Γράφει ο Γιώργος Καρελιάς
Από τη αρχή φάνηκε ότι δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε τίποτα από τη δικαιοσύνη. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, αντί να ερευνήσει την ουσία της υπόθεσης, ανακοίνωσε ότι ερευνά πώς… διέρρευσαν στοιχεία στα μέσα ενημέρωσης! Η δε έρευνα που κάνουν κατώτεροι εισαγγελείς δεν έχει αποδώσει τίποτα μέχρι στιγμής κι ας έχουν παρέλθει πολλοί μήνες.
Επιπλέον, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έδωσε πρόσφατα το στίγμα των προθέσεών του, όταν προσπάθησε να εμποδίσει την έρευνα της ΑΔΑΕ στις εταιρείες τηλεφωνίας, ώστε να αποκαλυφθεί ποιους παρακολουθούσε τη ΕΥΠ.
Τώρα, η πρόθεση αυτή καθίσταται ολοφάνερη. Ο κ.Ντογιάκος, με την περιβόητη πλέον γνωμοδότησή του, ουσιαστικά επιχειρεί να δέσει τα χέρια της Ανεξάρτητης Αρχής και να θέσει τέρμα στις έρευνές της. Αν τα καταφέρει, η πλέον δυσώδης υπόθεση των τελευταίων δεκαετιών θα μείνει στο σκοτάδι.
Η πρόθεση του κ. Ντογιάκου μόνο θλίψη μπορεί να προκαλεί. Για τρεις λόγους:
Πρώτον, διότι όλες οι έως τώρα παρεμβάσεις του οδηγούν στο συμπέρασμα ότι κατατείνουν στη μη ουσιαστική διερεύνηση του σκανδάλου. Έτσι, δικαιώνεται ο βουλευτής Τζαβάρας, ο οποίος είχε πει ότι οι εισαγγελείς «κλώθουν αντί να ερευνούν». Και αυτοδιαψεύδεται ο κ.Ντογιάκος, ο οποίος είχε απαντήσει ενοχλημένος στο βουλευτή ότι οι εισαγγελείς «ερευνούν σε βάθος». Ο ίδιος, αντί να ερευνά, επιχειρεί να αφοπλίσει την ΑΔΑΕ, τη μόνη Αρχή που προσπαθεί να αποκαλύψει το σκάνδαλο.
Δεύτερον, διότι ο τρόπος που ενεργεί ο κ. Ντογιάκος ακυρώνει το ρόλο που έχει η εισαγγελική αρχή. Οι εισαγγελείς έχουν ως αποστολή να ερευνούν, να αποκαλύπτουν τις παρανομίες και να οδηγούν τους παρανομούντες στο δικαστήριο. Όσα πράττει ο νυν ανώτατος εισαγγελέας οδηγούν εξ αντικειμένου στο αντίθετο αποτέλεσμα. Εκτός αν ό ίδιος πιστεύει ότι δεν έχει διαπραχθεί καμιά παρανομία. Αλλά τότε πρέπει να το πει.
Τρίτον, διότι όλες οι ενέργειες του κ. Ντογιάκου φαίνεται να συμφωνούν με το αφήγημα της κυβέρνησης, η οποία επιδιώκει πάση θυσία να συγκαλύψει το σκάνδαλο. Όμως, ο εισαγγελέας δεν είναι κυβερνητικός υπάλληλος. Ανήκει στη δικαστική εξουσία, που είναι ανεξάρτητη. Εκτός αν ο κ. Ντογιάκος έχει κάποια υποχρέωση στην κυβέρνηση και αισθάνεται αλλιώς.
Στον αντίποδα αυτής της στάσης του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου είναι η στάση της ΑΔΑΕ και του προέδρου της. Ο κ. Ράμμος είναι κι αυτός ανώτατος δικαστής. Τιμά το ρόλο του, δεν ταυτίζεται με τις επιδιώξεις της εκτελεστικής εξουσίας και προσπαθεί να κάνει αυτό που λέει ο τίτλος της Αρχής: να προστατεύσει το αγαθό της επικοινωνίας των πολιτών. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει αν δεν αποκαλυφθεί η παράνομη δράση όσων παρακολουθούσαν-αποδεδειγμένα πια- τις τηλεφωνικές επικοινωνίες ενός πολιτικού αρχηγού, υπουργών, του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, ευρωβουλευτών, δημοσιογράφων κ.α.
Η υπόθεση των υποκλοπών δείχνει δύο παράλληλες πορείες. Του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο οποίος ορθώνει εμπόδια στη διερεύνησή της. Και του προέδρου της ΑΔΑΕ, ο οποίος προσπαθεί να ρίξει φως.
Η στάση του κ. Ντογιάκου θυμίζει κακές στιγμές προκατόχων του σε σκοτεινές εποχές. Είναι στάση θλιβερή. Ο κ. Ράμμος συνεχίζει την παράδοση θαρραλέων συναδέλφων του, που συγκρούστηκαν με κράτος και παρακράτος σε ανώμαλες περιόδους. Είναι στάση φωτεινή.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών