεγαλύτερο φορτίο ηρωίνης στη Ευρώπη, οι μάρτυρες να βρίσκονται νεκροί ο ένας μετά τον άλλον και οι εισαγγελείς να παραιτούνται της υπόθεσης ή να μεταναστεύουν αλλά ποιος νοιάζεται;
Ο πρόεδρος την αγαπάει την ομαδάρα μας και θέλει το καλό της.
Οπότε, τι κάνει ο μεγαλομέτοχος;
Ταΐζει τα πρόβατα σανό σε χρώμα ποδοσφαιρικού γηπέδου, παριστάνοντας την αθώα περιστερά που τον κυνηγά η διαπλοκή.
Τέλειο;
Από την άλλη, ο πρωθυπουργός που πιάστηκε με την γίδα στην πλάτη, σε δηλώσεις του προς έγκριτο δημοσιογράφο χθες βράδυ, ούτε λίγο ούτε πολύ δήλωσε πως προσπαθούν να τον ρίξουν τα συμφέροντα και τα επιχειρηματικά λόμπι που λυμαίνονται τη χώρα.
Είναι όμως και Ολυμπιακός.
Οπότε όλοι αθώοι.
Το πρόβλημα για την χώρα δεν είναι ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε ο Μαρινάκης. Ούτε το παρακράτος που λειτουργεί εδώ και δεκαετίες.
Η κωμωδία της χώρας είναι πως όλοι περιμένουν τον Μαρινάκη να ρίξει την κυβέρνηση.
Η τραγωδία και το θλιβερό για την χώρα είναι ότι το έμψυχο δυναμικό της περιμένει τους ολιγάρχες να την βγάλουν από το αδιέξοδο.
Μάλιστα, το πιστεύει αυτό με βεβαιότητα.
Όσο για την συνέχεια -και επειδή όπως λέει ο φίλος μου ο πιτσιρίκος η μνήμη μας είναι η μόνη περιουσία που έχουμε-, να σας θυμίσω πως το τρίτο μνημόνιο το ψήφισαν στο ελληνικό κοινοβούλιο 222 Έλληνες βουλευτές ενώ 11 δήλωσαν παρόν.
Την αγάπη μου από Ιωάννινα.
Τ.Τ.Π.
Υ.Γ. Γνώμη μου είναι πως τα πράγματα θα ήταν κάπως καλύτερα αν είχαμε καμία δεκαριά δημοσιογράφους επιπέδου Βαξεβάνη, Χατζηστεφάνου. Με τα «αν» όμως δεν αλλάζει τίποτα.
(Αγαπητέ φίλε, δεν μου κάνει τίποτα εντύπωση από αυτά που συμβαίνουν στη χώρα. Δεν ξέρω ποιος περίμενε κάτι διαφορετικό· εγώ δεν περίμενα. Αυτές τις μέρες έχουμε μια τρικυμία στο βόθρο της χώρας και η μπόχα έχει γίνει ακόμα μεγαλύτερη. Τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν περισσότεροι Έλληνες είχαν συνείδηση και αξιοπρέπεια. Αλλά το παιχνίδι χάθηκε δέκα χρόνια πριν και η ταφόπλακα μπήκε με το δημοψήφισμα του 2015. Δεν υπάρχουν σωτήρες, ούτε ανάμεσα στους πολιτικούς, ούτε ανάμεσα στους δημοσιογράφους. Αυτές τις δυο κατηγορίες ανθρώπων τις αποφεύγω περισσότερο από άλλες. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
/pitsirikos.net
Σχετικές Δημοσιεύσεις
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών