Γράφει ο ιστορικός Σταύρος Ντάγιος
Την 13η Αυγούστου 1948, το Ανώτατο Στρατοδικείο της Αλβανίας, υπό την προεδρία του Αντισυνταγματάρχη Νίκου Τσέτα (ο εικονιζόμενος στη φωτογραφία) και με εισαγγελέα τον Ταγματάρχη Μ. Β., ανέλαβε την εκδίκαση της υπόθεσης δώδεκα κατηγορουμένων. Βάσει της απόφασης υπ’ αριθμ. 277/14.8.1948, το δικαστήριο καταδίκασε σε θάνατο τους νεοσύλλεκτους Παναγιώτη Ντούπη του Γρηγόρη (27 ετών, από τη Νάρτα, συλληφθέντα στις 5 Ιουλίου 1948), Ανδρέα Πάτσο του Παναγιώτη (24 ετών, από τη Νάρτα της Αυλώνας, συλληφθέντα στις 9 Ιουλίου 1948), Κλεάνθη Ρούτα του Θανάση (24 ετών, από το Δυρράχιο, συλληφθέντα στις 5 Ιουλίου 1948), Λάζαρο Νάστο του Δημήτρη (24 ετών, από τη Νάρτα της Αυλώνας, συλληφθέντα στις 5 Ιουλίου 1948), καθώς και τον άμαχο Κώτσο Μπούντα του Λάζαρου (από το Μπεράτ, συλληφθέντα στις 9 Ιουλίου 1948).
Η ομάδα, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, αποτελείτο συνολικά από δώδεκα άτομα, μεταξύ των οποίων και δύο ανήλικες αδελφές, ηλικίας 15 και 17 ετών. Οι επίδοξοι δραπέτες φέρονται να απήγαγαν αλιευτικό σκάφος (ψαροκάικο) με σκοπό να το οδηγήσουν εκτός των αλβανικών χωρικών υδάτων, προς την Ιταλία. Στην προσπάθειά τους, μέλη του πληρώματος αντέδρασαν, με αποτέλεσμα δύο εξ αυτών να χάσουν τη ζωή τους.
Η απόπειρα απέτυχε και την επόμενη ημέρα, ενώ οι δραπέτες βρίσκονταν ακόμη εν πλω — λόγω μηχανικής βλάβης που, κατά την ανάκριση, αποδόθηκε σε ενέργεια δολοφθοράς μελών του πληρώματος — συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο Τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων της Αυλώνας.
Σύμφωνα με τα διασωθέντα τεκμήρια της δικογραφίας, οι καταδικασθέντες εκτελέστηκαν δημοσίως προς παραδειγματισμό, ενώπιον της στρατιωτικής μονάδας στην οποία υπηρετούσαν. Η εκτέλεση πραγματοποιήθηκε την ίδια ημέρα της απαγγελίας της απόφασης, χωρίς να τηρηθούν περαιτέρω διαδικασίες (όπως δικαίωμα έφεσης, υποβολή αίτησης χάριτος ή αναστολής εκτέλεσης της ποινής).
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών