.%20%CE%A4%CE%BF%CE%BD%20%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%89%CF%80%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9%20%CE%BC%CE%B5%20%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%82%20%CE%B5%CF%83%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82,%20%CE%B1%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82,%20%CF%86%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%BF.png)
Τάδε έφη ο καθηγητής Γεωπολιτικής, Κωνσταντίνος Γρίβας, καλεσμένος του Δημήτρη Λιάτσου στην εκπομπή του «Ιδεοχώρου». Ο ίδιος θεωρεί ότι «φυσιολογικά, η Ρωσία θα έπρεπε να "ρυμουλκηθεί" προς έναν διευρυμένο ευρωγενή κόσμο. Κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν γίνεται, αλλά συμβαίνει το αντίθετο».
Επισημαίνει, δε, ότι «το στρατηγικό συμφέρον του Δυτικού παράγοντα, του ευρωατλαντικού κόσμου, θα ήταν ένα modus vivendi με τη Ρωσία. Το ιδανικό θα ήταν η επαναφορά των σχέσεων, όχι απλά στην προηγούμενη κατάσταση, αλλά σε μια διευρυμένη σχέση, ώστε να ανασχεθούν οι αναδυόμενες παγκόσμιες δυνάμεις, όπως η Κίνα, και άλλες. Ωστόσο, γίνεται το αντίθετο».
Κρετινισμός
Αναφερόμενος στις σεισμικές αλλαγές που συντελούνται διεθνώς, αλλά και στον τρόπο που αντιμετωπίζει η Δύση τη Ρωσία, ο Κ. Γρίβας τονίζει πως «οι ιστορικοί του μέλλοντος θα έχουν να γράφουν πολλά για τον κρετινισμό που επιδεικνύει αυτή τη στιγμή ο Δυτικός κόσμος». Ο ίδιος σημειώνει, δε, πως «μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, η Δύση ήθελε να επιβάλλει στη Ρωσία να νιώθει αιωνίως ηττημένη. Θεωρείτο έγκλημα καθοσιώσεως να ζητάει η Ρωσία να καθίσει στο διεθνές τραπέζι ως μια μεγάλη δύναμη, που άλλωστε είναι».
Ο καθηγητής, μάλιστα, παρατηρεί ότι «η συλλογική Δύση, και ειδικότερα η Ευρώπη, έχει εγκλωβιστεί σε μια ανάγνωση της ιστορίας που ανήκει στον 19ο αιώνα ή έστω στην αρχή του 20ου αιώνα. Λειτουργεί ωσάν να είναι ο κυρίαρχος του παγκόσμιου παιχνιδιού». Κι' αυτό τη στιγμή που,όπως λέγει, «αλλάζουν όχι απλά οι παγκόσμιες ισορροπίες, αλλά η γεωπολιτική ταυτότητα του πλανήτη, συνθλίβοντας τα μακρόπνοα γεωπολιτικά συμφέροντα της Δύσης».
Ευρωπαϊκός Εμφύλιος
Στην Ευρώπη, αναφέρει, «έχουμε παγιδευτεί σε έναν εμφύλιο πόλεμο. Από τη μια η Δυτική Ευρώπη και από την άλλη το ανατολικό τμήμα της, η Ρωσία. Κι' αυτό τη στιγμή που ο πλανήτης αλλάζει, που ολόκληρη η ιστορική περίοδος 500 ετών που η Ευρώπη και οι ευρωγενείς δυνάμεις κυριαρχούσαν, οδηγείται προς το τέλος της. Εχουμε μια δυναμική άνοδο ασιατικών δυνάμεων.
»Και ο πόλεμος στην Ουκρανία, και κυρίως το χάσμα που δημιουργείται μεταξύ της Δυτικής Ευρώπης και της Ρωσίας, οδηγεί στη δημιουργία ενός πανίσχυρου υπερΑσιατικού σχήματος, με τη Ρωσία να σπρώχνεται προς μια συσσωμάτωση με την Κίνα και με άλλες ασιατικές δυνάμεις. Οσον αφορά τη Δυτική Ευρώπη αυτή παραμένει ένα προγεφύρωμα των ΗΠΑ στην Ευρασία, με κίνδυνο να παρακμάσει συνολικά».
Πριμοδοτούν την Κίνα
Ουσιαστικά, λέγει ο ίδιος, «αυτό που φοβόμαστε, την άνοδο της Κίνας, την πριμοδοτούμε. Ετσι δημιουργείται ένα πανίσχυρο ευρασιατικό σχήμα, έναντι του οποίου σε βάθος χρόνου αυτό που ονομάζουμε συλλογική Δύση δεν έχει καμία πιθανότητα να το αντιμετωπίσει. Ακόμα και δυτικόφιλες μέχρι τώρα χώρες δεν μπορούν να αγνοήσουν τη δυναμική αυτού του σχήματος».
Και καταλήγει: «Σε βάθος μερικών δεκαετιών αυτό το ιδιόρρυθμο, συνεργατικό - ανταγωνιστικό αλλά ενοποιημένο ευρασιατικό σχήμα θα καταστεί ο παγκόσμιος ηγεμόνας. Αλλωστε, τα μεγέθη του είναι σαφώς υπέρ του σε όλα τα επίπεδα. Οικονομικό, βιομηχανικό, πληθυσμιακό, πρώτων υλών, στρατιωτικά, κ.ο.κ. Ο, δε, ευρωατλαντικός κόσμος όταν ξυπνήσει από τις φαντασιώσεις του, θα αντιληφθεί ότι έχει περάσει στο ιστορικό περιθώριο και πια άλλες δυνάμεις αποφασίζουν για την πορεία της ανθρωπότητας».
Αναφερόμενος στις σεισμικές αλλαγές που συντελούνται διεθνώς, αλλά και στον τρόπο που αντιμετωπίζει η Δύση τη Ρωσία, ο Κ. Γρίβας τονίζει πως «οι ιστορικοί του μέλλοντος θα έχουν να γράφουν πολλά για τον κρετινισμό που επιδεικνύει αυτή τη στιγμή ο Δυτικός κόσμος». Ο ίδιος σημειώνει, δε, πως «μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, η Δύση ήθελε να επιβάλλει στη Ρωσία να νιώθει αιωνίως ηττημένη. Θεωρείτο έγκλημα καθοσιώσεως να ζητάει η Ρωσία να καθίσει στο διεθνές τραπέζι ως μια μεγάλη δύναμη, που άλλωστε είναι».
Ο καθηγητής, μάλιστα, παρατηρεί ότι «η συλλογική Δύση, και ειδικότερα η Ευρώπη, έχει εγκλωβιστεί σε μια ανάγνωση της ιστορίας που ανήκει στον 19ο αιώνα ή έστω στην αρχή του 20ου αιώνα. Λειτουργεί ωσάν να είναι ο κυρίαρχος του παγκόσμιου παιχνιδιού». Κι' αυτό τη στιγμή που,όπως λέγει, «αλλάζουν όχι απλά οι παγκόσμιες ισορροπίες, αλλά η γεωπολιτική ταυτότητα του πλανήτη, συνθλίβοντας τα μακρόπνοα γεωπολιτικά συμφέροντα της Δύσης».
Ευρωπαϊκός Εμφύλιος
Στην Ευρώπη, αναφέρει, «έχουμε παγιδευτεί σε έναν εμφύλιο πόλεμο. Από τη μια η Δυτική Ευρώπη και από την άλλη το ανατολικό τμήμα της, η Ρωσία. Κι' αυτό τη στιγμή που ο πλανήτης αλλάζει, που ολόκληρη η ιστορική περίοδος 500 ετών που η Ευρώπη και οι ευρωγενείς δυνάμεις κυριαρχούσαν, οδηγείται προς το τέλος της. Εχουμε μια δυναμική άνοδο ασιατικών δυνάμεων.
»Και ο πόλεμος στην Ουκρανία, και κυρίως το χάσμα που δημιουργείται μεταξύ της Δυτικής Ευρώπης και της Ρωσίας, οδηγεί στη δημιουργία ενός πανίσχυρου υπερΑσιατικού σχήματος, με τη Ρωσία να σπρώχνεται προς μια συσσωμάτωση με την Κίνα και με άλλες ασιατικές δυνάμεις. Οσον αφορά τη Δυτική Ευρώπη αυτή παραμένει ένα προγεφύρωμα των ΗΠΑ στην Ευρασία, με κίνδυνο να παρακμάσει συνολικά».
Πριμοδοτούν την Κίνα
Ουσιαστικά, λέγει ο ίδιος, «αυτό που φοβόμαστε, την άνοδο της Κίνας, την πριμοδοτούμε. Ετσι δημιουργείται ένα πανίσχυρο ευρασιατικό σχήμα, έναντι του οποίου σε βάθος χρόνου αυτό που ονομάζουμε συλλογική Δύση δεν έχει καμία πιθανότητα να το αντιμετωπίσει. Ακόμα και δυτικόφιλες μέχρι τώρα χώρες δεν μπορούν να αγνοήσουν τη δυναμική αυτού του σχήματος».
Και καταλήγει: «Σε βάθος μερικών δεκαετιών αυτό το ιδιόρρυθμο, συνεργατικό - ανταγωνιστικό αλλά ενοποιημένο ευρασιατικό σχήμα θα καταστεί ο παγκόσμιος ηγεμόνας. Αλλωστε, τα μεγέθη του είναι σαφώς υπέρ του σε όλα τα επίπεδα. Οικονομικό, βιομηχανικό, πληθυσμιακό, πρώτων υλών, στρατιωτικά, κ.ο.κ. Ο, δε, ευρωατλαντικός κόσμος όταν ξυπνήσει από τις φαντασιώσεις του, θα αντιληφθεί ότι έχει περάσει στο ιστορικό περιθώριο και πια άλλες δυνάμεις αποφασίζουν για την πορεία της ανθρωπότητας».
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών