Γράφει ο Λεωνίδας Παππάς
Ακόμα και η είδηση της απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου, να ακυρώσει τη συμφωνία Αλβανίας - Ιταλίας ή καλύτερα Ράμα - Μελόνι, για τη μεταφορά - στέγαση δεκάδων χιλιάδων προσφύγων από την Ιταλία στην Αλβανία, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη.
Στην επικαιρότητα κυριαρχεί το θέμα της εκτέλεσης (με όπλο) εντός της φυλακής του Peqin, ενός βαρυποινίτη από έναν ομόσταβλο του. Πολύ βαρύ περιστατικό αλλά για τα δεδομένα της Αλβανίας, τέτοιου είδους ειδήσεις είναι πιο συχνές και από τις διαμαρτυρίες των ελληνικών συνδικάτων.
Τις προηγούμενες μέρες το θέμα της συνόδου κυριαρχούσε στα αλβανικά ΜΜΕ, μάλιστα με μπόλικη υπεροψία, του τύπου "δεν μπορεί να κάνει τίποτα η Ελλάδα αφού έχουμε τη (φανατική) στήριξη της Γερμανίας και της Ιταλίας".
Ο Ράμα υπολόγιζε πολύ στη στήριξη Μελόνι αφού της έκανε το χατίρι για ένα θέμα που "καίγονταν", αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις στο εσωτερικό, σε σημείο μάλιστα που τις ειρωνεύονταν δημόσια.
Το ότι η ημερομηνία εκδίκασης του Συντ. Δικαστήριου, που θα επικύρωνε η θα ακύρωνε τη συμφωνία Μελόνι - Ράμα, είχε οριστεί σήμερα (τελευταία μέρα της συνόδου) δεν ήταν τυχαία. Μπορεί και να ήταν αλλά δεν ήταν τυχαία η απόφαση.
Ο Ράμα θα ήθελε πολύ μια καλή είδηση για αυτόν απο το Βερολίνο αλλά αυτή τη φορά ο Άη Βασίλης έφερε δώρα μόνο για τα "καλά παιδιά" όπως η Ουκρανία, η Βοσνία, η Μολδαβία και η Γεωργία.
Η ελληνική γραμμή πως " δεν πρόκειται για διμερές ζήτημα αλλά για την εφαρμογή του κράτους δικαίου στην Αλβανία", ένα ζήτημα που δεν αφορά μόνο την ΕΕΜ αλλά το σύνολο της χώρας, είναι στη σωστή κατεύθυνση αλλά το ζητούμενο είναι το αποτέλεσμα που δεν έρχεται...
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών