Γράφει ο Τηλέμαχος Λαχανάς
Μη νομίζεις αναγνώστη ότι είναι επανάληψη ανάρτησης με τον ίδιο τίτλο, στα πρόθυρα της προηγούμενης Πρωτοχρονιάς! Αν τυχόν εκείνο το άρθρο το είχες διαβάσει γνώριζες τι ζητούσα από τους δύο Πρωθυπουργούς, της Ελλάδας και της Αλβανίας; «Να έβαζε νερό στο κρασί του ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, σχετικά με το «βέτο» που διατυμπάνιζε περί μη ένταξης της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια, και να αναθεωρούσε τον τσαμπουκά του ο Πρωθυπουργός Έντι Ράμα, σχετικά με την υπόθεση Μπελέρη» Εννοείται το άρθρο συνέχιζε και με το δικό μου σκεπτικό περί εξομάλυνσης των σχέσεων, προς όφελος (και) της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας. Που να τα διάβαζαν αυτά τότε ή να άκουγαν το σκεπτικό του Τηλέμαχου οι δύο πρωθυπουργοί; Του Τηλέμαχου που δεν έκανε πίσω, καθώς στις 9/03/24 συνέχισε και με άλλο άρθρο, με τίτλο «Οι Σχέσεις μεταξύ Ελλάδας-Αλβανίας «Επιτακτική Υπέρβαση»! Ούτε τότε εισακούστηκα! Γιατί όπως λέει και μια παροιμία στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, «Όλοι έκλαιγαν τα χάλια τους και ο μυλωνάς την δέση», την δέση που για μένα ήταν η ιδιαίτερη πατρίδα μου, καθώς τείνει να εξαφανιστεί!
Μπορεί να μην είμαι ισάξιος της αριστοκρατικής ελίτ της Ελλάδας, η οποία ούτε ασχολήθηκε και ούτε γνωρίζει τι σημαίνει ιδιαίτερη πατρίδα για μας, μπορεί στην Αλβανία να μη έχω αποχτήσει επιστημονικούς τίτλους, γιατί δεν το επέτρεπε η πλαστογραφημένη βιογραφία στον 5/σφράγιστο φάκελό μου κ.λ.π. αλλά αν νομίζουν ότι ο «ίσκιος» των μεν και των δε είναι ιερός και δεν ποδοπατείται, λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Ο «ίσκιος» της ιδιαίτερης πατρίδας μου ποδοπατήθηκε μεν για πολλά χρόνια, αλλά δεν παύει να έχει την σφραγίδα και την μέριμνα του Παντοδύναμου. Οπότε για να μην πολυλογώ στον φετινό πρωτοχρονιάτικο μποναμά θα ζητήσω περισσότερα από τον περσινό και συγκεκριμένα:
Χρέος της «επίσημης Ελλάδας» σε συνεννόηση με την επίσημη Αλβανία, είναι να κατέβει στις περιοχές μας και σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση να καταγράψει κάθε ζημιά (από το 1991) και όλα τα στραβά που εφάρμοζε η ηγετική μας εκπροσώπηση, ως πειθήνιο όργανο της αλβανικής και της κοντόφθαλμης ελληνικής στρατηγίας, ώστε να βγάλει πραγματικά συμπεράσματα για το πώς σώζεται αυτή η ιδιαίτερη πατρίδα μας.
Άδεια τα χωριά μας, στα δάχτυλα μετριέται η νέα γενιά και τα εργατικά χέρια, κλειστά και κατεστραμμένα τα σχολεία και οι παιδικοί σταθμοί, κλειστά και τα περισσότερα σπίτια, μισό-κατεστραμμένοι οι δρόμοι από θεομηνίες, τι να πεις για τις εκκλησίες και τα μοναστήρια, για τα πολιτιστικά μας μνημεία, για τους κάμπους που είναι χέρσοι, για κοπάδια με γιδοπρόβατα ή γελάδια που δεν γίνεται λόγος, για ελλιπή αστυνόμευση, αν με αυτά τα ολίγα μπόρεσα να αποδώσω την πραγματική κατάσταση που καθρεπτίζεται στην ιδιαίτερη πατρίδα μας!
Ευχαριστούμε μεν τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας για το γιορτινό επίδομα, αλλά δεν είναι δυνατόν να συνεχίζει να ευαγγελίζεται περί σεβασμού δικαιωμάτων από την αλβανική πλευρά, όταν το πρόβλημα είναι πως κρατιούνται οι εναπομείναντες στα χωριά και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορούν να επιστρέψουν όσοι επιθυμούν. Άρα η Ελλάδα έχει τι να μεριμνήσει και αργοπορεί.
Και βέβαια λειτουργεί η τοπική μας αυτοδιοίκηση, και βέβαια να της ήμαστε ευγνώμονες, καθώς με τους πόρους που παίρνει από το κράτος κάνει ότι μπορεί, αν και στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Αλβανία δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες των περιοχών μας. Ποιος άλλος πρέπει να μεριμνήσει στο τι βοήθεια χρειάζεται και τι έργα χρειάζονται για να επουλωθούν οι πληγές που άνοιξαν την 33χρονη περίοδο, μέχρι να επανέρθει η κανονικότητα, εν συνεχεία και η ανάπτυξη; Γι αυτό αναφέρω πιο πάνω «σε συνεννόηση με την επίσημη Αλβανία. Άραγε με τόσους αξιόλογους συμβούλους που έχει είναι αδύνατον να μεριμνήσουν και για την παραγκωνισμένη ελληνική εθνική μειονότητα;
Καλώς φωνάζουν κάποιοι για δικαιώματα, αλλά αρκεί μόνο η αναφορά «περί δικαιωμάτων», όταν δεν διεκδικούμε π.χ. την επαναφορά στις περιοχές μας των υγειονομικών κέντρων με τις απαραίτητες εγκαταστάσεις, την μοιρασιά της γης βάση της μεταρρύθμισης του 1946, την επιστροφή στους Αγίους Σαράντα των οικοπέδων που είχαν μοιραστεί το 1996 από την δικιά μας τοπική εξουσία, και ότι είναι αναγκαίο στις περιοχές μας, ώστε να πειστούν και οι ομογενείς μας ότι κάτι γίνεται! Τι σημασία έχει αν η εφαρμογή της στρατηγικής ξεριζωμού ξεκίνησε από τους αιρετούς μας; Αυτό το γνωρίζει καλά η ελληνική κυβέρνηση.
Εκτός των παραπάνω υπάρχουν και προβλήματα περί της ιστορίας μας, την οποία δεν μας την αναγνωρίζει ούτε η Ελλάδα. Δεν έχει συμπεριλάβει π.χ. στην επίσημη ιστορία της την συμμετοχή και την προσφορά των δικών μας αγωνιστών στον αγώνα του 1821, δεν έχει αναγνωρίσει τον αγώνα μας για αυτονομία το 1914, καμιά αναφορά για την προσάρτηση των περιοχών μας στον εθνικό κορμό με νομοθετικό διάταγμα στις 3 του Μάρτη του 1916 και γιατί η εκδίωξη των 15 βουλευτών μας από τα έδρανα της τότε βουλής.
Την προσφορά μας στον αγώνα του 1940, όπου αν δεν γίνονταν ο πόλεμος στις περιοχές μας και αν δεν συμμετείχαμε σύσσωμα για την έκβαση αυτού του πολέμου, ίσως το αποτέλεσμα να μη ήταν ικανοποιητικό. Γιατί η Ελλάδα συνεχίζει να μας βλέπει ως αλλοδαπούς π.χ. και πώς να διεκδικήσουμε από την Αλβανία να αλλάξει την ιστορία της, καθώς μας θεωρεί κολίγους; Kαι τόσα άλλα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε και αντιμετωπίζουμε! Και όταν πριν 3 χρόνια π.χ. ζητήσαμε από την Επιτροπή «Ελλάδα 2021» να αναθεωρήσει την ιστορία της, συμπεριλαμβάνοντας στον αγώνα του 1821 και την συμμετοχή των δικών μας αγωνιστών, «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα»! Αντί αυτού όταν προσπαθήσαμε στην Αθήνα να οργανώσουμε μια «Επέτειο μνήμης» για τους δικούς μας αγωνιστές, αμέσως τα δικά μας φερέφωνα στην Αθήνα προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν το γεγονός, όχι όμως ως μνημόνευση και διεκδίκηση αναγνώρισης όπως πιο πάνω, αλλά για την παρουσία γνωστών τους φιλοκυβερνητικών για ομιλίες και μετά χορούς και τραγούδια. Μήπως έχουν δίκιο και οι Αλβανοί που μας θεωρούν ραγιάδες και κολίγους;
Μη νομίζεις αναγνώστη ότι είναι επανάληψη ανάρτησης με τον ίδιο τίτλο, στα πρόθυρα της προηγούμενης Πρωτοχρονιάς! Αν τυχόν εκείνο το άρθρο το είχες διαβάσει γνώριζες τι ζητούσα από τους δύο Πρωθυπουργούς, της Ελλάδας και της Αλβανίας; «Να έβαζε νερό στο κρασί του ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, σχετικά με το «βέτο» που διατυμπάνιζε περί μη ένταξης της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια, και να αναθεωρούσε τον τσαμπουκά του ο Πρωθυπουργός Έντι Ράμα, σχετικά με την υπόθεση Μπελέρη» Εννοείται το άρθρο συνέχιζε και με το δικό μου σκεπτικό περί εξομάλυνσης των σχέσεων, προς όφελος (και) της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας. Που να τα διάβαζαν αυτά τότε ή να άκουγαν το σκεπτικό του Τηλέμαχου οι δύο πρωθυπουργοί; Του Τηλέμαχου που δεν έκανε πίσω, καθώς στις 9/03/24 συνέχισε και με άλλο άρθρο, με τίτλο «Οι Σχέσεις μεταξύ Ελλάδας-Αλβανίας «Επιτακτική Υπέρβαση»! Ούτε τότε εισακούστηκα! Γιατί όπως λέει και μια παροιμία στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, «Όλοι έκλαιγαν τα χάλια τους και ο μυλωνάς την δέση», την δέση που για μένα ήταν η ιδιαίτερη πατρίδα μου, καθώς τείνει να εξαφανιστεί!
Μπορεί να μην είμαι ισάξιος της αριστοκρατικής ελίτ της Ελλάδας, η οποία ούτε ασχολήθηκε και ούτε γνωρίζει τι σημαίνει ιδιαίτερη πατρίδα για μας, μπορεί στην Αλβανία να μη έχω αποχτήσει επιστημονικούς τίτλους, γιατί δεν το επέτρεπε η πλαστογραφημένη βιογραφία στον 5/σφράγιστο φάκελό μου κ.λ.π. αλλά αν νομίζουν ότι ο «ίσκιος» των μεν και των δε είναι ιερός και δεν ποδοπατείται, λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Ο «ίσκιος» της ιδιαίτερης πατρίδας μου ποδοπατήθηκε μεν για πολλά χρόνια, αλλά δεν παύει να έχει την σφραγίδα και την μέριμνα του Παντοδύναμου. Οπότε για να μην πολυλογώ στον φετινό πρωτοχρονιάτικο μποναμά θα ζητήσω περισσότερα από τον περσινό και συγκεκριμένα:
Χρέος της «επίσημης Ελλάδας» σε συνεννόηση με την επίσημη Αλβανία, είναι να κατέβει στις περιοχές μας και σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση να καταγράψει κάθε ζημιά (από το 1991) και όλα τα στραβά που εφάρμοζε η ηγετική μας εκπροσώπηση, ως πειθήνιο όργανο της αλβανικής και της κοντόφθαλμης ελληνικής στρατηγίας, ώστε να βγάλει πραγματικά συμπεράσματα για το πώς σώζεται αυτή η ιδιαίτερη πατρίδα μας.
Άδεια τα χωριά μας, στα δάχτυλα μετριέται η νέα γενιά και τα εργατικά χέρια, κλειστά και κατεστραμμένα τα σχολεία και οι παιδικοί σταθμοί, κλειστά και τα περισσότερα σπίτια, μισό-κατεστραμμένοι οι δρόμοι από θεομηνίες, τι να πεις για τις εκκλησίες και τα μοναστήρια, για τα πολιτιστικά μας μνημεία, για τους κάμπους που είναι χέρσοι, για κοπάδια με γιδοπρόβατα ή γελάδια που δεν γίνεται λόγος, για ελλιπή αστυνόμευση, αν με αυτά τα ολίγα μπόρεσα να αποδώσω την πραγματική κατάσταση που καθρεπτίζεται στην ιδιαίτερη πατρίδα μας!
Ευχαριστούμε μεν τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας για το γιορτινό επίδομα, αλλά δεν είναι δυνατόν να συνεχίζει να ευαγγελίζεται περί σεβασμού δικαιωμάτων από την αλβανική πλευρά, όταν το πρόβλημα είναι πως κρατιούνται οι εναπομείναντες στα χωριά και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορούν να επιστρέψουν όσοι επιθυμούν. Άρα η Ελλάδα έχει τι να μεριμνήσει και αργοπορεί.
