Η ευθύνη δεν είναι πιάτο σε menu που αποφασίζεις αν θα το πάρεις ή όχι. Δεν υπάρχει ευθύνη a-la-carte ούτε προσφέρεται σαν table d’hôte με προκαθορισμένη τιμή και υπό προϋποθέσεις.
Τι θα πει ‘’θα αποδοθούν ευθύνες’’; Ποιος απατεώνας καλλιέργησε την εντύπωση πως οι ευθύνες είναι σαν τα παράσημα που έχουμε την άνεση να τα απονέμουμε ή όχι κατά την κρίση μας;
Ποιος κακόβουλος ή ηλίθιος άφησε να σέρνεται η ψευδαίσθηση πως μπορεί να υπάρχει διαδικασία ‘’απόδοσης ευθυνών’’, και πώς έχει και δικό της ωράριο;
‘’Δεν είναι η ώρα να αποδοθούν ευθύνες’’ λένε και ξαναλένε οι απατεώνες της πολιτικής και το καταπίνουν αμάσητο οι απαίδευτοι υπήκοοι-υπάκουοι ραγιάδες.
Τι λέτε καλέ! Και πότε θα είναι η κατάλληλη ώρα; Να πούμε αύριο το απόγευμα κατά τις 5.00, ή σας βολεύει περισσότερο την ερχόμενη Δευτέρα στις 10.00 το πρωϊ; Μήπως να το αφήσουμε καλύτερα για τις 30 Φεβρουαρίου;
H ευθύνη είναι ένα δίπτυχο που πάει πακέτο με την αρμοδιότητα. Όποιος επιλέγει την εξουσιαστική θέση να είναι ‘’αρμόδιος’’ για κάτι, παίρνει μαζί και την ευθύνη γι’ αυτό το κάτι, που τόσο αυτάρεσκα διάλεξε.
Το δίπτυχο ‘’αρμοδιότητα + ευθύνη’’ δεν κόβεται στη μέση. Δεν θα το κάνεις δύο κάρτες, για να κρατάς σφιχτά την εξουσία της αρμοδιότητας και να τραβάς την κάρτα της ευθύνης μόνον όταν σε συμφέρει.
Ας πει κάποιος στους λογής-λογής μανατζαρέους, στους δήθεν ‘’αρίστους’’ και στα γυαλιστερά τίποτε με τα ζωγραφισμένα βιογραφικά πως μαζί με την εξουσία που με λύσσα κυνηγάνε, παίρνουν και την ευθύνη.
Ας τους θυμίσει κάποιος πως τα παχουλά χρηματικά πακέτα τους, και τα πολύπλευρα προνόμια που ζητάνε –σαν status symbols– για να ταΐσουν την κενότητά τους, σέρνουν μαζί και ένα μάτσο ευθύνες.
Κι ας τους ψιθυρίσει κάποιος στ’ αυτί πως οι ‘’θέσεις ευθύνης’’ πληρώνονται με δύο τρόπους που πάνε μαζί, αδιαίρετα, σαν ‘’σετάκι’’. Όποιος με πράξεις αποδεικνύει και αποδεικνύεται ‘’υπεύθυνος’’ και άξιος αμείβεται, αλλά όποιος με παραλείψεις και αστοχίες αποδεικνύεται ‘’ανεύθυνος’’ και άχρηστος του ‘’παίρνουν το κεφάλι’’ ή του ‘’κόβουνε τον κώλo’’ (διαλέξτε ό,τι σας εκφράζει καλύτερα). Είναι αυτόματες αυτές οι διαδικασίες, δεν χρειάζεται ειδική συνεννόηση ή απόφαση.
Οι φίλοι και συναναγνώστες του blog, που είναι και νέοι, μπορούν να έχουν στην ελληνική δικαιοσύνη όση εμπιστοσύνη θέλουν. Θα μου επιτρέψουν ωστόσο, έχοντας μπει πρόσφατα στην όγδοη δεκαετία της ζωής, να αμφιβάλω πολύ για τις προθέσεις δικαίου αλλά και τις ουσιαστικές γνώσεις των λειτουργών της. Επομένως, ας πούμε και δύο σταράτες κουβέντες για τους υπηρέτες της που μάλλον σαν ‘’λακέδες’’ μου φαίνονται.
Την ευθύνη μίας οποιασδήποτε θέσης εξουσίας δεν θα την κρίνει η δικαιοσύνη. Δεν χρειάζεται να κριθεί από κάποιον περισπούδαστο δικαστή αν ο καθ’ύλην αρμόδιος εξουσιαστής έχει ευθύνες. Αντί να κουνάει αυστηρά το δάχτυλό του προς την κοινωνία, ας ξεστραβωθεί καλύτερα κι ας διαβάσει τι ακριβώς περιλαμβάνει η ύλη για την οποία ορίστηκε να είναι αρμόδιος ο εξουσιαστής της, και ποιες ευθύνες έχει. Τις πήρε πακέτο με την αρμοδιότητα.
Δεν χρειαζόμαστε την αποψάρα του κάθε δικαστή για να μας πει αν ο εξουσιαστής έχει ευθύνες, ούτε του πέφτει λόγος για να τις μετρήσει με κάποια μεζούρα και να τις κοντύνει ή να τις μακρύνει. Δουλειά του δικαστή είναι να ξαναδιαβάσει τους όρους της αστικής σύμβασης που περιγράφουν αναλυτικά τις αρμοδιότητες και τις συνοδευτικές ευθύνες της οποιασδήποτε εξουσιαστικής θέσης και να επιβεβαιώσει τη συναλήθευσή τους.
Δουλειά του κάθε δικαστή, αφού μελετήσει τα πεπραγμένα του κάθε αρμόδιου εξουσιαστή, να πιστοποιήσει τη μικρή ή μεγάλη απόκλιση μεταξύ των πραγματικών ευθυνών που είχε και της ανεπάρκειας που επέδειξε, και να επιβάλει την προβλεπόμενη από το νόμο τιμωρία.
Τι πάει να πει ‘’αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη και παραιτούμαι’’; Ποιος του είπε του κάθε μ@λάκα υπουργού πως έχει μόνο πολιτική ευθύνη; Ποιος του επέτρεψε να αποφασίζει μονομερώς αν θα αναλάβει την πολιτική ευθύνη μόνον φραστικά ή αν θα τσοντάρει επιλεκτικά και μια παραίτηση για ξεκάρφωμα, επειδή πλησιάζουν και εκλογές; Θα του θυμίσει κανείς πως η υπουργική εξουσία έχει πρωτίστως αστική ευθύνη έναντι των πολιτών; Τα θύματα δεν έχασαν κάποια αόριστη πολιτική ζωή, έχασαν την πραγματική ζωή τους.
Κι επειδή πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν και κάτι απατεώνες που φτιάχνουν αστικές συμβάσεις tailor-made, γεμάτες με εξουσίες, αρμοδιότητες και προνόμια αλλά ορφανές από ευθύνες, πραγματική και ουσιαστική δουλειά του δικαστή είναι να κουνήσει το δάχτυλό του στον εξουσιαστή-λαμόγιο υπενθυμίζοντάς του τις πραγματικές ευθύνες που εξ αντικειμένου είχε αλλά σκόπιμα ξέχασε να απαριθμήσει. Το αυστηρό του δάχτυλο να μάθει να το κουνάει στον εξουσιαστή, όχι μόνον στη κοινωνία. Κι αν έχει τα κότσια, να βάλει και κωλoδάχτυλο στον εξουσιαστή, όχι μόνον στους πολίτες.
Ας μην σε κουράζω περισσότερο. Θα μπορούσα να πω κι άλλα για την στρεβλή εντύπωση που έχει επικρατήσει γύρω από το ζευγάρι εξουσία-ευθύνη αλλά τώρα θέλω να τσακωθώ με την κυρα-Φιόνα. Βλέπεις, έχει την αρμοδιότητα να διαφωνεί πότε-πότε μαζί μου, κι όταν τα συζητήσαμε όλα αυτά μου είπε ‘’You can’t change the world, my dear’’, οπότε πρέπει να της θυμίσω πως έχει και την ευθύνη να μην μου ανεβάζει την πίεση. Είμαι και γέρος ανθρωπος!
Κωνσταντίνος – Scotland
(Αγαπητέ Κωνσταντίνε, είναι όπως τα γράφεις. Το θέμα είναι πως όλοι οι Έλληνες θεωρούμε πως είμαστε αθώοι και δεν έχουμε καμία ευθύνη για τίποτα, επειδή έχουμε μεγάλη Ιστορία. Δηλαδή, θεωρούμε πως είμαστε αθώοι επειδή είμαστε Έλληνες. Το να είσαι Έλληνας θεωρείται από τους Έλληνες πιστοποιητικό αθωότητας. Για όλα. Έτσι μας μαθαίνουν από μικρή ηλικία. Να είσαι καλά. Χαιρετισμούς στην Φιόνα. Την αγάπη μου.)
/pitsirikos.net
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών