Η ζωή και η δράση του Χαράλαμπου Κίτσιου

Γράφει ο Βαγγέλης Παπαχρήστος

Έχω μπροστά μου το τελευταίο βιβλίο του δάσκαλου-συγγραφέα Χαράλαμπου Κίτσιου, από τη Δίβρη των Αγίων Σαράντα «Το χρονικό της οικογένειάς μας».

Στην κατακλείδα του βιβλίου αναφέρω: «Το οικογενειακό αυτό, υλικό, που συγκεντρώθηκε, τακτοποιήθηκε και εμπλουτίστηκε με μεγάλη αγάπη και μέριμνα από το Γέροντα της φυλής τον 94χρονο (τότε 2017) δημοδιδάσκαλο, λαογράφο και συγγραφέα των δέκα βιβλίων, Χαράλαμπο Κίτσιο, τον πατέρα και παππού μιας ολόκληρης γενιάς-69 ατόμων- θα μείνει ένα κειμήλιο για τα παιδιά, τις νυφάδες, τα εγγόνια και τα δισέγγονά του. Κι εγώ ως συνάδελφος, φίλος και ομοιοπαθής στη ζωή, το επιμελήθηκα και σελιδοποίησα με μεγάλη φροντίδα κι αγάπη, ως μια ύστατη προσφορά στο μεγάλο έργο του μπαρμπα-Λάμπη…, αυτό το μαργαριτάρι του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού».

Όλη η ζωή του κι αυτή της οικογένειάς του παρελαύνει με όλα τα χρώματα, μελανά και λαμπερά στο ανοιχτό αυτό βιβλίο. Αν θα κατατάξουμε στα λαμπερά τις χαρές του ερχομού της νέας οικογένειας, προείχαν τα μελανά.

Μαθητής εξεχουσών δασκάλων της Φωτεινής Οικονόμου και Γεωργίου Γραίκα, φωτοδοτήθηκε με το ελληνικό πνεύμα, που βάθυνε στο Γυμνάσιο της Κέρκυρας και στο Λύκειο της Πωγωνιανής. Ελληνόφρων ο νέος δάσκαλος που διορίζεται στη Δίβρη το 1945. Δεν μένει απαρατήρητη η οικογένειά του. Ο πατέρας του, ο Μιχάλης, χαρακτηρίζεται κουλάκος, διότι το μόχθο του των τόσων χρόνων στην Αμερική τον αντικατέστησε με χωράφια και λιβάδια που πωλούνταν στην Τσούκα και στο Μπερντενέσι και έγινε κτηματίας. «Ο Μιχάλης Κίτσιος έγινε αγάς. Εκεί που ήταν τόσοι μουσουλμάνοι κι ένας χριστιανός», γράφει ο ίδιος. Νυμφεύεται γρήγορα την Όλγα, γίνεται πολύτεκνος με τρία αγόρια και τρία κορίτσια.

Αν και μέτοχος στον Αντιφασιστικό Αγώνα, άριστος εκπαιδευτικός, κοινωνικός στα προβλήματα της νεολαίας και του μετώπου, όπου δίδαξε, ο γραφοχέρης και σχεδιαστής δεκάδων μέσων διδασκαλίας, ο εμπνευστής και ο σχεδιαστής του πρώτου εργαστηρίου Βιολογίας στο Θεολόγο, ο εφευρέτης του εξωσχολικού κύκλου των «Νέων Φυσιοδιφών», ο βιολόγος με τους καλύτερους σχολικούς κήπους, για το μάθημα της Εργασίας (που υπήρχε στο πρόγραμμα), η ζωή του γίνεται κόλαση. Γράφει ο ίδιος: «Ζήσαμε κι εργαστήκαμε στα πιο δύσκολα χρόνια, στις πιο αντίξοες πολιτικές και οικονομικές καταστάσεις με ελλείψεις και διωγμούς. Βρισκόμουν πάντα στο στόχαστρο του ταξικού πολέμου, λόγω της φυλάκισης του πατέρα και του χαρακτηρισμού του κουλάκος. Ήταν ηρωισμός, μεγάλο κατόρθωμα, για να σταθώ δάσκαλος τριάντα χρόνια και μάλιστα διακεκριμένος. Παύτηκα τρεις φορές, πέρασα δέκα χωριά, έφαγα 20 μεταθέσεις».

Το αποκορύφωμα ο δημόσιος διασυρμός το 1975 με τις κατηγορίες: «Σπούδασε στην Ελλάδα, γιος κουλάκου, κάνει διαφώτιση και προπαγάνδα για την Ελλάδα». Συνάδελφός του, από τα χωριά του Βούρκου, πλησίασε κοντά στη μούρη του, τον έφτυσε και του έλεγε: «Λέγε ότι είσαι εχθρός! Παραδέξου ότι είσαι εχθρός!!!» Και ο απεσταλμένος, αντιπρόεδρος της Εκτελεστής Επιτροπής του Νομού: «Αυτός ο γερο-ματούφης να μην δρασκελίσει πια το πρέκι της θύρας του σχολείου». Και πάρθηκε η απόφαση:
1. Να παυτούν αμέσως από το διδασκαλικό καθήκον πατέρας, γιος και κόρη.
2. Από τον κατηγορούμενο να αφαιρεθεί η ταυτότητα της Οργάνωσης του Δημοκρατικού Μετώπου. (που σημαίνει «εχθρός του λαού»)
3. Να περάσει σε πλήρη απομόνωση από το λαό.

Μια αφανή πολυκύμαντη ζωή πέρασε ο μπαρμπα-Λάμπης ή όπως γράφει στα παιδιά του: «Τρία καρπούζια σε μια μασχάλη κράτησα: το παρτιζάνικο, ένα το δασκαλίκι κι ένα τελικό εχθρός του λαού»

Χρειάστηκαν τα χρόνια της μεταπολίτευσης για «ν’ αναστηθεί» ο μπαρμπα-Λάμπης. Δέκα υπέροχα βιβλία ιστορικού, λαογραφικού και κοινωνικού χαρακτήρα, πρόσδεσε στην καδένα της Βορειοηπειρωτικής λογοτεχνίας.

Του απονεμήθηκε η Τιμητική Διάκριση «Επίτιμος Δημότης Επαρχίας Δίβρης», βραβεύσεις και φύλλα επαίνου από το Ίδρυμα Βορειοηπειρωτικών Ερευνών, το Σύλλογο Συνταξιούχων Δασκάλων Αργυροκάστρου, από την εφημερίδα «Το όραμα».

Τον ευχαριστούμε κι ο Μεγαλοδύναμος, να του δώσει χρόνια ζωής.

Διαβάστε ακόμη

Σχόλια