Και βέβαια λειτουργεί η τοπική μας αυτοδιοίκηση, και βέβαια να της ήμαστε ευγνώμονες, καθώς με τους πόρους που παίρνει από το κράτος κάνει ότι μπορεί, αν και στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Αλβανία δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες των περιοχών μας. Ποιος άλλος πρέπει να μεριμνήσει στο τι βοήθεια χρειάζεται και τι έργα χρειάζονται για να επουλωθούν οι πληγές που άνοιξαν την 33χρονη περίοδο, μέχρι να επανέρθει η κανονικότητα, εν συνεχεία και η ανάπτυξη; Γι αυτό αναφέρω πιο πάνω «σε συνεννόηση με την επίσημη Αλβανία. Άραγε με τόσους αξιόλογους συμβούλους που έχει είναι αδύνατον να μεριμνήσουν και για την παραγκωνισμένη ελληνική εθνική μειονότητα;
Καλώς φωνάζουν κάποιοι για δικαιώματα, αλλά αρκεί μόνο η αναφορά «περί δικαιωμάτων», όταν δεν διεκδικούμε π.χ. την επαναφορά στις περιοχές μας των υγειονομικών κέντρων με τις απαραίτητες εγκαταστάσεις, την μοιρασιά της γης βάση της μεταρρύθμισης του 1946, την επιστροφή στους Αγίους Σαράντα των οικοπέδων που είχαν μοιραστεί το 1996 από την δικιά μας τοπική εξουσία, και ότι είναι αναγκαίο στις περιοχές μας, ώστε να πειστούν και οι ομογενείς μας ότι κάτι γίνεται! Τι σημασία έχει αν η εφαρμογή της στρατηγικής ξεριζωμού ξεκίνησε από τους αιρετούς μας; Αυτό το γνωρίζει καλά η ελληνική κυβέρνηση.
Εκτός των παραπάνω υπάρχουν και προβλήματα περί της ιστορίας μας, την οποία δεν μας την αναγνωρίζει ούτε η Ελλάδα. Δεν έχει συμπεριλάβει π.χ. στην επίσημη ιστορία της την συμμετοχή και την προσφορά των δικών μας αγωνιστών στον αγώνα του 1821, δεν έχει αναγνωρίσει τον αγώνα μας για αυτονομία το 1914, καμιά αναφορά για την προσάρτηση των περιοχών μας στον εθνικό κορμό με νομοθετικό διάταγμα στις 3 του Μάρτη του 1916 και γιατί η εκδίωξη των 15 βουλευτών μας από τα έδρανα της τότε βουλής.
Την προσφορά μας στον αγώνα του 1940, όπου αν δεν γίνονταν ο πόλεμος στις περιοχές μας και αν δεν συμμετείχαμε σύσσωμα για την έκβαση αυτού του πολέμου, ίσως το αποτέλεσμα να μη ήταν ικανοποιητικό. Γιατί η Ελλάδα συνεχίζει να μας βλέπει ως αλλοδαπούς π.χ. και πώς να διεκδικήσουμε από την Αλβανία να αλλάξει την ιστορία της, καθώς μας θεωρεί κολίγους; Kαι τόσα άλλα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε και αντιμετωπίζουμε! Και όταν πριν 3 χρόνια π.χ. ζητήσαμε από την Επιτροπή «Ελλάδα 2021» να αναθεωρήσει την ιστορία της, συμπεριλαμβάνοντας στον αγώνα του 1821 και την συμμετοχή των δικών μας αγωνιστών, «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα»! Αντί αυτού όταν προσπαθήσαμε στην Αθήνα να οργανώσουμε μια «Επέτειο μνήμης» για τους δικούς μας αγωνιστές, αμέσως τα δικά μας φερέφωνα στην Αθήνα προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν το γεγονός, όχι όμως ως μνημόνευση και διεκδίκηση αναγνώρισης όπως πιο πάνω, αλλά για την παρουσία γνωστών τους φιλοκυβερνητικών για ομιλίες και μετά χορούς και τραγούδια. Μήπως έχουν δίκιο και οι Αλβανοί που μας θεωρούν ραγιάδες και κολίγους;
Διαβάστε ακόμη
* Αναμένονται συνομιλίες για την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας στην Ε.Ε! Υπό ποιες προϋποθέσεις όμως!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών